به جای سرزنش مداوم خودتان، اشتباهتان را در مقابل کودک بپذیرید و راه حل ارائه دهید. وقتی والدین اشتباهی انجام می دهند و خود را زیر حملات انتقاد می برند و مدام خود را سرزنش میکنند، کودکان نتیجه می گیرند که وقتی که مرتکب اشتباه می‌شوند راه شایسته این است که چنین رفتاری با خود داشته باشند. ❌ "باز کلیدو فراموش کردم نمیدونم چمه این چه کاری بود که کردم چه کار اشتباهی مرتکب شدم" ✅ "اخ چه بد شد کاشکی کلید رو فراموش نمی کردم این دومین باره چه کار باید بکنم تا دیگه چنین اتفاقی نیفته؟ فهمیدم میدم یه کلید دیگه از روش بسازم و جایی قایمش می کنم" با مهربان بودن با خودمان به کودکانمان می آموزیم که نسبت به خود مهربان باشند. @nooredideh

قرآن در شب قدر هر آیه نمیدونم چندتا حساب میشه. هر آیه درماه مبارک خودش یک ختم قرآنه و خود شب قدر که از هزار ماه بهتره. بهترین وقته لحظه به لحظه آیه بخونید و تو ختم‌قرآن شرکت کنید. برای رسیدن به ١١۰۰ختم قرآن به نیت امیرالمؤمنین باید به ختم ٢٨٣۰ برسیم. دیگران رو در این خیر بزرگ شریک کنید👇 https://leageketab.ir/khatme-quran #حسین_دارابی | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

✅عالی ترین تقدیر چیه؟ و چجوری بخوامش؟ 🎙استاد شجاعی 💫

بزرگان دین می‌گفتند احیا شب قدر رو تا طلوع آفتاب ادامه بدهید، برخی مواهب را در بین الطلوعین تقسیم می‌کنند

تربیت فرزند از زراعت آسانتر است. والدین هم نقش زارع و دهقان را دارند امّا به یک معنا خیلی آسانتر. زارع باید سه کار بکند: هم باید زمین را شخم بزند و آماده کند، هم بذر را بپاشد، هم آبیاری کند. بعد بنشیند دستش را روی هم بگذارد ببیند ثمری می گیرد یا نه. ولی در مورد تربیت طفل لازم نیست دو کارِ اوّل را بکنی، چون از نظر زمین، زمینِ آن طفل آماده است، هیچ شخم زدن نمیخواهد. بذر هم لازم نیست تو بپاشی، بذر آن را خدا پاشیده است. تمام اموری که از دیدگاه عقل ما خوب است یا بد است، همه اینها را میداند. امّا به صورت بالقوّه است، استعداد است. تو فقط این را در طفل به فعلیّت برسان. یعنی اینکه تو فقط باید آبیاری بکنی. زمین آماده است، نِشا را خدا کاشته است، بذر را پاشیده است. تو میتوانی خیانت نکنی؟!! [حاج آقا مجتبی تهرانی]

بچه هایی که بیشتر حضور فیزیکی پدران خود را احساس می‌کنند از آستانه‌ی تحمل استرس، توانایی حل مسئله، مدیریت احساسات و مهارت‌های اجتماعی بالاتری برخوردارند؛ همچنین این کودکان در سنین نوجوانی و بزرگسالی، از شادی و نشاط بیشتری بهره‌مند خواهند شد. @nooredideh

راه های درمان وسواس ✅بهترین و مطمئن‌ترین شکل درمان وسواس، مراجعه به روان‌شناس است. این بیماری، خصوصا زمانی که شدید شود، به تنهایی قابل درمان نیست و حتما باید با کمک متخصص برطرف شود. اما چند نکته زیر را برای کاستن از فشار وسواس به خاطر داشته باشید: 1️⃣ریشه اصلی وسواس، اضطراب و استرس است. هر قدر اضطراب بیشتری را تجربه کنید، وسواس بیشتری را خواهید داشت. پس برای شروع دریچه‌های ورود اضطراب را ببندید. بازی‌های رایانه‌ای، ماندن در تردید‌ها، ارتباط زیاد با دیگران، گناه، عادت‌های زشت و آزاردهنده و انبار کردن درس‌ها و ناتمام گذاشتن کارها، منبع اصلی تولید اضطراب و دلشوره هستند. 2️⃣برای مبارزه با وسواس، نیازمند بدن قوی هستید. برای این کار، لازم است رسیدگی جسمی خوبی داشته باشید. 3️⃣از غذاهای سالم و طبیعی مانند میوه و سبزی استفاده کنید و از مصرف فست‌فود، غذاهایی با ترکیبات شیمیایی مانند پفک و چیپس و نوشابه خودداری کنید. 4️⃣خوب بخوابید و به هیچ وجه خواب خود را به بعد از نیمه شب موکول نکنید . 👈 خواب خوب، هورمون‌های آرام‌بخش را در بدن شما تولید می‌کند و کم‌خوابی و بدخوابی شما را بیچاره می‌کند! 5️⃣ورزش کنید. 👈هر روز سعی کنید پیاده‌روی داشته باشید. ورزش، استرس‌ را از بدن شما خارج می‌کند و به شما نشاط و آرامش می‌دهد. 6️⃣کارهای خود را ناقص نگذارید. 👈ذهن شما منتظر پیام «تمام شد» می‌ماند و تا زمانی که این پیام را دریافت نکند، مرتب از شما انرژی می‌سوزاند ╭─┅─🍃🌺🌸🌺🍃─┅─╮ https://eitaa.com/joinchat/173277184C95ec8b6873

قلبم 😢🥺 @nooredideh

نکته ی بعد، تغییر نگاه از نداشته ها به داشته ها است. بعضی آدم ها با داشته هایشان زندگی می کنند و بعضی با نداشته هایشان، شما جزو کدام گروه هستید؟ بیشتر به چه چیزی نگاه می کنید؟ پاسخ حاضرین: نداشته ها. داشته های من در مقابل نداشته های من مثل قطره در مقابل اقیانوس است. هر چیزی که در دنیا هست و من آن را ندارم مسلم است که جزو نداشته های من حساب می شود. وقتی با نداشته هایم زندگی می کنم یعنی در جهنم زندگی می کنم. ما انسان هستیم و لحظه به لحظه در حال انتخاب هستیم. اگر با داشته هایمان زندگی کنیم و لذت ببریم و کِیف کنیم پس در بهشت خواهیم بود و اگر با نداشته هایمان زندگی کنیم، در حسرت و آتش و دوزخ خواهیم بود. بیاییم ببینیم چی داریم؟ لذت ببریم و شکرگزاری کنیم و سپاسگزار باشیم. یکی از ارزش های زندگی سپاسگزاری است. سپاسگزاری های ما در مقابل حسرتهایمان بسیار ناچیز است و آن قدر در حسرت به سر می بریم که فرصت سپاسگزاری پیدا نمی کنیم و اصلاً داشته هایمان را نمی بینیم. بچه ها را با تفکر مشارکت بار آورید و در کل خانواده باید مشارکتی اداره شود. در خانواده ی مولد تحکیم نقش ها صورت می گیرد. در حالی که امروزه پدر وقتی از خانه بیرون می رود اعضای خانه او را نمی بینند و وقتی هم که برمی گردد همه خوابند، 🔸این تعریف نقش پدر است، فقط یک ماشین پول سازی است 🔸 و تعریف نقش مادر، دویدن با تمام وجود چه شاغل باشند و چه نباشند و در کل تعریف نقش والدین در دنیای امروز سرویس دادن به یک الف بچه شده است. (ادامه دارد...) #کودک_و_تفکراقتصادی {قسمت21} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

❌ یک مادر رفتار بچش رو قبل و بعد از داشتن آیپد ثبت کرده😳 #موبایل #فضای_مجازی @ktarbeyati @nooredideh

‍ چگونه با نوجوانی که بی احترامی می کند، برخورد کنیم؟ 🌱 رفتارهای مثبت فرزندتان را تحسین کنید. زمانی که فرزند شما آرام است، به این مساله توجه نشان دهید، به فرزندتان در این مورد اشاره کنید و نشان دهید که چقدر خوب است که او می تواند زمان هایی که ناراحت است، آرام باشد. اگر فرزند شما اوقات تلخی می کند، او را زمانی که آرام است تشویق و تقویت کنید. 🌱 به نوجوانتان کمک کنید مهارت های حل مساله را فرا گیرد. بهترین زمان برای صحبت در مورد رفتار نامناسب نوجوانتان زمانی است که او ناراحت و عصبانی نیست. به او بیاموزید که چگونه باید احساساتش را به زبان بیاورد و چگونه قبل از اینکه مشکلات و کشمکش ها تشدید شوند برای آن ها راه حل بیابد. بدین شیوه احتمال بروز رفتارهای نامناسب در نوجوان شما کاهش می یابد. 🌱 برای نوجوانتان جایزه و تقویت کننده در نظر بگیرید. دادن تقویت کننده های مثبت برای رفتارهای مناسب، مثل دادن جایزه و هدیه، خیلی بیشتر از تنبیه کردن تاثیر گذار است. زمانی که او با لحن خوب و مثبت صحبت می کند و رفتارهای مناسب نشان می دهد، شما می توانید جایزه ای را به عنوان نشانه ای از تایید رفتارش برای او در نظر بگیرید. زمانی که ارتباط بین شما و نوجوانتان بهبود یابد، رفتار نوجوانتان نیز بهبود می یابد. @nooredideh

هرس کردن درخت، باعث رشد بیشتر آنها می شود.اما هیچ باغبانی نهال تازه جوانه زده را هرس نمی کند. چند سال اول زندگی کودک هم زمان پرورش کودک است نه تربیت او!! والدینی که در سال های اول زندگی فرزندشان را تنبیه می کنند، یا داد می زنند در حقیقت باغبانانی هستند که نهال تازه جوانه زده را هرس می کنند. @nooredideh

عصر پنجشنبه س برای اموات هدیه ختم قرآن بفرستید👇 https://leageketab.ir/khatme-quran

شکل گیری شخصیت از یکسالگی است و باید از وقتی کودک شروع به چهاردست و پا رفتن می کند به اندازه ی توانش به او مسئولیت بدهیم. بگردید و ببینید کودک یک ساله که دیگر توانایی راه رفتن دارد را چه کاری می توانید به او محول کنید، مسئولیت پذیری از همین جا شروع می شود. دوستی می گفتند که ما شش تا بچه بودیم هر روز هفته وظیفه ی یکی از ما بود که دستشویی خانه را بشوید و امروز ایشان از افراد موفق جامعه هستند. کار خانه باید تقسیم شود. در مقابل غذایی که می خورم، امکاناتی که دارم و از نعمت ها بهره می برم، من چی در سفره ی خانواده می گذارم. عالم هستی یک سفره ی بزرگ است ما از آن چی برمی داریم و چی می گذاریم. جامعه ای خوشبخت است که بیشترین آورده را در سفره داشته باشد و کمترین برداشت، بلکه برداشت به اندازه ی نیاز باشد و گذاشتن در سفره به اندازه ی توان باشد. بچه ها این گونه زندگی و عقل معاش را از ما یاد می گیرند. بچه های امروز سر پدر و مادر منت دارند که ما فرزند شما هستیم و حتی ادعا دارند که شما باید به ما افتخار کنین که بچه دارین و باید دست به سینه باشید. بله ما همه به هم افتخار می کنیم اما هرکسی هم وظیفه ی خودش را دارد و باید انجام دهد. این آماده خریدن های همه چیز به خانواده ها و تربیت بچه ها آسیب وارد می کند چرا ما سزیجات و حبوبات را آماده و پاک کرده می خرید؟ در حالی که بچه ها هستند و می توانیم به آن ها محول کنیم. مشارکت، همکاری و احساس مسئولیت هرسه جزو ارزش های زندگی هستند. همه ی خانواده ها درگیر این تفکر هستیم که فرزندمان بزرگ شد چه کاره شود؟ به خصوص خانواده هایی که پسر دارند درگیر تفکر اشتغال هستند. به نظر من ما در ایران مشکلی به نام بیکاری نداریم و این فقط بازی های ذهن ما است که کار نیست. ما مشکلی به نام اشتغال نداریم بلکه ما تفکر اشتباه در مورد اشتغال داریم. در ایران اشتغال یعنی چی؟ یعنی ما شغل می خواهیم برای درآمد و در کل اشتغال را فقط در درآمد آن می بینیم؛ تحصیل می کنیم برای شغل بهتر و درآمد بیشتر. در حالی که در همه ی جای دنیا و کشورهای پیشرفته، اولین هدف اشتغال، خدمت است بعد درآمد. و از بچگی این تفکر را به وجود می آورند که « من چی کار می توانم کنم که در مقابلش دستمزد دریافت کنم» اما ما با این تفکر بزرگ می شویم که « چقدر می تونم بگیرم در مقابلش حالا یه کاری می کنم! چطوری می تونم بخرم یا بفروشم و پول به جیب بزنم» و اسم این تفکر را هم زرنگی گذاشتیم. در حالی که روش درست، اول القاء تفکر خدمت است. من به جامعه چه خدمتی می توانم کنم بعد در مقابل آن پول بگیرم. وقتی کودک در خانه کار می کند به مسئولیتش در مقابل خانواده عمل می کند و یاد می گیرد و الگو می گیرد و بعدها به مسئولیتش در مقابل جامعه عمل می کند و بزرگ تر که شد به مسئولیتش در مقابل کائنات و جهان هستی عمل می کند. حال وقتی ما نمی گذاریم که فرزندانمان دست به سیاه و سفید بزنند و خودمان را موظف می دانیم که بهترین و بیشترین سرویس را به بچه ها بدهیم در واقع داریم در موردشون خشونت اعمال می کنیم و بدین صورت بچه ها تلاش را یاد نمی گیرند. (ادامه دارد...) #کودک_و_تفکراقتصادی {قسمت22} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

"داداش شریک غمتم" به روایت تصویر😐 #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

توصیه امیرالمؤمنین به راهپیمایی روز قدس «کونا للظّالم خصماً و للمظلوم عوناً» دشمن ظالم باشید و مظلوم را یاری دهید بخشی از وصیت حضرت به امام حسن و امام حسین علیهم‌السلام

✍ اگر تمام کودکان غزه را هم که بکشید، برای کشتن فرعون، موسی زنده خواهد ماند ...✌️🇯🇴 دیوارنگاره میدان انقلاب

امام نیکی‌ها حضرت صادق ع فرمود: موسی بن عمران ع به خداوند عرضه داشت: پروردگارا! کدام عمل نزد تو برتر است؟ فرمود: دوست داشتن کودکان؛ زیرا سرشت آنان بر توحید من است.  توجه به این نکته که محبت از برترین عبادت‌ها است، دو نکتۀ اساسی را در پی دارد: اول آن که نشان می‌دهد این مسأله تا چه اندازه در نزد خداوند ارزش دارد. میزان ارزش هر عملی در نزد خداوند عزیز نشان از میزان اهمیت آن عمل دارد. دوم آن که با تفکر دربارۀ ارزش محبت کردن، انگیزۀ محبت در وجود کسانی که دوست دارند به چیزی برسند که برای آن آفریده شده‌اند، دوصد چندان می‌شود. اگر همه بپذیریم که محبت کردن به فرزندان عبادت است، دیگر نه تنها به هنگام وقت گذاشتن برای آن‌ها احساس بطالت نمی‌کنیم؛  بلکه کسالت هم از وجودمان بیرون خواهد رفت و با شادابی و نشاط کامل به فرزندان خویش محبت خواهیم کرد. [کتاب منِ دیگرِ ما] استاد عباسی Join @nooredideh

یکی از توصیه های همیشگی من این است که تولید خانگی داشته باشیم یک مورد همین سبزی پاک کردن، حبوبات پاک کردن است. کودک یا نوجوان داریم چه اشکالی دارد حبوبات بدهیم پاک کنند و بفروشند و یا هدیه بدهید. دوستی می گفتند که وقتی در سن نوجوانی بودند مادرشان مرتب سبزی و حبوبات می خریدند که دخترها پاک کنند و مرتب ترشی می گذاشتند و دائم کار می تراشیدند و دخترها مشغول بودند و همیشه هم برای فامیل و همسایه سبزی خشک و ترشی هدیه می دادند، ایشان گفتند بزرگ که شدیم منظور مادر را از این کارها فهمیدیم چون به سن بلوغ رسیده بودیم و برای این که به فکر شیطنت نیفتیم مادر این گونه سر ما را گرم می کردند. چه اشکالی داره که بچه های ما هم حبوبات پاک کنند و بفروشند؟ یا چه اشکالی داره که اسباب بازها یا کتاب های خوانده شده را بفروشند و کار کنند؟ در کشورهای غربی این موضوع اجرا میشه ولی در کشور ما غیرقابل تصوره! تمام بچگی خود من (سلطانی) به کار در مغازه ها گذشته البته قبول دارم که الآن جامعه ناامن تر است اما بچگی ما اول صبح باید پیاده رو را آب و جارو می کردیم و اگر هم تعلل می کردیم دوتا پس گردنی می خوردیم. ما کار می کردیم الآن می فهمم که برای پول نبوده بلکه برای درک زندگی و تلاش بوده. حالا روزگار عوض شده باید نوع این تلاش ها را عوض کرد مثل جشنواره ها و بازارچه ها که برگزار می شوند شما هم دنبال کنید و استفاده کنید از این فضاها. این اصلاً افتخار نیست که همه چیز را آماده می خریم. دوستی در امریکا تعریف می کنند که در آن جا بچه ها جلوی درب منزلشان میز می گذارند و لیموناد می فروشند. تفکر تولید باید در بچه ها به وجود آید. (ادامه دارد....) #کودک_و_تفکراقتصادی {قسمت23} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

۸ نکته برای مراقبت از سلامت روان در ماه رمضان @nooredideh

هرگز فكر نكنيد هرچه سختگيرتر باشيد بهتر مي توانيد فرزندتان را تربيت كنيد. قوانین ذهنی خودتان را به کودک قالب نکنید. والدين سختگير دو نوع بچه پرورش مي دهند؛ 🔹 يا فرد مضطرب، نگران، وسواسی كه به خود بسيار سخت ميگيرد و با وجود موفقيتهايش هيچ لذتی از زندگی نمي برد. 🔹و يا فردی لجباز و فراری از كار! با سختگيری نمي توانيد فرزندی موفق، سالم و خوشبخت تربيت كنيد. چون همیشه مایوس و نا امید در انتظار رسیدن به حس خوب آرامش خواهد ماند و با درماندگی آموخته شده اشتیاقی برای انجام کار ندارد و خشم حاصل از این ناکامی به شکل لجبازی و بی انگیزگی گریبان والدین را خواهد گرفت. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

کودکانتان را به مطالعه عادت دهید. تأثیر #بازی‌های_رایانه ای بر تربیت کودکان 👇 در بازی های رایانه ای به دلیل این که کودک و نوجوان با ساختنی ها و برنامه های دیگران به بازی می پردازد و کمتر قدرت دخل و تصرف در آنها پیدا می کند اعتماد به نفس او در برابر ساختنی ها و پیشرفت دیگران متزلزل می شود. تصور بیشتر خانواده ها این است که در بازی های رایانه ای فرد در بازی مداخله فکری مداوم دارد اما این مداخله فکری نیست بلکه این بازی ها سلول های مغزی را گول می زنند و از نظر حرکتی نیز فقط چند انگشت کودک را حرکت می دهند. ما هرچه در این مسیر حرکت کنیم و بازی ها را گسترش دهیم، انسان هایی را تحویل جامعه خواهیم داد که سرخورده، افسرده، غیر متحرک و غیر سازنده هستند و خوداتکایی آنها بسیار کم خواهد بود و ابتکار عمل نخواهند داشت. در حالی که برای جامعه، نیاز به انسان هایی خلاق، مبتکر و متفکر داریم. @nooredideh

کمک به کودک نوپا در توسعه استقلال خود ۱) اگر هنگام بروز مشکل یا مسئله ای داد می زنید، جیغ می کشید یا سخنرانی می کنید، از این کارها دست بکشید. همه این روش ها نوعی بی احترامی به کودک و تشویق احساس تردید، خجالت و گناه در آینده برای کودک است. ۲) به جای اینکه به کودک بگویید چه بکند، به او کمک کنید راه هایی برای رسیدن به احساس قدرت شخصی و استقلال پیدا کند. مثلا از او بپرسید؛ خب، به نظر تو بعد چکار باید کرد. ۳) وقتی از کودک درخواستی دارید با احترام رفتار کنید. انتظار نداشته باشید وقتی از کودک کاری را خواسته اید به سرعت کار قبلی خود را کنار بگذارد و کار شما را انجام دهد. مثلا از او بپرسید؛ «می تونی این کار را پنج دقیقه یا ده دقیقه دیگه برای من انجام دهی؟» حتی اگر مطمئن نیستید کودک منظور شما را به طور کامل درک کند، به خودتان آموزش دهید با ایجاد حق انتخاب برای کودک به جای دستوردادن به وی احترام بگذارید. @nooredideh

محبت افراطی نکنیم نهی از زیاده روی در محبت می تواند اشاره به برخی از کارها باشد که نه تنها واقعیت آن محبت نیست؛ بلکه جفا در حق فرزند است. مثلاً به اسم محبت، استقلال را از بچه ها بگیریم؛ به گونه ای که در انجام کارهای خود به قدری وابسته به والدین باشند که از عهدهٔ کارهای خودشان برنیایند یا به بهانهٔ محبت، اجازهٔ هر کاری را به آنها بدهیم؛ حتی کارهایی که برایشان خطرناک است، چه خطر جسمی و چه خطر روحی. گاهی فرزند کار اشتباهی انجام می دهد که به برخورد تند از سوی ما نیاز دارد؛ اما محبت اجازهٔ تندی به ما نمی دهد. این دلسوزی خود نوعی افراط در محبت محسوب می شود. گاهی هم مادر باید کار زشت فرزند را به پدر اطلاع دهد تا او از اقتدار خویش برای بازداشتن فرزند از آن کار استفاده کند؛ اما محبت، به او اجازهٔ چنین کاری را نمی دهد و فرزند هم در آن کار زشت، پیش روی می کند. این هم افراط در محبت است. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh