eitaa logo
سدرة المنتهی
106 دنبال‌کننده
822 عکس
669 ویدیو
37 فایل
کانون نورالثقلین مدرسه علمیه فاطمیه ارتباط با ما: @Fatemiyeh_k
مشاهده در ایتا
دانلود
🌱حدیث هفتم خلاصه حدیثی از امام باقر علیه السلام است که وقایع خروج سفیانی با 70000مرد جنگی از کوفه را شرح می دهد درحالی که به کشتن و اسیر گرفتن مردم کوفه مشغولند پرچم هایی از ناحیه خراسان پیش می آید که همراه آنان چند تن از اصحاب حضرت قائم علیه السلام است. سپس سفیانی لشگری سوی مدینه می فرستد و حضرت مهدی علیه السلام به سوی مکه می شتابد. به سفیانی خبر می رسد که حضرت مهدی از مدینه خارج گردیده وی سپاهی در پی آن امام همام روانه می سازد که به او نمی رسد تا اینکه آن حضرت با هراس و هوشیاری هم چون موسی بن عمران به مکه داخل می شود. فرمانده سپاه سفیانی در بیابان بیداء فرود می آید پس منادی از سوی آسمان بانگ می زند: ای بیداء! این قوم را نابود کن زمین بیداء آنها را در کام خود فرو می کشد و جز 3 تن کسی از آنها جان سالم به در نمی برد. خداوند صورت های آن سه را به پشت برمی گرداند آنان از قبیله کلی اند و درباره آنان این آیه نازل شده است:« يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى‏ أَدْبارِها أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَما لَعَنَّا أَصْحابَ السَّبْتِ وَ كانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولا»(نساء/47)(ای کسانی که کتاب آسمانی به شما داده شده است به آنچه ما نازل کردیم که آنچه را نزد خود شماست تصدیق می کند ایمان آورید پیش از آنکه صورت هایی را تغییر دهیم و آن ها را به پشت برگردانیم). قائم آن روز در مکه است و... 📚الغیبه،۲۷۹_۲۸۲، باب۱۴، ح ۶۷.
🌱حدیث هشتم به یاد ثامن الحجج علیه السلام «وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً»(نساء/69)( و كسانى كه از خدا و پيامبر اطاعت كنند، در زمره كسانى از پيامبران و صدّيقان و شهيدان و شايستگان خواهند بود كه خدا به آنان نعمت [ايمان، اخلاق و عمل صالح‏] داده؛ و اينان نيكو رفيقانى هستند). علی بن ابراهیم در تفسیرش که منسوب به امام صادق علیه السلام است گوید: فرمود: مراد از«نبیین» رسول خدا صلی الله علیه و آله است و«و الصِّدِّيقِينَ» علی علیه السلام و «وَ الشُّهَداءِ» حسن و حسین علیهما سلام و«وَ الصَّالِحِينَ» ائمه علیهم السلام و «حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً» قائم از آل محمد علیهم الصلاه و السلام. 📚تفسیر قمی، ج1، ص142
🌱حدیث نهم از حضرت ابو عبدالله صادق علیه السلام نقل است که فرمود: «همانا یاران صاحب این امر برایش محفوظ اند و اگر همه مردم از بین روند خداوند یارانش را خواهد آورد و ایشان اند که خداوند عزوجل (بدان ها اشاره) فرمود: «فَإِنْ يَكْفُرْ بِها هؤُلاءِ فَقَدْ وَكَّلْنا بِها قَوْماً لَيْسُوا بِها بِكافِرِين‏»(انعام/۸۹) (پس اگر این گروه به آن کفر ورزند همانا ما قومی را که هرگز به آن کافر نشوند بر آن برگماریم) و ایشان اند که خدای عزوجل درباره شان فرمود: «فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرِين‏»(مائده/۵۴) (پس به زودی خداوند قومی را که دوستش می دارد و آن ها نیز خداوند را دوست می دارند و نسبت به مؤمنان فروتن و بر کافران سرفراز و مقتدرند (به نصرت اسلام) خواهد آورد» 📚 الغیبه:ص316، باب21، ح12
🌱حدیث دهم در روایتی از امام صادق علیه السلام درباره فرموده خدای تعالی«يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آياتِ رَبِّكَ لا يَنْفَعُ نَفْساً إِيمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمانِها خَيْراً» (انعام/158)(روزی که بعضی از آیات پروردگارت فرا رسد ایمان هیچ کس – در صورتی که از پیش ایمان نیاورده و یا در ایمان خود کسب خیر و سعادت نکرده باشد – او را نفع نبخشد) آمده که امام فرمود: «مراد (حق تعالی) خروج حضرت قائم علیه السلام آن مورد انتظار از ما (خاندان) است» سپس فرمود: «ای ابوبصیر! خوشا به حال شیعیان قائم ما که در روزگار غیبت او، منتظر ظهورش باشند و در زمان ظهورش، او را اطاعت کنند! [آنان] اولیای خدایند که هیچ ترسی برایشان نیست و نه اندوهگین شوند». درباره همین آیه امام صادق علیه السلام در روایت دیگری می فرماید: «آیات همان امامان اند و آیه مورد انتظار قائم علیه السلام است. پس در آن روز کسانی را که پیش از قیام او به وسیله شمشیر ایمان نداشته اند، ایمان سودی نبخشد؛ هرچند به امامان دیگر از پدران او علیهم السلام ایمان داشته باشند.» بنظر می رسد کسانی که به دلیل طولانی شدن غیبت، منکر امام می شوند و شبهات سبب انکار آنها شده، با ظهور حضرت دیگر ایمان آوردن به حال آنها سود نمی بخشد هرچند از شیعیان باشند. پس در زمان غیبت با انجام دستورات الهی برای ظهور آماده می شویم و نباید باور ناقصی داشته باشیم که به حالمان سودی ندهد. 📚کمال الدین، ج2، ص 336 باب33، ح8 و ص 357 باب 33 ح 54
🌱حدیث یازدهم از امام ابوجعفر باقر علیه السلام منقول است که در کتاب حضرت امیر صلوات الله علیه درباره آیه«إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُها مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ »(اعراف/128)(به درستی که زمین از آنِ خداوند است؛ آن را به هرکس از بندگانش که خواهد به ارث دهد و سرانجام کار تنها از آنِ تقوا پیشگان است) چنین یافتم: منظور من و اهل بیت من است که [خداوند] زمین را به ما واگذارده است(اورثنا الارض) و ماییم متقیان و سراسر زمین از آنِ ماست. پس هر که زمینی از مسلمانان را إحیا کند باید که آن را آباد گرداند. و خراج آن را به امامی که از اهل بیت من است، بپردازد و هر چه برداشت کند و از آن زمین بخورد برایش خواهد بود. تا آنگاه که قائم علیه السلام از خاندانم با شمشیر به پاخیزد. پس آن زمین ها را تصرف کند و نگاه دارد و آنها را از آن اخراج کند – همچنان که رسول خدا صلی الله علیه و آله زمین ها را تصرف فرمود و از نابودی بازداشت- مگر زمین هایی که در اختیار شیعیان ما باشد که (حضرت) با خود ایشان قرار گذارد و زمین را در دستشان وانهد». 📚کافی، ج1، ص407[408(باب آن الارض کلها للامام علیه السلام105،ح1)] و تفسیر عیاشی،ج2،ص25[اعراف، ح66]. ✍در توضیح حدیث می توان گفت در زمان رسول خدا و ائمه اطهار علیهم صلوات الله اگر در زمین تحت حکومت اسلامی یود و اهل کتاب زندگی و کار می کردند به ایشان خراج پرداخت می کردند ولی هنگام ظهور آنها از سر زمین مسلمانان اخراج می شوند و اجازه فعالیت اقتصادی تحت حکومت اسلامی را ندارند و زمین به بندگان صالح به ارث خواهد رسید.
🌱حدیث دوازدوهم امام باقر علیه السلام این آیات را تلاوت نمود:« وَ لا يَزالُونَ مُخْتَلِفِينَ * إِلاَّ مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ وَ لِذلِكَ خَلَقَهُم‏»(هود/120-119) (مردم همواره (از لحاظ عقیده) مختلف خواهند بود مگر آن را که خداوند تو رحم فرماید و به راه حق هدایت کند و برای همین آنان را آفرید). « ای ابوعبیده مردم در رسیدن به قول حق در اختلافند و همگی در معرض هلاکتند». راوی گوید عرضه داشتم فرموده خداوند« إِلاَّ مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ»(مگر آن را که خداوند تو رحم فرماید)چطور؟ حضرت فرمود: «آنان شیعیان مایند و برای رحمت خاص خود ایشان را آفرید» و درباره گفتار خداوند:« وَ لِذلِكَ خَلَقَهُم»(برای همین آنان را آفرید). فرمود: [یعنی]برای طاعت امام. و رحمتی که فرمود:« ُ وَ رَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْ‏ء» (اعراف/156)( و رحمت من همه چیز را فراگرفته). امام فرمود:[یعنی] علم امام است که از علم خدا سرچشمه گرفته ودر برگرفته «کل شیء»(همه چیز را) که همان شیعیان ما هستند. « فَسَأَكْتُبُها لِلَّذِينَ يَتَّقُون‏» ( آن رحمت را برای کسانی که پرهیز می کنند خواهم نوشت) یعنی آنان که از ولایت و اطاعت از غیر امام می پرهیزند « َیجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِيل‏» ( او را نزد خود در تورات و انجیل نوشته می یابند) پیغمبر و وصی و قائم علیهم السلام است. ادامه دارد... 📚کافی، ج1، ص429[کتاب الحجه، باب فیه نکت و نتف... 108، ح83]
🌱ادامه حدیث قبلی(دوازدهم): « يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ»(اعراف/157)(آنان را به معروف امر می کند) هرگاه به پا خیزد « وَ يَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ»( و از منکر بازشان می دارد) و منکر(کار) کسی است که برتری و فضیلت امام را انکار و رد کند.« وَ يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّباتِ»(و چیزهای پاکیزه را برایشان حلال می سازد) (یعنی) گرفتن علم از اهل آن را« وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ»(و پلیدی ها را بر آنان حرام می دارد) (پلیدی ها) گفتار مخالفان (حق) است « يَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ»(و بار سنگین را از گردنشان برمی گیرد)(یعنی) گناهانی که پیش از شناختن فضیلت امام علیه السلام در آن بودند« وَ الْأَغْلالَ الَّتِي كانَتْ عَلَيْهِمْ»(و غل و زنجیرهایی را که بر آنها بود) غل ها همان سخنانی است که در ترک فضیلت امام بر زبان می راندند ، درحالی که بدان امر نشده بودند. پس چون فضل امام را شناختند بارشان را از دوششان کنار گذاشت. «إصر» همان گناه است و گناهان بارهای سنگین اند. آنگاه خداوند آنان را معرفی کرد و فرمود« فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ»(آنان که به او ایمان آوردند) یعنی به امام « وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُون‏»(او را گرامی داشتند و یاری رساندند و از آن نوری که همراه وی نازل گشت پیروی کردند آنان همان رستگارانند) مراد کسانی اند که از عبادت جبت و طاغوت دوری گزیدند (فلان و فلان) و عبادت همان اطاعت مردم از ایشان است. سپس فرمود: « وَ أَنِيبُوا إِلى‏ رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْل‏»(زمر/54)(به درگاه خداوندتان بازگردید و تسلیم او شوید پیش از آنکه...). آنگاه ایشان را پاداش داده می فرماید« لَهُمُ الْبُشْرى‏ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَة»(یونس/64)(برای آنان بشارت در زندگی دنیا و آخرت خواهد بود) امام آنان را به قیام حضرت قائم علیه السلام و ظهور او و کشته شدن دشمنانشان و نجات در آخرت و وارد شدن بر حضرت محمد صلی الله علیه و آله و امامان راستین علیهم السلام کنار حوض (کوثر) بشارت می دهد».
🌱حدیث سیزدهم در سه روایت مختلف از امام صادق علیه السلام (مشترک روایت ها) آمده است: برای (یاری) حضرت قائم علیه السلام بیست و هفت مرد از پشت کعبه بیرون می آیند(برخواهد انگیخت) پانزده تن[در بعضی روایات 14تن آمده] از قوم موسی علیه السلام آنان که به حق هدایت می کردند و به آن بازمی گشتند و خداوند درباره آنها فرمود:«وَ مِنْ قَوْمِ مُوسى‏ أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُون‏» (اعراف/159) ( گروهى از قوم موسى هستند كه مردم را به حق راه مى‏نمايند و به عدالت رفتار مى‏كنند.) و هفت نفر از اصحاب کهف، یوشع بن نون وصی حضرت موسی و مؤمن آل فرعون و... 📚دلائل الامامه ص 464-463، ح444؛ روضه الواعظین(چاپ سنگی،1330):228؛ تفسیر عیاشی، ج2، ص32[اعراف ح90] ✍این احادیث به مسئله رجعت از عقاید ما شیعیان اشاره دارد و با احادیثی که تعداد یاران اصلی را 313 تن معرفی نموده منافاتی ندارد این تعداد نام برده می توانند ازهمان 313 نفر باشند و یا جداگانه به یاری حضرت در صبح ظهور بشتابند.
🌱حدیث چهاردهم معاذ بن کثیر گوید که از حضرت ابوعبدالله امام صادق علیه السلام شنیدم که می فرمود: « بر شیعیانمان این توسعه داده شده است که از آنچه در اختیار دارند به نیکی انفاق کنند. پس هرگاه قائم ما علیه السلام به پا خیزد، انباشتن ثروت را بر هر گنجینه داری تحریم خواهد کرد تا اینکه آن را بیاورد و حضرتش به وسیله ی آن بر دشمن خویش یاری جوید و این است(معنی) فرموده ی خداوند در کتاب خود که «وَ الَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لا يُنْفِقُونَها فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِيم‏» (توبه/34) (و آنان را که طلا و نقره می اندوزند و در راه خدا انفاق نمی کنند به عذاب دردناکی بشارت ده) 📚کافی، ج4، ص61.
🌱حدیث پانزدهم بعد از ذکر سند حدیث داوود بن کثیر(رقی) گفت: بر حضرت ابوعبدالله جعفر بن محمد علیه السلام در شهر مدینه وارد شدم. آن حضرت به من فرمود: چرا در آمدن نزد ما دیر کردی؟ گفتم: در کوفه کاری برایم پیش آمد. فرمود: هنگامی که از کوفه بیرون آمدی چه کسی را آنجا دیدی؟ گفتم: فدایتان گردم! عموی شما زید که بر اسبی سوار بود قرآنی با خود داشت و فریاد می زد: از من بپرسید پیش از آنکه مرا از دست بدهید. زیرا که در سینه ام علم بسیاری نهفته است. من ناسخ را از منسوخ بازشناخته ام و مثانی و قرآن عظیم را دانسته ام و منم آن علامت و نشانه بین خدا و شماها. امام به من فرمود: «داوود دل به این و آن سپرده ای!» سپس صدا زد: ای سماعه بن مهران! آن ظرف خرمای تازه را بیاور. پس آن حضرت خرمایی را میل نمود و هسته آنرا از دهان بیرون آورد و در زمین کاشت. همان دم زمین شکافته شد و آن هسته رویید و شکوفه داد و خرماشد. امام علیه السلام دست زد و یکی از خرماهای نارس را از خوشه چید و آن را شکافت و از داخل آن پوست نازک سفیدی بیرون آورد باز کرد و به دست من داد و فرمود: بخوان. آن را خواندم. دیدم دو سطر نوشته است. سطر اول: لا اله الا الله محمد رسول الله و سطر دوم[این آیه شریفه]: « إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً فِي كِتابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ مِنْها أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّم‏»(توبه/36)(همانا شمار ماه ها نزد خداوند در کتاب خدا دوازده ماه است؛ از آن روز که آسمان و زمین را آفرید چهار ماه از آنها حرام است. این آئین استوار است. پس در مورد آنها برخود ستم نکنید): امیر المؤمنین علی بن ابی طالب[نام ائمه به ترتیب نوشته بود تا]الخلف الحجه. سپس فرمود: ای داوود! آیا می دانی چه وقت اینها در اینجا نوشته شده؟ عرض کردم: خداوند بهتر می داند و رسول او و شما. فرمود: دو هزار سال پیش از آنکه خداوند آدم را بیافریند. 🌱در [قسمتی] از حدیث دیگری از امام باقر علیه السلام در ذیل این آیه آمده: شناختن ماه ها –محرم، صفر، ربیع و... و اینکه ماه های حرام رجب و ذوالقعده وذوالحجه و محرم اند – دین استوار نیست زیرا که یهود و نصاری و مجوس وسایر ملل و همه مردم موافقان و مخالفان این ماه ها را می شناسند. اینها همان امامان و برپا دارندگان دین خدای عز و جل هستند... 📚کتاب الغیبه، ص88-87[باب4، ح18]. همان: ص 86 باب 4 ح17. سیمای حضرت مهدی در قرآن، سید هاشم حسینی بحرانی، ص۱۹۰
🌱حدیث شانزدهم عیاشی به سند خود از زراره آورده است که گفت: حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: « از پدرم توضیح این قول خداوند را پرسیدند: « وَ قاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَما يُقاتِلُونَكُمْ كَافَّة» (توبه/36)«حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَ يَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّه‏»(انفال/39)(و همه با مشرکان بجنگید؛ همچنان که آنها همگی با شما جنگ می کنند تا اینکه هیچ گونه فتنه ای باقی نماند و تمام دین برای خداوند باشد). فرمود: هنوز تأویل این آیه نرسیده است و هرگاه در آینده قائم ما به پاخیزد، هر آنکه زمان او را دریابد، آنچه را از پی تأویل این آیه خواهد بود درک می کند و دین حضرت محمد تا هرکجا که شب سایه می افکند خواهد رسید؛ آن سان که هیچ مشرک[دوگانه پرستی] بر روی زمین نخواهد ماند همچنان که خداوند فرموده است. 📚تفسیر عیاشی ج2 ص 56 [انفال، ح48]
🌱حدیث هفتهم عبد الرحمان بن مسلمه ی جریری روایت کرده اند که گفت: به امام صادق علیه السلام عرضه داشتم : (مخالفان) ما را نکوهش می کنند و دروغگو می شمارند که می گوییم: دو صیحه خواهد بود. آنها می گویند: از کجا معلوم می شود که کدام حقیقت است و کدام باطل؟ فرمود: بگویید: کسی که پیش تر به آن ایمان داشته است آن را تصدیق خواهد کرد. همانا خدای عز و جل می فرماید: «أَ فَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لا يَهِدِّي إِلاَّ أَنْ يُهْدى‏ فَما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ»(یونس/35)(آیا آنکه خلق را به حق راهبری می کند به پیروی سزاوارتر است یا آنکه هدایت نتواند کردمگر آنکه خود هدایت شود؟ پس شما را چه شده است؟ چگونه قضاوت می کنید؟) در میانه حدیث دیگری در این زمینه فرمود: کسی که پیش از آنکه ندا شود ، به آن ایمان داشته، آن را تصدیق خواهد کرد. 📚روضه ی کافی، ص208، ح 252و ص 209 ح253. ✍از نشانه های حتمی ظهور شنیده شدن صدا و صیحه آسمانی در اول و آخر یک روز است که صدای اولی رحمانی و صدای دوم شیطانی است. که طبق گفته امام کسانی که در مسیر اهل بیت علیهم السلام حرکت کرده باشند حق و باطل بودن آن را تشخیص خواهند داد.