نیلو: رنگ بندی و سایه زنی های ظریف برای کاراکترایی که خودشم روشون کراش میزنه~ رویانا: تمام تلاش و خلاقیت بین تک تک خطوط زمخت و نرم با رنگ بندی خلاقانه جولی: زمخت اما پر از احساس و تاجای ممکن واقع گرایانه، به همراه عشقی که به فندوم لاکپشتی اش داره هیلدا: کل جزئیات و ظریفکاری ها. اثر هنری که کسی جز آرتیست نمیتونه درک اش کنه گوست: تاریکی و علاقه نمایان بین هر خط و هر لبخند و هر چشمی که روی کاغذ های به نظر بی کیفیت و خط دار کشیده میشه. ملودی، بانی و عسل: نقاشی های به اشتراک گذاشته شده با تمام تلاش و نازی و زیبایی هاشون هر نقاشی و هر خط روایتگر یک ماجرا کت نپ: شادی خام و خالص با هر رنگ شاد و هر تلاش و زحمتی که پای کشیدنشون و نشون دادن احساساتش گذاشته میشه آیری: طنز لطیف و خط های کمرنگ و ظریف اما اونقدر خوشگل و رون که تقریبا خنده داره. هر لبخند مثل چاقو تیز و هر چشم مثل مخمل نرم نیکی (صاپاری): آزادانه و خلاقانه. گاهی گذری به فندوم ها با شخصیت های دیوونه و خنده های دیوانه وار سما: مثل یک مادر عجیب و غریب، هر نقاشی و هر شخصیت رو مثل بچه خودش عزیز میدونه و عزیز نشون میده، تا اونجایی که همه به زیبایی شون پی ببرن میوری: شوخ طبعی شخصیت های پشمالو همراه با قیافه های تهدید آمیز و دیزاین های بیش از اندازه قشنگ و خلاقانه نایا: هر آرت، یک خطخطی نامیده میشه که در اصل کلی حرف نگفته رو داره. شخصیت های زیاد و ظواهری اونقدر خلاقانه که هیچ جا دیده نشده اصغر: هر پیج و خم و هر رنگ فروتنانه است اما انقدر پر جزئیاته که هربار نگاه میکنی چیز جدیدی رو پیدا خواهی کرد امیدوارم کسی رو جا ننداخته باشم~ هلن*

یا حسین این چی بود

اها... اوه مرسی بابت دقتت✨👍 (فک کردم باید توی یه کاری مشارکت داشته باشم-)

نه ببین_

دلی گفتم آبجی، یه تفسیر گنده توی ذهنم بود بجاش درحد یکی دو جمله برای هرکی که میشناختم نوشتم 3:

حالا منظورت از عمو بانی چی بود_

عمو بانی دیگه. بانی. مث عمو مونتی. البته- اون یکم فرق داره

میدونممم ولی هرچی فکر میکنم هیچ بانی رو یادم نمیاد که تو دوستش داشته باشی... مگه اینکه..

نه بسسسس

نیلو انیمیشن ات کو-

نی. گند زدم توش یچیزی فرستادم برا دبیر. نقاشی هم صد بار کشیدم دوزتان متسفانه تا یه مدت کوتاهی آرت بلاکم☝️🏼

خاله نیلو به ما قول بانی داده بود... نکشید. ای خدا