📝 شواهد باستانی در زمینه تولید و مصرف شراب در هزاره های گمشده میراث فرهنگی باستان‌ ما از ادبیات سرشار و سر مست از شراب است که خود نشان از پیشینه ‌ی آشنایی ایرانیان با شراب و عوالم آن دارد ، شراب از نماد‌های تاریخی‌ و باستانی ایرانی‌ است و ابزار و ادوات و افسانه‌ های مربوط به آن در هنر نگارگری ما نیز جایگاهی‌ ویژه دارد همانگونه که رواج باده و می و ساقی در ادبیات پارسی‌ بر کسی‌ پوشیده نیست اما نکته ای که شاید اشاره به آن جالب توجه باشد گزارش هایی که از میزان مصرف بالا و چگونگی تهیه آن بدست بیگانگان گواهی میدهد. 👤جناب پرویز رجبی در کتاب خود هزاره های گمشده ، جلد سوم ، گزارشی از انبار شاهی که از سازمان های تابع وزیر تشریفات و مسئول اداره کارهای مربوط به تامین مایحتاج دربار بود را ذکر میکند که طبق الواح ایلامی بدست آمده در مورد انباداری کل را به ۵ اداره و یکی از این اداره های پنجگانه مربوط به اداره نوشاک یا شراب و آبجو میباشد ، همچنین آورده است که : اداره نوشاک یا شراب و آبجو ، متاسفانه به سبب مصرف زیاد نوشیدنی ، در انبارداری شاهی در درجه سوم از اهمیت بود ، برای نمونه لوح شماره ۷۲۸ نشان میدهد که در یکی از جشن های نوروز ، ۱۲۳۵ خم شراب ، یعنی ۱۱ هزار و ۸۸۰ لیتر ، به دربار تحویل داده شده است ، که این میزان می توانسته است تمامی گارد را کفایت کند ! لوحی دیگر اشاره می کند که با این شراب ۱۱۲۴ بز و گوسفند در حضور شاه به مصرف رسیده است ، تنها مقداری از شراب مصرفی دربار محصول تاکستان های شاهی بوده و بقیه را سهمیه مالیات تامین می کرده است . جناب رجبی همچنین در مورد اداره ی چهارم انبارداری تخت جمشید که مسئول تهیه میوه ( خشک ) می باشد آورده است که : اداره در تهیه میوه خشک نیز فعال بود ، شاید این اداره تهیه شربت را نیز به عهده داشته است ، در این دوره عصاران زیادی از سوریه و بابل به دربار ایران خوانده می شدند 📚منبع : هزاره های گمشده جلد سوم ( از خشایارشا تا فروپاشی هخامنشیان ) ، دکتر پرویز رجبی ، چاپ اول ، ۱۳۸۱ ، تهران ، صفحات ۳۴۵ - ۲۴۶ نقد زرتشت و باستان گرایی http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7

جواب آریایی هایی که عرب هم نمیپرستن به سوال: عید نوروز رو بیشتر دوست داری یا کریسمس رو! جواب یک ارمنی به این سوال خیلی جالبتر هست! و حتی جالبتر اینجاس که حضرت مسیح هم متولد شام هست! http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7

🔻 ☑️ کورش هخامنشی فاتح غزه و لبنان 👈 با وجود اینکه مردم ایران در دوران هخامنشی در فقر_مطلق به سر می‌بردند (yon.ir/adyannet3) اما حکومت_هخامنشی برای فتح غزه (در فلسطین) و لبنان و سوریه و... هزینه بسیار کرد. به نظر شما کورش، افرادی که شعار نه غزه نه لبنان سر می‌دادند را چگونه مجازات می‌کرد؟! ♨️ @nzartosht

🔵نظریات ژان کلنز در باره گاتهای زرتشت(1) 👈زرتشت، خالق و نویسنده گاتها نیست (ص۸)؛ در واقعیت داشتن اصلاحات دینی او تردید وجود دارد (ص۵) و سرایش گاتها کار یک گروه دینی بوده است که از دو مکتب گوناگون برخواسته بوده‌اند (ص۱۰۹ و ۱۱۲)؛ زرتشت نه یک شخصیت تاریخی که یک افسانه است و در گاتها هم نام او همواره با صیغه سوم شخص آمده است (ص۱۱۳)؛ نام پدر زرتشت، پوروشسپ نیست و در گاتها اشاره‌ای به نام او نشده است (ص۱۱۴)؛ مطالعه مزدیسنا، هنگامی به نتایج بسیار دست می‌یابد که خود را از دست وجود بنیانگذار یا پیامبر رها کند، این شخص پیوسته اسباب دردسر بوده و مانعی در راه مطالعات است. او چیزی جز زیان ندارد و محققان را به دنبال نخود سیاه فرستاده است (ص۴۱). http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7

❓ هخامنشیان چگونه با سران فتنه برخورد می‌کردند؟ (5) ✡ در هگمتانه ماد، شخصی به نام فرَوَرتیش دست به آشوب و اغتشاش زد. داریوش هم دستور داد او را بازداشت کردند. سپس بینی، زبان و گوش‌ او را بریدند و بعد هم یک چشمش را از حدقه درآوردند. نهایتاً او را در ملأ عام به دار آویختند تا عبرتی برای سایر اغتشاش‌گران باشد! 📚 منبع: والتر هينتس، داريوش و ايرانيان، ترجمه پرويز رجبی، تهران: نشر ماهی، 1391. ص 315

🔴شایعه "ناﻡ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺟﻐﺪ . ﺁﯾﺎ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻴﺪﻭﻧﺴﺘﻴﻦ ﻧﺎﻡ ﺟﻐﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺁﯾﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎً ﺟﻐﺪ ﺷﻮﻡ ﻫﺴﺖ؟ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﻫﺎﯼ ﮐﻬﻦ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺟﻐﺪ ﺭﺍ " ﻫﻮ ﻣﻮﺭﻭ " ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﺪﻧﺪ . ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺩﺍﻧﺎ . ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﻗﺼﻪ ﻧﯿﺰ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻋﯿﻨﮏ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺑﻘﯿﻪ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﭘﻨﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﺭﺯ ﻣﯿﺪﻫﺪ . ﺍﻣﺎ ﺷﻮﻣﯽ ﺟﻐﺪ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩ؛ ﻏﺬﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻧﺪﻩ، ﺳﻮﺳﻤﺎﺭ، ﻣﺎﺭ، ﻣﺎﺭﻣﻮﻟﮏ ﻭ ﻣﻮﺵ ﺑﻮﺩ، ﯾﻌﻨﯽ ﻏﺬﺍﯼ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ؛ ﭘﺲ ﺍﻋﺮﺍﺏ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﺷﻮﻡ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭمیدانند. ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺍﺯ ﺟﻐﺪ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ " ﺍﺷﻮﺯﺷﺖ " ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﯾﻌﻨﯽ : ﻓﺮﺍﺭﯼ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺩﯾﻮﻫﺎ ﻭ ﭘﻠﯿﺪﯾﻬﺎ ﻭ ﺯﺷﺘﯿﻬﺎ " 🔵پاسخ 1. عبارت "نام اصلی جغد" اساسا غلط است؛ چراکه در لغت نامه های فارسی بالغ بر بیست مترادف برای "جغد" یافت می شود. http://yon.ir/owlmeans 2. اسلام پندار بی‌اساس و فراگیر فال بد و نحوست را برای ایام، اشیاء، حیوانات و... را مذمت كرده و منشأ آن را نادانی بشر می‌داند. قرآن، فال بد هر كس را از خود او و بازتاب گناهانش می داند. http://yon.ir/Nahss 3. خرافاتهایی در برخی اعراب پیش از اسلام بود که روح فرد مرده به صورت جغدی بر قبرش شیون می کند، یا اگر کسی درپی خونخواهی مقتول نباشد، جغدی تا انتقام گرفته شود بر سر قبر مقتول از عطش فریاد می کشد! که پیامبر(ص) آنان را از این خرافات نهی می کردند. http://yon.ir/joghdarab 4. فرهنگهای گوناگون جهان جغد را بدیمن یا خوش یمن و دارای صفات مثبت و منفی دانسته اند و این موضوع منحصر به ایرانیان یا اعراب نیست! http://yon.ir/joghdjahan 5. ویژگی های خاص جغد مانند شبگردی، صدای خاص، چرخش سر، چشمهای درشت جلوی سر، سکونت در خرابه ها و... موجب پیدایش انواع خرافات در ملل مختلف بوده است. عجیب آنجاست که نویسنده شایعه در قرن ۲۱ جغد را دانا و حکیم می خواند! 6. همه اعراب خزندگان را نمی خوردند، بلکه برخی صحراگردان که منابع غذایی محدودی داشتند از آن استفاده می کردند. اسلام خوردن آنها را نهی کرده و روایات متعددی در این خصوص وجود دارد. http://yon.ir/lizardmeat قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7

🔷گاثای زرتشت 1 گاتها/ گاثا بخش‌های پراکنده و منفصلی در کتاب اوستا و منسوب به زرتشت است. این بخش‌ها در سده نوزدهم میلادی و با پژوهش‌های پیگیرانه اوستاشناسان اروپایی شناسایی شد و از دل اوستا استخراج گردید. گاثا اسم مؤنثی است که معنای سرود یا سرودخوانی را می‌دهد و در متون سانسکریت نیز به همین معنا کاربرد دارد. گاتها سخن منظوم و شعرگونه‌ای است که ظاهراً به هنگام مراسم دینیِ پیروان مَـزْدَیَـسْـنا/ مزداپرستان و به شکل گروهی اجرا و همسُرایی می‌شده است. این دین با بهدینی مزدیسنا یا زرتشتی که در زمان ساسانیان به وجود آمد، تفاوت دارد. محتوای گاتها با دیگر بخش‌های اوستا تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای دارد و نام‌های امشاسپندان در آن منحصراً به عنوان اسم معنا آمده‌اند و دلالت بر شخصیتی مینوی نمی‌کنند. بسیاری از پژوهشگران بر این باورند که سرودهای منظوم گاتها- همچون گلستان سعدی- در میان بخش‌های منثوری جای داشته‌اند که آن بخش‌ها به مرور زمان از میان رفته‌اند. سرایش گاتها به موجب اشاره‌ای در بند هشتم یسنای ۵۷ منسوب به زرتشت است. اما گروهی از اوستاشناسان و از جمله ژان کلنز در این انتساب تردید دارند و آنرا محصول سرایندگان و مکاتب گوناگون می‌دانند. چرا که شانزده بار یادکرد از نام زرتشت در گاتها، نه در حالت اول شخص مفرد که در حالت سوم شخص غایب یا حاضر بوده است. در گاتها هیچگونه اشاره و یادکردی از یک نام جغرافیایی وجود ندارد؛ اما به احتمال زیاد زبان گاتها و مکان سرایش آن در شرق ایران و در سرزمین سیستان/ زابلستان و یا در بلخ باستانی (مزار شریف امروزی) در شمال افغانستان (آریانای باستان) بوده است. شهری که به موجب شاهنامه فردوسی پایتخت گشتاسپ و دین‌پذیری او نیز بوده است. گاتها در پنج فصل با نام‌های سپسین «اَهـونَـوَئیتی‌گاتها»، «اوشْـتَـوَئیتی‌گاتها»، «سْـپِـنـتـامَـنْـیـو‌گاتها»، «وُهـوخْـشَـثْـراگاتها» و «وَهـیـشْـتـوئیشْـتی‌گاتها»، و در ۱۷ بخش (هائیتی/ هات/ ها)، ۲۳۸ بند (وَچَـسْـتَـشْـتی/ وَچَـسْـت)، ۸۹۶ بیت (اَفْـسْـمَـن/ پَـتْـمـان/ گاس) و ۵۵۶۰ واژه سروده شده و از نظر زبان و نگارش، کهن‌ترین بخش اوستای موجود است. گاتها یک کتاب مستقل نیست و هویت مستقلی نیز ندارد؛ بلکه سرودهایی است که در دل هفتاد و دو هات یسنای اوستا پراکنده هستند. هفده بخش گاتها را عموماً شامل هات‌های ۲۸، ۲۹، ۳۰، ۳۱، ۳۲، ۳۳، ۳۴، ۴۳، ۴۴، ۴۵، ۴۶، ۴۷، ۴۸، ۴۹، ۵۰، ۵۱ و ۵۳ یسنا می‌دانند (شروو هات‌های ۳۲ و ۴۹ و برخی بندها را در جزو گاثا نیاورده، اما بند ۱ از هات ۵۴ را بخشی از گاثا دانسته است). دلیل پراکنش گاتها در دل یسنا دانسته نیست. اما با توجه به تحریف‌ها و دستکاری‌های موبدان زرتشتی ساسانی در یادمان‌های فرهنگی و مکتوب باستانی، می‌توان گمان داد که این کار به منظور حذف و نابودی بخش‌هایی از گاتها و جایگزین کردن آنها با محتویات جدیدتر که مطابق با خواست موبدان بوده باشد، روی داده است. غیرمرتبط بودن سرودهای گاتها و حتی بسیاری از بندهای یک سرود با یکدیگر و وجود انفصال و خلأ محتوایی در میان آنها، چنین احتمالی را قوت می‌بخشد. زبان گاتها که با زبان اوستای نو تفاوت‌هایی دارد، حتی برای مؤلفان متون پهلوی نیز به درستی فهم‌پذیر نبوده است. فردریش اشپیگل از نخستین پژوهشگرانی بود که در سال ۱۸۶۷ و در کتاب «دستور زبان باختری باستان» به تفصیل در مورد لهجه گاتها و تفاوت آن با دیگر بخش‌های اوستا روشنگری کرد. 📚گاثای زرتشت، مرادی غیاث ابادی، رضا http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7

گاثای زرتشت 2 نخستین آشنایی ایرانیان با اوستا و گاتها پس از ۱۵۰ سال که از آشنایی اروپاییان با اوستا می‌گذشت، اتفاق افتاد. نخستین ترجمه فارسی از متن گاتها را ابراهیم پورداود در سال ۱۳۰۵ و بر اساس ترجمه کریستیان بارتولومه در بمبئی منتشر کرد که به دلیل نقصان‌های موجود در ترجمه، یکبار دیگر َآنرا ترجمه و ویرایش نموده و در سال ۱۳۳۱ در همان شهر منتشر نمود. ترجمه پورداود اساس ترجمه و ویرایش دیگری قرار گرفت که جلیل دوستخواه در سال ۱۳۶۴ منتشر کرد و تاکنون بارها تجدید چاپ شده است. بجز این، هشت نفر دیگر نیز گاتهای زرتشت یا چکیده‌ای از آنرا بر اساس یکی از ترجمه‌های اروپایی و یا با ویرایش ترجمه‌های دیگران منتشر کردند که عبارتند از: موسی جوان، عباس شوشتری (مهرین)، هاشم رضی، علی‌اکبر جعفری، فیروز آذرگشسب، حسین وحیدی، رستم شهزادی و آبتین ساسانفر. ترجمه‌ پورداود از گاتها ترجمه‌ای کاملاً وفادار به متن نیست. این معضل در ترجمه‌ها و ویرایش‌های دیگری که در بالا از آنها یاد شد، شدت بیشتری یافته و تمامی آنها- کم یا زیاد- بنا به ذوق و سلیقه و مطابق با هنجارها و پسندهای امروزی دچار دخل و تصرف و آرایش شده است. در دوره معاصر برخی از زرتشتیان مدعی شده‌اند که گاتها کتاب دینی آنان است. از آنجا که زرتشتیان هیچگاه چنین کتابی را نمی‌شناخته‌ و در متون دینی آنان نیز یادی از آن نشده است و نیز نسخه‌ای از آنرا هیچگاه در اختیار نداشته‌اند، چنین ادعایی نادرست و شگرف می‌نماید. گاتها و محتوای آن (و نیز زرتشت که سراینده احتمالی آن است) ارتباطی با بهدینی زرتشتی که در زمان ساسانیان به وجود آمد، ندارد و شباهتی با احکام و شرایع دینی زرتشتی در آن دیده نمی‌شود. این ادعا در صورتی قابل اعتنا و بررسی است که منبع و سندی تاریخی بر آن صحه بگذارد و گاتها را کتاب دینی زرتشتیان نامیده باشد. 📚گاثای زرتشت، مرادی غیاث ابادی، رضا http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7

🔴شبهه: برگرفته از کتاب دو قرن سکوت- نوشته عبدلحسین زرین کوب: پس از 🔺حمله اعراب به ایران🔺 در زمان خلفا تا دو قرن کشوری به نام ایران از روی نقشه دنیا ناپدید شد. بسیاری از بناها ، کتابخانه ها و شهرهای ایران در جریان این حمله نابود شدند. سرکوب قیام ایرانی ها تا زمان حکومت بنی امیه که حکومتی نژاد پرست و عرب برتربین بود ادامه یافت. پس از حکومت بنی امیه ، عباسیان بر سر کار آمدند. عباسیان که با حمایت گروهی از ایرانی ها (ابومسلم خراسانی) قدرت را به دست گرفته بودند بر خلاف بنی امیه فرقی میان عرب و غیر عرب نمی گذاشتند. به دستور خلفای عباسی و با همت ایرانیان بسیاری از کتابهای یونانی ترجمه شد و در کنار اینها با کاهش اذیت و آزار مردم کشورهای زیر سلطه ، چرخ دانش و صنعت دوباره مثل گذشته به حرکت درآمد. پس از سقوط حکومت عباسیان به خاطر اختلافات داخلی ، ایرانی ها دوباره پس از دو قرن حاکمیت ایرانی بر ایران را شکل دادند. 🔵پاسخ 1⃣ مرحوم دكتر عبدالحسين زرين كوب، دو قرن سكوت را در سال 1330 براي اولين بار به چاپ رساند. اين اثر كه به بررسي سرگذشت حوادث و اوضاع تاريخي ايران در دو قرن اول اسلام مي پردازد، بر اساس ديدگاه باستانگرائي و برتري ايران قبل از اسلام تاليف شده و از نظر تاريخي، ايراداتي اساسي دارد كه مولف در مقدمه چاپ هاي بعدي كتاب آن گوشزد نموده است و خود اعتراف مي كند كه با توجه به شور جواني اي كه در دوران نگاشتن اين كتاب با او همراه بوده است، در بسياري از مسائل مغرضانه نويسندگي كرده است. لذا در چاپ دوم اين كتاب دكتر عبدالحسين زرين كوب به انجام تصحيحاتي در راستاي صحت بخشيدن هرچه بيشتر به اثرش دست زد. 2⃣ استاد مطهري در خدمات متقابل اسلام و ايران انتقادات جدي و تندي را نسبت به اين كتاب دارد و در آغاز اين كتاب از نوشته ي استاد مطهري نيز ياد شده است. اين كتاب در سال 1384 براي نوزدهمين بار توسط انتشارات سخن به چاپ رسيد. 3⃣ نويسنده در زمان و شرايط به تأليف كتاب مذكور مي پردازد كه غربزدگي ، حمله به اسلام و تقديس ايران باستان ، دو پايه سياست فرهنگي عصر پهلوي بود كه توسط روشنفكران سكولار انجام مي‌گرفت. در آن روزگار ، همسو با مذاق قدرت مسلط، صادق هدايت (نيهيليست يهودي تبار، كه جان بر سر نيست انگاري كافكايي گذاشت) كتاب «پروين دختر ساسان» را نوشت. 4⃣ مجتبي مينوي «مازيار» را همراه با نمايشنامه صادق هدايت منتشر كرد و درآن ، از ارتش اسلام كه رائد و رهنماي آن ، يك ايراني پارسا و آزاده و فرهيخته (سلمان پارسي) بود با عنوان «مشتي مارخواران اهريمن نژاد» ياد كرد. 5⃣ دكتر زرين‌كوب در مقدمه چاپ دوم مي‌نويسد: «در تجديد نظري كه در اين كتاب، براي چاپ تازه‌اي كردم، ... ترتيب و شيوة كتاب اول را بر هم زدم و كاري ديگر پيش گرفتم. از آنچه سخن شناسان و خرده‌گيران، در باب چاپ سابق گفته بودند، هر چه را وارد ديدم به منت پذيرفتم و در آن نظر كردم. در جايي كه سخن از حقيقت جويي است چه ضرورت دارد كه من بيهوده از آنچه سابق به خطا پنداشته‌ام دفاع كنم و عبث لجاج و عناد ناروا ورزم؟ از اين رو، در اين فرصتي كه براي تجديد نظر پيش آمد، قلم برداشتم و در كتاب خويش بر هر چه مشكوك و تاريك و نادرست بود،خط بطلان كشيدم. بسياري از اين موارد مشكوك و تاريك جاهايي بود كه من در آن روزگار گذشته، نمي‌دانم از خامي يا تعصب،نتوانسته‌ بودم به عيب و گناه و شكست ايران به درست اعتراف كنم. در آن روزگاران، چنان روح من از شور و حماسه لبريز بود كه هر چه پاك و حق و مينوي بود از آن ايران مي‌دانستم و هر چه را از آن ايران– ايران باستاني را مي‌گويم- نبود زشت و پست و نادرست مي‌شمردم. مطالب بیشتر و کامل تر در این لینک: http://porseman.org/q/show.aspx?id=99458 پاسخ به شبهات و شایعات http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7

🔷 اگر مردی ادعا می کرد زنی برده ی اوست ، تا زمان اثبات ، باید زن مانند برده در اختیارش باشد! ✍به قلم کریستیان بارتولومه Christian Bartholomae : در مسائل حقوقی غالبا دشوار است که تفاوت حقوقی میان یک زن آزاد و یک برده را تشخیص داد ، در یک مورد تصریح شده است که: اگر شخص فرضی الف به شخص فرض ب بگوید: «تو برده ی من هستی و باید در خدمت من باشی» و این دعوا به دادگاه بکشد ، نخستین حکم تا هنگامی که رسیدگی امر از طرف دادگاه به نتیجه ی قطعی و نهایی برسد ، این است که تو باید چون یک برده در خدمت مدعی باشی و اگر این دعوا متوجه یک زن باشد ، وی همچنان باید رفتار و اطاعت کند. 📚منبع: زن در حقوق ساسانی ص ۴۱ ـ ۴۰ نقد باستان گرایی و زرتشت http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7

پول کریسمسو ندیم به فقرا؟! ميگم يه وقت كوروش کبیر ناراحت نشه😶اين همه پول ميدين برا جشن خارجيا که مثِ اونا باشين؟ . حالا اگه مسيحي بودين ميتونستيم قبول كنيم، اما تو كه مسلموني.. ولي مثلا روشنفكري!😑 احيانا فقرا واجب تر نیستن؟! . كوروش ناراحت نميشه؟؟؟ ايرانيا به رسم غربيا جشن ميگيرن؟؟؟ دو ميليون تا ٥ ميليون ميدي درررررررخت🎄 كه باهاش عكس بگيري؟؟؟؟😳 دو ميليون نفر چند نفرو سير ميكرد؟!! . عه راستي تو هموني نبودي به نذري امام حسين و سفر اربعين و حج گير ميدادي؟!😏 #مسیحیت #مناسبت #تحلیل #روشنفکری 🌐 @adyan8

⛔️فرح پهلوی در حال تعظیم بر قبر انور سادات، دیکتاتور مصر❗️ آریایی هستیم، عرب نمی‌پرستیم این حرفها چیه؟ اولا: این عرب پرستی نیست بلکه تعظیم و سجده کردن به اعراب است. ثانیا: ما شعار عرب پرست نیستیم را برای یکسری افراد کودن اختراع کردیم. ثالثا: ما الان با کله میریم در آخور عربستان، مگه به شازده یغلوی پول نداد و به یکسری ادمینها که در عربستان نشستند و برای ایران شایعه می‌سازند پول نمیده؟ پس ما عاریایی هستیم، اعراب را عاشقانه میپرستیم شایعه پرداز http://eitaa.com/joinchat/1936457733C6c13b4cde7