وهابیان، متوسل شدن به ذات اولیاء الهی را امری ممنوع و حرام تلقی کرده اند[۱] حال آنکه جمهور عالمان فریقین همواره با استناد به ادله فراوانی که در این باره وجود دارد، بر مشروعیت توسل به اشخاص صالح تاکید می کنند. به عنوان نمونه، برخی از ادله روایی که ابن حجر هیتمی از عالمان نام آور اهل سنت در جهت اثبات مشروعیت توسل به ذات اولیاء الهی بدان تمسک کرده است، عبارتند از:
«ما اخرجه الحاکم و صححه انه (صلی الله علیه وآله) قال: لما اقترف آدم الخطیئه قال یا رب اسالک بحق محمد (صلی الله علیه وآله) الا ما غفرت لی، فقال یا آدم کیف عرفت محمدا و لم اخلقه؟ قال یا رب انک لما خلقتنی بیدک و نفخت فیّ من روحک رفعت راسی فرایت علی قوائم العرش مکتوبا لا اله الا الله محمد رسول الله فعرفت انک لم تضف لاسمک الا احب الخلق الیک، فقال له الله تعالی صدقت یا آدم انه لاحب الخلق الیّ ان سالتنی بحقه فقد غفرت لک و لولا محمد لما خلقتک. و اخرج النسائی و الترمذی و صححه ان رجلا ضریرا اتی النبی (صلی الله علیه وآله) فقال ادع الله ان یعافینی؛ قال ان شئت دعوت و ان شئت صرت فهو خیر لک؛ فقال فادع؛ فامره ان یتوضا فیحسن وضوءه، فیدعوا بهذا الدعاء: اللهم انی اسالک و اتوجه الیک بنبیک محمد (صلی الله علیه وآله) نبی الرحمه یا محمد انی اتوجه بک الی ربی فی حاجتی لیقضی لی اللهم شفعه فیّ. و صححه البیهقی و زاد فاقام و قد ابصر. و روی الطبرانی بسند جید انه (صلی الله علیه وآله) ذکر فی دعائه بحق نبیک و الانبیاء الذین من قبلی. و لا فرق بین ذکر التوسل و الاستغاثه و التشفع و التوجه به (صلی الله علیه وآله) او بغیره من الانبیاء کذا الاولیاء وفاقا للسبکی و ان منعه ابن عبدالسلام لانه ورد جواز التوسل بالاعمال مع کونها اعراضا فالذوات الفاضله اولی. و لان عمر توسل بالعباس رضی الله عنه فی الاستسقاء و لم ینکر علیه. »[۲]
ابن حجر هیتمی در عبارت فوق، به ۴ روایت که در کتب روایی محدثین اهل سنت نقل شده اند، اشاره کرده است. این ۴ روایت عبارتند از:
۱: توسل حضرت آدم (علیه السلام) به رسول خدا (صلی الله علیه وآله)
حاکم نیشابوری چنین نقل می کند: هنگامی حضرت آدم (علیه السلام) مرتکب ترک اولی شد، خطاب به خدای متعال عرض کرد: خداوندا بحق حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) از من درگذر؛
ناگفته نماند حاکم سند این روایت را تصحیح کرده است.
۲: روایت عثمان بن حنیف
ترمذی و نسائی روایت کرده اند: شخصی نابینا محضر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) مشرف شد و از ایشان خواست تا برای شفای چشمانش دعا بفرماید. رسول خدا (صلی الله علیه وآله) پس از اصرارهای این شخص، به او تعلیم فرمود تا اینگونه دعا کند: خدایا به واسطه پیامبرت حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) از تو می خواهم و رو به سوی تو آورده ام تا حاجتم را روا کنی.
شایان ذکر است ترمذی و بیهقی این روایت را روایتی صحیح می دانند.
۳: دعاء پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله)
طبرانی با سندی نیکو نقل می کند که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) در دعایش بدین صورت توسل کرده است: «بحق نبیک و الانبیاء الذین من قبلی»
۴: توسل عمر به عباس عموی رسول خدا (صلی الله علیه وآله)
در برخی دیگر از مصادر حدیثی نقل شده است که عمر بن خطاب در هنگام قحطی، به عباس عموی پیامبر (صلی الله علیه وآله)، توسل کرده است و هیچ کس نیز عمر را به جهت التزام به چنین توسلی، مذمت نکرده است.
افزون بر ۴ روایت فوق، ابن حجر هیتمی همچنین می نویسد: هنگامی که طبق روایات واصله، توسل به اعمال صالحه جایز است، پس به طریق اولی توسل به ذوات اولیاء الهی نیز جایز خواهد بود.
۱.العثیمین، محمد بن صالح، { فتح ذی الجلال و الاکرام، ج ۲، ص۴۵۶، المكتبة الإسلامية للنشر والتوزيع،چاپ اول، ۱۴۲۷ ه‌ق.
۲. هیتمی، ابن حجر، حاشیه العلامه ابن حجر الهیتمی علی شرح الایضاح فی مناسک الحج للامام النووی، ص۵۰۰، بیروت، دارالحدیث، بی تا.
📌اصل سند
💠عبور برخی ائمه جمعه اهل سنت از احکام شرع و سنت نبوی درباره حکم محارب
🔸ادامه مطلب👇
#تولیدی_امةوسطا
#یاداشت_تحلیلی
#مرکز_پژوهشی_مصباح
🌐 وب سایت و کانال های ارتباطی :
✔️ وب سایت : omatanvasata.com
✔️ تلگرام : https://t.me/omatanvasata
✔️ایتا : https://eitaa.com/omatanvasata
نویسنده: وحید خورشیدی[۱]
تريبون نماز جمعه جای طرح مسائل دقیق دینی و سیاسی می باشد. خطیب نماز جمعه باید به احکام قرآن و سنت نبوی و متون دینی معتبر پایبند باشد و پا از آن فراتر نگذارد. اما متاسفانه در این ایام بعد از جریان اغتشاشات برخی از ائمه جمعه اهل سنت این قاعده را رعایت نکرده و شروع به حمایت از محاربین کرده و اعدام آنها را ظلم و ناجوانمردانه دانسته و به تحریک افکار عمومی مردم بر علیه حاکمیت اسلامی روی آوردند. این در حالی است این کار آنها تماما بر خلاف قرآن و سنت نبوی می باشد آنها در این تریبون به سنت نبوی در خصوص مجازات محارب پشت کرده و از این موقعیت سوء استفاده می کنند و دین را به مردم وارونه معرفی می کنند و تاکید دارند مجازات محارب اینی نیست که دارد اجرا می شود و گویند برای اعدام آنها باید دلیل شرعی داشته باشید حال سوال ما از این افراد که خود را عالم دین و آگاه به احکام شرعی می دانند، اگر واقعا به احکام شرع آگاه هستید چند مورد از آنها را به صورت دقیق برای مردم بخوانید تا آنها نیز از قضیه اگاه شوند؟! به عنوان نمونه آیه ۳۳ سوره مائده که به آیه «آیه محاربه» معروف است درباره افرادی نازل شده است که در زمان حاکمیت اسلامی پیامبر (صلی الله علیه وآله) محارب شناخته شدند خداوند می‌فرماید: «انما جزاء الذین یحاربون الله و رسوله و یسعون فی الارض فسادا ان یقتلوا او یصلبوا او تقطع ایدیهم و ارجلهم من خلاف او ینفوا من الارض ذلک لهم خزی فی الدنیا و لهم فی الآخرة عذاب عظیم»؛ کیفر آنها که با خدا و پیامبر به جنگ بر می‌خیزند و در روی زمین دست به فساد می‌زنند (و با تهدید به اسلحه به جان و مال و ناموس مردم حمله می‌برند) این است که اعدام شوند یا به دار آویخته گردند یا دست راست و پای چپ آنها بریده شود و یا از سرزمین خود تبعید گردند، این رسوایی آنها در دنیاست و در آخرت مجازات بزرگی دارند.
این آیه مجازات محارب را قتل، دار، یا قطع دست و پا به صورت مخالف و یا تبعید در این دنیا دانسته است این آیه در حقیقت در خصوص افرادی محارب تندرو، اغتشاشگر، غارتگر نازل شده است که اقداماتی انجام دادند.
در روايات معتبري كه در حقیقت نشان از شان نزول آیه می باشد، از برخورد تند پيامبر (صلي الله عليه وآله) با کساني که محارب بودند و بدون دليل چوپاني بي‌گناهي را کشته و چشم او را کور و بدن او را مثله کرده و شتران وي را بسرقت بردند، چنين آمده است که حضرت بعد از شنيدن اين خبر دستور داد تا آنها را به اشد مجازات قصاص کنند.
روايتي را بخاري در ذیل«بَاب سَمْرِ النبي e أَعْيُنَ الْمُحَارِبِينَ» به اين صورت نقل کرده است: «حدثنا قُتَيْبَةُ بن سَعِيدٍ حدثنا حَمَّادٌ عن أَيُّوبَ عن أبي قِلَابَةَ عن أَنَسِ بن مَالِكٍ أَنَّ رَهْطًا من عُكْلٍ أو قال عُرَيْنَةَ ولا أَعْلَمُهُ إلا قال من عُكْلٍ قَدِمُوا الْمَدِينَةَ فَأَمَرَ لهم النبي صلى الله عليه وسلم بِلِقَاحٍ وَأَمَرَهُمْ أَنْ يَخْرُجُوا فَيَشْرَبُوا من أَبْوَالِهَا وَأَلْبَانِهَا فَشَرِبُوا حتى إذا بَرِئُوا قَتَلُوا الرَّاعِيَ وَاسْتَاقُوا النَّعَمَ فَبَلَغَ النبي صلى الله عليه وسلم غُدْوَةً فَبَعَثَ الطَّلَبَ في إِثْرِهِمْ فما ارْتَفَعَ النَّهَارُ حتى جِيءَ بِهِمْ فَأَمَرَ بِهِمْ فَقَطَعَ أَيْدِيَهُمْ وَأَرْجُلَهُمْ وَسَمَرَ أَعْيُنَهُمْ فَأُلْقُوا بِالْحَرَّةِ يَسْتَسْقُونَ فلا يُسْقَوْنَ» ُ[۲]؛ انس بن مالك ميگويد: عده‌اي از طايفة عُكل يا عُرينه به مدينه آمدند (و از آب و هواي آن، بيمار شدند). رسول الله (صلي الله عليه وآله) دستور داد تا خود را به شتران شيري برسانند و از شير و ادرار آنان، بخورند. آنان چنين كردند و از بيماري، شفا يافتند. پس از آن، چوپان رسول الله (صلي الله عليه وآله) را كشتند و شتران را با خود بردند. پيامبر خدا (صلي الله عليه وآله) صبح زود (از اين جنايت) باخبر شد. بلافاصله دستور داد تا آنان را تعقيب كنند. چند ساعتي از روز نگذشته بود كه آنها را اسير كرده، خدمت رسول الله (صلي الله عليه وآله) آوردند. آن حضرت (صلي الله عليه وآله) دستور داد تا دست و پايشان را قطع و چشمهايشان را كور كنند و آنها را در آفتاب گرم و سوزان قرار دهند. (دستور اجرا شد). آنان از شدت تشنگي، درخواست آب كردند، ولي به آنان آب ندادند.
در روایت دیگری آمده است: آنها را رها کردند تا بمیرند «وَطَرَحَهُمْ بِالْحَرَّةِ يَسْتَسْقُونَ فما يُسْقَوْنَ حتى مَاتُوا»[۳]. در صحیح مسلم نیز آمده است جلوی آفتاب گذاشتند تا مردند: «وَتَرَكَهُمْ في الْحَرَّةِ حتى مَاتُوا»[۴].
در روايات ديگر اشاره شده است که شخص کشته شده، شتربان شترهاي پيامبر (صلي الله عليه وآله) بود که اين جانيان که تازه مسلمان شده بودند، مرتکب اين جنايت شده و بعد مرتد شدند.
ترمذي روايت را به اين صورت نقل کرده است: «حدثنا الْحَسَنُ بن مُحَمَّدٍ الزَّعْفَرَانِيُّ حدثنا عَفَّانُ بن مُسْلِمٍ حدثنا حَمَّادُ بن سَلَمَةَ حدثنا حُمَيْدٌ وَقَتَادَةُ وَثَابِتٌ عن أَنَسٍ أَنَّ نَاسًا من عُرَيْنَةَ قَدِمُوا الْمَدِينَةَ فَاجْتَوَوْهَا فَبَعَثَهُمْ رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم في إِبِلِ الصَّدَقَةِ وقال أشربوا من أَلْبَانِهَا وَأَبْوَالِهَا فَقَتَلُوا رَاعِيَ رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَاسْتَاقُوا الْإِبِلَ وَارْتَدُّوا عن الْإِسْلَامِ فأتى بِهِمْ النبي صلى الله عليه وسلم فَقَطَعَ أَيْدِيَهُمْ وَأَرْجُلَهُمْ من خِلَافٍ وَسَمَرَ أَعْيُنَهُمْ وَأَلْقَاهُمْ بِالْحَرَّةِ»[۵]
در مضمون ديگر نيز حتي به مسلمان و مومن بودن شتربان نيز اشاره شده است. طبراني از عبد الله بن عمر نقل مي‌کند: «أن نَاسًا أَغَارُوا على إِبِلِ النبي صلى اللَّهُ عليه وسلم فَاسْتَاقُوهَا وَارْتَدُّوا عَنِ الإِسْلامِ وَقَتَلُوا رَاعِيَ رسول اللَّهِ صلى اللَّهُ عليه وسلم مُؤْمِنًا فَبَعَثَ النبي صلى اللَّهُ عليه وسلم في آثَارِهِمْ فَأُخِذُوا فَقَطَعَ أَيْدِيَهُمْ وَأَرْجُلَهُمْ وَسَمَلَ أَعْيُنَهُمْ»[۶]؛ عده‌اي شتران پيامبر (صلي الله عليه وآله) را غارت کرده و آنها را به سرقت بردند و از اسلام برگشتند و شتربان حضرت را که مومن بود کشتند پيامبر (صلي الله عليه وآله) نيز عده‌اي را به دنبال آنها فرستاد تا اينکه آنها را به حضور پيامبر (صلي الله عليه وآله) آوردند و حضرت نيز دست و پاي آنها را بريد و چشمان آنان را کور کرد.
مفسرین اهل سنت نیز به این شان نزول اشاره کرده اند. در تفسیر جلالین آمده است «ونزل في العرنيين لما قدموا المدينة وهم مرضى فأذن لهم النبي أن يخرجوا إلى الإبل ويشربوا من أبوالها وألبانها فلما صحوا قتلوا راعي النبي واستاقوا الإبل»[۷] آیه در شان طایفه عرنی نازل شده است که به مدینه آمدند در حالی که مریض بودند … . در تفسیر بغوی و سمعانی و غیره نیز به این شان نزول اشاره شده است[۸] .
[۱]. پژوهشگر مرکز پژوهشی مصباح.
[۲] . بخاري ، محمد، صحيح البخاري، ج ۶، ص ۲۴۹۶، دار ابن كثير، بيروت.
[۳] . بخاري محمد، صحيح البخاري ج ۳ ص ۱۰۹۹
[۴]. نیشابوری، مسلم،صحيح مسلم ج ۳ ص ۱۲۹۶، إحياء التراث العربي، بيروت
[۵] . ترمذی، محمد، سنن الترمذي ج ۱، ص ۱۰۶، دار إحياء التراث العربت، بيروت.
[۶] . طبرانی، سلیمان، المعجم الكبير،ج ۱۲،ص ۳۲۴، مكتبة الزهراء، الموصل.
[۷] .سیوطی، عبد الرحمان، ابوبکر محلی، عبد الرحمان، تفسير الجلالين ج۱ ص۱۴۲، دار الحديث، القاهرة.
[۸].بغوی،حسین،تفسير البغوي ج۲ ص۳۲، دار المعرفة، بيروت. سمعانی، منصور،تفسير السمعاني ج۲ ص۳۳، دار الوطن، رياض.
📌 ادامه مطلب
🌐 وب سایت و کانال های ارتباطی :
✔️ وب سایت : omatanvasata.com
✔️ تلگرام : https://t.me/omatanvasata
✔️ایتا : https://eitaa.com/omatanvasata
💠 اجماع مسلمین بر مشروعیت سفر به نیت زیارت قبور!!!
یکی از مهم ترین اختلافات میان وهابیان و امت اسلامی، در مسئله مشروعیت شد رحال به نیت زیارت قبور است. بدین صورت که وهابیان سفرکردن با هدف زیارت قبور را
امری حرام می دانند ولیکن مسلمانان چنین سفری را نه تنها مشروع می دانند بلکه بدان نیز ملتزم بوده اند.
ادامه مطلب...👇
#تولیدی_امةوسطا
#محمدباغچیقی
#اسناد
#تکفیریان
#بدعت_و_سنت
#شبهات_مربوط_به_قبور
#سفر_به_نیت_زیارت_قبور
#مرکز_پژوهشی_مصباح
🌐 وب سایت و کانال های ارتباطی :
✔️ وب سایت : omatanvasata.com
✔️ تلگرام : https://t.me/omatanvasata
✔️ایتا : https://eitaa.com/omatanvasata
💠 اجماع مسلمین بر مشروعیت سفر به نیت زیارت قبور!!!
محمد باغچیقی
یکی از مهم ترین اختلافات میان وهابیان و امت اسلامی، در مسئله مشروعیت شد رحال به نیت زیارت قبور است. بدین صورت که وهابیان سفرکردن با هدف زیارت قبور را امری حرام می دانند ولیکن مسلمانان چنین سفری را نه تنها مشروع می دانند(1) بلکه بدان نیز ملتزم بوده اند. چنانکه ابن حجر هیتمی می نویسد:
«کما ارجع العلماء علی مشروعیه الزیاره و السفر الیها، کذلک اجمع المسلمون من العلماء و غیرهم علی فعل ذلک، فان الناس لم یزالوا من عهد الصحابه و الی الیوم یتوجهون من سائر الآفاق الی زیارته (صلی الله علیه وآله) قبل الحج و بعده و یقطعون فیه – ای فی سفر الی زیارته (صلی الله علیه وآله) مسافات بعیده شاقه و ینفقون فیه الاموال و یبذلون المهج معتقدین ان ذلک من اعظم القربات و من زعم ان هذا الجمع الکثیر العظیم علی تکرر الازمنه مخطئون فهو المخطی المحروم.» (2)
همانطور که علما بر مشروعیت زیارت و سفر به نیت آن متفق القول هستند همانطور نیز مسلمانان بر انجام چنین سفری اجماع دارند. بدین صورت که مسلمین از عصر صحابه تا به امروز همواره از نقاط مختلف دنیا برای زیارت قبر مطهر نبوی (صلی الله علیه وآله) به مدینه مشرف شده و در راستای انجام چنین سفری، مسافات طولانی را پیموده اند و اموال فراوانی را خرج کرده اند. دلیل اینکه مسلمین برای سفر به نیت زیارت قبر مطهر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) این همه زحمت را متحمل می شوند این است که آنان، زیارت آنحضرت و سفر برای تحقق چنین زیارتی را از بزرگترین عوامل قرب به سوی پروردگار تلقی می کنند. از این رو اگر کسی سفر به نیت زیارت قبور را امری خطا و اشتباه بخواند، در حقیقت خودش خطاکار و محروم خواهد بود.
📌 پی نوشت :
۱.بن باز در این باره تصریح می کند: «والزيارة الشرعية تجوز لكن من دون سفر، من دون شد الرحل إذا كان في البلد نفسه زاره في البلد، أما أن يشد الرحل يسافر لأجل زيارة القبر، هذا لا يجوز؛»؛ فتاوى نور على الدرب، ج۲، ص۳۴۲
۲. هیتمی، ابن حجر، الجوهر المنظم فی زیاره القبر الشریف النبوی المکرم، ص۳۸، قاهره، مدبولی، چاپ اول، ۲۰۰۰م.
💠 مشروعیت طلب شفاعت از اموات در نگاه ابن حجر هیتمی!!!
پر واضح روشن است که در آئین وهابیت، بسیاری از امور مشروع و مرسوم میان مسلمانان، ممنوع شمرده شده اند. طلب شفاعت از اموات از جمله همین امور است که وهابیان آن را امری غیرشرعی، بلکه از نواقض اسلام دانسته اند.[۱] حال آنکه در عصر زندگانی صحابه، بسیاری از مردم به حرم مطهر نبوی (صلی الله علیه وآله) مشرف شده و از ایشان شفاعت طلب می کردند.
ادامه مطلب...👇
#تولیدی_امةوسطا
#محمدباغچیقی
#اسناد
#تکفیریان
#توحید_و_شرک
#طلب_شفاعت
#مرکز_پژوهشی_مصباح
🌐 وب سایت و کانال های ارتباطی :
✔️ وب سایت : omatanvasata.com
✔️ تلگرام : https://t.me/omatanvasata
✔️ایتا : https://eitaa.com/omatanvasata
💠 مشروعیت طلب شفاعت از اموات در نگاه ابن حجر هیتمی!!!
محمد باغچیقی
پر واضح روشن است که در آئین وهابیت، بسیاری از امور مشروع و مرسوم میان مسلمانان، ممنوع شمرده شده اند. طلب شفاعت از اموات از جمله همین امور است که وهابیان آن را امری غیرشرعی، بلکه از نواقض اسلام دانسته اند.[۱] حال آنکه در عصر زندگانی صحابه، بسیاری از مردم به حرم مطهر نبوی (صلی الله علیه وآله) مشرف شده و از ایشان شفاعت طلب می کردند. نکته قابل توجه آن است که صحابه نیز طلب کنندگان شفاعت را مورد نکوهش قرار نمی دادند. چنانکه ابن حجر هیتمی در برخی از آثارش بسیاری از این ماجراها را نقل کرده است. در ادامه به عنوان نمونه به یکی از این ماجراها که توسط هیتمی نقل شده است اشاره می شود:
«وروی بعض الحفاظ عن ابی سعید السمعانی انه روی عن علی (کرم الله وجهه) انهم بعد دفنه (صلی الله علیه وآله) بثلاثه ایام جاءهم اعرابی فرمی نفسه علی القبر الشریف (علی ساکنه الصلاه و السلام) و حثا من ترابه علی راسه و قال: یا رسول الله قلت فسمعنا قولک و وعیت عن الله سبحانه و تعالی و ما وعینا عنک و کان فیما انزل الله علیک قوله تعالی «و لو انهم اذ ظلموا انفسهم جاءوک فاستغفروا الله و استغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحیما» و قد ظلمت نفسی و جئتک تستغفر لی ربی فنودی من القبر الشریف انه قد غفر لک»[۲]
بعضی از حفاظ از ابی سعید سمعانی و او نیز از امیرالمومنین (علیه السلام) چنین نقل کرده اند: پس از دفن رسول خدا (صلی الله علیه وآله) شخصی اعرابی به حرم نبوی (صلی الله علیه وآله) مشرف شد و پس از قرائت آیه شریفه «و لو انهم اذ ظلموا انفسهم جاءوک فاستغفروا الله و استغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحیما»، از حضرت رسول (صلی الله علیه وآله) شفاعت طلبید و عرض کرد: من به خودم ظلم کرده ام (یعنی گناهانی مرتکب شدم) و لذا به سوی شما آمده ام تا برایم در نزد خدا استغفار کنی. (اینجا بود که) از قبر ندا آمد بخشیده شدی.
📌 پی نوشت :
۱. چنانکه در جزوه نواقض الاسلام محمد بن عبدالوهاب، طلب شفاعت به عنوان دومین ناقض اسلام که منجر به خروج از دین می شود، معرفی شده است: «الثاني: من جعل بينه وبين الله وسائط يدعوهم ويسألهم الشفاعة ويتوكل عليهم فقد كفر إجماعا.»؛ حمد بن عبدالوهاب، نواقض الاسلام، ص۲، عربستان، وزارة الشؤون الإسلامية والأوقاف والدعوة والإرشاد، چاپ اول، ۱۴۱۰ ق.
۲. هیتمی، ابن حجر، الجوهر المنظم فی زیاره القبر الشریف النبوی المکرم، ص۹۵ و ۹۶، قاهره، مکتبه مدبولی، چاپ اول، ۲۰۰۰م.
💠 تصریح ابن حجر هیتمی بر دلالت آیه ۶۴ سوره نساء بر مشروعیت شد رحال
از منظر وهابیان، سفر به نیت زیارت قبور امری حرام و ممنوع است.[۱] حال آنکه ادله متعددی بر مشروعیت شد رحال (یا همان سفر به نیت زیارت قبور) دلالت می کنند. آیه ۶۴ سوره مبارکه نساء از جمله این ادله است که ابن حجر هیتمی از علمای معروف اهل سنت در راستای تبیین دلالت آیه مذکور بر جواز سفر به نیت زیارت قبور چنین تصریح می کند:«ان زیارته (صلی الله علیه وآله) مشروعه مطلوبه بالکتاب والسنه والاجماع الامه وبالقیاس.
اما الکتاب فقوله تعالی: “ولو انهم اذ ظلموا انفسهم جاءوک فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحیما” دلت علی حث الامه علی المجی الیه (صلی الله علیه وآله) والاستغفار عنده واستغفاره لهم وهذا لا ینقطع بموته .… ان الایه الکریمه طالبه للمجی الیه من بعد ومن قرب بسفر وبغیر سفر»[۲] زیارت رسول خدا (صلی الله علیه وآله) امری مشروع و مطلوب است که مشروعیت آن بواسطه قرآن کریم، سنت، اجماع امت و قیاس قابل اثبات است.
ادامه مطلب...👇
#تولیدی_امةوسطا
#محمدباغچیقی
#اسناد
#تکفیریان
#بدعت_و_سنت
#شبهات_مربوط_به_قبور
#سفر_به_نیت_زیارت_قبور
#مرکز_پژوهشی_مصباح
🌐 وب سایت و کانال های ارتباطی :
✔️ وب سایت : omatanvasata.com
✔️ تلگرام : https://t.me/omatanvasata
✔️ایتا : https://eitaa.com/omatanvasata
💠 تصریح ابن حجر هیتمی بر دلالت آیه ۶۴ سوره نساء بر مشروعیت شد رحال
محمد باغچیقی
از منظر وهابیان، سفر به نیت زیارت قبور امری حرام و ممنوع است.[۱] حال آنکه ادله متعددی بر مشروعیت شد رحال (یا همان سفر به نیت زیارت قبور) دلالت می کنند. آیه ۶۴ سوره مبارکه نساء از جمله این ادله است که ابن حجر هیتمی از علمای معروف اهل سنت در راستای تبیین دلالت آیه مذکور بر جواز سفر به نیت زیارت قبور چنین تصریح می کند:«ان زیارته (صلی الله علیه وآله) مشروعه مطلوبه بالکتاب والسنه والاجماع الامه وبالقیاس.
اما الکتاب فقوله تعالی: “ولو انهم اذ ظلموا انفسهم جاءوک فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحیما” دلت علی حث الامه علی المجی الیه (صلی الله علیه وآله) والاستغفار عنده واستغفاره لهم وهذا لا ینقطع بموته .… ان الایه الکریمه طالبه للمجی الیه من بعد ومن قرب بسفر وبغیر سفر»[۲] زیارت رسول خدا (صلی الله علیه وآله) امری مشروع و مطلوب است که مشروعیت آن بواسطه قرآن کریم، سنت، اجماع امت و قیاس قابل اثبات است.
در قرآن کریم، مشروعیت زیارت حرم مطهر نبوی (صلی الله علیه وآله) و سفر به سوی آن، با آیاتی همچون آیه ۶۴ سوره نساء «و لو انهم اذ ظلموا انفسهم جاءوک فاستغفروا الله و استغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحیما» اثبات می شود. این آیه بر آن دلالت دارد که گناهکاران می توانند به محضر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) مشرف شده و از آنحضرت بخواهند که برایشان استغفار فرماید. مسلما با رحلت پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) این مسئله پایان نمی یابد بلکه پس از وفات ایشان نیز مسلمانان می توانند به حرم مطهر نبوی (صلی الله علیه وآله) مشرف شده و از ایشان درخواست کنند تا برایشان استغفار نماید. ……. بنابراین آیه محل بحث، آیه ای عام است پس تشرف به حرم مطهر نبوی (صلی الله علیه وآله)، خواه از راه دور باشد یا نزدیک، با سفر کردن توام باشد یا بدون سفر کردن، تحت شمول آیه بوده و لذا امری مشروع به حساب می آید.
📌پی نوشت :
۱. در کتاب «فتاوی اللجنه الدائمه» چنین می خوانیم: «لا يجوز شد الرحال لزيارة قبور الأنبياء والصالحين وغيرهم، بل هو بدعة»؛ الدویش، احمد، فتاوی اللجنه الدائمه، ج۱، ص۴۳۱، رياض، رئاسة إدارة البحوث العلمية والإفتاء، بی تا.
۲. هیتمی، ابن حجر، الجوهر المنظم فی زیاره القبر الشریف النبوی المکرم، ص۱۷ و ۱۸، قاهره، مدبولی، چاپ اول، ۲۰۰۰م.
💠 درخواست عمر بن خطاب از کعب الاحبار برای سفر به نیت زیارت قبر مطهر نبوی (صلی الله علیه وآله)
وهابیان شد رحال (سفر) برای زیارت قبور را امری نامشروع و حرام دانسته و عموم مسلمین را از آن منع می کنند.[۱] حال آنکه به تصریح علما، محدثین و مورخین اسلامی، صحابه نه تنها بر سفر به نیت زیارت قبور پایبند بوده اند بلکه از دیگران نیز می درخواست می کردند تا برای زیارت حریم مطهر نبوی (صلی الله علیه وآله) به مدینه سفر کنند.
ادامه مطلب...👇
#تولیدی_امةوسطا
#محمدباغچیقی
#اسناد
#تکفیریان
#بدعت_و_سنت
#شبهات_مربوط_به_قبور
#سفر_به_نیت_زیارت_قبور
#مرکز_پژوهشی_مصباح
🌐 وب سایت و کانال های ارتباطی :
✔️ وب سایت : omatanvasata.com
✔️ تلگرام : https://t.me/omatanvasata
✔️ایتا : https://eitaa.com/omatanvasata
💠 درخواست عمر بن خطاب از کعب الاحبار برای سفر به نیت زیارت قبر مطهر نبوی (صلی الله علیه وآله)
وهابیان شد رحال (سفر) برای زیارت قبور را امری نامشروع و حرام دانسته و عموم مسلمین را از آن منع می کنند.[۱] حال آنکه به تصریح علما، محدثین و مورخین اسلامی، صحابه نه تنها بر سفر به نیت زیارت قبور پایبند بوده اند بلکه از دیگران نیز می درخواست می کردند تا برای زیارت حریم مطهر نبوی (صلی الله علیه وآله) به مدینه سفر کنند.چنانکه ابن حجر هیتمی ماجرایی را به شرح ذیل نقل کرده است:
«و یستدل ایضا بفعل عمر بن الخطاب فانه لما صالح اهل البیت المقدس وقدم علیه کعب الاحبار و فرح عمر باسلامه. قال له: هل لک ان تسیر معی الی المدینه و تزور قبر النبی (صلی الله علیه وآله) وتتمتع بزیارته (صلی الله علیه وآله)، فقال: نعم یا امیرالمومنین انا افعل ذلک، فلما قدم عمر بن الخطاب المدینه اول ما بدا بالمسجد وسلم علی رسول الله (صلی الله علیه وآله) وهذا ایضا یفهم انه قصد المسجد والسلام علی النبی (صلی الله علیه وآله) یوذن بان شد الرحل کذلک مطلوب، وفعل عمر له اقوی الآن واوفی دلیل ایضا، لان اتیان المدینه عندهم امر لا یکون و فیه دلیل علی سنه الزیاره وتاکدها»[۲]؛ از جمله ادله ای که بر مشروعیت سفر به نیت زیارت قبور دلالت می کند ماجرایی است که عمر بن خطاب آن را انجام داده است بدین سان که وقتی کعب الاحبار پس از فتح بیت المقدس توسط مسلمین، اسلام آورد، عمر از مسلمان شدن او خوشحال شد و به او گفت: آیا می توانی با من برای زیارت قبر مطهر نبوی (صلی الله علیه وآله) به مدینه سفر کنی؟ کعب الاحبار این پیشنهاد را پذیرفت و با مسلمانان راهی مدینه شد. وقتی عمر بن خطاب به مدینه وارد شد ابتدا به سوی مسجد النبی (صلی الله علیه وآله) رفت و حضرت رسول (صلی الله علیه وآله) را زیارت کرد.
این ماجرا به خوبی نشان می دهد شد رحال برای زیارت قبور امری مطلوب است و فعل عمر بن خطاب، از مهم ترین ادله برای اثبات این مدعاست.
📌پی نوشت:
۱. عبدالله بن جبرین در این باره چنین تصریح کرده است: «وقد ورد النهي عن شد الرحال لغير المساجد الثلاثة: المسجد الحرام والمسجد النبوي والمسجد الأقصى، فيدخل في النهي سائر البقاع والقبور»إ بن جبرین، عبدالله، فتاوی فی التوحید، ص۲۴، دارالوطن، چاپ اول، ۱۴۱۸ ق.
۲. هیتمی، ابن حجر، تحفه الزوار الی قبر النبی المختار، ص۷۱، دارالصحابه للتراث، چاپ اول، ۱۴۱۲ ق.