کل چهل روز و تا اربعین چایی ذغالی دارن.. دمشوون گرم.... مهرشهر محله چمن و گلستان.....

سلام علیکم ✅تجمع یکصدهزارنفری مردم به دفاع ازعفاف و حجاب با حضور عموم مردم متدین با هدف دفاع و گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در مورخه ۱۴۰۳/۵/۴از ساعت ۱۷الی۱۹ در ورزشگاه یکصدهزارنفری آزادی برگزار می گردد . لذا از تمامی آحاد مردم برای هرچه باشکوه تر برگزارشدن مراسم دعوت بعمل می آید . ملاحظه : دوستان لطفا در گروه ها و کانالهای خود انتشار دهید . https://eitaa.com/omid1401

این دیگه چیه اخه.. خدایاااااااااا به ما عقل بدههههههه.. ـ خدایاااا فهم و درک و شعور در زمان مشخص بدههههه

خدایااااا به داد مردم برس از دست این کارهای بیهوده لغو بی اساس بی اثر.... که میلیاردها پول خرج میکنند.. ـ ولی هیچ اثری در جامعه ندارد که ندارد که ندارددددد. بارها انجام دادند و باز ادامهههه ادامههه.. چی بگمم جزسکوت....

کارهای احساسی صرف، برنامه های بدون فکر بدون هدف... که هزینه های بسیار بسیاااار سنگین هم بر دوش....... میزاره.. ـ هم رسانه های استکباری چقدر مانور میدن روش که دقیقا ورق رو بر میکردونن به نفع خودشون.. ـ دو تا مداح میارن دو تا خواننده ی سخنران و کارشناس و گروه سرود... دو تاشعار هم بدیم خدا قبول کنه... و در آخر الحمدلله کل مسیر باطل و برنامه های منظم و هدفمندو بسیار زیرکانه و هوشمندانه دشمن رو با این همایش از بین بردیم😳😳😳😭😭😭😭😭😭😭😭😭 خدایااااااااا از کارهای بیهوده نجاتمون بده

‏بعضی‌ها هم به دلائلی می‌افتن تو "چرخه‌ی دیوار کشیدن به دور خودشون"، نقطه‌ی امن‌شون می‌شه وسط اون دیوار و انقدر روز به روز اون دیوار رو ضخیم‌ترش می‌کنن که چشم باز می‌کنه می‌بینه تمام آدم‌ها رو داره پس می‌زنه و فقط خودش مونده.

امشب با پیرغلام های اباعبدالله....

⏳قسمت نهم روایت داستانی هجده بانو منتشر شد 🖋عبور از جاهلیت مدرن «...از پدری روسی و مادری ایرانی متولد شدم من نوازنده و شاعر بودم خانواده ام سختگیر نبودن و این آزادی باعث شد پام به جاهایی باز بشه نه خودم فکرشو میکردم نه خانواده ام... » 🎙 روایت بانو زهرا ظفرمند بانویی که به خاطر ادای یک نذر از تاریکی به روشنایی آمد ✨ مجموعه پادکست‌های دیندار آرام برای شنیدن بقیه قسمتها عضو کانال 📻#رادیو_عبا بشید. 👇جهت عضویت کلیک کنید👇 🛎@radio_aba ┄┅┅┅┅❀🌟❀┅┅┅┅┄

درباره خودم بخاطر نظرات شما👇👇👇👇👇👇 خوبی‌اش این بود که همه من را یک آدم قوی می‌شناختند و فکر می‌کردند همه چیز را درست می‌کنم و به اوضاع مسلطم؛ هرچند اگر همان لحظه زمین خورده بودم و داشتم به پهنای جان، اشک می‌ریختم! . خوبی‌اش این بود که هیچ‌کس باور نمی‌کرد چقدر کم آورده و چقدر غمگینم! شبیه به بنای چوبی باشکوهی بودم که از درون توسط موریانه‌ها خالی شده‌بود و در کمال عظمتی که حفظ کرده‌بود، هر لحظه با تلنگری فرو می‌ریخت.. تصور می‌کردند قوی هستم، تصور می‌کردند به سپاه مشکلات پیروز می‌شوم، تصور می‌کردند هیچ چیز مرا از پا در نمی‌آورَد؛ اما فقط تصور می‌کردند..! :) ..