در مسیر بندگی 901
پیغمبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم):
اَلْقَلبُ ثَلاثَهُ اَنْوَاعٍ: قَلْبٌ مَشْغولٌ بِالدُّنْیَا وَ قَلْبٌ مَشْغولٌ بِالْعُقْبَی وَ قَلْبٌ مَشْغولٌ بِالْمَوْلَی.وَ اَمَّا الْقَلْبُ الْمَشْغولُ بِالدُّنْیَا لَهُ الشِّدَّهُ وَ الْبَلاءُ وَ اَمَّا الْقَلْبُ الْمَشْغولُ بِالْعُقْبَی فَلَهُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَی وَ اَمَّا الْقَلْبُ الْمَشْغولُ بِالْمَوْلَی فَلَهُ الدُّنْیَا وَ الْعُقْبَی وَ الْمَوْلَی
قلب ها سه نوعند:
1- قلبی که مشغول و وابسته به دنیا است
2- قلبی که مشغول به تنعّمات اخروی است
3- قلبی که وابسته به مولا است
اما آن قلبی که سرگرم و وابسته به دنیا است، همیشه دچار سختی و گرفتاری است و آن قلبی که وابسته به تنعّمات اخروی است به درجات و مراتب بالایی میرسد و قلبی که دلبسته به مولا (خدا) است، هم دنیا دارد، هم آخرت را دارد و هم خدا را دارد
(تحریر المواعظ العددیه،صفحه 245)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 902
فکر بلبل همه این است که گل شد یارش
گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش
ای که از کوچه معشوقه ما می گذری
با خبر باش که سر می شکند دیوارش
امام حسن عسکری علیه السلام:
وَ اللهِ لَیَغِیبَنَّ غَیبَهً لاَ یَنجُو فِیهَا مِنَ الهَلَکَهِ إلاَّ مَن ثَبَتَهُ اللهُ عزَّوَجلَّ عَلَی القَولِ بِإمَامَتِهِ وَ وَفَّقَهُ لِدُّعَاءِ بِتَعجِیلِ فَرَجِهِ
به خدا سوگند (حضرت مهدی) غیبت طولانی خواهد داشت که نجات پیدا نکند در آن دوران مگر کسانی که خداوند عزیز و جلیل بر قائل بودن (و اعتقاد) به امامت او استوارش نگهدارد، و توفیق دهد که برای فرج آن حضرت دعا نماید
(شیخ صدوق، کمال الدین، ج 2، ص 384 )
(شاعر: حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 903
بهشت دیگران گلزار باشد
بهشت ما رخ دلدار باشد
نعیم زاهدان حور و قصور است
نعیم عاشقان دیدار باشد
امام علی علیه السلام:
انَّهُ لَیسَ لَانفُسِکم ثَمَنٌ الّا الجَنَّةُ فَلا تَبیعوها الّا بِها
برای جان های شما بهایی جز بهشت نیست، پس آنها را جز به بهشت مفروشید
(بحارالأنوار، ج 78، ص 13، ح 71)
(شاعر: فیض کاشانی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 904
دور شدم از این و آن، با خودم آشنا شدم
آینه در حجاز بود، عاشق مصطفی شدم
سرمه نمی برم به چین، قند و شکر نمی خرم
نقره و زر نخواستم، صاحب کیمیا شدم
رسول خدا صلی الله علیه و آله:
إنَّ اللهَ اخْتارَ مِنَ النِّساءِ أرْبَعاً: مَرْیَمَ وآسِیَّةَ وخَدیجَةَ وفاطِمَةَ
براستی خداوند از زنان عالم چهار زن بر گزید: مریم، آسیه، خدیجه، وفاطمه علیها السلام
(بحار الانوار ج16، ص2، ح4)
(شاعر: سیدحمیدرضابرقعی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 905
با تو جرس به هر نفس، مصرع عاشقانه ایست
با تو پر از قصیده ام، با تو غزل سرا شدم
ای که ملول می‌شوی از نفس فرشته‌ها
باور من نمی شود، همنفس خدا شدم
رسول خدا صلی الله علیه و آله:
خَدیجَةُ وَأیْنَ مِثْلُ خَدیجَةَ، صَدَّقَتْنی حِینَ کَذَّبَنی النَّاسُ وَوَازَرَتْنی عَلی دینِ اللهِ وَأعانَتْنی بِمالِها
خدیجه و کجاست مثل خدیجه علیها السلام؟ او مرا تصدیق کرد آن گاه که مردم مرا تکذیب نمودند و با مال خود مرا بر دین خدا کمک و یاری کرد
(سفینة البحار، ج1، باب خاء، ص 380)
(شاعر: سید حمیدرضا برقعی)
@ostad_aali