در مسیر بندگی 852
برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر وه که با خرمن مجنون دل افگار چه کرد
ساقیا جام می‌ام ده که نگارنده غیب نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد
امام باقر عليه السلام : اِنَّ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ مِن عِبادِهِ المُؤمِنينَ كُلَّ عَبدٍ دَعّاءٍ فَعَلَيكُم بِالدُّعاءِفِى السَّحَرِ اِلى طُلوعِ الشَّمسِ فَاِنَّها ساعَةٌ تُفْتَحُ فيها اَبوابُ السَّماءِ وَ تُقسَمُ فيهَاالاَرزاقُ وَ تُقضى فيهَا الحَوائِجُ العِظامُ
خداوند عزّوجلّ از ميان بندگان مؤمنش ، بنده اى را كه بسيار دعا كند ، دوست مى دارد . پس ، همواره در سحرگاهان تا طلوع خورشيد دعا كنيد ؛ زيرا اين وقتى است كه در آن ، درهاى آسمان باز مى شود ، و روزى ها تقسيم مى گردد و حاجت هاى بزرگ برآورده مى شود
[كافى ، ج 2، ص 478، ح 9]
(حافظ)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 853
هنوز دایره چرخ بود بی پرگار
که طوق عشق تو را بر گلوی ما بستند
قال رسول اللّه صلى الله عليه و آله:
إنَّ لِقَتلِ الحُسَينِ حَرارَةً في قُلوبِ المُؤمِنينَ لاتَبرُدُ أبَدا
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله می فرمایند:
مرگ حسين عليه السلام، آتشى در دل مؤمنان در‌انداخته است كه هرگز سرد نخواهد شد.
(مستدرك الوسائل ، ج 10 ، ص 318)
(صائب تبریزی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 854
سحر با باد می‌گفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی
دعای صبح و آه شب کلید گنج مقصود است
بدین راه و روش می‌رو که با دلدار پیوندی
در این بازار اگر سودیست با درویش خرسند است
خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی
قال الإمام حسين عليه السلام:
مَن عَبَدَ اللّه َ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّه ُ فَوقَ أمانِيِّهِ و كِفايَتِهِ
امام حسین علیه السلام می فرمایند: هر كه خدا را آن گونه كه سزاوار او است بندگى كند، خداوند بيش از آرزوها و كفايتش به او عطا كند.
(بحار الأنوار ، ج 71 ، ص 183)
(حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 855
داده خدا مقام مرا خادم الحسین
ارباب خوانده نام مرا خادم الحسین
من بی حسین گمشده‌ای بی نشانه‌ام
بنویس پس تمام مرا خادم الحسین
قال الصّادق علیه السّلام :
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی جَعَلَ فیِ النّاسِ مَنْ یَفِدُ اِلَیْنا وَ یَمْدَحُنا وَ یَرْثی لَنا .
امام صادق علیه السّلام فرمود :
خدا را سپاس که در میان مردم ، کسانی را قرار داد که به سوی ما می آیند و بر ما وارد می شوند و ما را مدح و مرثیه می گویند .
(«وسائل الشیعه ، ج 10 ، ص 469»)
(محمود ژولیده)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 856
گوشه گوشه چه محشری برپاست
توی این خانه چهل متری
گوش کن! دم گرفته با گریه
به سر و سینه می زند کتری
عطر پر رنگ چایی روضه
زیر و رو کرده خانه اورا
چقدر ناگهان هوس کردم
طعم آن چای قند پهلو را
(حمید رضا برقعی)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 857
خشوع مومنان جان نماز است
از آن معنی که با او دوست راز است
اگر از جان و دل با حق به رازی
یقین می‌دان که دایم در نمازی
امام رضا عليه السلام :
المُذِيعُ بالسيّئةِ مَخذُولٌ ، و المُستَتِرُ بالسيّئةِ مَغفورٌ لَهُ
كسى كه گناه[خود] را آشكار كند به حال خود وا نهاده شود و كسى كه گناه را پوشيده بدارد ، آمرزيده گردد
[بحار الأنوار : 73/356/67 ]
(محمود شبستری)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 858
به جان پیر خرابات و حق صحبت او
که نیست در سر من جز هوای خدمت او
بهشت اگر چه نه جای گناهکاران است
بیار باده که مستظهرم به همت او
بیا که دوش به مستی سروش عالم غیب
نوید داد که عام است فیض رحمت او
قُلْ یا عِبادِی الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ
بگو: اى بندگان من که بر خود اسراف و ستم کردهاید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را مىآمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است
(سوره زمر آیه ۵۳)
(حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 859
خلق را سر به سر در آن صحرا
ذکر یا زینب است و یا زهرا
لب خود تا به خطبه وا کردی
بـااللَّه اعجـازِ مرتضـی کردی
کوفـه شـد کربلای دیگر تو
شام را هم تـو کربلا کردی
تو به یک خطبه، حقّ و باطل را
تـا قیـامت ز هـم جـدا کردی
مثـل مـادر برای یاری دین
بارهـا خـویش را فــدا کردی
إنّ اللّه عزّ و جلّ غضب على الشيعة فخيّرني نفسي أو هم، فوقيتهم و اللّه بنفسي
حضرت امام کاظم علیه السلام فرمودند: خداوند متعال بر شیعه غضب کرد؛ و مرا بین جان خودم و آنان مخیّر فرمود؛ پس به خدا قسم من با جان خودم شیعیان را حفظ کردم.
(کافی ج ۱ ص ۲۶۰)
(غلامرضا سازگار)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 860
از چمن تا انجمن جوش بهار رحمت است
دیده هرجا باز می گردد دچار رحمت است
خواه ظلمت‌کن تصور خواه نور آگاه باش
هرچه اندیشی نهان و آشکار رحمت است
لَیْسَ الْعَجَبُ مِمَّنْ نَجَى کَیْفَ نَجَى، وَ اِنَّما الْعَجَبُ مِمَّنْ هَلَکَ کَیْفَ هَلَکَ مَعَ سِعَةِ رَحْمَةِ اللهِ؟!
امام سجاد علیه السلام: عجب نیست از کسانى که نجات مى یابند که چگونه نجات یافته اند، عجب از کسانى است که هلاک (و گمراه) مى شوند چگونه با وسعت رحمت خداوند هلاک شده اند؟!
(سفینة البحار، جلد 1، صفحه 517)
(بیدل دهلوی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 861
سلسـله مـوی دوست حلـقه دام و بلاست هرکه در این حلقه نیست فارغ ازاین ماجراست
گربرود جان ما در طلب وصل دوست حـیف نباشد که دوست دوسـت تر ازجان ماست
گر بزنندم به تیغ در نظـرش بی دریغ دیدن او یک نظـر صد چـو منش خـون بهاست
مالک مـلک وجـود حـاکم رد و قبول هر چـه کـند جـرم نیـست ور تو بنـالی جفاست
هر که به جرم رفیق یا به جفای حبیب عـهـد فــرامــوش کـنـد مــدعـی بـی وفـاسـت
وَ رُوِيَ أَنَّ فِرْعَوْنَ اِسْتَغَاثَ بِمُوسَى وَ لَمْ يَسْتَغِثْ بِاللَّهِ فَأَوْحَى اَللَّهُ إِلَيْهِ: يَا مُوسَى، لَمْ تُغِثْ فِرْعَوْنَ لِأَنَّكَ لَمْ تَخْلُقْهُ، وَ لَوِ اِسْتَغَاثَ بِي لَأَغَثْتُهُ
احمد بن فهد گفته: كه فرعون هنگام غرق شدن به موسى عليه السلام استغاثه كرد، به خداوند استغاثه ننمود. وحى آمد: اى موسى، به فرعون پناه مده و يارى مكن. زيرا تو او را نيافريده‌اى. اگر به من استغاثه مى‌كرد من او را نجات مى‌دادم
(کلیات حدیث قدسی ؛ ج 1 , ص 147)
(سعدی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 862
عشق جوشد بحر را مانند دیگ
عشق ساید کوه را مانند ریگ
عشق بشکافد فلک را صد شکاف
عشق لرزاند زمین را از گزاف
لَو تَعلَمُونَ قَدْرَ رحمَةِ اللّه ِ تعالى لاَتَّكَلتُمْ علَيها
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر اندازه رحمت خداوند متعال را مى دانستيد، حتما به آن تكيه مى كرديد.
(كنز العمّال : 10387 )
(مولوى)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 863
رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت
در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا
سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت
لایکونُ الْعَبْدُ مُؤمِناً حَتَّی یعْرِفَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الاَئِمَّةَ کلَّهُمْ وَ اِمامَ زَمانِهِ وَ یرُدَّ اِلَیهِ وَ یسَلِّمَ لَهُ
امام باقرعلیه السلام: بنده، مؤمن نمی شود تا این که خدا و رسول او و همه ائمه (دوازده گانه و به ویژه) امام زمانش را بشناسد و در همه کارهایش به او مراجعه کند و تسلیم فرامینش باشد
(اصول کافی، ج 1، کتاب الحجة، باب »معرفة الامام و الرد الیه«، ص 180)
(شاعر: حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 864
همّتِ عالى زِ فلك بگذرد مرد به همّت ز مَلَك بگذرد
قَدْرُ الرَّجُلِ عَلَی قَدْرِ هِمَّتِهِ، وَ صِدْقُهُ عَلَی قَدْرِ مُرُوءَتِهِ، وَ شَجَاعَتُهُ عَلَی قَدْرِ أَنَفَتِهِ، وَ عِفَّتُهُ عَلی قَدْرِ غَیرَتِهِ
امام علیه السلام فرمود: ارزش هر کس به اندازه همت او و راستگویی و صداقتِ هر کس به اندازه شخصیت اوست و شجاعت هر کس به اندازه بی اعتنایی وی (به ارزش های مادی) است و عفت هر کس به اندازه غیرت اوست
(نهج البلاغه، حکمت 47)
«شاعر: خواجوی کرمانی»
@ostad_aali