🔻 احادیث و روایات: 🏷 عَنْ عَبْدِ اَلسَّلاَمِ بْنِ صَالِحٍ اَلْهَرَوِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي اَلْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَعْبَانَ؛ فَقَالَ لِي: «يَا أَبَا اَلصَّلْتِ! إِنَّ شَعْبَانَ قَدْ مَضَى أَكْثَرُهُ وَ هَذَا آخِرُ جُمُعَةٍ مِنْهُ، فَتَدَارَكْ فِيمَا بَقِيَ مِنْهُ تَقْصِيرَكَ فِيمَا مَضَى مِنْهُ؛ وَ عَلَيْكَ بِالْإِقْبَالِ عَلَى مَا يَعْنِيكَ وَ تَرْكِ مَا لاَ يَعْنِيكَ؛ وَ أَكْثِرْ مِنَ اَلدُّعَاءِ وَ اَلاِسْتِغْفَارِ وَ تِلاَوَةِ اَلْقُرْآنِ؛ وَ تُبْ إِلَى اَللَّهِ مِنْ ذُنُوبِكَ لِيُقْبِلَ شَهْرُ اَللَّهِ إِلَيْكَ وَ أَنْتَ مُخْلِصٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛ وَ لاَ تَدَعَنَّ: أَمَانَةً فِي عُنُقِكَ إِلاَّ أَدَّيْتَهَا، وَ لاَ فِي قَلْبِكَ حِقْداً عَلَى مُؤْمِنٍ إِلاَّ نَزَعْتَهُ، وَ لاَ ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَكِبُهُ إِلاَّ قَلَعْتَ عَنْهُ؛ وَ اِتَّقِ اَللَّهَ وَ تَوَكَّلْ عَلَيْهِ فِي سِرِّ أَمْرِكَ وَ عَلاَنِيَتِكَ: «وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اَللّٰهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اَللّٰهَ بٰالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اَللّٰهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً»؛ وَ أَكْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ هَذَا اَلشَّهْرِ: «اَللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِي مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ، فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِيَ مِنْهُ» فَإِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يُعْتِقُ فِي هَذَا اَلشَّهْرِ رِقَاباً مِنَ اَلنَّارِ لِحُرْمَةِ شَهْرِ رَمَضَانَ.» ▫️از عبد السّلام هروى روايت شده كه گفت: در روز جمعۀ آخر شعبان بود كه بر على بن موسى عليهما السّلام وارد شدم، فرمود: اى ابا صلت! ماه شعبان بيشترش گذشت و اين جمعۀ آخر آن است؛ پس آنچه از اعمال خير كه در اين ماه در انجام آن كوتاهى كرده‌اى در اين چند روزى كه باقى مانده تدارك كن؛ و بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفيد است و ترك آنچه براى تو فائده‌اى ندارد؛ و دعا و استغفار و تلاوت قرآن را افزون كن؛ و از گناهان و نافرمانی‌هايت به سوى خدا باز گرد و توبه نما، تا اين ماه خدا به تو رو كرده باشد، در حالى كه تو با خدايت -عزّ و جلّ‌- اخلاص ورزيده باشى؛ و امانتى بر گردن خود باقى مگذار مگر آنكه آن را ادا كنى، و نيز در دلت كينۀ هيچ مؤمنى نباشد مگر اينكه آن را از دل بيرون كنى، و هيچ گناهى را كه مرتكب بوده‌اى وامگذار مگر آنكه آن را رها كرده و از آن دورى گزينى؛ و از خداوند پروا داشته باش، و در امور نهان و آشكارت بر او توكّل و اعتماد كن: «و هر كس بر خدا توكّل كند همانا خداوند او را كافى است، زيرا خداوند رساننده است كار خود را، و براى هر چيز اندازه‌اى قرار داده است»؛ و در باقيماندۀ اين ماه زياد اين ذكر را بگوى: «اللّهم إن لم تكن قد غفرت لنا في ما مضى من شعبان فاغفر لنا فيما بقي منه». (يعنى: پروردگارا! اگر تا كنون در اين ماه كه به سر نرسيده است ما را نبخشيده‌اى، پس از تو می‌خواهيم كه در باقيماندۀ اين ماه ما را ببخشى و بيامرزى) زيرا خداوند تبارك و تعالى در اين ماه مردم بسيارى را از آتش آزاد مى‌كند به جهت احترام ماه مبارك رمضان. 📖 عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج۲، ص۵۱ ؛ مستفید و غفاری ╔═════┈┅┅┈═════╗ 💠 @ostadamirivahid ╚═══════════ l👇🏻ادامه

🏷 عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ، أَنَّهُ قَالَ: «مَنِ اِسْتَوَى يَوْمَاهُ فَهُوَ مَغْبُونٌ، وَ مَنْ كَانَ آخِرُ يَوْمَيْهِ خَيْرَهُمَا فَهُوَ مَغْبُوطٌ، وَ مَنْ كَانَ آخِرُ يَوْمَيْهِ شَرَّهُمَا فَهُوَ مَلْعُونٌ، وَ مَنْ لَمْ يَرَ اَلزِّيَادَةَ فِي نَفْسِهِ فَهُوَ إِلَى اَلنُّقْصَانِ، وَ مَنْ كَانَ إِلَى اَلنُّقْصَانِ فَالْمَوْتُ خَيْرٌ لَهُ مِنَ اَلْحَيَاةِ.» ▫️از امام صادق عليه السّلام روایت است که فرمود: هر كه دو روزش يكسان باشد مغبون است، و هر كه روز دومش بهتر از روز اولش باشد مورد غبطه است (بايد به برنامه او غبطه و آرزو كرد و از آن سرمشق گرفت)، و هر كه روز اولش بهتر از روز دومش باشد ملعون است (زيرا بجاى تكامل و پيشرفت بسوى حق، تنازل و عقب گرد كرده است)، و هر كه براى خود پيش‌رفتى نبيند رو به نقصان است، و آن‌كه رو به نقصان و سقوط‍‌ است مردن برايش بهتر از زندگانى است. 📖 معاني الأخبار ج ۱، ص ۳۴۲ ؛ افراسیابی (ترجمه وسائل الشیعة) 🔅🔅🔅 🏷 يُسْتَحَبُّ أَنْ يَقُولَ فِي آخِرِ سَجْدَةٍ مِنَ اَلنَّوَافِلِ كُلَّ لَيْلَةٍ وَ خَاصَّةً لَيْلَةَ اَلْجُمُعَةِ: «اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ اَلْكَرِيمِ وَ اِسْمِكَ اَلْعَظِيمِ وَ مُلْكِكَ اَلْقَدِيمِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِي ذَنْبِيَ اَلْعَظِيمَ، إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ اَلْعَظِيمَ إِلاَّ اَلْعَظِيمُ.» سَبْعَ مَرَّاتٍ. ▫️مستحب است در سجده آخر نافله‌های هر شب، خصوصا شب جمعه هفت بار گفته شود: «خداوندا، به واسطه جلوه کریمت و اسم عظیمت و سلطنت ازلی‌ات، از تو درخواست می‌کنم که بر محمد و آل او درود فرستی و گناه بزرگ مرا بر من ببخشایی، چرا که گناه بزرگ را کسی جز بزرگ نمی‌بخشاید.» 📖 مصباح المتهجد (شیخ طوسی)، ج۱، ص۹۹ 🔅🔅🔅 🏷 عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: «أَفْزِعُوا إِلَى اَللَّهِ فِي حَوَائِجِكُمْ، وَ أَلْجِئُوا إِلَيْهِ فِي مُلِمَّاتِكُمْ، وَ تَضَرَّعُوا إِلَيْهِ وَ اُدْعُوهُ؛ فَإِنَّ اَلدُّعَاءَ مُخُّ اَلْعِبَادَةِ. وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَدْعُو اَللَّهَ إِلاَّ اِسْتَجَابَ لَهُ؛ فَإِمَّا أَنْ يُعَجِّلَ لَهُ فِي اَلدُّنْيَا، أَوْ يُؤَجِّلَ لَهُ فِي اَلْآخِرَةِ، وَ إِمَّا أَنْ يُكَفِّرَ عَنْهُ مِنْ ذُنُوبِهِ بِقَدْرِ مَا دَعَا، مَا لَمْ يَدْعُ بِمَأْثَمٍ.» ▫️از وجود مقدّس حضرت رسول صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت گرديد: «در حوائجتان از خدا كمك بخواهيد، در شدايد و گرفتاری‌ها به او پناه ببريد، و به سوى او تضرع كنيد و او را بخوانيد و دعا كنيد؛ چون «دعا» مغز عبادت است. هيچ مؤمنى خدا را نمى‌خواند، مگر آنكه به يكى از اين وجوه اجابت مى‌شود: يا در دنيا به زودى حاجتش را خواهد گرفت، يا در آخرت آن را دريافت خواهد كرد، و يا به مقدارى كه دعا كرده، گناهانش پرده‌پوشى خواهد شد، به شرط‍‌ آنكه براى گناه دعا نكرده باشد». 📖 عدة الداعي و نجاح الساعي، ج۱، ص۴۰ ؛ غفاری ╔═════┈┅┅┈═════╗ 💠 @ostadamirivahid ╚═══════════ l👇🏻ادامه

🏷 وَ تَبِعَ [امیر المؤمنین علیه السلام] جِنَازَةً، فَسَمِعَ رَجُلاً يَضْحَكُ، فَقَالَ: «كَأَنَّ اَلْمَوْتَ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا كُتِبَ، وَ كَأَنَّ اَلْحَقَّ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا وَجَبَ، وَ كَأَنَّ اَلَّذِي نَرَى مِنَ اَلْأَمْوَاتِ سَفْرٌ عَمَّا قَلِيلٍ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ؛ نُبَوِّئُهُمْ أَجْدَاثَهُمْ وَ نَأْكُلُ تُرَاثَهُمْ، كَأَنَّا مُخَلَّدُونَ بَعْدَهُمْ؛ ثُمَّ قَدْ نَسِينَا كُلَّ وَاعِظٍ وَ وَاعِظَةٍ وَ رُمِينَا بِكُلِّ فَادِحٍ وَ جَائِحَةٍ.» ▫️امام علی علیه السلام دنبال جنازه‌اى مى‌رفت، شنيد مردى مى‌خندد، فرمود: گويا مردن در اين جهان را براى غير ما ثبت كرده‌اند، و انگار حق بر غير ما واجب شده، و خيال مى‌كنى مردگانى كه مى‌بينيم مسافرانى هستند كه به زودى به جانب ما باز مى‌گردند، آنان را در قبرهايشان مى‌نهيم و ارثشان را مى‌خوريم. گويى ما پس از آنها جاودان خواهيم بود، كه پندِ پند دهندگان را از ياد برديم، و نشانۀ (هدف) هر بلاى سخت و سنگين شديم. 📖 نهج البلاغه، حکمت ۱۲۲ ؛ انصاریان 💬 قال الرضي رحمةالله علیه: و من الناس من ينسب هذا الكلام إلى رسول الله صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم. سید رضی رحمةالله علیه: گروهى از مردم اين كلام را به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نسبت داده‌اند. مشابه این متن با زیادتی، در «أعلام الدین في صفات المؤمنین (دیلمی - ق۸)، ج۱، ص۳۳۱» از انس بن مالک از پیامبر خدا صلوات الله علیه و آله نقل شده است. 🔅🔅🔅 🏷 قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: «إِذَا صُمْتَ فَلْيَصُمْ سَمْعُكَ وَ بَصَرُكَ وَ شَعْرُكَ وَ جِلْدُكَ» (وَ عَدَّدَ أَشْيَاءَ غَيْرَ هَذَا). وَ قَالَ: «لاَ يَكُونُ يَوْمُ صَوْمِكَ كَيَوْمِ فِطْرِكَ.» ▫️امام صادق عليه السّلام فرمود: آن‌گاه كه روزه گرفتى بايستى گوش، چشم، مو و پوستت نيز روزه بدارد (حضرتش موارد ديگرى را شمرد). و فرمود: روز روزه‌دارى تو نبايد همانند روز افطار كردن تو باشد. 📖 الکافی، ج۴، ص۸۷ ؛ ترجمه فروع کافی (گروه مترجمان) ╔═════┈┅┅┈═════╗ 💠 @ostadamirivahid ╚═══════════ l👇🏻ادامه

🏷 [عن النبی صلّی الله علیه و آله، أو عن موسی بن جعفر علیه السلام:] «حَسَنَاتُ اَلْأَبْرَارِ سَيِّئَاتُ اَلْمُقَرَّبِينَ.» ▫️آنچه برای ابرار نیکی است، برای مقربان درگاه الهی زشتی است. 📖 کشف الغمة في معرفة الأئمة، ج۲، ص۲۵۴ 💬 «... صوفیه دربارۀ برتری مقربان نسبت به ابرار به این سخن مشهور: «حَسناتُ الاَبْرارِ سَیِئاتُ الْمُقَرَّبین» (که برخی آن را از احادیث موضوعه و برخی دیگر منسوب به ابوسعید خرّاز از مشایخ صوفیه می‌دانند) نیز استناد می‌کنند...» 📖 دانشنامه بزرگ اسلامی، ج۲، ص۶۲۴ (مدخل: ابرار) 💬 «این روایت در هیچ یک از منابع حدیثی شیعه به عنوان حدیث و سخن معصوم(علیه السلام) نقل نشده است. فقط علی بن عیسی اربلی در كتاب كشف الغمة در قرن ۷ هجری ضمن كلامش این عبارت را با عنوان «قوله ...» احتمالاً در امتداد شرح حدیثی از امام کاظم(علیه السلام) آورده است. در بحار الأنوار و منابع متأخر و معاصر نیز این سخن به عنوان حدیث امام معصوم(علیه السلام) نقل نشده است. در این میان افرادی چون قشیری، فخر رازی، مقدس اردبیلی، آلوسی، ملا صالح مازندرانی، رشید رضا، علامه طباطبایی و آیت الله سبحانی جمله فوق را با عنوان «كما قيل» و بدون انتساب نقل می کنند. قرطبی در کتابش این عبارت را از جُنَید بغدادی نقل کرده و او را به خاطر گفتن این سخن می ستاید. در تفسیر روح البیان اما سخن فوق به ابوسعيد الخراز نسبت داده شده است. این عبارت در کتاب های صوفیه از قدمت بسیار زیادی برخوردار می باشد و از قرن سوم هجری در کتاب‌های صوفیه همچون: جواهر التصوف‏ يحيى بن معاذ الرازى‏، و الرسالة القشيرية ابوالقاسم عبد الكريم القشيرى‏، بدون این که به عنوان حدیث ذکر شود، نقل گردیده است و در بعضی از منابع از قول جنید بغدادی ذکر کردند.» 📖 پایگاه فِرَق، ادیان و مذاهب https://www.adyannet.com/en/node/40092 ╔═════┈┅┅┈═════╗ 💠 @ostadamirivahid ╚═══════════

#روزه #تقوا 👉🏻 https://virasty.com/Ostad_Amiri_vahid #ویراست