شب عاشوراء ▪️«صد رکعت» نماز که در هر رکعت سوره حمد و سه مرتبه سوره توحید و بعد از پایان صد رکعت هفتاد مرتبه بگوید: سُبْحانَ اللّٰهِ، وَالحَمْدُ للّٰهِ، وَلَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَاللّٰهُ أَكْبَرُ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا باللّٰهِ العَلِيِّ العَظِيمِ و در روایت دیگر پس از «العَلِیِّ العَظِیمِ» استغفار هم ذکر شده؛ ▪️چهار رکعت نماز در آخر شب در هر رکعت سوره حمد و هر یک از آیت‌الکرسی و سوره‌های توحید و فلق و ناس را ده مرتبه بخواند و پس از نماز صد مرتبه سوره توحید را قرائت کند؛ ▪️چهار رکعت نماز در هر رکعت سوره حمد و پنجاه مرتبه سوره توحید و این نماز برابر است با «نماز امیرالمؤمنین» علیه‌السلام که مزیت و برتری بسیار دارد و فرموده: پس از نماز، بسیار ذکر خدا کن و صلوات بسیار بر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرست و هرچه می‌توانی بر دشمنان ایشان لعن کن؛ ▪️و در فضیلت احیای این شب روایت کرده: مانند آن است که عبادت کرده باشد به عبادت جمیع فرشتگان و عبادت در آن، برابر هفتاد سال عبادت است و اگر کسی را توفیق دست دهد، در چنین شبی در کربلا باشد و امام حسین علیه‌السلام را زیارت کند و نزد آن حضرت تا صبح بیتوته کند، خدا او را آغشته به خون امام حسین علیه‌السلام در زمره شهدا با آن حضرت محشور فرماید. 🏷 مفاتیح الجنان، باب دوم، فصل هفتم ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

قال الإمام الحسين عليه‌السلام ▪️أنَا قَتيلُ العَبَرَةِ لا يذكرُني مُؤمنٌ إلا استَعبَرَ ▪️من كشته اشكم؛ هر مؤمنى مرا ياد كند، اشكش روان شود. 📚 كامل الزيارات، ص ٢١٦ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

وارد شده است امروز #هزارمرتبه قاتلان حضرت سیدالشهداء (صلوات الله علیه و آله و اصحابه) را لعن کنید: اَللَّهُمَّ العَن قَتَلَةَ الحُسَينِ (عليه السّلام) ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

💫 اَلسَّلاَمُ عَلَي الْحُسَيْنِ وَ عَلَي عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلَي أَوْلاَدِ الْحُسَيْنِ وَ عَلَي أَصْحَابِ الْحُسَيْنِ 🌙 امام صادق (صلوات الله علیه و آله و اصحابه) می فرمایند: هر کسی در روز عاشورا #هزارمرتبه سوره مبارکه توحید بخواند، خداوند رحمان با نظر رحمت به او نگاه می کند، و هر کس که خداوند با نظر رحمت به او نگاه کند هرگز عذاب نمی شود. ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

قَالَ الرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ: إِنَّ اَلْمُحَرَّمَ شَهْرٌ كَانَ أَهْلُ اَلْجَاهِلِيَّةِ يُحَرِّمُونَ فِيهِ الْقِتَالَ فَاسْتُحِلَّتْ فِيهِ دِمَاؤُنَا وَ هُتِكَ فِيهِ حُرْمَتُنَا وَ سُبِيَ فِيهِ ذَرَارِيُّنَا وَ نِسَاؤُنَا وَ أُضْرِمَتِ النِّيرَانُ فِي مَضَارِبِنَا وَ انْتُهِبَ مَا فِيهَا مِنْ ثَقَلِنَا وَ لَمْ تُرْعَ لِرَسُولِ اللَّهِ حُرْمَةٌ فِي أَمْرِنَا إِنَّ يَوْمَ الْحُسَيْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسْبَلَ دُمُوعَنَا وَ أَذَلَّ عَزِيزَنَا بِأَرْضِ كَرْبٍ وَ بَلاَءٍ وَ أَوْرَثَتْنَا [يَا أَرْضَ كَرْبٍ وَ بَلاَءٍ أَوْرَثْتِنَا] الْكَرْبَ [وَ] الْبَلاَءَ إِلَى يَوْمِ الاِنْقِضَاءِ فَعَلَى مِثْلِ الْحُسَيْنِ فَلْيَبْكِ الْبَاكُونَ فَإِنَّ الْبُكَاءَ يَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ ثُمَّ قَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ كَانَ أَبِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لاَ يُرَى ضَاحِكاً وَ كَانَتِ الْكِئَابَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتَّى يَمْضِيَ مِنْهُ عَشَرَةُ أَيَّامٍ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْعَاشِرِ كَانَ ذَلِكَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصِيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكَائِهِ وَ يَقُولُ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ. امام رضا «عليه السّلام» فرمود: محرم ماهى بود كه اهل جاهليت نبرد را در آن حرام مى‌دانستند در حالی که خون ما را در آن حلال شمردند و حرمت ما را هتک كردند و فرزندان و زنان ما را اسير كردند و به خيمه‌هاى ما آتش زدند و آنچه در آن بود چپاول كردند و در امر ما رعايتى از رسول خدا «صلّى الله عليه و آله» نكردند؛ روز شهادت حسين «عليه السّلام» چشم ما را ريش كرد (پلک را زخم کرد) و اشک ما را روان ساخت و عزيز ما را در زمين كربلا خوار كرد و گرفتارى و بلا به ما دچار ساخت تا روز قيامت بر مانند حسين بايد گريست اين گريه گناهان بزرگ را بريزد سپس فرمود پدرم را شيوه بود كه چون محرم می‌شد خنده نداشت و اندوه بر او غالب بود تا روز دهم روز دهم روز مصيبت و حزن و گريه‌اش بود و می‌فرمود در اين روز حسين كشته شد. 🏷 الامالی للصدوق ره، مجلس ۲۷، ح ۲

┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

ماجرای هشام و فرزدق دوران حکومت ولید بن عبدالملک اموى، ولیعهد و برادرش هشام بن عبدالملک به قصد حج، به مکه آمد و به آهنگ طواف قدم در مسجدالحرام گذاشت. چون به نزدیک حجرالاسود رسید، فشار جمعیت میان او و حطیم حائل شد، ناگزیر قدم واپس نهاد و بر منبرى که براى وى نصب کردند، به انتظار فروکاستن ازدحام جمعیت نشست و بزرگان شام که همراه او بودند در اطرافش جمع شدند و به تماشاى مطاف پرداختند. در این هنگام حضرت على بن الحسین(ع) که سیمایش از همگان زیباتر و جامه‌هایش از همگان پاکیزه‌تر و شمیم نسیمش از همه طواف کنندگان دلپذیرتر بود، از افق مسجد درخشید و به مطاف آمد و چون به نزدیک حجرالاسود رسید؛ موج جمعیت دربرابر هیبت و عظمتش واپس نشست و منطقه استلام را در برابرش خالى از ازدحام کرد، تا به آسانى دست به حجرالاسود رساند و به طواف پرداخت. تماشاى این منظره موجى از خشم و حسد در دل و جان هشام بن عبدالملک برانگیخت و در همین حال که آتش کینه در درونش زبانه می‌کشید، یکى از بزرگان شام رو به او کرد و با لحنى آمیخته به حیرت گفت: این کیست که تمام جمعیت به تجلیل و تکریم او پرداختند و صحنه مطاف براى او خلوت گردید؟ هشام با آن که شخصیت امام را نیک می‌شناخت، اما از شدت کینه و حسد و از بیم آن که درباریانش به او مایل شوند و تحت تأثیر مقام و کلامش قرار گیرند، خود را به نادانى زد و در جواب مرد شامى گفت : او را نمی‌شناسم. در این هنگام روح حساس ابوفراس (فَرَزْدَق) از این تجاهل و حق کشى سخت آزرده شد و با آن که خود شاعر دربار اموى بود، بدون آن که از قهر و سطوت هشام بترسد و از درنده‌خویى آن امیر مغرور خودکامه بر جان خود بیندیشد، رو به مرد شامى کرد و گفت : اگر خواهى تا شخصیت او را بشناسى از من بپرس، من او را نیک می‌شناسم. آن گاه فرزدق در لحظه‌اى از لحظات تجلى ایمان و معراج روح، قصیده جاویدان خود را که از الهام وجدان بیدارش مایه می‌گرفت، با حماسه‌هاى افروخته و آهنگى پرشور سیل‌آسا بر زبان راند. هشام از شنیدن این قصیده و این منطق و بیان، از خشم و غضب آتش گرفت و دستور داد مستمری فرزدق را از بیت المال قطع کردند و خودش را در «عسفان» - بین مکه و مدینه - زندانی کردند. امام علی بن الحسین علیه‌السلام مبلغی پول برای فرزدق فرستاد. فرزدق از قبول آن امتناع کرد و گفت: «من قصیده را فقط در راه عقیده و ایمان و برای خدا انشاء کردم و میل ندارم در مقابل آن پولی دریافت کنم». ادامه ...

شعر #فرزدق درباره امام سجاد علیه‌السلام ۱ـ هذا الذى تعرف البطحاء وطاءته والبیت یعرفه والحل والحرم ۲ـ هذا ابن خیر عباد الله کلهم هذا التقى النقى الطاهر العلم ۳ـ هذا ابن فاطمه ان کنت جاهله بجده اءنبیاء الله قد ختموا ۴ـ ولیس قولك من هذا بضائره العرب تعرف من اءنکرت والعجم ۵ـ کلتایدیه غیاث عم نفعهما تستو کفان و لا یعروهما عدم ۶ـ سهل الخلیقه لاتخشى بوادره یزینه اثنان حسن الخلق والشیم ۷ـ حمال انفال اءقوام اذا افتدحوا حلو الشمائل تحلو عنده نعم ۸ـ ما قال لاقط الا فى تشهده لولا التشهد کانت لاءه نعم ۹ـ عم البریه بالاحسان فانقشعت عنها الغیاهب والاملاق والعدم ۱۰ـ اذا راءته قریش قال قائلها الى مکارم هذا ینتهى الکرم ۱۱ـ یغضى حیاء و یغضى من مهابته فما یکلم الا حین یبتسم ۱۲ـ بکفه خیزران ریحه عبق من کف اءروع فى عرنینه شمم ۱۳ـ یکاد یمسکه عرفان راحته رکن الحطیم اذا ماجاء یستلم ۱۴ـ الله شرفه قدما و عظمه جرى بذاک له فى لوحه القلم ۱۵ـ اى الخلائق لیست فى رقابهم لاولیه هذا اءوله نعم ۱۶ـ من یشکرالله یشکر اءولیه ذا فالدین من بیت هذا ناله الامم ۱۷ـ یتمى الى ذروه الدین التى فصرت عنها الاکف و عن ادرکها القد ۱۸ـ من جده دان فضل الانبیاء له وفضل اءمته دانت له الامم ۱۹ـ مشتقه من رسول الله نبعته طابت مغارسه و الخیم والشیم ۲۰ـ ینشق ثوب الدجى عن نور غرته کالشمس تنجاب عن اشراقها الظلم ۲۱ـ من معضر حبهم دین و بعضعهم کفر و قربهم منجى و معتصم ۲۲ـ مقدم بعد ذکرالله ذکرهم فى کل بدء و مختوم به الکلم ۲۳ـ ان عد اءهل التقى کانوا اءئمتهم اءوقیل من خیر اءهل الارض قیل هم ۲۴ـ لا یستطیع جواد بعد جودهم ولا یدانیهم قوم و ان کرموا ۲۵ـ هم الغیوث اذاما اءزمه اءزمت والاسد اءسد الشرى والباءس محتدم ۲۶ـ لاینقص العسر بسطا من اءکفهم سیان ذلک ان اثرواءوان عدموا ۲۷ـ یستدفع الشرو البلوى بحبهم ویسترب به الاحسان والنعم ادامه ...

ترجمه ۱ـ او را که تو نمی‌شناسی همان کسی است که سرزمین بطحا جای گامهایش را می‌شناسند. و کعبه و حل و حرم در شناسائیش همدم و هم قدمند. ۲ـ او فرزند بهترین تمامی بندگان خداست، او همان شخصیت منزه از هر آلودگی و رذیلت و پیراسته از هر عیب و علت، و مبرا از هر تهمت و منقصت و کوه بلند علم و فضیلت و نور افکن عظیم هدایت است. ۳ـ او فرزند فاطمه است. اگر تو نسبت به نسب او جهل داری بدان همان کسی است که با جدّ او سلسله شریفه انبیاء ختم گردیده است. ۴ـ این که گفتی: این کیست؟ رونق و عظمت و جلوه جلال و شکوه شخصیت او را فرو نمی‌کاهد، زیرا آن کسی که تو او را نمی‌شناسی عرب و عجم هر دو او را به خوبی می‌شناسند. ۵ـ هر دو دستش ابری فیاض و رحمت گستر است، که رگبار فیض را فرو می‌بارد و جود و عطایش هیچگاه کاستی نمی‌پذیرد. ۶ـ خوئی نرم و سازگار دارد و مردمان از خشمش در امانند و همیشه دو خصلت حلم و کرم، شخصیت او را می آرایند. ۷ـ او به دوش کشنده بار مشکلات اقوامی است که زیر سنگینی آن بار، به زانو در آمده اند، چنانکه خوئی ستوده و روئی گشوده دارد و اعلام پذیرش حوائج مستمندان در مذاق جانش شیرین و خوشآیند است. ۸ـ او نیاز نیازمندان و خواهش سائلان را همیشه با چهره گشوده و منطق مثبت استقبال کرده است و هیچگاه جز به هنگام تشهد کلمه «لا» بر زبان نرانده است و اگر ذکر تشهد نمی‌بود «لای» او نیز «نعم» بود. ۹ـ خورشید فروزان احسان او گرمی و روشنی بر همگان افشانده و از این رو در برابر اشعه نیرومندش، تاریکی از فضای اندیشه و دل گمراهان و ظلمت فقر از محیط زندگی مستمندان و ستم از آفاق حیات ستمزدگان رخت بر بسته است. ۱۰ـ هر زمان که قبایل قریش به سوی او بنگرند، شعرا و خطبای ایشان به مدح و ثنایش زبان می گشایند و بی اختیار اذعان و اقرار کنند که هر گونه جود و احسان به او می پیوندد و کاروان کرم در منزلگاه مکارم او رخت می کشاند. ۱۱ـ او از فرط حیا، دیدگان خود را فرو می‌نشاند و حاضران حضرتش تحت تاثیر هیبت و عظمتش دیدگان فرو می‌پوشند و جز به هنگامی که که لب به تبسم بگشاید، سخنی در حضور او بر زبان نمی‌آید. ۱۲ـ در دستش عصای خیزرانی که عطر می‌پراکند، و بویش دل انگیز است. او بیننده را از زیبائی و تناسبی که در چهره دارد، به شگفت آورد. ۱۳ـ جود و عطای کف بخشاینده او چنان است که چون به آهنگ دست سودن بر رکن حطیم (حجر الاسود) گام فرا نهد، گوئی که رکن می‌خواهد تا او را نزد خود نگاه دارد و از جود و عطایش برخوردار گردد. ۱۴ـ خداوند او را شرافت بخشیده است و برتری داده و قلم قضا درتحقیق این مشیت بر لوح قدر روان گشته است. ۱۵ـ کدامین گروه از خلایق الهی است که نیاکان این شخصیت عظیم یا از خود این شخص کریم، منتی و نعمتی بر ذمّه خود نداشته باشد. ۱۶ـ هر کس خدا را شکر بگذارد، نیاکان این امام را همی شکر بگذارد به حکم ضرورت زیرا مردم جهان، دین خدا را از خانه او بدست آورده و در پرتو هدایت این خاندان از کفر و شرک رسته اند. ۱۷ـ او به اوج عزتی قدم نهاده که عرب و عجم در اسلام به آن قله پر افتخار عظمت و جلال نرسیده اند. ۱۸ـ او فرزند کسی است که فضل پیامبران، دون فضل او و فضل امتهاشان دون فضل امت اوست. ۱۹ـ شاخه نیرومند شخصیت او از پیکره شخصیت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بر دمیده است. از این رو عناصر وجودش و اخلاق و سجایایش پاک و پاکیزه است. ۲۰ـ نور پیشانیش پرده ظلمت را می‌درد، چنانکه خورشید با اشراق او ظلمتها را نابود می‌گرداند. ۲۱ـ او از گروهی است که دوستیشان دین و دشمنیشان کفر است و قرب جوارشان ساحل نجات و پناهگاه امن و امان است. ۲۲ـ پس از نام خدا، نام ایشان بر همگان مقدم است و هر کلام بنام ایشان زیبا فرجام است و حسن ختام می پذیرد. ۲۳ـ اگر اهل تقوی شمرده شوند، ایشان پیشوایان ایشانند، و اگر از بهترین اهل زمین باز پرسند، نام ایشان به میان همی آید. ۲۴- هیچ بخشایشگر به قله کرم و منتهی جود ایشان نمی‌رسد و هیچ قوم به هر پایه از کرم که باشد، قدرت همسری و همسنگی ایشان را ندارد. ۲۵- بزرگان این خاندان به روزگار سختی و قحط سالی، باران رحمتند و به هنگام جنگ، شیران بیشه شجاعتند. ۲۶- در عصر معیشت و سختی زندگی، دستهای بخشایشگر آنها را از جود و عطا نمی‌بندد و این گشوده دستی در هر دو حالت توانگری و درویشی، برای ایشان یکسان است. ۲۷- ناگواریها و گرفتاریها به یمن محبتشان دفع می‌شود و احسان نعمتها به برکت آن محبت فزونی همی گیرد. ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

حضرت #امام_سجاد

صلوات الله علیه و آله و اصحابه

می فرمایند: كارى كه با #تقوا همراه باشد اندک نيست، چگونه آنچه #مقبول خـدا قرار گرفته، #انـدک محسـوب شـود. ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

قَالَ الامام السَجّاد عَلَیه السَّلام: وَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ النَّبِیَّ تَقَدَّمَ إِلَیْهِمْ فِی قِتَالِنَا کَمَا تَقَدَّمَ إِلَیْهِمْ فِی الْوِصَایَة بِنَا لَمَا زَادُوا عَلَى مَا فَعَلُوا بِنَا سوگند به خداوند که اگر پیامبر به‌ جای سفارش‌هایی که در احترام گذاشتن به حقّ ما نمود، سفارش به جنگ کردن با ما مى‌کرد، زیادتر از آنچه با ما انجام دادند، نمى‌توانستند انجام دهند و ظلم کنند! 📚 موسوعة الامام الحسین علیه السلام، ج۷ ، ص۲۲۷ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

جان دادن شتر در غم شهادت امام سجاد

صلوات الله علیه و آله و اصحابه

◼️ امام باقر علیه السلام فرمود: پدرم على بن الحسين علیه السلام شترى داشت كه ۲۲ مرتبه با آن به حجّ رفت و يك بار هم به او شلاق نزد. پس از دفن امام سجاد علیه السلام يكى از غلامان آمد و گفت: شتر از خانه خارج شده و كنار قبر على بن الحسين علیه السلام رفته و همانجا زانو زده و سر و گردنش را به قبر می‌مالد و ناله می‌كند. گفتم: او را دريابيد و پیش من بیاورید قبل از آنکه دیگران از قضیه آگاه شوند. امام باقر فرمود: آن شتر اصلاً قبر پدرم را نديده بود. در روايت ديگر آمده كه سه مرتبه شتر را به خانه بردند، باز برگشت، در مرتبه سوم امام باقر علیه السلام فرمود او را رها كنيد كه از عمرش چيزى نمانده! پس از سه روز از دنيا رفت. 📚 بحار الأنوار، ج‏ ۴۶ ص ۱۴۸ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

امام موسی کاظم (صلوات الله علیه و آله و اصحابه) می فرمایند: هر که بعد از #عصر روز جمعه «صدبار» سوره إنا  أنزلناه را بخواند، حق‌تعالی هزار رحمت اختصاصی روز جمعه را چند برابر گرداند، و به او عطا فرماید. ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

مقام معظّم رهبرى (حفظه الله تعالی) مى فرمودند كه برنامه ايشان پيش از ساعات آخر روز جمعه خواندن «زيارت آل ياسين» است. و به نگارنده هم سفارش كردند كه در عصر روز عرفه در عرفات «زيارت آل ياسين» را بخوانيم كه به توفيق الهى، هر سال پيش از دعاى عرفه، در بعثه اين زيارت خوانده مى شود. حجت الاسلام محمدی ری شهری (تفسیر قرآن ناطق، ص۱۲۹) ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

امام صادق علیه‌السلام: ▪️ما مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ اَلْمَاءَ فَذَكَرَ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلاَّ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ حَطَّ عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ دَرَجَةٍ. ▫️بنده‌اى نيست كه آب نوشيده و حسين عليه السّلام را ياد کند و قاتلش را لعن نماید مگر آنكه خداوند منّان صد هزار حسنه براى او منظور مى‌كند و صد هزار گناه از او محو كرده و صد هزار درجه مقامش را بالاتر برد. 📚 کامل الزیارات (باب الثالث عشر)، ج ۱، ص ۱۰۶ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

انا لله و انا اليه راجعون خرجت زينب 😭 ▪️ثُمَّ إِنَّ عُبَيْدَ اَلله بْنَ زِيَادٍ بَعْدَ إِنْفَاذِهِ بِرَأْسِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَمَرَ بِنِسَائِهِ وَ صِبْيَانِهِ فَجُهِّزُوا وَ أَمَرَ بِعَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ فَغُلَّ بِغُلٍّ إِلَى عُنُقِهِ ثُمَّ سَرَّحَ بِهِمْ فِي أَثَرِ اَلرَّأْسِ مَعَ مُجْفِرِ بْنِ ثَعْلَبَة َ اَلْعَائِذِيِّ وَ شِمْرِ بْنِ ذِي اَلْجَوْشَنِ فَانْطَلَقُوا بِهِمْ حَتَّى لَحِقُوا بِالْقَوْمِ اَلَّذِينَ مَعَهُمُ اَلرَّأْسُ وَ لَمْ يَكُنْ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ يُكَلِّمُ أَحَداً مِنَ اَلْقَوْمِ فِي اَلطَّرِيقِ كَلِمَةً حَتَّى بَلَغُوا ▫️سپس عبيد اللّٰه بن زياد پس از اينكه سر حسين عليه السّلام را به شام فرستاد دستور داد زنان و كودكان را آمادۀ رفتن به شام كنند، و دستور داد على بن الحسين عليه السّلام را غل و زنجير سنگین به گردنش نهادند، سپس ايشان را به دنبال سرها با محفر بن ثعلبۀ عائذى و شمر بن ذى الجوشن روان كرد، پس آنان را بياوردند تا بدان گروهى كه سرها با ايشان بود رسيدند. على بن الحسين عليه السّلام در تمام راه با كسى سخن نگفت. 📚 الإرشاد، ج۲، ص۱۱۹ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

امام حسین علیه‌السلام و کربلا در قرآن ▪️سَعْدُ بْنُ عَبْدِ الله الْقُمِّيُّ الْأَشْعَرِيُّ قَالفَقُلْتُ أَخْبِرْنِي عَنْ تَأْوِيلِ كهيعص قَالَ هَذِهِ الْحُرُوفُ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ أَطْلَعَ الله عَلَيْهَا عَبْدَهُ زَكَرِيَّا ثُمَّ قَصَّهَا عَلَى مُحَمَّدٍ ص وَ ذَلِكَ أَنَّ زَكَرِيَّا ع سَأَلَ رَبَّهُ أَنْ يُعَلِّمَهُ الْأَسْمَاءَ الْخَمْسَةَ فَأَهْبَطَ عَلَيْهِ جَبْرَئِيلَ فَعَلَّمَهُ إِيَّاهَا فَكَانَ زَكَرِيَّا إِذَا ذَكَرَ مُحَمَّداً وَ عَلِيّاً وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ سُرِّيَ عَنْهُ هَمُّهُ وَ انْجَلَى كَرْبُهُ وَ إِذَا ذَكَرَ اسْمَ الْحُسَيْنِ ع خَنَقَتْهُ الْعَبْرَةُ وَ وَقَعَتْ عَلَيْهِ الْبُهْرَةُ فَقَالَ ذَاتَ يَوْمٍ إِلَهِي مَا بَالِي إِذَا ذَكَرْتُ أَرْبَعاً مِنْهُمْ تَسَلَّيْتُ بِأَسْمَائِهِمْ مِنْ هُمُومِي وَ إِذَا ذَكَرْت‏الْحُسَيْنَ تَدْمَعُ عَيْنِي وَ تَثُورُ زَفْرَتِي؟ فَأَنْبَأَهُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَنْ قِصَّتِهِ فَقَالَ كهيعص فَالْكَافُ اسْمُ كَرْبَلَاءَ وَ الْهَاءُ هَلَاكُ الْعِتْرَةِ وَ الْيَاءُ يَزِيدُ وَ هُوَ ظَالِمُ الْحُسَيْنِ وَ الْعَيْنُ عَطَشُهُ وَ الصَّادُ صَبْرُهُ فَلَمَّا سَمِعَ بِذَلِكَ زَكَرِيَّا ع لَمْ يُفَارِقْ مَسْجِدَهُ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ وَ مَنَعَ فِيهِنَّ النَّاسَ مِنَ الدُّخُولِ عَلَيْهِ وَ أَقْبَلَ عَلَى الْبُكَاءِ وَ النَّحِيبِ وَ كَانَ يُرْثِيهِ إِلَهِي أَ تُفْجِعُ خَيْرَ جَمِيعِ خَلْقِكَ بِوَلَدِهِ؟ إِلَهِي أَ تُنْزِلُ بَلْوَى هَذِهِ الرَّزِيَّةِ بِفِنَائِهِ؟ إِلَهِي أَ تُلْبِسُ عَلِيّاً وَ فَاطِمَةَ ثَوْبَ هَذِهِ الْمُصِيبَةِ؟ إِلَهِي تُحِلُّ كُرْبَةَ هَذِهِ الْمُصِيبَةِ بِسَاحَتِهِمَا ثُمَّ كَانَ يَقُولُ إِلَهِي ارْزُقْنِي وَلَداً تَقَرُّ بِهِ عَيْنِي عَلَى الْكِبَرِ فَإِذَا رَزَقْتَنِيهِ فَافْتِنِّي بِحُبِّهِ ثُمَّ افْجَعْنِي بِهِ كَمَا تُفْجِعُ مُحَمَّداً حَبِيبَكَ بِوَلَدِهِ فَرَزَقَهُ اللَّهُ يَحْيَى وَ فَجَعَهُ بِهِ وَ كَانَ حَمْلُ يَحْيَى سِتَّةَ أَشْهُرٍ وَ حَمْلُ الْحُسَيْنِ كَذَلِك‏ ▫️از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف پرسيدم: مرا از تأويل «كهيعص» با خبر بفرماييد؟ فرمود: اين حروف از اخبار غيب است، خداوند بنده خود زكريّا را بر آن واقف فرمود، سپس آن را براى محمّد صلّى اللَّه عليه و آله نقل فرمود، و داستانش از اين قرار بود كه زكريّا عليه السّلام از پروردگارش خواست كه نامهاى پنجگانه را به او بياموزد، پس جبرئيل نازل شده و آنها را به او آموخت، و زكريّا را رسم بر اين بود كه هر گاه ياد محمّد و علىّ و فاطمه و حسن عليهم السّلام مى‏افتاد اندوهش برطرف مى‏شد و گرفتاريش زايل مى‏گشت، ولى هر گاه نام مبارک حسين عليه السّلام را ذكر مى‏كرد بغض و اندوه گلويش را مى‏گرفت و مى‏گريست و نفسش بند مى‏آمد. روزى عرضه داشت: بار إلها! چرا وقتى نام آن چهار بزرگوار را ياد مى‏كنم با ذكر نام ايشان تسليت يافته و اندوهم بر طرف مى‏شود، ولى به محض ياد حسين سرشک غم از ديدگانم روان شده و ناله‏ام بلند مى‏شود؟! پس خداوند اين گونه او را از قصّه‏اش باخبر ساخته و فرمود: «كهيعص» پس حرف كاف نام «كربلا» است،چ و حرف هاء «هلاک شدن عترت» است و ياء «يزيد» هم او كه به حسين ظلم مى‏كند و «ع» «عطش و تشنگى» است و صاد «صبر» و مقاومت او است. زكريّا به محض شنيدن آن فرمايشات تا سه روز نمازگاه خود را ترک نگفت و مانع مردم از ورود بدان جا شد، و پيوسته زار زار گريست و ناليد، و نوحه او چنين بود: خدايا! آيا بهترين فرد خلقت را به مصيبت اولادش دردمند مى‏سازى؟! خدايا! مگر اين مصيبت را در آستان او نازل مى‏كنى؟! خدايا! مگر جامه اين مصيبت و اندوه را بر علىّ و فاطمه مى‏پوشانى؟! خدايا! آيا اندوه و درد اين مصيبت را بر ساحت آن دو نازل مى‏كنى؟! سپس عرضه داشت: خدايا! فرزند پسرى روزى‏ام فرما تا در كهنسالى ديدگانم به دان روشن شود، سپس مرا شيفته او گردان، آنگاه مرا بواسطه آن همچنان كه محمّد حبيب خود را دردمند ساختى سرا پاى وجودم را دردمند ساز!پس خداوند نيز يحيى را روزى‏اش ساخته و زكريّا را به او دردمند نمود. و همچنین مدّت باردارى يحيى همچون حسين شش ماه بود. 📚 الاحتجاج ، ج‏۲ ، ص ۴۶۳ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

دفن شهدای کربلا ▪️ لَمَّا رَحَلَ اِبْنُ سَعْدٍ خَرَجَ قَوْمٌ مِنْ بَنِي أَسَدٍ كَانُوا نُزُولاً بِالْغَاضِرِيَّةِ إِلَى اَلْحُسَيْنِ وَ أَصْحَابِهِ رَحْمَةُ اَللَّهِ عَلَيْهِمْ فَصَلَّوْا عَلَيْهِمْ وَ دَفَنُوا اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ حَيْثُ قَبْرُهُ اَلْآنَ وَ دَفَنُوا اِبْنَهُ عَلِيَّ بْنَ اَلْحُسَيْنِ اَلْأَصْغَرَ عِنْدَ رِجْلَيْهِ وَ حَفَرُوا لِلشُّهَدَاءِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ أَصْحَابِهِ اَلَّذِينَ صُرِعُوا حَوْلَهُ مِمَّا يَلِي رِجْلَيِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ جَمَعُوهُمْ فَدَفَنُوهُمْ جَمِيعاً مَعاً وَ دَفَنُوا اَلْعَبَّاسَ بْنَ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي مَوْضِعِهِ اَلَّذِي قُتِلَ فِيهِ عَلَى طَرِيقِ اَلْغَاضِرِيَّةِ حَيْثُ قَبْرُهُ اَلْآنَ. ▫️مرحوم‌شیخ مفید رحمه الله علیه: چون ابن سعد از آنجا كوچ كرد گروهى از بنى اسد كه در غاضريه بودند به نزد اجساد مطهره حسين عليه السّلام و يارانش آمده و بر آنان نماز گزارده (و آنان را دفن كردند بدين ترتيب:كه) حسين عليه السّلام را در همين جايى كه اكنون قبر شريف او است دفن نموده و فرزندش على بن الحسين اصغر را كنار پاى آن حضرت و براى شهيدان ديگر از خاندان و ياران آن بزرگوار كه اطرافش به زمين افتاده بودند گودالى در پائين پاى حسين عليه السّلام كنده و همگى را گرد آورده در آنجا دفن كردند، و عباس بن على عليهما السّلام را در همان جا كه كشته شده بود سر راه غاضريه جايى كه اكنون قبر او است دفن نمودند. 📚 الإرشاد ، ج۲ ، ص۱۱۳ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

چه کسی امام‌حسین علیه السلام را دفن کرد؟ ▪️قَالَ لَهُ عَلِيٌّ إِنَّا رَوَيْنَا عَنْ آبَائِكَ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ أَنَّ اَلْإِمَامَ لاَ يَلِي أَمْرَهُ إِلاَّ إِمَامٌ مِثْلُهُ فَقَالَ لَهُ أَبُو اَلْحَسَنِ فَأَخْبِرْنِي عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ كَانَ إِمَاماً أَوْ كَانَ غَيْرَ إِمَامٍ قَالَ كَانَ إِمَاماً قَالَ فَمَنْ وَلِيُّ أَمْرِهِ قَالَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ قَالَ وَ أَيْنَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ كَانَ مَحْبُوساً فِي يَدِ عُبَيْدِ اَلله بْنِ زِيَادٍ قَالَ خَرَجَ وَ هُمْ كَانُوا لاَ يَعْلَمُونَ حَتَّى وَلِيَ أَمْرَ أَبِيهِ ثُمَّ اِنْصَرَفَ ▫️على بن ابی حمزه خطاب به امام رضا علیه السلام: ما از آباء كرامت روايت داريم كه عهده‌دار غسل و كفن امام نمی‌شود مگر امامى مانند خودش فرمود: بگو ببينم حسين بن على علیهما السلام امام بود يا نه‌؟ گفت: امام بود. پرسيد چه كسى عهده‌دار غسل و كفن او گرديد؟ گفت: على بن الحسين علیه السلام فرمود: على بن الحسين علیه‌السلام كجا بود او كه در زندان ابن زياد به سر مى‌برد؟ گفت: به طورى كه آنها متوجه نشدند خارج شد امر تدفین پدر خويش را به پايان رسانيد، آنگاه برگشت. 📚رجال الكشی ، ص ۴۶۴ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

حزن و اندوه امام سجاد علیه السلام از فاجعه کربلاء ▪️فِي رِوَايَةٍ أَمَا آنَ لِحُزْنِكَ أَنْ يَنْقَضِيَ فَقَالَ لَهُ وَيْحَكَ إِنَّ يَعْقُوبَ النَّبِيَّ كَانَ لَهُ اثْنَا عَشَرَ ابْناً فَغَيَّبَ اللهَ وَاحِداً مِنْهُمْ فَابْيَضَّتْ عَيْناهُ‌ مِنْ كَثْرَةِ بُكَائِهِ عَلَيْهِ وَ احْدَوْدَبَ‌ ظَهْرُهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَانَ ابْنُهُ حَيّاً فِي الدُّنْيَا وَ أَنَا نَظَرْتُ إِلَى أَبِي وَ أَخِي وَ عَمِّي وَ سَبْعَةَ عَشَرَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي مَقْتُولِينَ حَوْلِي فَكَيْفَ يَنْقَضِي حُزْنِي وَ كَانَ إِذَا أَخَذَ إِنَاءً يَشْرَبُ مَاءً بَكَى حَتَّى يَمْلَأَهَا دَمْعاً فَقِيلَ لَهُ فِي ذَلِكَ فَقَالَ وَ كَيْفَ لَا أَبْكِي وَ قَدْ مُنِعَ أَبِي مِنَ الْمَاءِ الَّذِي كَانَ مُطْلَقاً لِلسِّبَاعِ وَ الْوُحُوشِ. ▫️ غلام گفت يک موقع نمی‌رسد كه اندوه شما تمام شود فرمود: واى بر تو! يعقوب پيامبر دوازده پسر داشت يک پسرش از نظر او پنهان شد آن قدر گريه كرد كه چشمهايش سفيد گرديد و از اندوه پشتش خميده شد با اينكه پسرش زنده بود. من به چشم خود ديدم پدر و برادر و عمويم و هفده نفر از بستگانم روى زمين كشته شده‌اند، چگونه حزنم پايان داشته باشد؟! هر وقت ظرف آبى را می‌گرفت آن قدر گريه می‌كرد كه پر از اشگ می‌شد عرض كرد چرا اين قدر ناراحتى می‌كنيد فرمود گريه نكنم با اينكه آبى كه پرنده و درنده از آن استفاده می‌كردند به پدرم ندادند. 📚 مناقب آل أبی طالب ، ج ۴ ، ص ۱۶۶ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

گریه‌های امام سجاد علیه‌السلام بعد از فاجعه کربلاء ▪️عن أَبِي عَبْدِ اَلله اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْبَكَّاءُونَ خَمْسَةٌ آدَمُ وَ يَعْقُوبُ وَ يُوسُفُ وَ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ فَأَمَّا آدَمُ فَبَكَى عَلَى اَلْجَنَّةِ حَتَّى صَارَ فِي خَدَّيْهِ أَمْثَالُ اَلْأَوْدِيَةِ وَ أَمَّا يَعْقُوبُ فَبَكَى عَلَى يُوسُفَ حَتَّى ذَهَبَ بَصَرُهُ وَ حَتَّى قِيلَ لَهُ تَالله تَفْتَؤُا تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتّٰى تَكُونَ حَرَضاً أَوْ تَكُونَ مِنَ اَلْهٰالِكِينَ وَ أَمَّا يُوسُفُ فَبَكَى عَلَى يَعْقُوبَ حَتَّى تَأَذَّى بِهِ أَهْلُ اَلسِّجْنِ فَقَالُوا لَهُ إِمَّا أَنْ تَبْكِيَ بِاللَّيْلِ وَ تَسْكُتَ بِالنَّهَارِ وَ إِمَّا أَنْ تَبْكِيَ بِالنَّهَارِ وَ تَسْكُتَ بِاللَّيْلِ فَصَالَحَهُمْ عَلَى وَاحِدَةٍ مِنْهُمَا وَ أَمَّا فَاطِمَةُ فَبَكَتْ عَلَى رَسُولِ اَلله صَلَّى اَلله عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَتَّى تَأَذَّى بِهِ أَهْلُ اَلْمَدِينَةِ فَقَالُوا لَهَا قَدْ آذَيْتِينَا بِكَثْرَةِ بُكَائِكِ فَكَانَتْ تَخْرُجُ إِلَى اَلْمَقَابِرِ مَقَابِرِ اَلشُّهَدَاءِ فَتَبْكِي حَتَّى تَقْضِيَ حَاجَتَهَا ثُمَّ تَنْصَرِفُ وَ أَمَّا عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ فَبَكَى عَلَى اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عِشْرِينَ سَنَةً أَوْ أَرْبَعِينَ سَنَةً مَا وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعَامٌ إِلاَّ بَكَى حَتَّى قَالَ لَهُ مَوْلًى لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَلله إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ اَلْهَالِكِينَ قٰالَ إِنَّمٰا أَشْكُوا بَثِّي وَ حُزْنِي إِلَى اَلله وَ أَعْلَمُ مِنَ اَلله مٰا لاٰ تَعْلَمُونَ إِنِّي لَمْ أَذْكُرْ مَصْرَعَ بَنِي فَاطِمَةَ إِلاَّ خَنَقَتْنِي لِذَلِكَ عَبْرَةٌ. ▫️از امام صادق عليه السّلام روايت شده است: افرادى كه بسیار گريه كردند پنج نفر بودند: آدم، يعقوب، يوسف، فاطمه دختر حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و على بن الحسين عليهم السّلام حضرت آدم از فراق بهشت به قدرى گريه كرد كه اثر اشک در دو گونۀ مباركش نظير جوى باقى ماند. حضرت يعقوب به قدرى از فراق يوسف گريه نمود كه چشمان خود را از دست داد و به او گفتند: به خداوند سوگند يوسف را از خاطر نخواهى برد تا آنكه افسرده يا نابود گردى. حضرت يوسف به قدرى براى پدرش يعقوب گريست كه اهل زندان ناراحت شدند و به وى گفتند: يا بايد شب گريان و روز ساكت شوى و يا اينكه روز گريان و شب ساكت باشى. يوسف با يكى از پيشنهادهاى ايشان موافقت نمود. حضرت فاطمه در فراق پيغمبر به قدرى گريه كرد كه اهل مدينه خسته و ناراحت شده به او گفتند: تو به واسطۀ كثرت گريه‌ات ما را اذيّت مى‌كنى. لذا حضرت زهرا از مدينه خارج و به سوى قبر شهدا مى‌رفت، وقتى ناراحتيهاى قلبى خود را با گريستن خالى مى‌كرد به سوى مدينه بازمى‌گشت. حضرت على بن الحسين عليهما السّلام مدت بيست يا چهل سال بر امام حسین علیه السلام گريست. هيچ غذايى در مقابل آن حضرت نمى‌گذاشتند مگر اينكه گريان مى‌شد. كار آن حضرت به جايى رسيد كه يكى از غلامانش به وى گفت: اى پسر رسول خدا! فداى تو شوم، من مى‌ترسم تو خود را (به واسطۀ كثرت گريه) هلاک نمايى! فرمود: چاره‌اى نيست جز اينكه از غم و اندوه خود به خداوند شكايت كنم. من چيزهايى را مى‌دانم كه شما نمى‌دانيد. من يادآور قتلگاه فرزندان فاطمه عليها السّلام نمى‌شوم مگر اينكه گريه راه گلويم را مسدود مى‌كند. 📚 الامالی للصدوق ، ص ۱۴۰ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi

از کوفه به شام ▪️در اولین منزلی که در آن مأموران ابن زیاد حامل سر مبارک امام حسین ع بودند، از مرکبهای خود فرود آمدند مشغول میگساری و عشرت گردیدند، ناگهان دستی از دیوار پدیدار شد و با قلمی از آهن این چند بیت را با خون بر دیوار نوشت: انرجو أمة قتلت حسيناً شَفاعَةَ جَدِهِ يَومَ الحِسَابِ آیا امتی که حسین را کشتند، امید شفاعت جد او را دارند در روز حساب؟! با مشاهده این صحنه عجیب آنان برخاسته و آن سر مقدس را ترک کرده و پایه فرار گذاشتند و سپس بازگشتند. 📚 قصه کربلا ، ص ۴۶۵ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ کانال رسمی حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخروی: @ostadokhravi