eitaa logo
پاسخ به شبهات اعتقادی
19.7هزار دنبال‌کننده
466 عکس
810 ویدیو
15 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
سوال ۱۲۳ ❓متن پیام: (ع) دقيقا چند سال عمر و چند سال پيامبرى كردند؟ ✅ پاسخ: از ابن عباس آورده ‏اند نقل شده است : وقتى خداى عزوجل نوح را به پيامبرى فرستاد چهار صد و هشتاد ساله بود و يكصد و بيست سال دعوت كرد و ششصد ساله بود كه به كشتى نشست و پس از آن سيصد و پنجاه سال بزيست. در تاريخ نامه طبرى آمده است: «نوح را فزون از هزار سال زندگانى بود، و چون پنجاه سال از عمرش بگذشت، خداى عزّ و جلّ وى را پيغمبرى داد، و او نهصد و پنجاه سال خلق را به خداى عزّ و جلّ همى خواند. كس بدو نگرويد مگر اندكى و آن روز كه از آسمان طوفان آمد و با مؤمنان و گرويدگان به كشتى اندر نشست، با همه تن هشتاد كس بودند. و نوح را پيغمبرى بر همه اهل زمين بود از مشرق تا به مغرب. و نوح را از آسمان صحف نيامد و ليكن او خلق را بدان صحف خواند كه برآمدم و شيث عليهما السّلام فرود آمده بود. و بر اين نهصد و پنجاه سال اندر سه قرن جهان بگشت و هيچكس بدو نگرويد». 📚براى اطلاع مراجعه كنيد: ۱ تاريخ نامه طبرى، بلعمى، ج ۱، ص. ۹۴ ۲ تاريخ‏ گزيده، مستوفى، ص ۲۴ 💡@p_eteghaadi
⚫️ هلال ماه محرم 🔹️قالَ سلام الله علیه : ❇️ كَانَ أَبِي إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لَا يُرَى ضَاحِكاً ، وَ كَانَتِ الْكِئَابَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتَّى يَمْضِيَ مِنْهُ عَشَرَةُ أَيَّامٍ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْعَاشِرِ كَانَ ذَلِكَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصِيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكَائِهِ وَ يَقُولُ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْنُ . 🔹️امام رضا سلام الله علیه فرمود : ✳️ هرگاه ماه محرّم فرا می‌رسید ، پدرم خندان دیده نمی‌شد و غم او را فرا می‌گرفت تا اینکه روز دهم محرّم فرا می‌رسید که روز مصیبت و اندوه و گریه او بود و می‌گفت امروز روزی است که حسین سلام الله علیه در آن کشته شد . 📚امالی شیخ صدوق / ۱۲۸ 💡@p_eteghaadi
سوال ۱۲۴ ❓متن پیام: خدا از ازل مى دانست كه فلان جانى در لحظه معين دست به مى زند بنابرين اگر ان فرد اين كار را نكند علم خدا غلط از آب در مى آيد پس آن فرد مجبور به انجام آن كار است؟ ✅ پاسخ: شكى در اين نيست كه خدا از ازل به همه چيزعلم دارد وعلم او محال است كه مخالف واقع باشد بنابراين هر آنچه خدا به آن علم ازلى دارد قطعا تحقق خواهد يافت. بنابراين اگر در علم خدا چنين باشد كه از موجود معينى در زمان و مكان معينى فعل خاصى صادرخواهد شد، حتما اين فعل، از همان موجود و در همان موجود و در همان زمان و مكان معين صادر مى شود واگر عامل آن كار ديگرى كند علم خدا غلط نمى شود بلكه آن كار مفروض ديگر معلوم خدا بود. يعنى علم پيشين خدا به افعال ما مثل علم ديگران در زمان حال است كه هر چه ما با اختيار خود انجام مى دهيم همان متعلق علم ديگران است و اگر كار ديگرى كنيم علم ديگران هم به همان تعلق مى گيرد. سر مساله اين است كه خدا موجودى فرا زمانى است و گذشته و حال و آ ينده نزد او يكجا حاضر است. از طرف ديگر علم خدا به افعال ما با اسباب آن است كه يكى از آنها اختيار ما است. خدا به تحقق هر فعلى با علل خاص آن علم دارد و نه فقط به تحقق آن فعل بدون علم به علل آن مثلا خدا مى داند كه فلان شخص خواهد سوخت و در ضمن مى داند كه او با حرارت آب سماور خواهد سوخت پس سوختن آن شخص با آب داغ سماور قطعى است و محال است كه اين شخص در همان زمان و مكان به جاى آب داغ سماور با حرارت آتش بخارى بسوزد. خداوند متعال به افعال ارادى و اختيارى انسان همراه با علل آن علم دارد و يكى از اجزاء علل افعال اختيارى انسان، اراده و اختيار خود اوست. 💡@p_eteghaadi
خانم بدحجاب جلوی یکی از علما رو گرفت و از ایشون سوال کرد : اگه یک تار موی من بیرون باشد، دنیا به آخر می‌رسه؟! چرا اینقده شماها گیر می دین؟ عالم جواب داد : اگــر یــک تــار مــو در غذایــی خــوب و خوشــمزه باشــد، آیــا دنیــا بــه آخــر می‌رسه؟ قطعا خیـر. ایـن تـار مـو حتـی مـزه و طعـم غـذا رو هـم تغییـر نمی‌ده، امـا بسـیاری از افراد طبیعتـا در چنیـن حالتـی دچـار دلزدگـی شـده و اون غـذای خـوب و خوشـمزه از چشمشون می‌افته. حالا بذار یه داستان قشنگ تاریخی هم برات بگم... عالم گفت : روزی یکــی از یــاران امــام صادق ( علیه السلام ) خدمــت ایشــان رســید و گفــت در یــک کــوزه روغــن یــک مــوش افتــاده، آیــا می‌شود آن روغــن را خــورد؟ امــام صــادق (علیه‌السلام) فرمودنــد: نمی‌توانی آن را بخـوری. مـرد گفـت آقـا یـک مـوش کوچکتـر از آن اسـت کـه باعـث شـود غـذای خـود را کنـار بگـذارم و از خیـر روغن‌های گـران قیمـت بگـذرم! امـام صــادق (علیه‌السلام) فرمودنـد: آن چیـزی کـه در نظـر تـو کوچـک اسـت، مـوش نیسـت. ایـن دیـن اسـت کـه در نظـر تـو کوچـک اسـت. حالا خانم بزرگوار : وقتـی از ایـن زاویـه بـه ماجـرا نـگاه کنید متوجـه می‌شیم کـه یـک تـار مـو شـاید بـه خـودی خـود اهمیتـی نداشـته باشـه امـا وقتـی بـه ایـن توجـه کنیـم کـه حتـی نمایـش یـک تـار مـو هـم، سـرپیچی از فرمـان پـروردگار جهانیـان اسـت، با این نگاه، بیرون آمدن یـک تـار مـو جلوی نامحـرم هـم مهـم می‌شود. 💡@p_eteghaadi
💎پيامبر اکرم صلى‏ الله‏ عليه ‏و ‏آله: أفْضَلُ الجِهادِ مَن أصْبَحَ لا يَهُمُّ بظُلْمِ أحدٍ؛ برترين جهاد، جهاد كسى‏ است كه صبح خود را با اين نيت آغاز كند كه به احدى ستم روا ندارد 📗[محاسن :ج1 ،ص292، ح449] 💡@p_eteghaadi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سوال ۱۲۵ ❓متن پیام: منظور از «عدل» در اصول دین چیست؟ ✅ پاسخ: عدل به تمامى معانى آن به نحوى در علم کلام مورد بحث و بررسى قرار می‌گیرد؛ لکن آنچه بیشتر از سایر معانى آن مورد نقد و بررسی واقع شده و سبب جدایى عدلیه (امامیه و معتزله) از اشاعره است، «عدل» به معناى ضرورت رعایت استحقاق‌هاى مکلفان در مقام جزا (پاداش و عقاب) است. اشاعره هر کارى را که از خدای متعال صادر شود، عین عدل می‌دانند، و معتقدند حتى اگر خدا تمامى پیامبران و مؤمنان را به جهنم و تمامى کفار و مشرکان و منافقان را به بهشت ببرد(که امکان آن هم می‌رود!) این عمل خداوند عین عدل است. عدلیه - با تمسک به حسن و قبح ذاتى و عقلى و اقتضائات ذات خداوند که خیر محض و کمال و علم و قدرت مطلق است - معتقدند: صدور قبایح از جمله ظلم از خداوند محال و رعایت محسنات از جمله عدل از جانب خداوند ضرورى و لازم است. برای مطالعه بیشتر به آدرس زیر مراجعه فرمایید https://www.islamquest.net/fa/archive/fa2950 💡@p_eteghaadi
سوال ۱۲۶ ❓متن پیام: باسلام؛ از نظر اسلام حضرت زهرا(س) برترین زن دنیا است؛ اما آیا فکر نمی کنید زنی که در دنیا برترین است باید کاری بزرگ در حد دنیا انجام داده باشد و زنان دنیا را دگرگون کرده باشد، در حالی که کارهای ایشان معمولی بوده و در حد برترین زن دنیا نیست! ✅ پاسخ: هر چند وضعیت سیاسی - اجتماعی روزگار حضرت فاطمه(س) به گونه‌ای نبود که از وجود آن‌حضرت به‌خوبی استفاده شود، و میراثی برای آیندگان بجا بگذارد؛ اما در عین حال آن‌حضرت(س) در مدت کوتاهی که در میان مردم زندگی کرد، اخلاق و رفتاری به یادگار گذاشت که الگو و سرمشق برای تمام مردان و زنانی است که در پی حقیقت و کمال هستند؛ مانند: ایثار و از خودگذشتگی در بخشش مال و کمک به نیازمندان؛ مبارزه با ظلم و ستم؛ عفت و پاک‌دامنی؛ تربیت فرزندان صالح؛ همسرداری؛ زهد و ساده‌زیستی؛ عبادت و بندگی، و کارهای فرهنگی و علمی. مطالب بیشتر در این زمینه را در پاسخ تفصیلی مطالعه کنید. https://www.islamquest.net/fa/archive/fa118850 💡@p_eteghaadi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سوال ۱۲۷ ✅ دلیل واجب بودن حجاب زن بدون رجوع به آیه و حدیث. 💡@p_eteghaadi
❌ شبهه با وجود اینکه شیعه معتقد است که ائمه علیهم السلام دارای عصمت مطلق هستند ولی شخص امیرالمومنین علیه السلام در دعای تصریحا به انجام بعضی از معاصی در خلوات وپیروی از هوای نفس و... اشاره کرده اند: ( وَ لاَ تَفْضَحْنِي بِخَفِيِّ مَا اطَّلَعْتَ عَلَيْهِ مِنْ سِرِّي وَ لاَ تُعَاجِلْنِي بِالْعُقُوبَهِ عَلَي مَا عَمِلْتُهُ فِي خَلَوَاتِي و... ) ✅ پاسخ: اولا اصل دعای کمیل از حضرت خضر هست که امیرالمؤمنین علیه السلام آن را به جناب کمیل آموزش داد. ثانیا گناه اولیاءاللّه با گناه ما متفاوت است. آنها یک کوتاه را بزرگترین گناه محسوب میکنند، و خود را مستحق سرزنش میبینند. مثال۱ = کمترین دودی که از سیگار وارد ریه شخص سالم و غیرسیگاری وارد شود او را به سرفه و واکنش دستگاه تنفس وادار میکند. اما ده ها برابر آن حجم دود برای افراد سیگاری باعث هیچ واکنشی نمیشود. (واکنش=استغفار) مثال۲= کوچکترین میکروب برای بیمار تازه از اتاق عمل خارج شده خطرناک است، اما برای افراد عادی خیر. لطافت روح اولیا کوچکترین غفلتی را هم بر نمی تابد. مثال سوم = یک کودک در برابر یک شخصیت بزرگ (مثلاً پادشاه)، ممکن است هزار رفتار ناپسند هم داشته باشد، اما هیچ احساس خاصی نداشته باشد، اما یک انسان بالغ مدام مراقب رفتار خود هست و شاید یکی درمیان در کلامش «عذرخواهی و ببخشید» باشد، درحالیکه که ممکن است هیچ خطایی هم نکرده، اما عظمت جایگاه شخص حاضر، باعث می‌شود که دائماً احساس کند که نکند، ادب حضور را رعایت نکرده باشد. علیهم السلام هم در آیاتی چون آیه تطهیر (۳۳/احزاب) تایید شده و هم دلایل متعدد عقلی دارد. 💡@p_eteghaadi
سوال ۱۲۸ ❓متن پیام: آیا حضرت ابراهیم(ع) تنها با یکبار خواب‌دیدن تصمیم به قربانی‌کردن فرزندش اسماعیل گرفت؟ ✅ پاسخ: «فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قالَ یا بُنَیَّ إِنِّی أَرى‏ فِی الْمَنامِ أَنِّی أَذْبَحُکَ فَانْظُرْ ما ذا تَرى‏ قالَ یا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُنی‏ إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرینَ»؛[1] پس از آن‌که بشارت الهی به فرزنددار شدن ابراهیم(ع) تحقق یافت و فرزندش اسماعیل(ع) به سن بلوغ و نوجوانی رسید، به او گفت: پسرم، من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌‏کنم، نظر تو چیست؟ اسماعیل پاسخ داد: پدرم، هر چه دستور دارى اجرا کن، به خواست خدا مرا از صابران خواهى یافت. فراز «فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ» در قرآن، معنایش آن است که اسماعیل به مرحله‌‏اى رسید که می‌توانست در مسائل مختلف زندگى همراه پدر تلاش و کوشش کند و او را یارى دهد.[2] برخی گفته‌‏اند منظور از «سعی» سن سیزده سالگى است؛ یعنی موضوع قربانی زمانی رخ داد که اسماعیل(ع) به سن سیزده سالگی رسیده بود.[3] برخی هم گفته‌‏اند: مراد از سعى عمل و عبادت براى خداوند است.[4] «قالَ یا بُنَیَّ إِنِّی أَرى‏ فِی الْمَنامِ أَنِّی أَذْبَحُکَ». ابراهیم(ع) به او گفت: اى پسرم، در خواب دیدم که تو را ذبح می‌کنم! این جمله حکایت رؤیایى است که ابراهیم(ع) در خواب دید. اما این خواب یک‌بار بود یا بیشتر، برخی معتقدند؛ تعبیر به «إِنِّی أَرى» (با آوردن فعل مضارع) دلالت بر آن دارد که ابراهیم(ع) این صحنه را مکرر در خواب می‌دید. همان‌گونه که این تعبیر در آیه «وَ قالَ الْمَلِکُ إِنِّی أَرى...»،[5]‏ ..." نیز همین استمرار را می‌رساند.[6] در همین راستا گزارش شده است که ابراهیم(ع) این خواب را دو بار دید. نخستین بار در شب «ترویه» (شب هشتم ماه ذی الحجه)، و یک‌بار هم در شبی دیگر![7] برخی هم گفته‌اند؛ ابراهیم سه شب پیاپی این خواب را دید.[8] شب ترویه، شب عرفه و شب عید قربان.[9] به هر حال، حتی اگر ابراهیم(ع) تنها یک‌بار هم این خواب را دیده بود، از آنجا که با نور نبوت مطمئن بود که خواب او به منزله وحی از جانب پروردگار است، خود را موظف به فرمانبرداری می‌دانست. [1]. صافات، 102. [2]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏19، ص 111، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش. [3]. ر. ک: قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لأحکام القرآن، ج ‏16، ص 99، تهران، ناصر خسرو، چاپ اول، 1364ش؛ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی‏، محمد جواد، تهران، ج ‏8، ص 706، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش. [4]. ر. ک: مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏8، ص 706. [5]. یوسف، 43. [6]. طباطبائی، سید محمد حسین‏، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏17، ص 152، قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، چاپ پنجم‏، 1417ق. [7]. ر. ک: ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن، تحقیق، یاحقی، محمد جعفر، ناصح، محمد مهدی، ج ‏16، ص 210، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، 1408ق. [8]. ر. ک: بلخی، مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، تحقیق، شحاته، عبدالله محمود، ج ‏3، ص 615، بیروت، دار إحیاء التراث، چاپ اول، 1423ق؛ نیشابوری، نظام الدین حسن بن محمد، تفسیر غرائب القرآن و رغائب الفرقان، تحقیق عمیرات، شیخ زکریا، ج ‏5، ص 572، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1416ق. [9]. ر. ک: ‏زمخشری، محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج ‏4، ص 54، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ سوم، 1407ق؛ فخرالدین رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج ‏26، ص 346، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، 1420ق. 💡@p_eteghaadi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سوال ۱۲۹ ❌ شبهه: و چقدر زیباست حرف زرتشت که میگوید: ای کاش آنقدر آب داشتم تا جهنم را خاموش میکردم، و آنقدر آتش داشتم تا بهشت را میسوزاندم که مردم خدا را برای خودش بپرستند نه برای بهشت و جهنم!!! ✅ پاسخ: 🔵 و چقدر زیباست کسانی دم از باستان گرایی و ترویج دین منسوخ و پوسیده زرتشت می‌زنند که هیچ گونه اطلاعی از آموزه های این دین ندارند و سخنانی را به حضرت زرتشت نسبت می دهند که با عقاید پیروان این دین منافات دارد. 🔵 جهنم زرتشتی ها اصلا آتش ندارد که زرتشت بخواهد آن را با آب خاموش کند!!! 🔵 در دین زرتشت نیز که بنا به قول مشهور حدود 600 سال قبل از مسیح تأسیس شده است عقیده به معاد به وضوح بیان شده است. در این دین اعتقاد بر این است که روح بعد از جدا شدن از بدن تا روز رستاخیز وارد عالم برزخ می شود؛ تا در روز رستاخیز به جسم خود بپیوندد؛ زرتشتیان به اموری مثل صراط و میزان اعمال و بهشت و جهنم نیز اعتقاد دارند؛ ولی معتقدند که در جهنم آتش وجود ندارد. چرا که آتش از نظر آنان مقدّس است؛ به عقیده آنها جهنم محلی بسیار سرد و تاریک و کثیف و پر از حیوانات موذی است که گناهکاران را اذیت می کنند. (آشنایی با ادیان بزرگ: ص ۵۷ تا ۶۲) در برخی منابع زرتشتی درباره سرنوشت افراد بد چنین آمده است: سرانجام شخص بدکار به سرای تیرگی بی پایان می‌رود. (مینوی خرد ص ۲۷) 🔵 جالب است بدانید که جمله‌ی مذکور در متن شبهه، در اصل از سخنان حضرت علی علیه السلام گرفته شده که فرمودند: ما عَبَدْتُكَ خَوْفاً مِنْ نَارِكَ وَ لَا شَوْقاً إِلَى جَنَّتِكَ بَلْ وَجَدْتُكَ أَهْلًا لِلْعِبَادَةِ فَعَبَدْتُك : خدایا من تو را نه از ترس آتش و نه به خاطر اشتیاق به بهشت عبادت می کنم، بلکه تو را شایسته پرستش یافته‌ام که میپرستم. عوالی الئالی، ج۲، ص۱۱ 🔵 اسلام ستیزان، سخنان پیشوایان اسلام و همچنین اندیشمندانی همچون ویکتورهوگو، تولستوی و... را سرقت کرده و به افرادی مانند داریوش و کوروش و زرتشت و ... نسبت می دهند. وقتی متون دینیشان از سخنان زیبا و حکیمانه خالی باشد مجبورند که دست به سرقت سخنان دیگران بزنند. 💡@p_eteghaadi
سوال ۱۳۰ ❌ شبهه: گفتم امام جعفر صادق كه بود؟ گفت: بنيانگذار فقه شيعه و از عالم ترين امامان شيعه. گفتم خب اگر ايشان خیلی علم داشته اند، آيا كتابی كه نگارش ايشان باشد و ميزان علم وی را آشكار سازد موجود هست؟ گفت: نه، خودشان كتابی ننوشته اند، ولی بيش از شش هزار دانشجو داشته اند. گفتم پس چرا كتابی ننوشته اند؟ از ارسطو كه بيش از دو هزار سال پيش می زيسته كتاب ارغنون، و از افلاطون كتاب ١٢جلدی جمهوريت به جا مانده كه ميزان علم آنها را آشكار می سازد. چطور در مورد ايشان اينگونه نيست؟ گفت: خلفای ظالم وقت اجازه ی نگارش به ايشان نمی داده اند. گفتم پس با اين جو اختناق چگونه شش هزار دانشجو داشته اند؟ گفت: نمی دانم، ولی از ايشان احاديث بسياری به جا مانده است. گفتم در كجا آمده؟ گفت: در كتاب بحارالانوار مجلسی و چند كتاب ديگر. گفتم مجلسی در چه قرنی می زيسته؟ گفت: حدودا ٤ قرن پيش. گفتم او از كجا به علم اين امام رسيد، در حالی كه حدود ٩ قرن بينشان فاصله بوده و كتابی از امام هم در دسترس نبوده؟ گفت: زياد كنجكاوی نكن. ✅ پاسخ: 🔵 صرف نظر از اشتباهات متنی در این شبهه، باید دانست که تنها راه کشف میزان علم یک فرد نگارش کتاب نیست، بلکه میزان دانش افراد را می‌توان از طرق دیگر مانند پرورش شاگردان و نیز دانشی که به طور شفاهی به نسل های بعدی منتقل شده شناسایی کرد و چه بسا این روشها مؤثرتر باشد، چون درباره کتاب، ممکن است گفته شود دیگری نوشته و به دروغ به امام صادق علیه‌السلام نسبت داده‌اند. 🔵 با این مقدمه یادآوری می‌شود که اولاً؛ برخی از کتاب‌های نام برده شده مانند "ارغنون" این طور نیست که مانند کتاب های امروزی توسط ارسطو به نگارش در آمده باشد، بلکه نوشته‌های پراکنده‌ای از وی بوده که توسط شاگردانش جمع‌آوری شده است. ثانیاً؛ برخی از پژوهشگران حدود ۲۴ كتاب به امام علیه السلام نسبت می‌دهند مانند «رسالة فی علم الصناعة و الحجر المكرم» که فردی آلمانی به نام «دكترروسكا» در سال ۱۹۲۴ میلادی آن را به زبان آلمانی ترجمه و تحت عنوان «جعفر صادق امام شیعیان، كیمیاگر عربی» در هایدبرگ به چاپ رسانده است. ثالثاً؛ امام صادق علیه السلام شاگردانی داشته که بعضاً پدر علوم جدید محسوب می‌شوند مانند جابر بن حیان که پدر علم شیمی است و به تصریح خودش از شاگردان امام صادق علیه السلام بوده است. (فهرست ابن ندیم ص۴۲۰) 🔵 امام به شاگردان خود مطالبی آموزش داده که نشانگر احاطه حضرت بر زیست شناسی، انسان شناسی، نجوم و ... می باشد مانند آنچه مفضل بن عمر جمع آوری کرده و امروز در کتابی تحت عنوان «توحید مفضل» چاپ شده است. 🔵 از امام صادق علیه‌السلام دانش فقه یادگار مانده که برخی آموزه‌های حقوقی و جزایی آن قرن‌ها بعد در بشر تثبیت شد مانند اصل برائت، اصل قانونی بودن جرم و مجازات، قاعده عدم عطف قانون بماسبق و... 🔵 از اینها گذشته و از تمام تعاریف بزرگان مذاهب گوناگون از امام صادق علیه السلام که بگذریم، اساساً علم و فضیلت اصلی امام صادق و بقیه پیشوایان شیعه، علم قرآن است که موجب سعادت اخروی و جاودانه انسان می‌شود؛ اما چون سطح درک افرادی مانند شبهه افکن فوق، در این حد نیست و تنها علوم مادی را علم می‌دانند، به این نکته بسنده می‌شود که طبق آیه ۴۰ سوره نمل: «کسی که قطره‌ای از علم قرآن را داشته باشد می‌تواند تخت بزرگی را در یک چشم بر هم زدن از یمن به فلسطین منتقل کند. این در حالی است که ائمه‌ی اطهار علیهم السلام عالِم به همه‌ی اسرار قرآنند». همچنین طبق روایات، تمام علوم بشر تا زمان ظهور، در برابر علمی که امام زمان علیه السلام برای بشریت به ارمغان می آورد دو بیست و هفتم (کمتر از ده درصد) است. (مختصر البصائر، ص ۳۲۰) 🔵 اما اینکه گفته شده احادیث امام صادق علیه‌السلام در کتاب‌هایی با فاصله ۹ قرنی به دست ما رسیده، یک ادعای جاهلانه یا مغرضانه است. احادیث ایشان ابتدا در کتاب‌هایی با قدمت بیش از هزار و صد سال و بیشتر ثبت شده (مانند کتاب کافی) که همه‌ی آن‌ها "سند متصل" تا خود زمان امام صادق علیه‌السلام دارد. (سند متصل یعنی می‌دانیم چه کسانی به طور کتبی یا شفاهی حدیث را به نسل های بعدی منتقل کرده اند و خصوصیات فردی آنها از نظر صداقت، عدالت، مذهب و... چگونه بوده است). 🔵 کتاب بحارالانوار و تمام کتاب‌های قرون بعد، احادیث کتاب های قدیمی مانند کافی را صرفاً بازنویسی کرده و با نظم و فصل بندی جدیدی عرضه کرده‌اند نه اینکه مستقیماً احادیث را به امام صادق علیه‌السلام و آن هم پس از ۱۰۰۰ سال نسبت دهند. ✍️ حجت الاسلام دکتر قربانی مقدم 💡@p_eteghaadi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
°• ای اشک کجایی که غم از راه رسید اندوه عظیم و ماتم از راه رسید یک سال گذشت و باز یک بار دگر پلکی زدی و محرم از راه رسید •° 💡@p_eteghaadi
حسینیه پاسخ؛ ویژه برنامه‌ مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه‌های علمیه در ماه محرم 🏴 همزمان با فرا رسیدن ایام محرم و عزای سرور و سالار شهیدان، تلویزیون اینترنتی پاسخ بصورت ویژه، شبهات برگزیده را مورد نقد و بررسی قرار داده است. شما همراهان و مخاطبین گرامی هر روز به مدت ۲۰ دقیقه مهمان "حسینیه پاسخ" هستید. 🎙کارشناس: استاد گرامی حجت الاسلام والمسلمین محمدی شاهرودی 🎙ذاکر اهل بیت (ع): استاد گرامی حجت الاسلام و المسلمین واضحی ⏱ زمان پخش: 📆 هر روز ساعت ۱۱ 🔸پخش با اینترنت رایگان در تلویزیون اینترنتی پاسخ: https://heyatonline.ir/pasokh.tv ◄مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات (حوزه‌های علمیه) ➡️ @spasokh ◄کانال پاسخ به شبهه (شهر پاسخ) 🆔 @pasokhcity
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سوال ۱۳۱ 🤔 فلسفه علمی صله ارحام چیست؟ 📚برگرفته از کتاب علوم نوین در اسلام 💡@p_eteghaadi
🔶 امام صادق علیه‌السلام، شاخص‌ترین مروج زیارت امام حسین علیه‌السلام 🔹امام صادق علیه‌السلام روایات فراوانی را در رابطه با تشویق شیعیان برای رفتن به زیارت و عزاداری برای مصیبت امام حسین علیه‌السلام بیان فرموده‌اند؛ ابی‌بصیر از حضرت نقل می‌کند: ❇️ «مَن أَحَبَّ أن يَكونَ مَسكَنُهُ فِي الجَنَّةِ وَمَأواهُ الجَنَّةَ فَلا يَدَعْ زِيارَةَ المَظلومِ قُلْتُ ومَنْ هُوَ قالَ الحُسَينُ عليه‌السلامُ فَمَن أَتَاهُ شَوْقاً إِلَيْهِ وَحُبّاً لِرَسولِ اللَّهِ صَلَّى‌اللَّه‌عَلَيْهَ‌وآلِهِ وَحُبّاً لِفاطِمَةَ وحُبّاً لِأَميرِ الْمُؤْمِنِينَ علَيْهِمالسَّلامُ أَقْعَدَهُ اَللَّهُ عَلَى مَوَائِدِ اَلْجَنَّةِ يَأْكُلُ مَعَهُمْ وَالنَّاسُ فِي اَلْحِسَابِ». ✳️ «هرکس دوست دارد مسکن و پناهگاه او در بهشت باشد، زیارت مظلوم را ترک نکند. پرسیدم مظلوم کیست؟ حضرت فرمودند: حسین علیه‌السلام. 🔸 هرکس به خاطر محبت امام حسین «علیه‌السلام» و بامحبت پیامبر «صلی‌الله‌علیه‌وآله» و محبت حضرت زهرا و امیرالمؤمنین‌ «علیهماالسلام»؛ سیدالشهدا «علیه‌السلام» را زیارت کند، خداوند او را در جایگاه بهشتیان قرار می‌دهد و همراه آن‌ها از نعمت‌ها متنعم می‌شود؛ درحالی‌که مردم در حال حسابرسی هستند🔸 💡@p_eteghaadi
سوال ۱۳۲ ❓متن پیام: خدا اين همه قدرت را چگونه به دست آورده و از كجا آمده؟ ✅ پاسخ: پاسخ اين سوال تا حدودى از تأمل و دقت در فاعليت و قدرت اعجاب انگيز نفس روشن مى شود، اما نكاتى را ياد آور مى شويم: 1⃣ نخست بايد به هستى و حقيقت وجود هاى عالم نظرى بيفكنيم. آنها در مرحله اول به دو نوع وجود ممكن و واجب تقسيم مى شوند. وجود ممكن: وجودى است كه وجودش از خود وجودى مسبقل ندارد، بلكه وجود و هستى خويش را از ديگرى اخذ و اقتباس نموده؛ مانند: سايه يا اشعه نور كه هستى اش به صاحب سايه و منبع نور وابسته است. واجب الوجود: وجودى است كه وجودش از ذات مى باشد و وجودش به وجود ديگرى وابسته نيست. 🔆 تفصيل اين مطلب در برهان های فلسفى مانند: برهان امكان و صديقين ارائه شده است. در اينجا ما بايد مشخص كنيم كه وجود خدا از كدام قسم است، وجود ممكن نمى تواند خدا باشد؛ پس واجب الوجود همان خداست لذا دارای قدرت است، يعنى: هستى بخش همه وجود هاى ممكن است، جاى استبعادى به نظر نمى رسد، چرا كه وى هستى بخش و فياض همه كمالات بلكه وجود هاى ممكن است و غير او واجب الوجودى نيست تا قدرت تقسيم شود، وجود خدا مانند ذات خورشيدى است كه همه نورها و وجود از آن سرچشمه می‌گيرند. 2⃣ وجود ممكنات نسبت به خدا مانند صورت هاى ذهنى براى انسان است، انسان مى تواند در ذهن خود هر صورتى كه بخواهد تصوير و خلق كند، مثلا يك اسب بالدار يا يك كوه طلا تصور نموده سپس در اين صورت خود دخل و تصرف مطلق نمايد، مثلا به تعداد بال هاى اسب فرضى خود بيفزايد يا از آن بكاهد. ⚜عالم امكان نيز مانند صورت ذهن براى خداست، چون آن معلول و آفريده و به نوعى پرتو و سايه وجود الهى محسوب مى‌شود و خدا هر گونه كه مى خواهد در آن تصرف مى كند چرا كه قدرت مطلق خدا از ذات غير متناهى اش نشأت گرفته است و اگر چنين قدرتى نداشته باشد، واجب الوجود نخواهد بود ؛ البته محال ذاتى مانند خلق يك دايره مربع از اين قدرت استثناء و به تعبير اصوليين تخصصاً خارج است كه دليل آن به عدم قابليت شئ مورد بحث بر مى گردد. مثلاً همه مان در رشته ورزش پرتاب ديسك كه ديسك خاصى را صد ها متر پرت مى كند، وقتى از او بخواهيم يك پر كاهى را يك و دو متر پرت كند اظهار عجز مى كند و درست توجيه مى كند كه اين مشكل نه به قدرت من بلكه به عدم قابليت كاه برمى گردد. 💡@p_eteghaadi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔅 امام صادق (علیه السلام) میفرمایند : 🔸 کسی که زمان خوابیدن صد مرتبه کند گناهانش همچون برگ درختان فرو می ریزد و صبح که بلند شود گناهی برایش نماند.🔸 📚 مکارم الاخلاق ۶۱۰ 💡@p_eteghaadi
سوال ۱۳۳ ❓متن پیام: سلام؛ ممنون از کانال خوبتون بنده می‌خوانم و تقریبا بر آن مداوت دارم، ولی با این وجود بازهم آلوده به گناه هستم، اگرچه از گناهان پشیمانم. آیا این عمل ارزشی دارد؟ چرا نماز شب باعث جلوگیری از نمی‌شود؟ ✅ پاسخ: نخست باید گفت؛ با توجه به اهمیتی که عبادات به‌ویژه نمازهای واجب و نماز شب دارند، و با توجه به آثاری که بر آنها مترتب است، نباید به بهانه این‌که خواندن نماز شبی که انسان را از گناه دور نمی‌کند، و فایده‌ای ندارد، و خواندن و نخواندن آن مساوی است، آن‌را ترک کرد. در رابطه با این موضوع باید گفت: اولا: همین اعتراف به گناه و ناراحتی از ارتکاب آن، ممکن از آثار نماز شب باشد؛ زیرا افرادی یافت می‌شوند که گناه انجام می‌دهند، و از انجام آن و نافرمانی خدای متعال ناراحت و پشیمان نیستند، و یا اساساً اعتقادی به گناه بودن آن ندارند. ثانیا: شاید اگر نماز شب نمی‌خواندید گناه بیشتری انجام می‌دادید، و همین نماز شب باعث شده است که گناه کمتری انجام دهید. ثالثا: چه بسا استمرار و مداومت بر نماز شب باعث شود که در آینده از گناهی که مرتکب می‌شوید توبه کنید و دیگر سراغ ان گناه نروید. بنابر این، این‌گونه نیست که نماز شب هیچ اثری بر رفتار و کردار آدمی نداشته باشد. البته این‌گونه هم نیست که نماز شب باعث عصمت انسان شود؛ بلکه انسان را در مسیر اطاعت و بندگی کمک می‌کند. و اگر با آداب و شرایط و حضور قلب باشد به‌یقین در زندگی انسان تأثیر خواهد داشت. 💡@p_eteghaadi
🔹️مشخص شدن دین‌داران واقعی در هنگام سختی و بلا 💠 امام حسین علیه‌السلام در دوم محرّم سال 61 هجرى به اتّفاق ياران خويش به سرزمين كربلا وارد شد، ابتدا به يارانش رو كرد و فرمود: ❇️ «النَّاسُ عَبيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لَعِقٌ عَلى‌ أَلْسِنَتِهِمْ، يَحُوطُونَهُ ما دَرَّتْ مَعايِشُهُمْ، فَإِذا مُحِّصُوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيَّانُونَ».‌ ✳️ مردم، بندگان دنيا هستند و دين همانند چيزى است كه بر زبانشان باشد، تا آنگاه كه زندگى‌شان (به وسيله آن) پر رونق است آن را نگه مى‌دارند، ولى هنگامى كه با مشكلات آزموده شوند، عدد دين‌داران اندک مى‌شود. 📚 آیت‌الله مکارم شیرازی، عاشورا ريشه‌ها، انگيزه‌ها، رويدادها، پيامدها، ص379. 💡@p_eteghaadi