eitaa logo
پاسخ به شبهات اعتقادی
19.5هزار دنبال‌کننده
480 عکس
850 ویدیو
16 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💚 مناظره‌ی امام رضا علیه‌السلام با یحیی بن ضحاک سمرقندی عده‌ای از حضرت رضا علیه‌السلام خواهش کردند که در حضور مأمون در مناظره‌ای در مورد امامت شرکت کند. امام پذیرفت، مجلسی تشکیل شد و «یحیی بن ضحاک سمرقندی» برای بحث با ایشان دعوت شد. امام فرمود: «بپرس!» او گفت: «شما بپرسید ای پسر رسول خدا تا ما به سؤال شما افتخار کنیم». امام فرمود: «ای یحیی! نظر تو درباره کسی که ادعا می‌کند راستگوست ولی به راستگویان، نسبت دروغ‌گویی می‌دهد، چیست؟ آیا چنین کسی راستگو و پیرو دین حق است یا دروغ‌گو؟» یحیی مدتی به فکر فرو رفت و چیزی نگفت. مأمون گفت: «چرا جواب نمی‌دهی؟» یحیی گفت: «سؤالی از من کرد که نمی‌توانم پاسخ دهم». مأمون از حضرت رضا علیه‌السلام پرسید: «منظورتان از این سؤال چه بود؟» امام فرمود: «من از یحیی با کنایه پرسیدم اگر ابوبکر راستگو بوده، پس راویان صادق و راستگو که گفته‌اند ابوبکر بر فراز منبر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله اعلام کرد: «شما مرا امیر خود قرار دادید ولی من بهتر از شما نیستم». باید این سخن هم راست باشد و اگر این سخن ابوبکر راست است می‌گوییم امیر باید از رعیت بهتر باشد، پس ابوبکر امام نیست. همچنین از قول ابوبکر نقل کرده‌اند که گفته است: «من شیطانی دارم که مرا وسوسه می‌کند و من گرفتار او هستم»، اگر ابوبکر راستگوست و این سخن هم راست است، پس نمی‌تواند امام باشد چون شیطان نمی‌تواند در امام تصرف کند و نیز از عمر نقل کرده‌اند که گفته است: «امامت ابوبکر یک کار ناگهانی و بدون مقدمه بود که خداوند ما را از شرّ آن حفظ کرد، پس هر کس این کار را تکرار کند، او را بکشید». اگر عمر راستگو بود پس امامت ابوبکر به نظر عمر هم صحیح نبوده و اگر دروغ گفته که خودش برای زعامت و رهبری مسلمین لیاقت ندارد.» سخن حضرت که به اینجا رسید مأمون آن‌چنان عصبانی و ناراحت شد که بی‌مقدمه فریادی کشید که همه آن عده متفرق شدند. سپس رو کرد به بنی هاشم و گفت: «مگر‌ من نگفتم حضرت رضا علیه‌السلام را شروع کننده بحث قرار ندهید و علیه او جمع نشوید؟ این‌ها علمشان از علم رسول الله است». 📚بحار الأنوار ، ج ۱۰ ، ص ۳۴۸ مناقب آل‌ أبي طالب ، ج ۲ ، ص ۴۰۴ 💡@p_eteghaadi
سوال ۱۵۰ ❓متن پیام: سلام، ممنون از کانال خوبتون چندتا سوال ذهنمو مشغول کرده. 1- و جادو که به گفته امام رضا(ع) در حدیثی فرمودند: «اثرش با اذن خدا هست» چطور با عدالت خدا سازگار هست؟ 2. راه باطل کردن آن چیست؟ با تشکر ✅ پاسخ: محمد بن عیسى می‌گوید: از حضرت رضا(ع) درباره سحر پُرس‌وجو کردم فرمود: «سحر واقعیت دارد و به اذن خدا ضرر می‌رساند [و اثر می‌کند]».[1] محل بحث در این روایت عبارت «اذن خدا»(هُوَ یُضِرُّ بِإِذْنِ اللهِ تَعَالَى) می‌باشد که از آن دو معنا برداشت می‌شود:‏ 1. اثر تکوینی سحر؛ توضیح این‌که: یکی از اصول اساسی توحید، این است که همه قدرت‌ها در این جهان از قدرت پروردگار سرچشمه می‌گیرد، حتی سوزندگی آتش و برندگی شمشیر بدون اذن و فرمان تکوینی او نمی‌باشد. جهان آفرینش، جهان اسباب و مسببات است. البته برخی سبب‌ها مادی است و برخی غیر مادی است. اراده حکیمانه خداوند بر این تعلق گرفته است که هر پدیده و حادثه‌ای از علت ویژه خود صادر گردد و در عین حال، نظام علت و معلول‌ها همگی به خدا منتهی شده و از او قدرت و نیرو می‌گیرند. او است که سبب را می‌آفریند و به آن قدرت و نیرو می‌بخشد و آن‌را برای ایجاد معلول ویژه خود آماده می‌سازد. در حقیقت مؤثر واقعی، در تمام نظام جهان یکی است و نظام جهان که به صورت اسباب و مسببات جلوه‌گری دارند، همگی از او استمداد گرفته و به او منتهی می‌شوند.[2] در تأثیر سحر و جادو نیز وضع چنین است. خداوند متعال با قدرت خویش، چنین اراده و نیرویی را در برخی افراد به ودیعت نهاده است. انسان‌ها با بهره‌گیری از این اراده و تقویت آن می‌توانند به کارهای شگفت انگیزی دست زنند، اما عده‌ای با سوء استفاده از آن به کارهای ناشایست اقدام می‌کنند و در مقابل عده‌ای مصلح نیز با علم به روش‌ها و اصول سحر، جادوهای دیگران را باطل می‌کنند. پس، در واقع اصل وجود این نیرو در نهاد آدمی از آنِ خداوند و به فرمان او است، منتها چگونگی بهره‌گیری از آن به عهده خود انسان نهاده شده است و او در چگونگی بهره‌گیری از آن مسئول است. پس هیچ منافاتی با عدالت خداوند ندارد.[3] 2. اثر فعلیت‌بخشی سحر: یعنی ممکن است خدا مانع اثرگذاری سحر و جادو در مواردی شده و در واقع، آن اثر تکوینی سحر از کار بیفتد. از این‌رو؛ در این روایت، اثرگذاری سحر مطلق دانسته نشده تا با عدالت خدا منافات داشته باشد، بلکه اثر آن، مشروط به اذن خدا اعلام شده که در مواردی به جهت حکمت و مصلحتی اذن خدا سحر به کسی ضرر نرساند. به هر حال؛ همان‌طور که در ادامه این روایت آمده و نیز براساس روایات دیگر؛ برای مبارزه با سحر و جادو ذکرها و دعاهایی بیان شده است که می‌تواند آن اثر تکوینی را مهار کند و حتی زمینه را برای اثر نگذاشتن سحر درباره کسی که به وسیله ذکرها و دعاها بر خداوند توکل می‌کند، فراهم نماید. در ادامه روایت مورد بحث امام رضا(ع) درباره سالم ماندن از اثرات سحر و جادو می‌فرماید: «وقتی تو را سحر کردند دستت را تا روبروی صورتت بالا ببر و بخوان: بِسْمِ اللهِ الْعَظِیمِ، بِسْمِ اللهِ الْعَظِیمِ، رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ‏‏».[4] [1]. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص 413، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، 1412ق. [2]. سبحانی، جعفر، اصالت روح، ص 241، قم، مؤسسه امام صادق(ع). [3]. ر. ک: «تعلیم سحر و زیان رساندن با اذن خداوند»، سؤال 6481. [4]. مکارم الاخلاق، ص 413. 💡@p_eteghaadi
7.54M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔳مصاحبه بسیار جالب عباس موزون با رهبر هندوها درباره ی امام حسین علیه السلام 💡@p_eteghaadi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سوال ۱۵۱ ❓متن پیام: سلام و خسته نباشید.اگر عیسی مسیح پیامبر خداست و یکی از معجزات ایشان تبدیل اب به شراب بود و گفته میشه ایشان در مهمانی ها شراب نوشیدند پس چرا مشروب خوردن انقدر عذاب سختی داره؟ ✅ پاسخ: در انجيل يوحنا كه چهارمين انجيل از انجيل هاى چهارگانه است، در باب دوم چنين مى خوانيم که در عروسی شراب تمام شد و به سفارش مادرش آب را شراب کرد. در تورات و سایر کتب پیشینیان به صراحت از شراب مسکر منع شده است. حضرت عیسی خود را پیرو تورات و کتب پیشینیان و کامل کننده آنها می دانست و هرگز نمی توانست خلاف آنها عمل کند. بیشتر آموزه ها و تعلیمات دینی مسیح تحریف شده است و تاريخ اناجيل كنونى مي گويد كه تمام آنها ساليان دراز بعد از مسيح و بدست بعضى از مسيحيان نگاشته شده است و به همين دليل داراى تناقضهاى آشكارى است. ضمن اینکه در تفسیر شرابی که در انجیل آمده به «مسکر» اختلاف است. همچنین در نقل انجیل لوقا و انجیل متی از «شام آخر عیسی»، سخن از میوه انگور است و صراحتی ندارد که درون پیاله شراب بوده است یا آب انگور؟ با توجه به اینکه شراب مسکر آثار سوء بر جسم و جان انسان دارد و از نظر مفاسد اخلاقى و اجتماعى نيز زيان هايى غير قابل انكار دارد، چگونه مى توان پذيرفت پيامبرى كه راهنماى اخلاقى مردم است شراب سازى كند؟! شك نيست كه اين يك افسانه ساختگى و دروغينى است كه به اين پيامبر بزرگ نسبت داده شده؛ امروزه زشتى شراب و زيان هاى بى شمار آن بر كسى پوشيده نيست، و در همه اديان آسمانى حرام و ممنوع است، و حتى در همين كتاب مقدس يهود و نصارى به آن تصريح شده است چنان كه در كتاب امثال سليمان با لحن شديدى شراب مذمت شده است. 📚 منبع و مطالعه‌ی بیشتر 📚منبع و مطالعه ی بیشتر 💡@p_eteghaadi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سوال ۱۵۲ ❓متن پیام: چرا امام حسین علیه السلام به حر اجازه ورود داد؟ ✅ پاسخ: فقط امام خوب‌ها نیست... 💡@p_eteghaadi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سوال ۱۵۳ 💠 پنج نكته درباره تهمت‏ 🔸1. يكى از گناهان است. 👈 تهمت آن است كه درباره برادر مسلمان، چيزى گفته شود كه در او وجود . (1) 🖌 امام على (عليه السلام) مى‏فرمايد: المُؤمِنُ لا يَغُشُّ اخاه و لا يَخُونُهُ و لايَخذُلُهُ وَ لا يَتَّهِمُهُ‏ (2) مؤمن برادر مؤمنش را گول نمى‏زند، به او خيانت نمى‏كند، او را خوار نمى‏سازد و به او تهمت نمى‏زند. 🔸2. تهمت زدن به هركسى حرام است و نسبت به مرده و هركسى كه نمى‏تواند از خود دفاع كند، گناهش بيشتر است. (3) 🔸3. تهمت، مانند تهمت زدن، حرام و از گناهان كبيره است و بايد از كسى‏كه تهمت به او مى‏زنند دفاع كند و اگر قدرت ندارد يا فايده ندارد، بايد ترتيب اثر ندهد. (4) 🔸4. اگر كسى تهمت به كسى زده باشد و او مطلع شده باشد بايد او را راضى كند تا توبه او قبول شود و اگر مطلع نشده باشد، در توبه رضايت او شرط ؛ ولى علاوه بر لزوم و براى او بايد اگر قدرت دارد آن تهمت بنمايد و اگر قدرت بر اين كار ندارد بايد به واسطه تعريف او و امثال آن به اندازه ممكن جبران آن خسارت را بنمايد. (5) 🔸5. در مقابل تهمت، جرم و گناه است. (6) --------------- 📚 پی نوشت: 1. فرهنگ فقه، ج 2، ص 152؛ توضيح المسائل آيةالله مظاهرى، ص 462، م 88. 2. بحارالانوار، ج 72، ص 194. 3. استفتائات جديد، مكارم، ج 1، ص 523، س 1719. 4. توضيح المسائل آية الله مظاهرى، م 94. 5. توضيح المسائل آيت الله مظاهرى، م 90. 6. صحيفه امام، ج 20، ص 443. 💡@p_eteghaadi