⚫️ هلال ماه محرم 🔹️قالَ #ابوالحسن_الرضا سلام الله علیه : ❇️ كَانَ أَبِي إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لَا يُرَى ضَاحِكاً ، وَ كَانَتِ الْكِئَابَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتَّى يَمْضِيَ مِنْهُ عَشَرَةُ أَيَّامٍ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْعَاشِرِ كَانَ ذَلِكَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصِيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكَائِهِ وَ يَقُولُ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْنُ . 🔹️امام رضا سلام الله علیه فرمود : ✳️ هرگاه ماه محرّم فرا می‌رسید ، پدرم خندان دیده نمی‌شد و غم او را فرا می‌گرفت تا اینکه روز دهم محرّم فرا می‌رسید که روز مصیبت و اندوه و گریه او بود و می‌گفت امروز روزی است که حسین سلام الله علیه در آن کشته شد . 📚امالی شیخ صدوق / ۱۲۸ 💡@p_eteghaadi

سوال ۱۲۴ ❓متن پیام: خدا از ازل مى دانست كه فلان جانى در لحظه معين دست به #جنايت مى زند بنابرين اگر ان فرد اين كار را نكند علم خدا غلط از آب در مى آيد پس آن فرد مجبور به انجام آن كار است؟ ✅ پاسخ: شكى در اين نيست كه خدا از ازل به همه چيزعلم دارد وعلم او محال است كه مخالف واقع باشد بنابراين هر آنچه خدا به آن علم ازلى دارد قطعا تحقق خواهد يافت. بنابراين اگر در علم خدا چنين باشد كه از موجود معينى در زمان و مكان معينى فعل خاصى صادرخواهد شد، حتما اين فعل، از همان موجود و در همان موجود و در همان زمان و مكان معين صادر مى شود واگر عامل آن كار ديگرى كند علم خدا غلط نمى شود بلكه آن كار مفروض ديگر معلوم خدا بود. يعنى علم پيشين خدا به افعال ما مثل علم ديگران در زمان حال است كه هر چه ما با اختيار خود انجام مى دهيم همان متعلق علم ديگران است و اگر كار ديگرى كنيم علم ديگران هم به همان تعلق مى گيرد. سر مساله اين است كه خدا موجودى فرا زمانى است و گذشته و حال و آ ينده نزد او يكجا حاضر است. از طرف ديگر علم خدا به افعال ما با اسباب آن است كه يكى از آنها اختيار ما است. خدا به تحقق هر فعلى با علل خاص آن علم دارد و نه فقط به تحقق آن فعل بدون علم به علل آن مثلا خدا مى داند كه فلان شخص خواهد سوخت و در ضمن مى داند كه او با حرارت آب سماور خواهد سوخت پس سوختن آن شخص با آب داغ سماور قطعى است و محال است كه اين شخص در همان زمان و مكان به جاى آب داغ سماور با حرارت آتش بخارى بسوزد. خداوند متعال به افعال ارادى و اختيارى انسان همراه با علل آن علم دارد و يكى از اجزاء علل افعال اختيارى انسان، اراده و اختيار خود اوست. 💡@p_eteghaadi

خانم بدحجاب جلوی یکی از علما رو گرفت و از ایشون سوال کرد : اگه یک تار موی من بیرون باشد، دنیا به آخر می‌رسه؟! چرا اینقده شماها گیر می دین؟ عالم جواب داد : اگــر یــک تــار مــو در غذایــی خــوب و خوشــمزه باشــد، آیــا دنیــا بــه آخــر می‌رسه؟ قطعا خیـر. ایـن تـار مـو حتـی مـزه و طعـم غـذا رو هـم تغییـر نمی‌ده، امـا بسـیاری از افراد طبیعتـا در چنیـن حالتـی دچـار دلزدگـی شـده و اون غـذای خـوب و خوشـمزه از چشمشون می‌افته. حالا بذار یه داستان قشنگ تاریخی هم برات بگم... عالم گفت : روزی یکــی از یــاران امــام صادق ( علیه السلام ) خدمــت ایشــان رســید و گفــت در یــک کــوزه روغــن یــک مــوش افتــاده، آیــا می‌شود آن روغــن را خــورد؟ امــام صــادق (علیه‌السلام) فرمودنــد: نمی‌توانی آن را بخـوری. مـرد گفـت آقـا یـک مـوش کوچکتـر از آن اسـت کـه باعـث شـود غـذای خـود را کنـار بگـذارم و از خیـر روغن‌های گـران قیمـت بگـذرم! امـام صــادق (علیه‌السلام) فرمودنـد: آن چیـزی کـه در نظـر تـو کوچـک اسـت، مـوش نیسـت. ایـن دیـن اسـت کـه در نظـر تـو کوچـک اسـت. حالا خانم بزرگوار : وقتـی از ایـن زاویـه بـه ماجـرا نـگاه کنید متوجـه می‌شیم کـه یـک تـار مـو شـاید بـه خـودی خـود اهمیتـی نداشـته باشـه امـا وقتـی بـه ایـن توجـه کنیـم کـه حتـی نمایـش یـک تـار مـو هـم، سـرپیچی از فرمـان پـروردگار جهانیـان اسـت، با این نگاه، بیرون آمدن یـک تـار مـو جلوی نامحـرم هـم مهـم می‌شود. 💡@p_eteghaadi

💎پيامبر اکرم صلى‏ الله‏ عليه ‏و ‏آله: أفْضَلُ الجِهادِ مَن أصْبَحَ لا يَهُمُّ بظُلْمِ أحدٍ؛ برترين جهاد، جهاد كسى‏ است كه صبح خود را با اين نيت آغاز كند كه به احدى ستم روا ندارد 📗[محاسن :ج1 ،ص292، ح449] 💡@p_eteghaadi

سوال ۱۲۵ ❓متن پیام: منظور از «عدل» در اصول دین چیست؟ ✅ پاسخ: عدل به تمامى معانى آن به نحوى در علم کلام مورد بحث و بررسى قرار می‌گیرد؛ لکن آنچه بیشتر از سایر معانى آن مورد نقد و بررسی واقع شده و سبب جدایى عدلیه (امامیه و معتزله) از اشاعره است، «عدل» به معناى ضرورت رعایت استحقاق‌هاى مکلفان در مقام جزا (پاداش و عقاب) است. اشاعره هر کارى را که از خدای متعال صادر شود، عین عدل می‌دانند، و معتقدند حتى اگر خدا تمامى پیامبران و مؤمنان را به جهنم و تمامى کفار و مشرکان و منافقان را به بهشت ببرد(که امکان آن هم می‌رود!) این عمل خداوند عین عدل است. عدلیه - با تمسک به حسن و قبح ذاتى و عقلى و اقتضائات ذات خداوند که خیر محض و کمال و علم و قدرت مطلق است - معتقدند: صدور قبایح از جمله ظلم از خداوند محال و رعایت محسنات از جمله عدل از جانب خداوند ضرورى و لازم است. برای مطالعه بیشتر به آدرس زیر مراجعه فرمایید https://www.islamquest.net/fa/archive/fa2950 💡@p_eteghaadi

سوال ۱۲۶ ❓متن پیام: باسلام؛ از نظر اسلام حضرت زهرا(س) برترین زن دنیا است؛ اما آیا فکر نمی کنید زنی که در دنیا برترین است باید کاری بزرگ در حد دنیا انجام داده باشد و زنان دنیا را دگرگون کرده باشد، در حالی که کارهای ایشان معمولی بوده و در حد برترین زن دنیا نیست! ✅ پاسخ: هر چند وضعیت سیاسی - اجتماعی روزگار حضرت فاطمه(س) به گونه‌ای نبود که از وجود آن‌حضرت به‌خوبی استفاده شود، و میراثی برای آیندگان بجا بگذارد؛ اما در عین حال آن‌حضرت(س) در مدت کوتاهی که در میان مردم زندگی کرد، اخلاق و رفتاری به یادگار گذاشت که الگو و سرمشق برای تمام مردان و زنانی است که در پی حقیقت و کمال هستند؛ مانند: ایثار و از خودگذشتگی در بخشش مال و کمک به نیازمندان؛ مبارزه با ظلم و ستم؛ عفت و پاک‌دامنی؛ تربیت فرزندان صالح؛ همسرداری؛ زهد و ساده‌زیستی؛ عبادت و بندگی، و کارهای فرهنگی و علمی. مطالب بیشتر در این زمینه را در پاسخ تفصیلی مطالعه کنید. https://www.islamquest.net/fa/archive/fa118850 💡@p_eteghaadi

سوال ۱۲۷ ✅ دلیل واجب بودن حجاب زن بدون رجوع به آیه و حدیث. 💡@p_eteghaadi

❌ شبهه با وجود اینکه شیعه معتقد است که ائمه علیهم السلام دارای عصمت مطلق هستند ولی شخص امیرالمومنین علیه السلام در دعای #کمیل تصریحا به انجام بعضی از معاصی در خلوات وپیروی از هوای نفس و... اشاره کرده اند: ( وَ لاَ تَفْضَحْنِي بِخَفِيِّ مَا اطَّلَعْتَ عَلَيْهِ مِنْ سِرِّي وَ لاَ تُعَاجِلْنِي بِالْعُقُوبَهِ عَلَي مَا عَمِلْتُهُ فِي خَلَوَاتِي و... ) ✅ پاسخ: اولا اصل دعای کمیل از حضرت خضر هست که امیرالمؤمنین علیه السلام آن را به جناب کمیل آموزش داد. ثانیا گناه اولیاءاللّه با گناه ما متفاوت است. آنها یک #غفلت کوتاه را بزرگترین گناه محسوب میکنند، و خود را مستحق سرزنش #محبوب میبینند. مثال۱ = کمترین دودی که از سیگار وارد ریه شخص سالم و غیرسیگاری وارد شود او را به سرفه و واکنش دستگاه تنفس وادار میکند. اما ده ها برابر آن حجم دود برای افراد سیگاری باعث هیچ واکنشی نمیشود. (واکنش=استغفار) مثال۲= کوچکترین میکروب برای بیمار تازه از اتاق عمل خارج شده خطرناک است، اما برای افراد عادی خیر. لطافت روح اولیا کوچکترین غفلتی را هم بر نمی تابد. مثال سوم = یک کودک در برابر یک شخصیت بزرگ (مثلاً پادشاه)، ممکن است هزار رفتار ناپسند هم داشته باشد، اما هیچ احساس خاصی نداشته باشد، اما یک انسان بالغ مدام مراقب رفتار خود هست و شاید یکی درمیان در کلامش «عذرخواهی و ببخشید» باشد، درحالیکه که ممکن است هیچ خطایی هم نکرده، اما عظمت جایگاه شخص حاضر، باعث می‌شود که دائماً احساس کند که نکند، ادب حضور را رعایت نکرده باشد. #عصمت_ائمه_اطهار علیهم السلام هم در آیاتی چون آیه تطهیر (۳۳/احزاب) تایید شده و هم دلایل متعدد عقلی دارد. 💡@p_eteghaadi

سوال ۱۲۸ ❓متن پیام: آیا حضرت ابراهیم(ع) تنها با یکبار خواب‌دیدن تصمیم به قربانی‌کردن فرزندش اسماعیل گرفت؟ ✅ پاسخ: «فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قالَ یا بُنَیَّ إِنِّی أَرى‏ فِی الْمَنامِ أَنِّی أَذْبَحُکَ فَانْظُرْ ما ذا تَرى‏ قالَ یا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُنی‏ إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرینَ»؛[1] پس از آن‌که بشارت الهی به فرزنددار شدن ابراهیم(ع) تحقق یافت و فرزندش اسماعیل(ع) به سن بلوغ و نوجوانی رسید، به او گفت: پسرم، من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌‏کنم، نظر تو چیست؟ اسماعیل پاسخ داد: پدرم، هر چه دستور دارى اجرا کن، به خواست خدا مرا از صابران خواهى یافت. فراز «فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ» در قرآن، معنایش آن است که اسماعیل به مرحله‌‏اى رسید که می‌توانست در مسائل مختلف زندگى همراه پدر تلاش و کوشش کند و او را یارى دهد.[2] برخی گفته‌‏اند منظور از «سعی» سن سیزده سالگى است؛ یعنی موضوع قربانی زمانی رخ داد که اسماعیل(ع) به سن سیزده سالگی رسیده بود.[3] برخی هم گفته‌‏اند: مراد از سعى عمل و عبادت براى خداوند است.[4] «قالَ یا بُنَیَّ إِنِّی أَرى‏ فِی الْمَنامِ أَنِّی أَذْبَحُکَ». ابراهیم(ع) به او گفت: اى پسرم، در خواب دیدم که تو را ذبح می‌کنم! این جمله حکایت رؤیایى است که ابراهیم(ع) در خواب دید. اما این خواب یک‌بار بود یا بیشتر، برخی معتقدند؛ تعبیر به «إِنِّی أَرى» (با آوردن فعل مضارع) دلالت بر آن دارد که ابراهیم(ع) این صحنه را مکرر در خواب می‌دید. همان‌گونه که این تعبیر در آیه «وَ قالَ الْمَلِکُ إِنِّی أَرى...»،[5]‏ ..." نیز همین استمرار را می‌رساند.[6] در همین راستا گزارش شده است که ابراهیم(ع) این خواب را دو بار دید. نخستین بار در شب «ترویه» (شب هشتم ماه ذی الحجه)، و یک‌بار هم در شبی دیگر![7] برخی هم گفته‌اند؛ ابراهیم سه شب پیاپی این خواب را دید.[8] شب ترویه، شب عرفه و شب عید قربان.[9] به هر حال، حتی اگر ابراهیم(ع) تنها یک‌بار هم این خواب را دیده بود، از آنجا که با نور نبوت مطمئن بود که خواب او به منزله وحی از جانب پروردگار است، خود را موظف به فرمانبرداری می‌دانست. [1]. صافات، 102. [2]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏19، ص 111، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش. [3]. ر. ک: قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لأحکام القرآن، ج ‏16، ص 99، تهران، ناصر خسرو، چاپ اول، 1364ش؛ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی‏، محمد جواد، تهران، ج ‏8، ص 706، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش. [4]. ر. ک: مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏8، ص 706. [5]. یوسف، 43. [6]. طباطبائی، سید محمد حسین‏، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏17، ص 152، قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، چاپ پنجم‏، 1417ق. [7]. ر. ک: ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن، تحقیق، یاحقی، محمد جعفر، ناصح، محمد مهدی، ج ‏16، ص 210، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، 1408ق. [8]. ر. ک: بلخی، مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، تحقیق، شحاته، عبدالله محمود، ج ‏3، ص 615، بیروت، دار إحیاء التراث، چاپ اول، 1423ق؛ نیشابوری، نظام الدین حسن بن محمد، تفسیر غرائب القرآن و رغائب الفرقان، تحقیق عمیرات، شیخ زکریا، ج ‏5، ص 572، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1416ق. [9]. ر. ک: ‏زمخشری، محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج ‏4، ص 54، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ سوم، 1407ق؛ فخرالدین رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج ‏26، ص 346، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، 1420ق. 💡@p_eteghaadi