💠#پاسخ💠 👌معاند برای سرپوش گذاشتن بر رسوایی که در ذیل برای او رقم زدیم : 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/14133 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/14135 ❕به روایتی استناد کرده است که فرزند بزرگتر باید امام باشد و بر این اساس مثلا امامت امام کاظم ع باطل است , زیرا ایشان فرزند بزرگتر نبودند و عبدالله افطح فرزند بزرگ بودند ❗️❗️ 👌او توجه ندارد که امام رضا ع علامات امام ع را بر می شمرد , یعنی زمانی که امام ع به امامت می رسد و متصدی این منصب الهی می گردد , ویژگی هایی دارد که یکی از آن ویژگی ها این است که بزرگترین فرزند پدرش است : "لِلْإِمَامِ عَلَامَاتٌ مِنْهَا أَنْ يَكُونَ أَكْبَرَ وُلْدِ أَبِيهِ " 📚الکافی ج ١ ص ٢٨٤ ❕ممکن است امام ع فرزند دوم یا سوم باشد , اما زمانی که متصدی مقام امامت می گردد , فرزندان قبل از او از دنیا رفته باشند و او در زمان تصدی امامت مصداق فرزند بزرگتر پدرش قرار می گیرد . 👌از سوی دیگر , امامت زمانی در فرزند بزرگتر است که فرزند بزرگتر نقص و آفتی نداشته باشد , چنان که امام صادق ع فرمود ; " امر امامت در فرزند بزرگتر است تا زمانی که در فرزند بزرگتر آفت و نقصی نباشد " " ْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ الْأَمْرَ فِي الْكَبِيرِ مَا لَمْ تَكُنْ فِيهِ عَاهَةٌ. " 📚الکافی ج ١ ص ٢٨٥ ❕بنابراین امام ع باید آفت و نقصی نداشته باشد تا مبادا این امر سبب شود مردم از امام ع دور شوند و امام ع در نظر مردم بد جلوه کرده و بدین وسیله مردم به سراغ امام ع برای هدایت نیایند . 👌عبدالله افطح اگر چه از امام کاظم ع بزرگتر بود , اما " افطح " و فیل پا بود و این نقص و آفت در بدن او بود , از سوی دیگر آفت دینی نیز در او بود و فاسد المذهب بود , لذا نمی توانست امام باشد , چون دو آفت بدنی و دینی در او بود : " كعبد الله الأفطح فإنه كان بعد أبي عبد الله عليه السلام أكبر ولده لكن كان فيه عاهتان: الأولى أنه كان أفطح الرجلين أي عريضهما، و الثاني أنه كان جاهلا بل قيل فاسد المذهب. " 📚مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏3، ص: 207 ❕شیخ عباس قمی می نویسد : " و امّا عبد اللّه بن جعفر پس او بعد از اسماعيل بزرگ‏تر بود از ساير برادران خويش و او را نزد پدر چندان مكانت و منزلتى نبود، و در اعتقاد متهم بر مخالفت با پدر بوده و گفته شده كه با حشويّه خلطه و آميزش داشت و ميل به مذهب مرجئه داشت، و بعد از فوت پدر ادّعاى امامت نمود و حجّتش بر امامت، كبر سنّ بود. به اين سبب جماعتى از اصحاب حضرت صادق عليه السّلام او را متابعت كردند و چون او را امتحان كردند دست از او كشيدند و به امامت برادرش موسى عليه السّلام رجوع كردند از بسيارى براهين و دلالات باهرات كه از حضرت مشاهده كردند، بلى قليلى از مردم به همان اعتقاد ماندند و امامت عبد اللّه را اختيار كردند و ايشان را فطحيّه گويند، و اين لقب از آن يافتند كه به امامت عبد اللّه، قايل شدند چه آن كه عبد اللّه افطح الرّجل بود يعنى فيل پا ... " 📚منتهى الآمال فى تواريخ النبى و الآل عليهم السلام(فارسى)، ج‏2، ص: 1413 ❕بنابراین امام کاظم ع مصداق فرزند بزرگتر بدون آفت بوده است که متصدی مقام امامت شدند , زیرا اسماعیل قبل از ایشان از دنیا رفت و ایشان در زمان تصدی منصب امامت , فرزند بزرگ پدرشان بودند , آن هم فرزند بزرگی که آفتی در او نبود که با این قید نیز عبدالله افطح که آفت در او بود خارج می شود . 🔰 @p_eteghadi 🔰

💠 #درسهایی_از_سیره_علما 🔸راز شگفت انگیز پیاده شدن شیخ عباس قمی از اتوبوس 👇👇👇

🔹 امام خميني(ره) در خاطره‌اي از سفر خود با مرحوم حاج شيخ عباس قمي چنین بيان مي‌كند: بیابان سوزان و بی‌انتها در چشم‌هایمان رنگ می‌باخت و به کبودى می‌گرایید و از دور هم، چیزى دیده نمی‌شد. ناگاه ماشین ما که از مشهد عازم تهران بود از حرکت، ایستاد. راننده که مردى بلند و سیاه‌چرده بود باعجله پایین آمد و بعد از آنکه ماشین را براندازى کرد خیلى زود عصبانى و ناراحت به داخل ماشین برگشت و گفت: بله پنچر شد و آنگاه به صندلى ما که در وسط‌های ماشین بود، آمد. به من چون سید بودم حرفى نزد؛ ولى رو کرد به حاج شیخ عباس قمى و گفت: اگر می‌دانستم تو را اصلاً سوار نمی‌کردم، نحسى قدم تو بود که ماشین ما را در وسط بیابان خشک و برهوت معطل گذاشت. یا الله برو پایین و دیگر هم حق ندارى سوار این ماشین بشوى . 🔹مرحوم شیخ عباس بدون اینکه کوچک‌ترین اعتراضى کند و حرفى بزند، بلند شد و وسایلش را برداشت و از ماشین پیاده شد. من هم بلند شدم که با او پیاده شوم اما او مانع شد؛ ولى من با اصرار پیاده شدم که او را تنها نگذارم اما او قبول نمی‌کرد که با او باشم، هر چه من پافشارى می‌کردم، او نهى می‌کرد، دست آخر گفت فلانى راضى نیستم تو اینجا بمانى. وقتى این حرف را از او شنیدم، دیدم که اگر بمانم بیشتر او را ناراحت می‌کنم تا خوشحال کرده باشم، برخلاف میلم از او خداحافظى کرده و سوار ماشین شدم. 🔹بعد از مدتى که او را دیدم جریان آن روز را از او پرسیدم، گفت: وقتى شما رفتید خیلى براى ماشین معطل شدم، براى هر ماشینى دست بلند می‌کردم نگه نمی‌داشت تا اینکه یک کامیونى نگه داشت .وقتى سوار شدم، قدرى که با هم صحبت کردیم متوجه شدم که او ارمنى است و مسیرش همدان است؛ از قضا من هم می‌خواستم به همدان بروم، چون مدت‌ها بود که دنبال یک سرى مطالب می‌گشتم و در جایی نیافته بودم؛ فقط می‌دانستم که در کتابخانه مرحوم آخوند همدانى در همدان می‌توانم آن‌ها را به دست آورم. راننده آدم خوب و اهل حالى بود، من هم از فرصت استفاده کردم و احادیثى که از حفظ داشتم درباره احکام نورانى اسلام، حقانیت دین مبین اسلام، مذهب تشیع و ... برایش گفتم. وقتى او را مشتاق و علاقه‌مند دیدم، بیشتر برایش خواندم. سعى می‌کردم مطالب و احادیثى بگویم که ضمیر و وجدان زنده و بیدار او را بیشتر زنده و شاداب کنم تا این‌که به نزدیکی‌های همدان رسیدیم، نگاهم که به صورت راننده افتاد دیدم قطرات اشک از چشمانش سرازیر است و گریه می‌کند، حال او را که دیدم دیگر حرفى نزدم، سکوتى عمیق مدتى بر ما حکم‌فرما شد، هنوز چند لحظه‌ای نگذشته بود که او آن سکوت سنگین را شکست و با همان چشم اشک‌آلود گفت: این‌طور که تو می‌گویی و من از حرف‌هایت برداشت کردم، اسلام دین حق و جاودانى است و من تا به ‌حال در اشتباه بودم. شاهد باش من همین الآن پیش تو مسلمان می‌شوم و به خانه که رفتم تمام خانواده و فامیل‌هایی که از من حرف‌شنوی دارند مسلمان می‌کنم . 📘عاقبت بخیران عالم 🔰 @p_eteghadi 🔰

⁉️سؤال: با وجود تشویق و توصیه‌های مکرر ائمه عليهم السلام به زیازت امام حسین عليه السلام حتی با وجود ترس، چرا ما در این زمان به خاطر بیماری کرونا از زیارت منع می‌شویم؟ 👇👇👇👇

✅پاسخ: یکی از مشهورترین قواعد فقهی که علت رفع حکم می‌شود؛ قاعده «لاضرر و لاضرار» است؛ به این معنا که خداوند حکم ضرری و زیان آور برای مکلفان مقرر نکرده است؛ بنابراین اگر تکلیفی، مانند وضو، غسل، روزه و... برای مکلفی ضرر داشته باشد، آن عمل بر مکلف واجب نخواهد بود و انجام عمل با تحمل ضرر، صحیح و کافی نيست؛1 بنابراین اصل ملاک انجام تکالیف محول شده از سوی خداوند، آسیب نرسیدن به جسم انسان است وگرنه آن تکلیف، تغییر یا تخفیف پیدا می‌کند. براي مثال کسی که ایستاده نماز خواندن برایش ضرر دارد، باید نشسته نماز بخواند یا کسی که وضو برایش مضر است، موظف است، تیمم نمايد. با وجود این قاعده فقهی، در مورد زیارت امام حسین عليه السلام احادیثی از سوی اهل بیت نقل شده که با وجود خوف و ضرر، امر به زیارت آن حضرت می‌نمودند، از جمله امام صادق عليه السلام به معاویة بن وهب فرمودند: « اي معاویه زیارت قبر حسین را به خاطر ترس ترک مکن. همانا کسی که آن را ترک کند، چنان حسرتی بخورد که آرزو می‌کند، کاش قبر آن حضرت نزد او بود. آیا دوست نداری خداوند تو را از کسانی قرار دهد که رسول الله، علی، فاطمه و ائمه عليهم السلام برایش دعا می‌کنند؟»2 همچنین زراره می‌گوید: از امام باقر عليه السلام درباره شخصی که در حال خوف و هراس امام حسین عليه السلام را زیارت کند، سژال کردم؟ حضرت فرمودند: «در روز قیامت که ترس و هول بزرگ است، خداوند او را امان دهد و فرشتگان به وی بشارت داده و می‌گویند: نترس و محزون مباش، امروز روز رستگاری توست.»3 امام هادی عليه السلام نیز با وجود خطراتی که از سوی متوکل متوجه زائران حسینی بود، امر به زیارت آن حضرت می‌کردند. از ابو هاشم روایت شده که خدمت امام هادی عليه السلام رفتم در حالی‌که ایشان بیمار و تب‌دار بودند. حضرت به من فرمودند: یکی از شیعیان ما را جهت دعا برای من به حائر حسینی بفرست. پس من برای انجام امر امام خارج شدم. علی بن بلال مرا دید. از او خواستم تا امر امام را انجام دهد. او پذیرفت؛ ولی گفت: امام افضل و برتر از حائر است و به منزله کسی (امام حسین عليه السلام) است که در حائر است. دعایش برای خودش از دعای من برای او بهتر است. ابو هاشم می‌گوید: این بیان بلال را به امام عليه السلام رساندم. حضرت فرمود: «رسول الله صلي الله عليه وآله برتر از کعبه و حجر الاسود بودند؛ ولی با این حال کعبه را طواف و حجر الاسود را لمس می‌کردند. همانا خداوند بقعه‌ها و جایگاه‌هایی دارد که دوست دارد، در آنجا خوانده شود و دعا کنندگان در آنجا را استجابت کند و حائر حسینی یکی از آن بقاع است.»4 در جمع قاعده لاضرر و احادیث فوق دو پاسخ وجود دارد: 1- حکم زیارت امام حسین عليه السلام در شرایط مختلف متفاوت است. گاهی شرایط، عادی بوده، واضح است که در این شرایط، زیارت امام عليه السلام به عنوان یک عامل تربیتی مستحب است؛ اما یک وقت و در شرایط خاصی حرام و در شرایطی واجب می‌شود؛ براي مثال در زمان برخی ائمه شرایطی خاصي پیش آمده و حاكمان ظالم سعی داشته‌اند، اصل زیارت امام حسین عليه السلام و رسم زیارت آن حضرت را به فراموشي بسپارند؛ از جمله در زمان متوکل عباسی که زیارت کربلا را منع مي‌كرد و مجازات‌های شدیدي برای زائران حسینی قرار داده بود و سعي داشت نام آن حضرت و قیام عاشورا را از خاطر مردم محو كند. در چنين شرايطي ائمه عليهم السلام تشخیص می‌دهند که این توطئه باید خنثی شود و راه دفع آن را تشویق به زیارت آقا اباعبدالله عليه السلام می‌دانند تا جایی که حتی گاهی آن را واجب می‌شمارند.5 2- علامه مجلسی در ذیل روایات فوق آورده است: «مراد از خوف در این روایات خوف ضعیف یا ترس از دست دادن عزت و مقام و مال است، نه ترس جانی.»6 نتیجه حکم زیارت امام حسین عليه السلام در شرایط عادی که خطر محو نام آن حضرت وجود ندارد با شرایطی که چنین خطری وجود دارد و می‌خواهند اصل ماجرای عاشورا و نام امام حسین عليه السلام را نابود کنند، متفاوت است. در این شرایط باید ایستاد و از خطرات استقبال کرد تا مبادا اصل نهضت عاشورا فراموش شود؛ اما در شرایط فعلی که بیماری کرونا خطر جدی برای جامعه انسانی محسوب می‌شود و همچنین با توجه به توصیه‌های مراجع عظام تقلید، زیارت امام حسین عليه السلام در این شرایط توأم با خطر جدی است و جایز نیست. منبع http://www.pasokhbesoalat.ir/ 🔰 @p_eteghadi 🔰

⭕️ #حدیث 🔸امام باقر (ع): 🔹گرامى‌ترین شما نزد خدا، کسى است که بیشتر به همسر خود احترام بگذارد. (وسایل الشیعه ج ۲۱، ص ۳۱۱، ح ۲۷۱۵۷) 🔰 @p_eteghadi 🔰

💢نشانه های رضای خدا💢 پیرامون موجبات رضایت خداوند و نشانه های راضی بودن خدا از خلق نکات مختلفی در روایات مطرح گردیده است. 👇👇👇

۱. اطاعت الهی روایت شده که موسی(علیه السلام) گفت: پروردگارا مرا از نشانه خشنودی خود از بنده ات خبر ده خدای تعالی به او وحی فرمود: هر گاه دیدی که من بنده ام را برای طاعت خود آماده و از معصیتم روی گردان می کنم این نشانه خشنودی من است. در روایتی از امام علی(علیه السلام) نقل شده که خدای تبارک و تعالی چهار چیز را در دل چهار چیز نهفته است: خشنودی خود را در طاعتش نهفته است، پس هیچ طاعتی را کوچک نشمارید زیرا بسا که آن طاعت با خشنودی خدا همراه باشد و تو بی خبر باشی- برای کسب رضایت الهی هر کار خیر و پسندیده را انجام دهید و لو کوچک باشد زیرا احتمال دارد رضایت الهی با او کسب شود. ۲. استغفار, تواضع و صدقه دادن سه چیز است که بنده را به خشنودی خدا می رساند: استغفار زیاد،‌ فروتنی و صدقه دادن زیاد. نفس , انسان را به تن پروری و جمع مال و... تشویق می کند؛ اما آن کس که در پی کسب رضای الهی است, جسم و نفس خویش را به زحمت استغفار و پرهیز از مال اندوزی می کند. امام علی(علیه السلام) فرمود: هر که بدن خود را ناخشنود سازد پروردگارش را خشنود کند و هر که بدن خود را ناخشنود نکند پروردگارش را نافرمانی کرده باشد. با راحتی بدن و تأمین خواسته های جسمانی و پیروی از خواهشها رضایت خدا تأمین نمی شود. بنابراین استغفار زیاد- صدقه دادن زیاد و انجام هر اعمال خیر و مخالفت با هوا و هوسها سبب رضایت خداوند می شود. ۳. راضی به قضای الهی نقل شده که حضرت موسی(علیه السلام) عرض کرد: ای پروردگار مرا به کاری که خشنودی تو از من در آن است راهنمایی فرما تا بدان عمل کنم؟ خداوند به او وحی فرمود, که همانا خشنودی من در ناخشنودی تو است و تو بر آنچه ناخوشش داری صبر نتوانی کرد. موسی عرض کرد: پروردگارا مرا به آن کار راهنمایی فرما. خداوند فرمود: خشنودی من در خرسندی تو به قضای من است. در نتیجه راضی و تسلیم بودن در برابر قضای الهی ولو بر خلاف میل انسان باشد خشنودی خدا را در پی دارد. نکته دیگر آن است که مقام «رضوان» از بزرگترین مواهب و مقاماتی است که خداوند به مؤمنان و مجاهدان می بخشد و این رضوان چیزی غیر از باغ های بهشت و نعمت های جاویدان و غیر از رحمت گسترده پروردگار است و رضوان من الله اکبر. هیچ کس نمی تواند آن لذت معنوی و احساس روحانی را که به یک انسان به خاطر توجه رضایت و خشنودی خدا از او دست می دهد توصیف کند. رضایت خدا از همه برتر و بزرگتر است. قرآن کریم اسماعیل(علیه السلام) را با صفت «مرضی» توصیف نموده است؛ «وَ کانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِیًّا» (سوره مریم/۵۵) و همواره مورد رضایت پروردگارش بود. اسماعیل (علیه السلام) ظاهر امر خدا را ندید (کارد گذاشتن به گلویش توسط ابراهیم خلیل علیه السلام) بلکه ایمان و یقین داشت که خداوند بر خلاف مصلحت او و پدرش, امر نمی کند. این در واقع اشاره به این حقیقت است که او در کل برنامه هایش رضایت خدا را جلب کرده است. اصولا نعمتی از این بالاتر نیست که معبود و مولا و خالق انسان از او راضی و خشنود باشد؛ به همین دلیل در بعضی از آیات بعد از آنکه نعمت بهشت جاویدان را برای بندگان خاص خدا بیان می کند در پایان می گوید: «رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِکَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ» (سوره مائده/۱۱۹)؛ خداوند از آنها خشنود و آنها نیز از او خشنود خواهند بود و این فوز عظیم و رستگاری بزرگی است. و این نشان می دهد تا چه اندازه این رضایت دو جانبه واجد اهمیت است(رضایت پروردگار از بندگان و رضایت بندگان از پروردگار). زیرا ممکن است انسان غرق عالی ترین نعمتها باشد، ولی هنگامی که احساس کند مولی و معبود و محبوب او از او ناراضی است تمام آن نعمتها و مواهب در کام جانش تلخ می گردد و نیز ممکن است انسان واجد همه چیز باشد ولی به آنچه دارد راضی و قانع نباشد. بدیهی است آن همه نعمت با این روحیه او را خوشبخت نخواهد کرد و ناراحتی مرموزی دائما او را آزار و شکنجه می دهد و آرامش روح و روان را که از بزرگترین مواهب الهی است از او می گیرد. لذا بالاترین نعمت این است که خداوند از انسان خشنود و او نیز از خدایش راضی باشد. در جریان واقعه کربلا شنیده ایم که امام حسین (علیه السلام) با آنهمه رنج از دست دان فرزندان و یاران و تشنگی و... هر چه به زمان شهات نزدیک تر می شد, صورت مبارکش برافروخته تر میشد و در کمال آرامش و اطمینان می فرمود: رضا بقضائک, تسلیما لامرک, لا معبود سواک و... حضرت زینب (سلام الله علیه) در مجلس یزید (لعنةالله علیه) فرمود: ما رایت الا جمیلا من جز زیبایی ندیدم! این جز رسیدن به مقام رضی الله عنهم و رضوا عنه نیست و این است ثمره خرسندی از خداوند؛ یعنی زندگی کردن در دنیا و آخرت در کمال آرامش و اطمینان قلبی. 🔰 @p_eteghadi 🔰

⁉️ آیا دعا کردن برای #سلامتی_امام_زمان عج نیاز هست یا نه؟ اگر خداوند حکومت ایشان را ضمانت کرده است پس چه نیازی به دعا جهت سلامتی امام زمان عج می باشد؟؟ 🔰 ضمن این که در منابع دینی ما زیاد دعا کردن جهت سلامتی امام زمان عج سفارش شده است اما چند نکته را در پاسخ به این سوال عرض می کنیم: 1⃣ نکته اول بله درسته که خداوند چنین وعده ای را داده است اما این عالم، عالم اسباب و مسببات است و وعده الهی ضمن این سنت ها و قوانین الهی تحقق پیدا می کند و هیچ چیزی بدون علت و سبب تحقق پیدا نمی کند و سلامتی آقا امام زمان عج سبب می خواهد و مَجرای ضمانت خداوند و یکی از اسباب آن همان دعای ما و صدقه دادن های ما است. ✅ پس دعای ما تاثیر دارد. 2⃣ نکته بعدی این است که بیشترین دشمنان و بدترین و سرسخت ترین دشمنان اِنسی و جِنّی را امام زمان عج دارند لذا باید با این امکانات معنوی همچون دعا و صدقه و... استفاده کنیم و حضرت را در مقابل این همه دشمنی ها و حملات یاری کنیم. 3⃣ نکته سوم این است که این دعاها و صدقه ها بیشتر از این که برای امام زمان عج فایده داشته باشد برای خود دعا کننده فایده دارد. لذا این که می فرماید فرج و گشایش کار شما در انتظار فرج است یعنی همین به عبارت دیگر سلامت ما در گرو سلامتی امام زمان عج رزق و روزی ما در گرو ایشان است. «بِیُمنِهِ رُزِقَ الوَریٰ وَ بِوُجودِهِ ثَبَتَتِ الاَرضُ وَ السَّماء» ✍ لذا این دعا ها بیشتر برای خودما مفید است چه از ثواب هایی که برای این دعا ها گفته شده است و... 🔰 @p_eteghadi 🔰

✅ استدلال علامه امینی در مورد #ولایت امیر المومنین(ع) در حضور علمای اهل سنت و سوالی که #بی_جواب ماند 👇👇👇

#فدای_ولایت زمانی علمای اهل تسنن مرحوم علامه امینی (صاحب کتاب الغدیر) را برای صرف شام دعوت می کنند. اما علامه امینی امتناع می ورزد و قبول نمی کند . آنها اصرار می کنند که علامه امینی را به مجلس خود ببرند. 👈 به علت اصرار زیاد علامه امینی دعوت را می پذیرد و شرط می گذارد که فقط صرف شام باشد وهیچ گونه بحثی صورت نگیرد آنها نیز می پذیرند. پس از صرف شام یکی از علمای اهل سنت که در آن جمع زیادی از علما نشسته بود (حدود 70 الی 80 نفر) می خواست بحث را شروع کند که علامه امینی گفت : قرار ما این بود که بحثی صورت نگیرد 💢 اما باز آنها گفتند : پس برای متبرک شدن جلسه از همین جا هر نفر یک #حدیث نقل کند تا مجلس #نورانی گردد. ضمناً تمام حضار درجلسه #حافظ_حدیث بودند و حافظ حدیث به کسی گفته می شود که صد هزار حدیث حفظ باشد. آنان شروع کردند یکی یکی حدیث نقل کردند تا اینکه نوبت به #علامه_امینی رسید . علامه به آنها گفت شرطم بر گفتن حدیث این است که ابتدا همگی بر #معتبر بودن یا نبودن سند حدیث #اقرار کنید . همه قبول کردند . سپس علامه امینی فرمود : 👇👇👇 💠 قال رسول الله (صلوات الله علیه ) : من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه : هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است . سپس از تک تک حضار در جلسه در رابطه با معتبر بودن حدیث اقرار گرفت و #همه_حدیث_را تایید_کردند . سپس گفت حال که همه حدیث را تایید کردید یک #سوال از شما دارم ، بعد از کل جمع پرسید : 👇👇 ⁉️ آیا فاطمه الزهرا ( سلام الله علیها ) امام زمان خود را می شناخت یا نمی شناخت ... ؟ اگر می شناخت ، امام زمان فاطمه ( سلام الله علیها ) چه کسی بود ؟ تمام حضار مجلس به مدت ربع ساعت ، بیست دقیقه #ساکت_شدند و سرشان را به زیر انداختند و چون جوابی برای گفتن نداشتند یکی یکی جلسه را ترک کردند و با خود می گفتند 🔹 اگر بگوییم نمی شناخت ، پس باید بگوییم که فاطمه ( سلام الله علیها ) کافر از دنیا رفته است و حاشا که سیده نساء العالمین کافر از دنیا رفته باشد 🔹اگر بگوییم می شناخت چگونه بگوییم امام زمانش ابوبکر بوده ؟ در حالی که بخاری ( از سرشناس ترین علمای اهل سنت ) گفته : ماتت و هی ساخطه علیهما - فاطمه ( سلام الله علیها ) در حالی از دنیا رفت که به سختی از ابوبکر غضبناک بود و چون مجبور می شدند بر #حقانیت و #امامت علی بن ابیطالب (علیه السلام ) اقرار بورزند #سکوت کرده و جلسه را با #خجالت ترک کردند. 🔰 @p_eteghadi 🔰