کانال نذر کتاب @nazreketab 📚معرفی کتابهای فرهنگی وعرضه با تخفیف‌های حداکثری نشانی وبگاه : raiat.ir قوانین و مقررات ثبت سفارش: 7ee.ir/tos نماد اعتماد از وزارت صنعت و معدن 👇 7ee.ir/enamad ارتباط با ما 👈 @sabehat

#مسابقه_کتابخوانی #جایزه_ویژه #پاتوق_کتاب با همکاری مرکز آفرینش های فرهنگی هنری بسیج خراسان شمالی، به مناسبت روز کتاب و کتاب خوانی برگزار می کند. یه #مسابقه برای اونهایی که عاشق کتابن📕🤍 و از خوندش لذت میبرن 🙂 عنوان کتاب، دل پلاسِ که با نویسندگی آقای محمد علی جعفری به نگارش دراومده کتاب برگزیده این مسابقه است. شما میتونید این کتاب رو از پاتوق کتاب تهیه کنید و در تاریخ ۲۴ آبان ماه آماده رقابت بشید. و با جواب دادن به چند سوال که در سایت مرکز به نشانی www.afarinesh.nkh.ir آپلود میشه در این مسابقه شرکت کنید🤩 #جوایز این مسابقه شامل شش هدیه نقدی به ارزش ۳۰۰ هزار تومان + لوح تقدیر است ک بعد بررسی وداوری سوالات به نفرات برتر اهدا میشه... #مهلت_شرکت در مسابقه تا 7 آذرماه 1400 منتظر شما کتاب خوان های عزیز هستیم https://www.instagram.com/tv/CWGsZhzqzdV/?utm_source=ig_web_copy_link

استفاده از آثار دیگران در نگارش اثر جدید: نقل قول مستقیم و نقل قول غیرمستقیم #1 🍁زهره عباسیان/ کارشناس پژوهشی «نور» نقل قول (Quotation): نقل‌قول از افکار و ایده‌های دیگران یکی از اساسی‌ترین راه‌های تولید و تکمیل آثار پژوهشی است. به عبارتی وام گرفتن از آثار و ایده‌های دیگران برای تولید یک اثر موثق و قابل انتشار جزء جدانشدنی فرآیند پژوهش است. این امر یا همان نقل قول از دیگران به دو روش «مستقیم» و «غیر مستقیم» انجام می‌شود. مهم‌ترین اصل و وجه اشتراک این دو روش الزامی بودن استناددهی است. نقل قول غیرمستقیم نقل قول غیرمستقیم از نظر متخصصان و صاحب‌نظران بیشتر مورد تأیید و سفارش است. به طور کلی نقل قول غیرمستقیم به دو روش تقسیم می‌شود و در هر دو روش استناد جزء جدانشدنی آن است: استفاده از ایده‌های کلی؛ بازنویسی یا پارافریز. در روش اول نگارنده از ایده‌های دیگران وام می‌گیرد ولی رونویسی و کپی‌برداری صورت نمی‌گیرد. پژوهشگر مطالب و ایده‌های دیگران را کاملاً مطالعه کرده و تسلط کافی بر پیشینۀ موضوعی خود دارد سپس هرجایی از متن که لازم به پیشینۀ علمی است، به صورت کلی ایده‌های دیگران را مطرح می‌کند و سپس استناد می‌دهد. در روش دوم، فراتر از بیان ایدۀ کلی، پژوهشگر نیاز دارد از متن دیگران استفاده کند و توضیح و تفصیل بیشتری پیرامون آن مبحث با استفاده از پژوهش‌ها و ایده‌های دیگران بدهد. اینجاست که باید به بازنویسی یا پارافریز بپردازد. یعنی ایده و فکر اصلی را تقریباً با همان تعداد واژۀ متن مرجع اما به زبان خود ارائه می‌کند. با این کار به‌ خواننده نشان می‌دهیم که ایدۀ اصلی اثر قبلی را تا اندازه‌ای خوب فهمیده‌ایم که می‌توانیم آن را به زبان خودمان بیان کنیم؛ گاهی حتی بیشتر، نشان می‌دهیم که آن‌قدر به بحث مسلط هستیم که داریم با استفاده از مهارت خود و بنا به نیاز مخاطب، مدعای اصلی را بهتر و دقیق‌تر توضیح می‌دهیم.پیش‌تر در مورد بازنویسی یا پارافریز صحبت کردیم. نقل قول مستقیم روش دیگرِ استفاده از ایده‌های دیگران، نقل قول مستقیم است. یعنی پژوهشگر دقیقاً کلمات و عبارات آثار دیگران را در اثرش ثبت می‌کند. این روش، به تعبیر مخالفان شدید استفاده از آن، چیزی جز کپی/پیست یا رونویسی نیست. البته اگر با نگاهی منعطف و دور از تعصب به این روش نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که گاهی لازم است به نقل قول مستقیم بپردازیم و گاهی چاره‌ای جز نقل عین مطلب دیگران نداریم. موارد استفاده از نقل قول مستقیم خاص و مشخص هستند و موارد استفادۀ خود را دارد. مثلاً زمانی که نیازمند بیان یک تعریف علمی مشخص هستیم؛ یا زمانی که نویسنده مطلبی را به شیوایی و وضوح بیان کرده که جز با همان ادبیات حق مطلب ادا نمی‌شود و بازنویسی ممکن است از کیفیت و قدرت بیان بکاهد. به طور کلی هفت رهنمود مهم برای نقل قول مستقیم وجود دارد، برای مطالعه اینجا کلیک کنید. کپی کردن متن دیگران و استفادۀ بیش از حد از نقل قول مستقیم، گاهی هم نشان‌دهندۀ تنبلی نویسنده و عدم مطالعه و درک عمیق وی از متن است و هم رسالت اصلی یک پژوهش یعنی نوآوری و بیان مطالب جدید را زیر سوال می‌برد. حتی گاهی این‌گونه تلقی می‌شود که نویسنده متن را کامل نخوانده است، پس درست و عاقلانه اینست که فقط در مواقع ضروری از نقل قول مستقیم استفاده شود (1). https://eitaa.com/pajouhesh2020

🍁حالت‌های نقل قول مستقیم: #2 نخست لازم است بدانیم، براساس سبک‌های استنادی زمانی که تعداد کلماتی که از دیگران عیناً نقل می‌کنیم، بیشتر یا کمتر از حد معینی برسد؛ با دو حالت نقل قول روبه‌رو می‌شویم: نقل کوتاه (کمتر از حد تعیین شده توسط سبک استنادی) و نقل قول طولانی (بیشتر از حد تعیین شده توسط سبک استنادی). 🍁نقل قول کوتاه (short quotation): هنگامی که تعداد کلماتی که عیناً از آثار دیگران نقل می‌کنیم کمتر از حد تعیین‌شده از سوی سبک‌های استنادی باشد، باید از قانون استفاده از نقل قول کوتاه تبعیت کنیم. در این حالت علاوه بر استناددهی دقیق باید از گیومه «» یا کوتیشن "" استفاده کنیم (در فارسی گیومه «» و در متون انگلیسی کوتیشن "") و استناد هم هرگز نباید فراموش شود. اگر تعداد کلمات کمتر از مقدار مشخص شده در جدول 1 باشد، نقل قول کوتاه به حساب می‌آید. 🍁نقل قول طولانی (long quotation): در مقابل نقل قول کوتاه، زمانی که تعداد کلماتی که عیناً از آثار دیگران نقل می‌کنیم بیشتر از مقدار تعیین‌شده از سوی سبک استنادی باشد، از قوانین نقل قول طولانی استفاده کنیم. معمولاً در صورتی که ناگزیر به نقل مستقیم بیش از 4 سطر از یک متن هستیم یا به نظر عده‌ای اگر تعداد کلمات بیشتر از مقدار مشخصی کلمه باشد، باید علاوه بر استناددهی دقیق از تورفتگی استفاده کنیم و دیگر نیازی به علامت نقل‌قول نیست. این حالت در انگلیسی به بلاک کوتیشن (Block Quotation)معروف است (2). جدول 1 قوانین نقل قول طولانی بر اساس سبک‌های استنادی مختلف را نشان می‌دهد (3، 4، 5، 6). @pajohesh2020 🍁نقل‌قول مستقیم و نرم‌افزارهای مشابه‌یاب: نکاتی که راجع به نقل‌قول ذکر شد، کلیدی است برای پیشگیری از ارتکابِ سرقت علمی که به عنوان یک پژوهشگر باید به آن توجه داشته باشیم. یعنی بدانیم چه زمانی از نقل قول مستقیم یا غیرمستقیم استفاده کنیم و در هریک از موارد چه قوانینی را باید رعایت کنیم تا به نحو احسن و با رعایت امانت دست به نگارش و انتشار بزنیم. 🍁اما در جایگاه سردبیر یک مجله، داور، استاد راهنما یا مشاور، استاد داور و هرشخصی که قصد بررسی یک پژوهش را با استفاده از موتورهای مشابه‌یاب (داخلی یا خارجی) دارد، باشیم، ممکن است به این چالش برخورد کنیم که موتور مشابه‌یاب چگونه می‌تواند بلاک کوتیشن (یک قطعۀ استنادیِ دارای تورفتگی) را شناسایی کند؟ چون موتورهای مشابه‌یاب قادر به شناسایی و تشخیص نویسه‌ها هستند اما در بلاک کوتیشن نویسه‌ای مانند گیومه یا کوتیشن نداریم و تنها تورفتگی وجود دارد و این هم برای موتور قابل شناسایی نیست! کارشناسان پژوهشیِ سامانه مشابه‌یاب متونِ سمیم نور، به کسانی که قصد استفاده از موتورهای مشابه‌یابی را دارند، پیشنهاد می‌کنند پیش از مشابه‌یابیِ اسناد، قطعه‌های استنادی را که به صورت توررفتگی‌ در متن آمده‌اند، داخل گیومه بگذارند تا به این ترتیب این قسمت برای موتور مشابه‌یاب قابل شناسایی باشد. ظاهراً این علامت نقل قول در هنگام نقل‌قول‌های طولانی در گذشته جزئی از متن بوده و رفته رفته به دلیل تفاوت شکل و فرمتی که قطعۀ استنادی نسبت به متن اصلی داشته، نادیده گرفته شده و حذف شده است (ویکی‌پدیا: 2018). امروز که سامانه‌های مشابه‌یاب در حوزۀ نگارش و پژوهش وارد شده‌اند و شاید از برگشتن این علامت نقل قول سودمند شوند، وقت آن باشد که علاوه بر تغییر شکل و اندازۀ نقل قول، از علامت نقل قول هم استفاده کنیم. @pajohesh2020

👈امروز ساعت ۱۸ فراموش نشود. 👉

شروع جلسه

با تشکر از کلیه بزرگواران خصوصا طلاب حاضر در جلسه از مدرسه آشخانه خانمها 🌺اعظم امانی 🌺محترم وحدانی 🌺مریم عرب زاده 🌺زینب قربانی 🌺زهرا قربانی 🌺صغری عرفانیان 🌺نرجس شرافتی 🌺زهرا طالبی 🌺محدثه رحمانی 🌺رقیه فیاضی 🌺 معصومه رحمانی 🌺علیزاده 🌺فاطمه درویش 🌺نسرین صحرایی

مقام معظم رهبری و کتابخوانی @pajouhesh2020

کد تخفیف عضویت رایگان کتابخانه های عمومی samanpl.ir?link=1 فقط امروز @pajouhesh2020

👇👇👇

🔶 من عبرت نویسندگان هستم ⚡️ مرحوم استاد رضا بابایی به روایت خود ✔️بخشی از گفتگو با رضا بابایی که در سال 97 انجام شد🔻 🔹پدر من نانوا بود و در منزل ما کتاب زیاد نبود. کلا در ایل و تبار ما کتاب پیدا نمی‌شد. آن زمان دسترسی به کتاب سخت بود. اولین کتابی که با عشق خواندم و کامل خواندم و در من اثر کرد کتاب تعلیمات دینی بود که در گوشه‌ای از انبار خانه افتاده بود و تمام برگه‌های آن نفتی بود و من برگه های آن را یک به یک روی چراغ علاالدین می‌گرفتم و خشک می شد و کمتر بو می‌داد. 🔹بعدها نزدیک به خانه ما کتابخانه‌ای از طرف کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تاسیس شد. من معمولا صبحها به آنجا می‌رفتم و کتاب‌های داستانی می‌خواندم. کتابی به نام «علی مرد بی نهایت» یا نامی معادل و مشابه با آن می‌خواندم. 🔹به نظر من دوره طلایی کتابخوانی سالهای اول انقلاب بود. وقتی مقابل دانشگاهها راه می‌رفتید تمام گروه‌ها با هر عقیده‌ای برای خودش بساط داشت. کمونیست‌ها، چریک‌ها، مجاهدین خلق، حزب جمهوری و انجمن اسلامی و… 🔹در دبیرستان رشته ما تجربی بود، برخی کتاب‌های داروین را همان زمان خواندم. و بچه‌های کمونیست مدرسه از طریق همین نظریه داروین خدا را رد می‌کردند. می‌خواندیم تا با آنها بحث کنیم. 🔹خواندن برای من سخت است. گاهی یک کتاب را باز می کنم و می خوانم و فقط بحث اندیشیدن مطرح نیست. تا به نکته‌ای می رسم آنقدر به وجد می آیم و برای ذائقه من جالب است که دیگر نمی توانم ادامه بدهم باید کتاب را ببندم و قدمی بزنم و چای بنوشم و مطلب برای من حل شود. روحیات آدم‌ها متفاوت است. 🔹زمانی اهل رمان بودم. از رمانهای عشقی تا داستان های فکری و فلسفی. ابله و قمارباز و برداران کارامازوف از داستایوفسکی در من اثر داشت. «خانواده تیبو» روژه مارتن دوگار در من اثر داشت. و اگر کسی به من بگوید یک رمان معرفی کن من خانواده تیبو ترجمه آقای نجفی را معرفی می کنم. «جای خالی سلوچ» جای خود را دارد. «بازمانده روز» در من اثر زیادی داشت. 🔹کتاب‌هایی هستند که به نظر من هر کسی باید دم دست خود داشته باشد نه به عنوان یادگیری بلکه مثل نماز برای تجدید قوا و گرفتن حسی از آن در کنار خود داشته باشد. قرآن چنین کتابی است و زمزمه اش روح افزاست. برای من برخی ادعیه و مثنوی و دیوان حافظ هم اینچنین است. اشعار سنایی هم همینطور است. 🔹در اوایل و جوانی کتابهای شریعتی در من تاثیرگذار شد و گمشده خود را در آثار شریعتی می دیدیم. 🔹از دوره‌ای به بعد فهمیدیم که انسانهای نیازمندی هستیم و باید ببینیم دیگران چه می گویند. من اگر از ابتدا متوجه بودم و غرور نوجوانی را نداشتم سراغ هر کسی می رفتم و در هر زمینه ای مطالعه می کردم و از دگراندیشان نمی ترسیدم. 🔹در دوره ای احساس‌مان این بود که همه چیز داریم و باید یک تامل درونی داشته باشیم و بعد نتیجه را روی کاغذ بیاوریم. یکی از آقایان می گفت انبارهای ما پر است و ما فقط ویترین نداریم. ولی من گفتم اتفاقا مشکل از انبارها است. 🔹من سفارش می کنم جوانان تا می توانند ننویسند. جوان نام‌جو است و علاقه‌ای به ظهور و بروز دارد و همین علاقه باعث می شود دست به قلم ببرد و چیزهایی بنویسد که هم دیگران را به گمراهی بیندازد و هم آینده خود را تباه کند. چون شما را بر پایه اولین نوشته هایتان ارزیابی می کنند و بعدها هرچه بنویسید شما را به همان کارهای اول قضاوت خواهند کرد. من مقالات و نوشته هایی دارم که حاضرم میلیون‌ها تومان بدهم و آنها از کارنامه من حذف بشود. 🔹من عبرت نویسندگان هستم. من متاسفانه از کسانی بودم که زیاد نوشتم. حدود ۳۰ تا ۳۳ کتاب دارم و در حدود ۱۵۰ مقاله و هزار و خورده ای یادداشت دارم که از بخش عظیمی از این نوشته‌ها راضی نیستم. چاره‌ای نبود چون من کار و شغلی نداشتم و ندارم. من در هر کاری که انگیزه های درونی داشتم و نوشته ام آنها را دوست دارم. حتی اگر سطح پایینی داشتند یا حرف غلطی در آنها زده شده باشد باز هم آنها را آثار خودم می دانم و دوستشان دارم. 🔹کارهایی از جوانی دارم که بسیار خام هستند. نمی‌توانم مثل برخی از آقایان بگویم کتابهای من فرزندان من هستند و من همه آنها را دوست دارم. نه من برخی از آنها را دوست ندارم و حتی یک نسخه از آنها را نگه نداشته‌ام. برخی از سر نادانی و خام‌دستی نوشته شده است و برخی سفارشی هستند. منبع: نامه های حوزوی #پویا_نویسی @pajouhesh2020

♦️14 نکته در باره یادداشت نویسی 🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿 زمان مطالعه: ۵ دقیقه یکی از علاقمندی‌های من نوشتن، نویسندگی ووبلاگ نویسی است که تلاش کرده‌ام گاه به گاه درباره‌ی نوشتن، بنویسم و مزایا و دستاوردهای آن را یادآوری کنم. امروز می‌خواهم یادداشت و متنی کوتاه درباره‌ی «یادداشت نویسی» و روش های آن را خدمت شما معرفی کنم. یادداشت یا جستار نویسی و امروزه نوشتن کپشن و متن کوتاه، یکی از محتواهای ضروری دنیای پرسرعت امروز است. @pajouhesh2020

۱٫ وظیفه‌ای که پاراگراف در مقاله و کتاب دارد، در یادداشت بر عهدۀ جمله است؛ یعنی هر جمله‌ای در یادداشت، باید آن را یک قدم به جلو ببرد یا زمینه را برای پیشروی آماده کند.  ۲٫ نویسندگان حرفه‌ای، به‌ویژه یادداشت‌نویسان، از همۀ وقت و هنر و توان خود استفاده می‌کنند که در ساده‌ترین و سرراست‌ترین شکل ممکن بنویسند و چندان به زیبانویسی و حواشی دیگر نمی‌اندیشند؛ زیرا می‌دانند کهزیباترین جمله‌، ساده‌ترین جمله است. آنان مخاطبانشان را نابغه‌هایی فرض می‌کنند که چندان وقت و حوصلۀ درنگ در جملات و عبارات ندارند و می‌خواهند با نیم‌نگاهی که به نوشته‌ای می‌اندازند، مقصود نویسنده را دریابند و بگذرند. بنابراین هر جمله‌ای که مفهوم‌گیری از آن نیازمند بازخوانی باشد، یک امتیاز منفی برای آن یادداشت است؛ مگر برای تأمل بیشتر در معنای عمیق جمله.

ساده‌نویسی، به دو شرط، بهترین شیوۀ نویسندگی است:  به اسلوب نوشتار پایبند باشد و به دام گفتارنویسی مبتذل نیفتد؛ سادگی در عبارت‌پردازی بهانه‌ای برای سطحی‌نویسی و ابتذال علمی نشود. ۳٫ یادداشت‌نویسان حرفه‌ای تا به نکته‌ای یا زاویه‌ای نو یا بیانی جدید برای مطلبی کهنه دست نیابند، دست به سوی قلم نمی‌‌برند.  ۴٫ صداقت، صراحت و صمیمت، سه رکن یادداشت‌نویسی است؛ زیرا هر چه قالب نوشتار کوتاه‌تر باشد، فاصلۀ نویسنده با خواننده کمتر است؛ بنابراین به صمیمت و صداقت بیشتری نیاز است. ۵٫ یادداشت، زنده‌ترین و به‌روزترین قالب نوشتاری است. تا می‌توان از این قالب نوشتاری باید در طرح مسائل فکری، فرهنگی و سیاسی روز استفاده کرد و بررسی‌های جامع‌ علمی را به قالب‌های دیگر، مانند کتاب و مقاله سپرد. @pajouhesh2020

۶٫ در زمین بزرگ می‌توان خانه‌ای ساخت که از هیچ نقشه‌ای پیروی نمی‌کند؛ اما در زمین کوچک نمی‌توان. یادداشت هم به دلیل کوتاه بودن آن(نسبت به کتاب و مقاله)، بدون نقشه‌ای سنجیده و ظریف برای چینش و پیشبرد مطالب، در واقع یادداشت نیست؛ بخشی از یک مقاله یا کتاب است. ۷٫ پیشروی نویسنده در یادداشت دو گونه است: افقی؛ عمودی. در پیشروی افقی، نویسنده نکته‌ای را شرح و بسط می‌دهد و میان کانون و پیرامون در رفت‌وآمد است؛ اما در پیشروی عمودی، نویسنده از کانونی به کانونی دیگر می‌رود و به‌صورت پلکانی، یا از سطح به اعماق می‌رسد یا برعکس. هر یادداشت‌نویسی، در یکی از این دو روش مهارت بیشتری دارد. ۸٫ بر خلاف کتاب و مقاله، یادداشت‌نویسی باید پیوسته و در فاصله‌های کوتاه باشد؛ وگرنه رشتۀ ارتباط میان نویسنده و خواننده پاره می‌شود. یادداشت‌نویس‌ها، بیش از نویسندگان کتاب و مقاله، به خوانندۀ بالفعل نیاز دارند. @pajouhesh2020

 ۹٫ یادداشت را پیش از انتشار باید چندین بار خواند و ویرایش کرد و اگر ممکن بود، غلط‌گیری و ویرایش آن را به دیگری سپرد؛ زیرا خطا و غلط در یادداشت بیش از کتاب و مقاله به چشم می‌آید.  ۱۰٫ آن مقدار که یادداشت‌نویسی به مهارت در نویسندگی نیاز دارد، کتاب و مقاله ندارد. با نظر به تفاوت مؤلف و نویسنده، یادداشت‌نویسی هنر نویسندگان حرفه‌ای است؛ اما هر محققی می‌تواند قلم تألیف به دست بگیرد و کتاب و مقاله بسازد؛ هرچند که در نویسندگی مهارت نداشته باشد.  ۱۱٫ در میان مهارت‌های نویسندگی، آنچه بیش از همه یادداشت‌ را خواندنی می‌کند، غنای واژگانی است. ۱۲٫ هیچ چیز به اندازۀ کلمات کم‌فایده و عباراتِ سزاوار حذف، یادداشت را زشت نمی‌کند؛ حتی اگر آن کلمات و عبارات زیبا باشند. ۱۳٫ اگر نوشتن کتاب و مقاله نیاز به دانش فراوان دارد، یادداشت‌نویسی نیازمند ذهن نکته‌سنج و قلم نکته‌گو است.  ۱۴٫ یادداشت‌نویسی بر خلاف تألیف کتاب و مقاله، نه سود مادی(حق التألیف) دارد و نه اعتبار علمی می‌آورد. بنابراین یادداشت‌نویس نباید در بند نام و نان باشد. قلم:رضا بابایی @pajouhesh2020

#فایل_صوتی 👈 کارگاه فرآیند تولید نشریات داخلی 🔻 با همکاری مدرسه علمیه معصومیه چناران ،الزهرا گرمه و مدرسه فاطمه الزهرا آشخانه 👈 با حضور استاد محترم: جناب آقای معین ⏰ زمان: سه شنبه ۲۵ آبان ماه، ساعت ۱۸ @pajouhesh2020

✅ انتشار مقاله پژوهشی حجت الاسلام گریوانی با عنوان «ایضاح مفهومی دیدگاه امکانِ «معرفت اجمالی ذات حق در عرفان» 👈 در فصلنامه علمی پژوهشی ذهن ✅ این مقاله، در صدد تشریح دیدگاه استاد سید یدالله یزدان پناه در بحث خداشناسی عرفانی است. 📚 لینک مطالعه مقاله، برای علاقمندان به مباحث تخصصی:👇 http://zehn.iict.ac.ir/article_247221.html ┈┈••✾❀🌸❀✾••┈┈ @pajouhesh2020

چند ترفند مفید برای سرچ در گوگل 👌 🆔 @pajouhesh2020