- پناه .
_
ﻣﺮﺩی ﻛﻪ ﻋﻘﺐ ﺗﺎﻛﺴﻲ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﻮی ﺳﺮ ﺭﺳﻴﺪﺵ ﭼﻴﺰی ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺖ میﻛﺮﺩ ، ﺳﺮﺭﺳﻴﺪﺵ ﺭﺍ ﺑﺴﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ :
ﻫﺮچی ﻣﻲﺩﻭﻭﻳﻴﻢ ، ﺑﺎﺯﻡ ﻋﻘﺒﻴﻢ .
کسی ﺟﻮﺍبی ﻧﺪﺍﺩ .
ﻣﺮﺩ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺩﺵ ﮔﻔﺖ :
ﻫﻤﺶ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻣﻲﺩﻭﻭﻳﻴﻢ ، ﺑﺎﺯﻡ هیچی .
ﺯنی ﻛﻪ ﺟﻠﻮﻱ ﺗﺎﻛﺴﻲ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ،
ﮔﻔﺖ : ﺧﻮﺵ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺘﻮﻥ .
ﻣﺮﺩ ﭘﺮﺳﻴﺪ : ﭼﺮﺍ؟
ﺯﻥ ﮔﻔﺖ : ﭘﺴﺮ ﻣﻦ همش ﺷﺶ ﺳﺎﻟﺸﻪ ﻭلی نمیتونه ﺑﺪﻭﻭئه ﻫﺮ ﻛﺎﺭی میﻛﻨﻴﻢ نمیﺗﻮﻧﻪ .
ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻴﭻ ﻛﺪﺍﻡ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﺩﻳﻢ ،
ﺑﻪ ﺯﻥ ﻧﮕﺎه ﻛﺮﺩﻡ ، ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻮﺩ .
بله عزیزم من بلاکت میکنم چون اعصاب ده خط تایپ کردن راجبه چیزی که خودت باید بفهمی رو ندارم .
درد خوبه ؛ آدم به درد نیاز داره تا یه چیزیو یاد بگیره . ولی ناحقه برای یاد گرفتن چیزی هزاران بار بمیری و علنا روحت آسیب ببینه و شکنجه روحی شی ، آخه واسه چی؟ واسه تجربه کردن؟
عادلانست؟ نیست بخدا .