شاید نُرمال به نظر برسم بگم و بخندم اما عمیقأ دلم میخواد همه‌ی اکانتامو پاک کنم و برم یه جای دور طوری که بعدش همه بپرسن: راستی فلانی کجا غیب شد؟

منم واسه تنوع از این اتاق میرم اون اتاق🗿

تلخه ولی حقیقته…

چقد دلم میخواد با یکی که ن من اونو میشناسم ن اون منو هر چی حرف دارم بگم و بعدشم دیلیت کنمو برم...

بعضی وقتا یه جوری حالم بد میشه یه جوری تپش قلب و اضطراب میگیرم یه جوری احساس ضعف میکنم که دلم میخواد همون لحظه بمیرم اما قلبم اون لحظه آروم بگیره و دستامم دیگه نلرزه دلم میخواد همون لحظه بمیرم ولی اون حس کوفتی رو تجربه نکنم.

اون کسی که میدونی تو هر حالتی و هر ساعتی میتونی روش حساب کنی و هرجا باشه خودشو میرسونه بهت، اون جزوی از توئه. یدونه دیگه از تو ولی یه جای دیگه.

چیزی که از یه ر ا ب ط ه میخوایم:

‌ ‌ زاویه دید چیز عجیبیه! ‏وقتی از یکی بدت میاد ، خوبیاشو نمی‌بینی ، ‏وقتی از یکی خوشت میاد بدیاشو نمی‌بینی!

گاهی سکوت مرگبار ترین صداست:)

گاهی ازش بپرس

من با قطره‌چکون این کاسه‌ی اعتمادم به دیگران رو پر میکنم، اما یکی از راه میرسه و سطل سطل خالیش میکنه