🌸امام محمد باقر (علیه السلام) فرمود : « مَن تَوَکَّلَ عَلَی الله لا یُغلَبُ وَ مَنِ اعتَصَمَ بِاللهِ لَا یُهزَمُ.» 🍀هر کس بر خدا توکل کند، مغلوب نشود. و هرکس به خدا توسل جوید، شکست نخورد. 📚 جامع الاخبار(شعیری) / ص ۱۱۸ #توکل_بر_خدا 💕

#ایستگاه_تفکر 🎯 براحتی از طرز نگاهش می‌توانی بفهمی! انسان ارزشمندی‌است، یا بی‌شخصیت و پست⁉️ #استادشجاعی

#سلام_امام_زمانم💕 اگرچه فیض وصلت را بجویم نمی دانم تو را دیدم چه گویم جفا کردم وفا بسیار کردی خطا کردم تو دادی آبرویم الهی هر کجا منزل نمودی نگاه لطف تو باشد به سویم فرج مولا صلواتـــــــ #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

مهــدی جان تو سالهاست، چشم براه مایی ای کاش ما هم چشم به راه تو بودیم خدایا به عظمت حضرت نرگس قسم قلوب و چشمان ما را عاشق و خواهان دیدار امام زمان عج بفرما

سلام به روی ماهتون سلام به لبخند زیباتون سلام به خوش اخلاقیاتون سلام به اخم کوچولوتون سلام به دل مهربونتون سلام دوستان خوبم✋ روزتون پر از خیر و برکت الهی🌸

#تلنگر انرژی خود را هرگز صرف بدگویی از دیگران نکن این کار ارتعاشاتَتْ را پایین می آورد از این جهت که ما همه به هم مرتبط ایم در واقع هنگام بدگویی از دیگران در حال انتقال امواج منفی در چرخه ای به گونه ای دیگر به خودمان هستیم. 💕💕💕

آدم ها را بدون اینکه به وجودشان نیاز داشته باشی؛ دوست بدار، کاری که خدا با تو می کند ...❤ 💕💕💕

الهی ! تو را آرزو می کنم و هر بار سر افکنده از بدیهایم باز می گردم باز می گردم و وقتی به خلوت تنهایم می رسم باز دلم به سوی تو پر می کشد. من لایق این دل نیستم. خاک وجودم را از من بگیر، تن خاکیم را بر زمین زن، دل بی کسم را تنها نگذار ای مهربان❤ 💕💕💕

#نان_تخم_مرغی_کره_ای #نان_تخم‌_مرغی_قالبی مواد لازم: باترمیلک(85 گرم شیر + 1 قاشق غذاخوری آب لیمو، مخلوط کنید وبزارید 10 دقیقه بمونه) این شد باترمیلک تخم مرغ 1 عدد 25 گرم شکر (میتونید کمتر بریزید) 85 گرم آرد همه کاره 1 قاشق چایخوری بیکینگ پودر 1/4 قاشق چایخوری نمک 20 گرم کره یا مارگارین به تعداد قالب تخم مرغ کمی پنیر تازه موزارلا وسوسیس(دلخواه) برای کنار نان از سس گوجه فرنگی و مایونز استفاده می کنید ... 😉 میتونید آخر کار کمی پودر آویشن بزنید. طرز تهیه : ابتدا باترمیلک را آماده کنید، بالا توضیح دادم وبزارید کنار 10 دقیقه بمونه. تخم مرغ وشکر را باهمزن دستی بزنیدتا مخلوط شده و بعد آرد و بیکینگ پودر ونمک را روی مایه الک کنید بهمراه باترمیلک وخوب هم بزنید تا گلوله های آرد باز شود ودر آخر کره آب شده بریزید ومخلوط کنید. قالب دلخواه را با کره خوب چرب کنید و1/2 از قالب را مایه کیک بریزید(زیاد نریزید) و داخل هر قالب یک تخم مرغ اضافه کنید بهمراه کمی (پنیر وسوسیس یا قارچ و..) دلخواه، وبزارید در فر از قبل گرم شده با دمای 180 درجه به مدت تقریبی 15 تا 20 دقیقه تا کیکها پخته شوند.

🎬 کلیپ : مؤمن با نور الهی نگاه می کند #حجت_الاسلام_والمسلمین_حسینی_قمی

۱۰آیه درمنع حرام خوری: 🌷۱.مال یتیم رانخورید.۲نساء،۱۵۲انعام،۳۴نساء 🌷طبق حدیث مالی هم که خمس وزکات بش خورده وندادن،مال یتیمه 🌷۲.لاتاکلوا الربا...ربا نخورید.۱۳۰آل عمران 🌷۳.مال مردم رابه ناحق نخورید.۱۸۸بقره،۲۹نساء 🌷۴.حیوانی که بانام خداذبح نشده۱۲۱انعام 🌷۵.مالی که ازطریق قمار یامعاملات حرام به دست بیاید.۹۰مائده 🌷۶.مال حرام خوردن،آتش خوردن است.۱۰ نساء 🌷۷.مالی راکه بایدبدهیم ونمیدهیم،داغ میکنندوبه بدن میگذارند.۳۵توبه 🌷۳بارازقمار وخوردن شراب،نهی کرده .۲۱۹بقره،۹۰مائده،۹۱مائده 💕💕💕

+ بهش‌گفٺم:راضےام‌شهیدشے ولےالان‌نهـ... ٺوهنوزجوونے...! جواب‌دادلذٺےڪهـ‌علےاڪبراز شهادٺ‌بردحبیب‌ابن‌مظاهرنبرد...! #شهیدمحمدخانے 💕💕💕

💚امام صادق(ع) : حافظ قرآن و عمل كننده به آن، همنشين فرشتگان ِ بزرگوار وحى است كه پاكيزه از گناه مى باشند. 📗ثواب الاعمال و عقاب الاعمال

گاهی برای رشد کردن باید سختی کشید، گاهی برای فهمیدن باید شکست خورد و گاهی برای به دست آوردن باید از دست داد... خواستن اگر با تمام وجود باشد هیچ سدی نمیتواند مانع شود

#داستان #دختر_شینا 🌹خاطرات شهیدحاج ستارابراهیمی هژبر #قسمت_هشتادوسه 💞صورتش را بوسیدم و گفتم’ برادر جان خیلی از بچه ها مجروح شده اند، طاقت بیاور.’ دوباره برگشتم. وضعیت بدی بود. نیروهایم یکی یکی یا شهید می شدند، یا به اسارت درمی آمدند و یا مجروح می شدند. دوباره که صدای ستار را شنیدم، دیدم غرق به خون است.نارنجکی جلوی پایش افتاده بود و تمام بدنش تا زیر گلویش سوراخ سوراخ شده بود. کولش کردم و بردمش توی سنگری که آنجا بود. گفتم: ’طاقت بیاور، با خودم برمی گردانمت.’ یکی از بچه ها هم به اسم درویشی مجروح شده بود. او را هم کول کردم و بردم توی همان سنگر بتونی عراقی ها. موقعی که می خواستم ستار را کول کنم و برگردانم. درویشی گفت حاجی! مرا تنها می گذاری؟! تو را به خدا مرا هم ببر. مگر من نیرویت نیستم؟! ستار را گذاشتم زمین و رفتم سراغ خیرالله درویشی. او را داشتم کول می کردم که ستار گفت بی معرفت، من برادرتم! اول مرا ببر. وضع من بدتر است. لحظه سختی بود. خیلی سخت.نمیدانستم باید چه کار کنم.»صمد چایش را برداشت. بدون اینکه شیرین کند، سرکشید و گفت: «قدم! مانده بودم توی دوراهی. نمی دانستم باید چه کار کنم. آخرش تصمیمم را گرفتم و گفتم من فقط یک نفرتان را می توانم ببرم.خودتان بگویید کدامتان را ببرم. این بار دوباره هر دو اصرار کردند. رفتم صورت ستار را بوسیدم. گفتم خداحافظ برادر، مرا ببخش. گفته بودم نیا. 💞 با آن حالش گفت مواظب دخترهایم باش.گفتم چیزی نمی خواهی؟! گفت تشنه ام.قمقمه ام را درآوردم به او آب بدهم. قمقمه خالی بود؛ خالی خالی.» صمد این را که گفت، استکان چایش را توی سفره گذاشت و گفت: «قدم جان! بعد از من این ها را برای پدرم بگو. می دانم الان طاقت شنیدنش را ندارد، اما باید واقعیت را بداند.»گفتم: «پس ستار این طور شهید شد؟!»گفت: «نه... داشتم با او خداحافظی می کردم، صورتش را بوسیدم که عراقی ها جلوی سنگر رسیدند و ما را به رگبار بستند. همان وقت بود که تیر خوردم و کتفم مجروح شد. توی سنگر، سوراخی بود. خودم را از آنجا بیرون انداختم و زدم به آب. بچه ها می گویند خیرالله درویشی همان وقت اسیر شده و عراقی ها ستار را به رگبار بستند و با لب تشنه به شهادت رساندند.» بعد بلند شد و ایستاد. گفتم: «بیا صبحانه ات را بخور.» گفت: «میل ندارم. بعد از شهادتم، این ها را موبه مو برای پدر و مادرم تعریف کن. از آن ها حلالیت بخواه، اگر برای نجات پسرشان کوتاهی کردم. 💞 بعد رو به خدیجه و معصومه کرد و گفت: «بابا جان! بلند شوید، برویم مدرسه.»همین که صمد بچه ها را برد، پدرش از حمام بیرون آمد تا صبحانه اش را بخورد و آماده شود. صمد برگشت. گفتم: «اگر می خواهی بروی، تا بچه ها خواب اند برو. الان بچه ها بلند می شوند و بهانه می گیرند.» صمد مشغول بستن ساکش بود که مهدی بیدار شد، بعد هم سمیه و زهرا. صمد کمی با بچه ها بازی کرد. بعد خداحافظی کرد. اما مهدی پشت سرش دوید. آن قدر به در زد و گریه کرد که صمد دوباره برگشت. مهدی را بو سید. بردش آن اتاق. اسباب بازی هایش را ریخت جلویش. همین که سرگرم شد، بلند شد که برود. این بار سمیه بهانه کرد و دنبالش دوید.پدرشوهرم توی کوچه بود. صمد گفت:«برو بابا را صدا کن، بیاید تو.»پدرشوهرم آمد و روی پله ها نشست. حوصله اش سر رفته بود. کلافه بود. هی غر می زد و صمد را صدا می کرد.صمد چهارپایه ای آورد. گفت: «کم مانده بود یادم برود. قدم! چند تا پتو بیاور بزنم پشت این پنجره ها، دیشب خیلی سرد بود. برای رعایت خاموشی و وضعیت قرمز هم خوب است.» سمیه و زهرا و مهدی سرگرم بازی شده بودند. انگار خیالشان راحت شده بود بابایشان دیگر نمی رود. صمد، طوری که بچه ها نفهمند، به بهانه بردن چهارپایه به زیر راه پله،خداحافظی کرد و رفت. چند دقیقه بعد دوباره صدای در آمد. با خودم فکر کردم این صمد امروز چه اش شده.در را که باز کردم، دیدم پشت در است. پرسیدم:«چی شده؟!» گفت: «دسته کلیدم را جا گذاشتم.»رفتم برایش آوردم.💞 توی راه پله یک لحظه تنها ماندیم. صورتش را جلو آورد وپیشانی ام را بوسید و گفت: «قدم! حلالم کن. این چند سال جز زحمت چیزی برایت نداشتم.»تا آمدم چیزی بگویم، دیدم رفته. نشستم روی پله ها و رفتم توی فکر.دلم گرفته بود. به بهانه آوردن نفت رفتم توی حیاط. پیت نفت را از گوشه حیاط برداشتم. سنگین بود. هنّ وهن می کردم و به سختی می آوردمش طرف بالکن.هوا سرد بود. برف های توی حیاط یخ زده بود. دمپایی پایم بود. می لرزیدم.بچه ها پشت پنجره ایستاده بودند. پتو را کنار زده بودند و داشتند نگاهم می کردند. از پشت پتویی که کنار رفته بود، چشمم به عکس صمد افتاد که روی طاقچه بود. کنار همان قرآنی که وصیت نامه اش را لایش گذاشته بود. می گفت: «هر وقت بچه ها بهانه ام را گرفتند، این عکس را نشانشان بده.»نمی دانم چرا هر وقت به عکس نگاه می کردم، یک طوری می شدم. ✍ ادامه دارد...

#داستان #دختر_شینا 🌹خاطرات شهیدحاج ستارابراهیمی هژبر #قسمت_هشتادوچهار اصلاً با دیدن عکس هزار تا فکر بد و ناجور به سرم می زد. پیت را دوباره برداشتم ببرم توی اتاق که یک دفعه پایم لیز خورد و افتادم زمین.از درد به خودم می پیچیدم. پایم مانده بود زیر پیت نفت. هر طور بود پیت را از روی پایم برداشتم. درد مثل سوزن به مغز استخوانم فرومی رفت. بچه ها به شیشه می زدند. نمی توانستم بلند شوم. همان طور توی حیاط روی برف ها نشسته بودم و از درد بی اختیار، به پهنای صورتم اشک می ریختم.ناخن شست پایم سیاه شده بود. دلم ضعف می رفت. بچه ها که مرا با آن حال و روز دیدند، از ترس گریه می کردند. همان وقت دوباره چشمم افتاد به عکس. نمی خواستم پیش بچه ها گریه کنم. با دندان محکم لبم را گاز می گرفتم تا بغضم نترکد؛ اما توی دلم فریاد می زدم: «صمد! صمد جان! پس تو کی می خواهی به داد زن و بچه هایت برسی. پس تو کی می خواهی مال ما باشی؟!»هنوز پیشانی ام از داغی بوسه اش گرم بود. به هرزحمتی بود، بلند شدم و آمدم توی اتاق. بچه ها گریه می کردند. هیچ طوری نمی توانستم ساکتشان کنم. از طرفی دلم برایشان می سوخت. به سختی بلند شدم. عکس را از روی طاقچه پایین آوردم. گفتم: «بیایید بابایی! ببینید بابایی دارد می خندد.» 💞بچه ها ساکت شدند. آمدند کنار عکس نشستند. مهدی عکس صمد را بوسید. سمیه هم آمد جلو و به مهدی نگاه کرد و مثل او عکس را بوسید. زهرا قاب عکس را ناز می کرد و با شیرین زبانی بابا بابا می گفت. به من نگاه می کرد و غش غش می خندید. جای دست و دهان بچه ها روی قاب عکس لکه می انداخت.با دست، شستم را گرفته بودم و محکم فشار می دادم. به سمیه گفتم: «برای مامان یک لیوان آب بیاور.»آب را خوردم و همان جا کنار بچه ها دراز کشیدم؛ اما باید بلند می شدم. بچه ها ناهار می خواستند. باید کهنه های زهرا را می شستم. سفره صبحانه را جمع می کردم.نزدیک ظهر بود. باید می رفتم خدیجه و معصومه را از مدرسه می آوردم. چند تا نارنگی توی ظرفی گذاشتم. همین که بچه ها سرگرم پوست کندن نارنگی ها شدند، پنهان از چشم آن ها بلند شدم. چادر سرکردم و لنگ لنگان رفتم دنبال خدیجه و معصومه. 🔸فصل نوزدهم اسفندماه بود. صمد که رفته بود، دو سه روزه برگردد؛ بعد از گذشت بیست روز هنوز برنگشته بود. از طرفی پدرشوهرم هم نیامده بود. عصر دلگیری بود. بچه ها داشتند برنامه کودک نگاه می کردند.بیرون هوا کمی گرم شده بود. برف ها کم کم داشت آب می شد. خیلی ها در تدارک خانه تکانی عید بودند، اما هر کاری می کردم، دست و دلم به کار نمی رفت. 💞با خودم می گفتم: «همین امروز و فردا صمد می آید. او که بیاید، حوصله ام سر جایش می آید. آن وقت دوتایی خانه تکانی می کنیم و می رویم برای بچه ها رخت و لباس عید می خریم.» یاد دامنی افتادم که دیروز با برادرم خریدم. باز دلم شور افتاد. چرا این کار را کردم. چرا سر سال تازه، دامن مشکی خریدم. بیچاره برادرم دیروز صبح آمد، من و بچه ها را ببرد بازار و لباس عید برایمان بخرد. قبول نکردم. گفتم: «صمد خودش می آید و برای بچه ها خرید می کند.» خیلی اصرار کرد. دست آخر گفت: «پس اقلا ً خودت بیا برویم یک چیزی بردار. ناسلامتی من برادر بزرگ ترت هستم.» هنوز هم توی روستا رسم است، نزدیک عید برادرها برای خواهرهایشان عیدی می خرند. نخواستم دلش را بشکنم؛ اما نمی دانم چطور شد از بین آن همه لباس رنگارنگ و قشنگ یک دامن مشکی برداشتم. انگار برادرم هم خوشش نیامد گفت: «خواهر جان! میل خودت است؛اما پیراهنی، بلوزی، چیز دیگری بردار، یک رنگ شاد.»گفتم: «نه، همین خوب است.»همین که به خانه آمدم، پشیمان شدم و فکر کردم کاش به حرفش گوش داده بودم و سر سال تازه، دامن مشکی نمی خریدم. دوباره به خودم دلداری دادم و گفتم عیب ندارد. صمد که آمد با هم می رویم عوضش می کنیم. به جایش یک دامن یا پیراهن خوش آب و رنگ می خرم. ✍ادامه دارد...

واقعا زیباست حتما بخوان🙏🏻 فروغ فرخزاد میگويد:در حیرتم از خلقت آب،اگر با درخت همنشین شود، آنرا شکوفا میکند اگر با آتش تماس بگیرد، آنرا خاموش میکند. اگر با ناپاکی ها برخورد کند، آنرا تمیز میکند. اگر با آرد هم آغوش شود، آنرا آماده طبخ میکند. اگر با خورشید متفق شود، رنگین کمان ایجاد میشود.ولی اگر تنها بماند، رفته رفته گنداب میگردد. دل ما نیز بسان آب است، وقتی با دیگران است زنده و تأثیر پذیر است، و در تنهایی مرده وگرفته است... "باهم" بودنهایمان را قدر بدانیم...🌹 💕💕💕