🔲◾️▪️ شهادت حضرت موسی بن جعفر (ع) ۲۵ رجب ◾️در این روز در سال 183 ه’ بنابر مشهور امام موسی بن جعفر علیه السّلام، در حبس سندی بن شاهک به شهادت رسیدند. 📚 اعلام الوری: ج ۲، ص ۶. بحار الانوار: ج ۴۸، ص ۲۰۶. مسار الشیعه: ص ۳۶. مصباح المتهجد: ص ۷۴۹. زاد المعاد: ص ۳۵. فیض العلام: ص ۳۲۲. مصباح کفعمی: ج ۲، ص ۵۹۸ 🔲◾️▪️ هارون ملعون به ظاهر برای زیارت و در حقیقت برای دستگیر نمودن حضرت موسی بن جعفر علیه السّلام و فرستادن آن حضرت از مدینه به بغداد به مسجد النبی صلّی اللَّه علیه و آله آمد. 📚 کافی: ج ۲، ص ۵۰۷. بحار الانوار: ج۴۸، ص ۲۰۶ 🔲◾️▪️خلفای ظالم در دوران امامت حضرت: ◾️آن حضرت ۲۰ سال داشتند که امامت به ایشان منتقل شد و مدت ۳۵ سال امامت فرمودند. در این مدت بعد از شهادت امام جعفر صادق علیه السّلام مقداری همزمان با ابوجعفر منصور بودند که او متعرض آن حضرت نشد. ◾️بعد از منصور قریب به ده سال ایام خلافت مهدی بود. او حضرت را به عراق طلبید و حبس کرد. شبی أمیر المؤمنین علیه السّلام را در خواب دید که به او فرمود: «فهل عسیتم ان تولیتم أن تفسدوا فی الارض و تقطعوا ارحامکم»وقتی بیدار شد مراد حضرت را دانست و موسی بن جعفر علیه السّلام را از زندان آزاد کرد. 📚 سوره محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم: آیه22 ◾️پس از مهدی، پسرش هادی خواست آن حضرت را محبوس کند ولی اجل او را مهلت ندا، چه اینکه کمتر از یک سال بیشتر خلافت نکرد . خلافت به هارون که رسید امام علیه السّلام را از زندانی به زندان دیگر فرستاد، تا در سال چهاردهم خلافتش آن حضرت را در سن 55 سالگی به زهر جفا شهید کرد. 📚 قلائد النحور: ج رجب، ص ۳۳ - ۳۴ 🔲◾️▪️ غسل و تدفین آن حضرت: ◾️ پس از شهادت بدن شریف حضرت را طبق دستور هارون با جامه های کهنه، جهت اهانت به آن بزرگوار، روی نردبانی گذاردند و چهار حمّال بر دوش گرفتند، و کسی جلوی جنازه صدا می زد: «این امام رافضیان است». ◾️ امام رضا علیه السّلام قبلاً متوجه غسل و کفن و نماز آن حضرت شده بودند. سپس شیعیان آمدند و گل آوردند و احترام کردند و در محل فعلی حرم مطهر، بدن آن حضرت را دفن کردند. 📚 وقایع الایام: ج رجب، ص۲۷۹، از جنات الخلود 🔲◾️▪️تعداد فرزندان آن حضرت 37 نفرند. 📚 ارشاد: ج ۲، ص ۲۴۴ ◾️ مدت امامت آن حضرت 35 سال، و عمر شریف امام علیه السّلام هنگام شهادت 55 سال بود. 📚 اعلام الوری: ج ۲، ص ۶. ارشاد: ج ۲، ص۲۱۵ 🇮🇷کانالهای نشریه عبرتهای عاشورا🇮🇷 🌍 eitaa.com/ebratha_ir  ایتا 🌍 splus.ir/ebratha.org  سروش

🌹#نماز_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام ♦️این‌نمازکه روز شهادت هست سعى كنيد بخوانيد. نماز امام موسی کاظم(ع) که مجرّب برای حوائج است وطریقه نماز: ♦️دورکعت نماز که درهر رکعت یک بارحمد و12مرتبه توحید میخوانی بعد از سلام نماز صد صلوات میفرستی وبه روح امام کاظم هدیه میکنی ♦️ بعدبه سجده میروی ومیگویی: اَللهمَّ بِحقِ المَسجونِ بِسِجنِ هارون أِقضي حاجَتي (12مرتبه) 🌹 دعای بعداز نماز ♦️«إِلهِي خَشَعَتِ الأصْواتُ لَكَ، وَظَلَّتِ الاَحْلامُ فِيكَ، وَوَجِلَ كُلُّ شَيٍ مِنْكَ، وَهَرَبَ كُلُّ شيٍ إِلَيْكَ، وَضاقَتِ الأشياءُ دُونَكَ، وَمَلأَ كُلَّ شيٍ نُورُكَ، فرانتَ الرَّفِيعُ فِي جَلالِكَ، وأَنْتَ البَهِيُّ فِي جَمالِكَ، وَأَنْتَ العَظِيمُ فِي قُدْرَتِكَ، وأَنْتَ الَّذِي لايَؤُودُكَ شَيٌ، يامُنْزِلَ نِعْمَتِي، يامُفَرِّجَ كُرْبَتِي ♦️ وَياقاضِيَ حاجَتِي، أَعْطِنِي مَسْألَتِي بِلا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ. آمَنْتُ بِكَ مُخْلِصاً لَكَ دِينِي، أَصْبَحْتُ عَلى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مااسْتَطَعْتُ، أَبُؤُ لكَ بِالنِّعْمَةِ، وَأَسْتَغْفِرُكَ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِي لايَغْفِرُها غَيْرُكَ، يامَنْ هُوَ فِي عُلُوِّهِ دانٍ، وَفِي دُنُوِّهِ عالٍ، وَفِي إِشْراقِهِ مُنِيرٌ، وَفِي سُلْطانِهِ قَويُّ، صَلِّ على مُحَمَّدٍ وَآلِهِ» ♦️سپس حاجت خود را می طلبی وبه حول وقوه الهی و به برکت باب الحوائج ان شاالله حاجت روا میشوی. برای این نماز آثار وبرکات فراوانی است ان شاالله حاجت رواباشید ما را از دعای خيرتان فراموش نكنيد. 📚مفاتیح الجنان 🇮🇷کانالهای نشریه عبرتهای عاشورا🇮🇷 🌍 eitaa.com/ebratha_ir  ایتا 🌍 splus.ir/ebratha.org  سروش

🔴عکس العمل امام کاظم(ع) در مقابل پیشنهاد هارون در برگرداندن فدک! ♦️هارون می دانست که موسی بن جعفر(ع) و پیروانش، وی را غاصب خلافت پیامبر(ص) و زمامدار ستم گری می دانند که با زور و قدرت سرنوشت مسلمانان را در دست گرفته است، و اگر روزی قدرت رزم با او را به دست آوردند، در نابودی حکومت او لحظه ای درنگ نخواهند کرد. گفتگوی زیر که میان پیشوای هفتم و هارون رخ داده به خوبی از اهداف عالی امام در زمینه تشکیل حکومت اسلامی، و نیز از نیات پلید هارون پرده بر می دارد. روزی هارون (به منظور آزمایش و کسب آگاهی از آرمان پیشوای هفتم) به آن حضرت اعلام کرد که حاضر است «فدک» را به او برگرداند. 🌹امام فرمود: در صورتی حاضرم فدک را تحویل بگیرم که آن را با تمام حدود و مرزهایش پس بدهی! هارون پرسید: حدود و مرزهای آن کدام است؟ امام فرمود: اگر حدود آن را بگویم هرگز پس نخواهی داد. هارون اصرار کرد و سوگند یاد نمود که این کار را انجام خواهد داد. امام حدود آن را چنین تعیین فرمود: حد اولش، عدن؛ حد دومش، سمرقند؛ حد سومش، آفریقا؛ و حد چهارم آن نیز مناطق ارمنیه و بحر خزر است. هارون که با شنیدن هر یک از این حدود، تغییر رنگ می داد و به شدت ناراحت می شد، با شنیدن حدود چهارگانه، نتوانست خود را کنترل کند و با خشم و ناراحتی گفت: با این ترتیب چیزی برای ما باقی نمی ماند! امام فرمود: می دانستم که نخواهی پذیرفت و به همین دلیل از گفتن آن امتناع داشتم! 📍امام با این پاسخ می خواست به هارون بگوید: فدک رمزی از مجموع قلمرو حکومت اسلامی است، و اصحاب سقیفه که فدکرا از دختر و داماد پیامبر(علیهما السلام) گرفتند، این کار آنان در حقیقت جلوه ای از مصادره حق حاکمیت اهل بیت عصمت و طهارت(سلام الله علیهم اجمعین) بود، بنابراین اگر قرار باشد حق ما را به ما برگردانی، باید همه قلمرو حکومت اسلامی را در اختیار ما بگذاری.(مناقب آل ابی طالب، ج ۴ ص۳۲۰) 🔻گفتاری نیز از رهبر معظم انقلاب در کتاب انسان ۲۵۰ ساله در مورد حقیقت فدک آمده است که خواندن آن خالی از لطف نیست: ♦️هارون به امام می گوید شما بنی هاشم از فدک محروم شدید. فدک را از شما گرفتند، حالا من می خواهم فدک را به شما برگردانم، بگو فدک کجاست و حدود آن چیست. خب معلوم است که این یک فریبی است که می خواهد فدک را برگرداند و به عنوان کسی که حق از دست رفته آل محمد (ص) را می خواهد به آنها برگرداند و چهره ای برای خودش درست کند. حضرت می گوید بسیار خوب حال که می خواهی فدک را به من بدهی، حدود فدک را برای تو معین می کنم. آن حضرت بنا می کنند به معین کردن حدود فدک. ایشان افزودند: آن حدودی که امام موسی بن جعفر برای فدک معین می کنند تمام کشور اسلامی آن روز را دربر می گرفت، فدک یعنی این. یعنی این که تو خیال کنی که ما دعوایمان در آن روز بر سر یک باغستان بود، چند درخت خرما بود، این ساده لوحانه است. مساله ما آن روز هم مساله چند نخلستان و باغستان فدک نبود. مساله خلافت پیغمبر بود. مساله حکومت اسلامی بود منتها آن روز آن چیزی که فکر می شد ما را از این حق به کلی محروم خواهد کرد، گرفتن فدک بود. لذا ما در مقابل این مساله پافشاری می کردیم. امروز آن چیزی که تو در مقابل ما غصب کردی، باغستان فدک نیست که ارزشی ندارد. آنچه تو غصب کردی، جامعه اسلامی است، کشور اسلامی است. امام حدود چهارگانه ای را ذکر می کند که این فدک است که حالا اگر می خواهی بدهی، این را بده. یعنی امام هفتم صریحا مساله داعیه حاکمیت و خلافت را آنجا مطرح می کند. 📍امروزه در نظام اسلامی که بهترین مدل حکومتی در دوران غیبت کبری میباشد همه مسئولیت های حکومتی در سلسله مراتب غدیر بوده و لذا هر منصبی حقیقتی از فدک است که باید با دغدغه رصد کرد که چه کسانی این مراتب خطیر را عهده دار میشوند! #جهاد_تبیین_ 🇮🇷کانالهای نشریه عبرتهای عاشورا🇮🇷 🌍 eitaa.com/ebratha_ir  ایتا 🌍 splus.ir/ebratha.org  سروش

👌مطالبه اثر داره همه جای فرودگاه امام (ره) از اینا نصب شده و مرحله به مرحله دارن تذکر میدن. امیدوارم بقیه ارگانها هم پای کار بیان 🇮🇷کانالهای نشریه عبرتهای عاشورا🇮🇷 🌍 eitaa.com/ebratha_ir  ایتا 🌍 splus.ir/ebratha.org  سروش

🔴حجاب در مسیحیت مسیحیت نه تنها احکام شریعت یهود در مورد حجاب زنان را تغییر نداده و قوانین شدید آن را استمرار بخشیده است، بلکه در برخی موارد، قدم را فراتر نهاده و با تأکید بیشتری وجوب حجاب را مطرح ساخته است؛ زیرا در شریعت یهود، تشکیل خانواده و ازدواج، امری مقدّس محسوب می شد و حتی در کتاب «تاریخ تمدن» آمده است که: ازدواج در سن بیست سالگی اجباری بود؛ اما از دیدگاه مسیحیت که تجرّد، مقدس شمرده شده است جای هیچ شبهه ای باقی نخواهد ماند که برای از بین رفتن تحریک و تهییج، این مکتب، زنان را به رعایت پوشش کامل و دوری از آرایش و تزیین، به صورت شدیدتری فراخوانده است. در این ارتباط، نگاهی به «انجیل» می اندازیم: «... و همچنین زنان خویشتن را بیارایند به لباس مُزیّن به حیا و پرهیز، نه به زلف ها و طلا و مروارید و رخت گران بها* بلکه چنان که زنانی را می شاید که دعوای دینداری می کند به اعمال صالحه * ...». ( انجیل، رساله پولس به تیموناؤس، باب دوّم، فقره 9 - 15) ◼️ @de_bekhand ◼️

۲۶ رجب، مصادف با سالروز وفات حضرت «ابوطالب» گروه انديشه: ۱۴۲۸ سال پيش (به روايتى) در ۲۶ رجب سال ۱۰ بعثت، حضرت ابوطالب، عمو و و ياور پيامبر‌اسلام(ص) به ديار باقی شتافت. به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، ابوطالب (عبد مناف يا عمران قرشی) عمو و حامی بزرگ پيامبر اسلام(ص) و ازشخصيت‌های بزرگ قريش بود. پدرش عبدالمطلب و مادرش فاطمه دختر عمرو بود. حضرت ابو‌طالب بن عبدالمطلب مانند بيشتر رؤساى قريش مردى تاجر بود و پس از درگذشت پدرش بر اساس وصيتش سرپرستى پيامبر اسلام(ص) را از هشت سالگى بر عهده گرفت. در سفرى كه حضرت محمد(ص) را براى تجارت با خود به شام برد، بشارت پيامبرى آن حضرت را از راهبى به نام «بحيرا» شنيد و در حراست از پيامبر تلاش بيشترى از خود نشان داد. ابوطالب مردی سخاوتمند، با درايت، بانفوذ، صاحب رأی، انديشه و عدالت‌مدار بود كه قبايل عرب مكه قبولش داشتند و او را داور خود می‌شناختند. او نيز در داوری جانب حق را نگه می‌داشت و با وجود اين، مردی تنگدست، اما بلند طبع بود. وی مردی سخنور و شاعر بود. اشعار وی در مجموعه‌ای با عنوان «ديوان ابوطالب» گردآوری شده است. از مشهورترين قصايد او «قصيده لاميه» است. حضرت محمد(ص) كه به توصيه ابوطالب با حضرت خديجه(ع) ازدواج كرده و از توانايی مالی برخوردار بود، در سال قحطی، برای كاستن از بار عموی خود، يكی از پسران او، امام‌علی(ع)، را در خانه خود پذيرفت و به تربيتش همت گماشت. ابوطالب منصب رفادت و سقايت (مهمانداری و آبرسانی حاجيان) را از پدر به ارث برده بود، ولی به دليل تنگدستی، اين منصب را در عوض بدهی‌ای كه به عباس بن عبدالمطلب داشت، به او واگذار كرد. پس از بعثت نيز ابو‌طالب، ياور و پشتيبان هميشگى پيامبر بود و در حمايت از ايشان دريغ نمى‌كرد. ابو‌طالب در حالى كه با ديگر مسلمانان در شعب ابو‌طالب، در محاصره مشركان مكه بود، درگذشت در همان سال حضرت خديجه همسر با وفاى پيامبر نيز وفات كرد و رسول خدا(ص) بر اثر شدت غم و اندوه، آن سال را «عام الحزن» يعنى سال حزن و اندوه ناميدند. ابوطالب چهار پسر و يك دختر داشت. پسران او به ترتيب سن «طالب»، «عقيل»، «جعفر» و «امام‌علی(ع) بودند كه هر كدام ده سال با هم فاصله داشتند و دختر او «ام‌امين» نام داشت و همسر «هبيره مخزومی» بود. فرزندان ابوطالب همگی از تنها همسر او فاطمه بنت اسد دخترعموی وی بودند. امام صادق عليه السلام می‌فرمايد: «وقتی ابوطالب از دنيا رفت، جبرئيل بر پيامبر نازل شد و گفت: "ای محمد، از مكه بيرون برو كه ديگر ياوری در آن‌جا نداری."» رسول خدا (ص) اندكی پس از ارتحال عمويش، ابوطالب، وارد خانه او شد. ابوطالب را در پارچه‌ای پيچيده بودند. رسول خدا با عمويش اين‌گونه سخن گفت: «ای عمو، مرا كه يتيم بودم سرپرستی كردی، در كوچكی پرورشم دادی و در بزرگی ياريم كردی. خداوند از جانب من به تو پاداش خير دهد.» آن گاه به امام علی(ع) فرمان داد كه پدرش را غسل دهد. سال نهم بعثت را كه سال مرگ ابوطالب و خديجه بود، عام الحزن (سال اندوه و غم) ناميده‌اند. با مرگ ابوطالب، شورش قريش عليه رسول خدا به طور جدّی آغاز شد