جمع بندی: پرسش: با توجه به آیه56 سوره انفال، آیا قبیله ای بوده که پیامبر(صلی الله علیه وآله) بارها با آنان پیمان ببندند و آنها پیمان شکنی کنند؟ @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi پاسخ: در آیه 56 سوره انفال آمده است که«الَّذِينَ عَاهَدْتَ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِي كُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لَا يَتَّقُونَ» ترجمه: «آن گروهشان که بارها با آنان پيمان بستى ولى هر بار پيمان خود را شکستند و از خدا پروا نکردند و اين شيوه آنان است» در مورد این آیه نظرات مفسران مختلف است و شأن نزول و مصداق آن را متفاوت می دانند. برخی از تفاسیر شیعه در مورد مصداق کسانی که عهد خود را می شکستند، می گویند: «فهم أصحابه الذين فروا يوم أحد قوله‏» آنها اصحاب پیامبر(صلی الله علیه و آله ) بودند که در روز احد فرار کردند.(1) برخی نیز یهودیان را مصداق این آیه می دانند.(2) بنابراین در شان نزول اختلاف است. در کتابهای سیره، مغازی و تاریخی گزارشی مبنی بر اینکه پیامبر(صلی الله علیه وآله) با قبیله ای پیمان بسته باشند آنان پیمان را شکسته و دوباره حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) با آنان پیمان بسته باشند، نیست. @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi اما در بسیاری منابع تفسیری، در تفسیر این آیه به پیمان شکنی مکرر یهودیان با پیامبر(صلی الله علیه واله) اشاره شده است.(3) مسلمانان با قبایل بنی قینقاع، بنی نضیر و بنی قریظه پیمان بستند اما آنها یکی پس از دیگری پیمان های خودشان را شکستند. البته در برخی از تفاسیر آمده که «بنی قریظه با پیغمبر پیمان داشتند و در جنگ بدر اسلحه به قریش دادند و عذر آوردند که فراموش کردیم که با شما پیمان داریم باز پیمان برقرار کردند و در جنگ خندق با احزاب همدست شدند. این است مقصود از پیمان شکستن در هر نوبت.»(4) بنابراین شان نزول آیه فوق را این گزارش دانسته اند. در توضیح این مطلب باید گفت که: اولا: گزارش های معارض بسیار بیشتر است. اکثر تفاسیر شیعه و سنی به این نکته اشاره نکرده اند و این گزارش تاریخی را بیان ننموده اند. ثانیا: هیچ کتابی تاریخی، سیره نگاری و مغازی به این پیمان شکنی متعدد بنی قریظه اشاره ننموده اند. نه مغازی واقدی، نه سیره ابن هشام و نه تاریخ های همچون تاریخ طبری، انساب الاشراف و طبقات کبری نوشته ابن سعد که به تک تک جنگ های پیامبر (صلی الله علیه واله) پرداختند از این پیمان شکنی سخن نگفته اند. ثالثا: مضمون آیه با این گزارش هم خوانی ندارد. در آیه آمده« «الذین عاهدت منهم ثم ینقضون عهدهم فی کل مرة وهم لا یتقون» (أنفال: ۵۶)» از «فی کله مره» مشخص می شود که چند بار این امر تکرار شده است. اگر منظور این قضیه باشد دوبار بیشتر تکرار نشده است. رابعا: طبق گزارشی که به آن استنداد می شود بنی قریظه فراموش کرده که عهد داشته به دست و پا افتاده و معذرت خواهی نموده است. نه اینکه عهد شکسته باشد از موضع قدرت بگوید عهد نامه را قبول ندارم بیائید دوباره عهد نامه بنویسم. @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi منابع: 1. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق موسوی جزایری طیب، دارالکتاب، ایران، قم، 1363ق، چاپ سوم، ج1، ص279 2. طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القرآن، دارالمعرفه، بیروت، 1412ق، چاچ اول،ج10، ص18 3. مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، محقق شحاته عبدالله محمود، داراحیاءالتراث العربی، بیروت، 1423ق، چاپ اول،ج2، ص122؛ علامه طباطبائی، محمد حسین، المیزان فی تفسیرالقرآن، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، 1390ق، نوبت چاپ دوم،ج9، ص126 4. ابراهیم عاملی، تفسیر عاملی، با تصحیح علی اکبر غفاری، نشر کتابفروشی صدوق، تهران، سال 1360ش، ج4، ص337؛ فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، با تصحیح هاشم رسولی و فضل الله یزدی طباطبایی، نشر دارالمعرفه، بیروت، سال 1408ق، ج4، ص849. @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi

تکلیف ما: سردار رفت، به تکلیف خود عمل کرد و رفت، ما ماندیم اما تکلیفی بزرگ بر دوشمان ماند. قرآن برای ما چه تکلیفی در نظر گرفته است؟ سوره توبه آیات 13 و 14 أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُوا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْرَ‌اجِ الرَّ‌سُولِ وَهُم بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّ‌ةٍ ۚ أَتَخْشَوْنَهُمْ ۚ فَاللَّـهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿١٣﴾ قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّـهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنصُرْ‌كُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ‌ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ ﴿١٤﴾ چرا با گروهى كه سوگندهاى خود را شكستند و بر آن شدند كه فرستاده [خدا] را بيرون كنند، و آنان بودند كه نخستين‌بار [جنگ را] با شما آغاز كردند، نمى‌جنگيد؟ آيا از آنان مى‌ترسيد؟ با اينكه اگر مؤمنيد خدا سزاوارتر است كه از او بترسيد. (۱۳) با آنان بجنگيد؛ خدا آنان را به دست شما عذاب و رسوايشان مى‌كند و شما را بر ايشان پيروزى مى‌بخشد و دلهاى گروه مؤمنان را خنك مى‌گرداند. (۱۴) http://eitaa.com/joinchat/1255407641C9cc48c5ba1

اگر به تکلیفمان عمل نکنیم، قرآن چه می گوید :قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَ‌تُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَ‌فْتُمُوهَا وَتِجَارَ‌ةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْ‌ضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُم مِّنَ اللَّـهِ وَرَ‌سُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَ‌بَّصُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِ‌هِ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ ﴿٢٤﴾ بگو: «اگر پدران و پسران و برادران و زنان و خاندان شما و اموالى كه گرد آورده‌ايد و تجارتى كه از كسادش بيمناكيد و سراهايى را كه خوش مى‌داريد، نزد شما از خدا و پيامبرش و جهاد در راه وى دوست‌داشتنى‌تر است، پس منتظر باشيد تا خدا فرمانش را [به اجرا در]آورد.» و خداوند گروه فاسقان را راهنمايى نمى‌كند(24) @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi

به آنها که ترسیده اند خدا قوت قلب می دهد، آنجا که می فرماید:لَقَدْ نَصَرَ‌كُمُ اللَّـهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَ‌ةٍ ۙ وَيَوْمَ حُنَيْنٍ ۙ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَ‌تُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنكُمْ شَيْئًا وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْ‌ضُ بِمَا رَ‌حُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُم مُّدْبِرِ‌ينَ ﴿٢٥﴾ ثُمَّ أَنزَلَ اللَّـهُ سَكِينَتَهُ عَلَىٰ رَ‌سُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَ‌وْهَا وَعَذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِ‌ينَ ﴿٢٦﴾ قطعاً خداوند شما را در مواضع بسيارى يارى كرده است، و [نيز] در روز «حنين»؛ آن هنگام كه شمار زيادتان شما را به شگفت آورده بود، ولى به هيچ وجه از شما دفع [خطر] نكرد، و زمين با همه فراخى بر شما تنگ گرديد، سپس در حالى كه پشت [به دشمن‌] كرده بوديد برگشتيد. (۲۵) آنگاه خدا آرامش خود را بر فرستاده خود و بر مؤمنان فرود آورد، و سپاهيانى فرو فرستاد كه آنها را نمى‌ديديد، و كسانى را كه كفر ورزيدند عذاب كرد، و سزاى كافران همين بود(26) @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi

باز قوت قلب: وَقَاتِلُوا الْمُشْرِ‌كِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ ﴿٣٦﴾ و همگى با مشركان بجنگيد، چنانكه آنان همگى با شما مى‌جنگند، و بدانيد كه خدا با پرهيزگاران است. (۳۶)

اگر در این راه کشته بشویم هم ضرر نکرده ایم زیرا قرآن می فرماید:قُلْ هَلْ تَرَ‌بَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ ۖ وَنَحْنُ نَتَرَ‌بَّصُ بِكُمْ أَن يُصِيبَكُمُ اللَّـهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا ۖ فَتَرَ‌بَّصُوا إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَ‌بِّصُونَ ﴿٥٢﴾ بگو: «آيا براى ما جز يكى از اين دو نيكى را انتظار مى‌بريد؟ در حالى كه ما انتظار مى‌كشيم كه خدا از جانب خود يا به دست ما عذابى به شما برساند. پس انتظار بكشيد كه ما هم با شما در انتظاريم.» (۵۲) @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi

تکلیف ما

اگر به تکلیفمان عمل نکنیم

قوت قلب خدا به کسانی که می ترسند

قوت قلبی دیگر

اگر شهید شویم

آفرین بر سپاه @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi

💠 اگر روزی که فلانی گفت«ان الرجل لیهجر» مهاجرین و انصار نمی‌ترسیدند، پیامبر صلی الله علیه واله را حمایت می‌کردند ... 💠 اگر روزی که با شعار«کفانا کتاب الله» اهل بیت علیهم السلام را کنار زد، اهل مدینه به حمایت از خاندان عصمت و طهارت بپا می خاستند ... 💠 اگر مرحله اول و دوم #هجوم به خانه وحی، مسلمانان پای مهاجمین را می‌شکستند ... 💠 هیچگاه حضرت زهرا سلام الله علیها بین در و دیوار نمی‌ماند 💠شهادت #حضرت زهرا سلام الله تسلیت @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi

شعر از مصطفی محسنی @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi

علت سکوت مولا

✍️ مطلبی با عنوان«خرافات و ویروس کورونا» به قلم «صدیقه وسمقی» در سرمقاله« روزنامه مستقل سه شنبه ۱۳/اسفند» درج شده است اشتباهات بسیار دارد. در نوشتار زیر به برخی از آنها پرداخته ام. 🔺وی در قسمتی از نوشتار خود می گوید:«نکته‌ی نخست آنکه پیامبر اسلام و خاندان آن حضرت شفابخش بیماران نبودند و هیچگاه نیز چنین ادعایی نداشتند. این ادعایی بی‌اساس است که در قرآن و تاریخ هیچ مدرک معتبری برای اثبات آن نمی‌توان یافت» ♦️اولا: چگونه شفای بیماران در قرآن مدرکی ندارد؟ آیا این آیه قرآن نیست« وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ آیه 49سوره آل عمران» و به اذن خدا، کورِ مادرزاد و مبتلایان به برص [پیسی‌] را بهبودی می‌بخشم‌ ♦️ثانیا: نمی دانم نویسنده از تاریخ اطلاع دارد یا تاریخ را از تلگرام و ... خوانده است؟ جریان شفای چشم حضرت علی علیه السلام توسط پیامبر(صلی الله علیه واله) در جنگ خیبر در منابع بسیار شیعه و سنی از جمله« واقدی، چ ۲، ص۶۴۸-۶۴۹، ۶۵۲-۶۵۴؛ ابن هشام، ج ۳، ص۳۴۹؛ بلاذریف ج ۲، ص۸۶، ۹۲-۹۳؛ ابن حزم، ص۲۱۳» آمده است. چگونه ادعا می کند هیچ مدرکی در تاریخ نیست 🔺او قسمت دیگری می‌نویسد:« شیعه معتقد است که حضرت زهرا بیمار شد و در بیماری از دنیا رفت و یا اعتقاد شیعه بر آن است که حضرت سجاد همواره بیمار بود. چرا آنان خود را شفا ندادند؟ اساسا باید گفت که این انتظار از دین و اولیای دین ادعای بی اساسی است.» ♦️اولا: شیعه معتقد است، حضرت زهرا سلام الله علیها بر اثر فشار در به شهادت رسیده است نه بیماری، مگر اینکه منظور وی از بیماری حضرت زهرا سلام الله علیها بر اثر شدت ضربات باشد، در این صورت انحصار به حضرت زهرا سلام الله علیها ندارد باید بگویم چرا امام حسین علیه السلام خود را شفا نداد؟ و هزاران چرای دیگر.. اگر بنا بود ائمه معصومین علیهم السلام همیشه خود را شفا دهند که همه آنها تا آلان زنده بودند و اگر بنا بود این بزرگواران همیشه همه بیماران را شفا دهند تا الان همه کسانی که از آنها درخواست شفا کرده بودند زنده بودند. پس معنای شفا از اساس این نیست. بلکه همان طور که حضرت عیسی در آیه 49 سوره عمران فرمود به اذن خدا یعنی هر وقت خدا اجازه داد. ♦️ثالثا: کدام شیعه اعتقاد دارد که حضرت سجاد علیه السلام همواره بیمار بود؟ مگر نویسنده تاریخ را از شبیه خوانی گرفته است؟ در تعزیه خوانی از صبح روز عاشورا، شخصی در نقش حضرت سجاد علیه السلام ظاهر می شود و از همان صبح در بستر بیماری است، عوام دقت بفرمائید عوام نه کسی که خود را در کسوت استاد دانشگاه می داند و پیشوند دکتر را به یدک می کشد تصور می کنند که امام سجاد علیه السلام همواره تا آخر عمر بیمار بود. به عقیده بسیاری از صاحب نظران، بیماری امام سجاد (علیه السلام) در کربلا مصلحتی بوده است تا نسل امامت قطع نگردد.مرحوم شیخ مفید در ارشاد می فرمایند: «امام زین العابدین در آن هنگام به سبب بیماری در جهاد شرکت نکرد، و خداوند او را برای هدایت مسلمانان نگه داشت، (شیخ مفید، ارشاد، ص 254.) مرحوم علامه مجلسی در «بحار الانوار» می فرماید: با توجه به ضرورت ادامه حیات حضرت امام زین العابدین (علیه السلام) بعد از پدر بزرگوارش، حکمت الهی اقتضا می کرد تا او در هنگامه نبرد در روز عاشورا، مریض باشد.( بحارالانوار، ج 46، ص41، حدیث 36؛ و جلد 46، ص 41، حدیث 36.) اگر علمای شیعه را هم قبول ندارید و سر سفره مورخان اهل سنت هستید ابن سعد می نویسد«آن روز بیمار بود و به همین جهت کشته نشد»(ابن سعد،الطبقات‏، ج ‏5، ص 171) ♦️چه زیبا می فرماید: شهید مطهری«ما امام زین العابدین را یک آدم بیمارِ مریضِ زردرنگِ تبِ لازمی [تصور کرده ‏ایم‏] که همیشه عصا به دستش است و [با] کمر خم دارد راه می‏رود و آه می‏کشد. آن وقت می‏گوییم امام چهارم ما هم هست...امام زین العابدین با امام حسین هیچ فرق نداشته است، با امام باقر از نظر مزاج و بنیه هیچ فرق نداشت. امام چهل سال بعد از حادثه کربلا زنده بود و مثل همه سالم بود. با امام صادق فرقی نداشته است. چرا ما بگوییم «امام زین العابدین بیمار»؟!»( مجموعه ‏آثار استاد شهید مطهری، ج‏17، ص: 126.) وقتی بیماری آن حضرت آنهم فقط در روز عاشورا یا کمی بعد از آن به علت مشیت الهی بوده، آیا معقول است که انتظار داشته باشیم خودشان را شفا دهند. ♦️رابعا: در آیه فوق حضرت عیسی با اذن خدا شفا می دهد، یعنی قطعی است که شفا از آن خداست.ذهن بیماری که می گوید اگر امام سجاد علیه السلام در بیماری خود را شفا نداد پس نمی تواند شفا دهد، به همین بیان باید بگوید خدا که پیامبران و اولیای خود را شفا نداد پس نمی تواند شفا دهد و این با آیه فوق منافات دارد

🔺وی در جای دیگر به بارگاه ائمه اطهار می تازد وی گوید«مقدس دانستن آرامگاه‌ها که ساختمان‌هایی بیش نیستند، بی‌پایه و اساس است و معلوم نیست این عقیده چه منطقی دارد. پیامبر اسلام پس از فتح مکه اقدام به تخریب همه‌ی معابد و زیارت‌گاه‌هایی نمود که کاهنان و روحانیون از وجود آن‌ها سود می‌بردند و مردم نذورات خود را به آن‌ها اهدا می‌کردند و با توسل به آن مکان‌ها امید شفا و بهبودی اوضاع خویش را داشتند» ♦️اولا: در قرآن در سوره کهف آیه 21به تصریح آمده که بر سر مزار اصحاب کهف مسجدی ساختند. ♦️ثانیا: اگر پیامبر صلی الله علیه وآله معابد بت پرستان را تخریب کرد، معابدی که قبایل مختلف ساخته بودند و بت در آن قرار داده بودند. حضرت هیچگاه مقبره ای را خراب نکرده اند. 🔺شگفت آنجاست که نویسنده در قامت یک روشنفکر قد علم می کند اما در تمام نوشته سر سفره وهابی ها بوده و آبشخور نوشتار مسموم خود را افکار تند وهابیانی قرار می‌دهد که نه تنها شیعه بلکه حتی اهل سنت بسیاری از اعتقادات آنها را قبول ندارند اینکه آبشخور نوشتار یک روشنفکر مآب اعتقادات وهابیون است انسان را به این اندیشه وا می دارد که چه ارتباطی است بین این دو قشر مدعی ترقی و قشری که از سر رویشان تحجر می ریزد؟ http://eitaa.com/joinchat/1255407641C9cc48c5ba1

🔹🔸🔹🔸🔹 @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi 🖌 از #کرسی_شعر_تا_کرونا_شعر 💠 در گذشته که رسانه هایی مانند تلویزیون و رادیو -تا چه رسد به فضای مجازی بی در و پیکر- نبود، در شبهای طولانی زمستان، مردم به خانه‌های یکدیگر و مخصوصا بزرگ فامیل می‌رفتند و در آنجا دور کرسی نشسته و اشعار فردوسی و سعدی وحافظ و....می‌خوانند اما به دلیل نبود ذوق شعر و شاعری در همه افراد، بسیاری وزن وقافیه را درست ادا نمی‌کردند. اضافه شد به این نوع شعر خواندن، شعرهایی که ساخته خودشان بود و بیشتر به مِعر شبیه بود تا شعر، واین گونه شب های طولانی زمستان را سپری می کردند تا حوصله ها سر نرود. 🔹 بعدها به هر شعر بی محتوا یا سَبُکی، «کرسی شعر» اطلاق شد. به دلیل استعمال بیش از حد واژۀ کرسی شعر توسط عوام، این کلمه به لفظ مستهجنی تبدیل شد که امروزه بر سر زبانهاست. این لفظ مستجهن حتی شامل سخنان بی‌پایه و اساس هم شد و در قهوه خانه‌ها و کوی برزن مترادف لاطائلات، مزخرفات، حرف مفت، دری وری و چرند و پرند به کار می‌رود. @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi 🔺🔺امروزه نیز که کرونا همه را خانه‌نشین کرده، عده‌ای به کروناشعر گویی افتاده‌اند. شعرهایی که امروزه برخی برای مطرح شدن می‌سرایند و در فضای مجازی دست به دست میشود ثمره خانه نشینی کرونایی است و لذا می توان به آن نام کرونا شعر داد. برخی نیز که ذوق شعری ندارند برای اینکه از مرحله عقب نماند به صفحات خود در اینستاگرام و تویتر شتافته تا کرونا شعرهایی از نوع حرف مفت و دری بری بگویند که نوشته های فلان تاریخ شفاهی نگار، یا فلان بازیکن داماشی از این نوع هست. کسانی که مسؤلیت صیانت از زبان فارسی را دارند به هوش باشند تا کروناشعر به لفظ مستهجن دیگر تبدیل نشود. ❗️❗️بعضی از این کرونا شعرها توسط اسلام ستیزان وارد فضای مجازی می‎شود. با هنگامیکه همه افشار از پزشک و پرستار و نیرهای نظامی و انتظامی و کارکنان شهرداری و روحانیون جهادگر و...به فکر نجات جان هم نوعان خود هستند، اسلام ستیزان که جان هم نوع برایشان ارزشی ندارد، به دنبال دزدیدن اعتقادات و ایمان مردم هستند. اف بر این جانوارن دو پا!!! @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi ✅دقت کنید: تولیت حرم حضرت معصومه سلام الله علیها می‌گوید که این حرم با رعایت نکات بهداشتی به روی مؤمنین باز است. کرونا شعر نویسها گفتند: ای داد ای بیداد آخوندها جلو علم ایستاده اند هنگامیکه آل سعود اعلام کرد موقتاً بیت الله را می بندند دزدان اعتقادات مردم گفتند: آهای مردم دیدید چی شد؟ دین در مقابل علم زانو زد!!!!!! یاد داستان ملانصرالدین، پسر و خرش و حرف مردم افتادم. 🔹متأسفانه رسانه های پربیننده در مقابل این گونه لجن پراکنی ها سکوت کرده اند و به دلیل مقابله با ویروس کرونا از ویروس ضد دینی که به صورت گسترده در حال نشر است غافلند و در مقابل بمب باران اعتقادی مردم بی دفاع اقدام در خور توجهی انجام نمی دهند اگرچه خطاب به اسلام ستیزان میگوئیم: 🔹🔸 ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست عرض خود می بری و زحمت ما می داری @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi 🔹🔸🔹🔸🔹

آیا این مطلب درست است که در جنگ نهروان همه خوارج بجز نه نفر کشته شدند؟👈 📝پاسخ: 👈👈این مطلب اولین بار توسط خصیبی در کتاب هدایه الکبری بیان شده است. در این کتاب این مطلب بیان شده است که در جنگ نهروان نه نفر از یاران امام علی(ع) به شهادت رسیدند و تنها نه نفر از خوارج زنده ماندند و این مطلب کاملا با پیشگویی امام علی(ع) قبلا از جنگ موافق بود.(1) متاسفانه خصیبی برا ی این مطلب سندی ذکر نمی کند و باتوجه به اینکه وی در متوفای سال 334 هق می باشد سخن وی به تنهایی نمی تواند دلیل محکمی برا ی پذیرش این گزارش باشد. علاوه بر اینکه بنابر نقل دیگر منابع تاریخی امام علی(علیه السلام) پس از پایان جنگ حدود 400نفر از زخمی های خوارج را بخشید و آنها را به خانواده هایشان برگرداند.(2) و این گزارش می تواند دلیل دیگری بر ضعف گزارش خصیبی در هدایه الکبری باشد. لذا در جواب سوال شما باید بگوییم گرچه گزارشی که شما درباره آن سوال پرسیده اید در این کتاب نقل شده است اما باتوجه به اینکه خصیبی سند گزارش خود را نقل نکرده است و با توجه به اینکه گزارش وی با دیگر گزارشاتی که بیان کننده زنده ماندن حداقل 400نفر از خوارج می باشد در تضاد است باید بگوییم این گزارش از سند محکم و قابل دفاعی برخوردار نیست. پی نوشت ها: 1. خصیبی، هدایه الکبری، البلاغ، 1419ق، ص145. 2. محمد بن جرير طبرى (م 310)، تاريخ طبرى، ترجمه ابو القاسم پاينده، تهران، اساطير، چ پنجم، 1375ش‏، ج7، ص2728 @pssokhgoo_shobaht_tsrikhi 🔹🔸🔹🔸🔹

پرسش: معلمی در کلاس درس می گفت:«از آنجا که اروپا پیامبر نداشته و با عقل اداره شده و به این دلیل بهتره از خاورمیانه شده» چه پاسخی در مقابل این شبهه دارید؟ پاسخ: برای پاسخ به این سوال باید به دو نکته توجه کرد: نکته اول: به تصریح قرآن ظهور پیامبران اختصاص به منطقه خاصى ندارد .طبق آموزه های اسلامی همه امت ها از خود پیامبر داشته اند: « و ان من امّة الا خلا فیها نذیر، (فاطر، آیه 24) در هر امتی نذیر و هشدار دهنده ای وجود دارد». نیز:« لقد بعثنا فی کلّ أمة رسولاً أنِ اعبدوا الله و اجتنبوا الطاغوت؛ (نحل آیه 36) در هر امتی پیامبری فرستادیم (تا به مردم بگویند) که خدا را بپرستید و از بت دوری کنید ». اگر در قرآن مجید، تنها نام عدّه معدودى از پیامبران بزرگ برده شده؛ بدین معنا نیست که تعداد ایشان منحصر به همین افراد است؛ بلکه در خود قرآن تصریح شده که بسیارى از پیامبران بوده ‏اند که نامى از ایشان در قرآن به میان نیامده: « و رسلاً لم نقصصهم علیک(نساء آیه 124) ؛ پیامبرانی که داستان آن ها را برایت بازگو ننمودیم » . اتفاقا برخی از روایات به نوعی موید همین مطلب است چنان که در برخی روایات از على عليه السلام نقل شده كه خداوند پيامبرى را مبعوث كرد كه سياه پوست بوده و داستان آن به ما نرسيده است. (1) نیز طبق روایتی تعداد پیامبران 124000 نفر بود.(1) از این تعداد، فقط نام 25 نفر در قرآن کریم تصریح شده است و شاید با اسامی دیگری که در احادیث و روایات آمده [مثل حضرات ارمیا، دانیال، خضر نبی – ع] کمتر از 40 نام باشند. لذا نمی‌دانیم که ما بقی چه کسانی و در کجاها و در چه زمانی بوده‌اند. و نمی‌دانیم که انبیایی چون حضرت خضر (علیه السلام) که طبق روایات هنوز هم زنده هستند، در کدام سرزمین‌ها رسالت داشته‌اند. همان‌گونه که قبر 5 نبی (علیه السلام) در قبرستان تخت فولاد اصفهان است و به رغم آن که مزارشان مشخص است، اکثر مردم نمی‌دانند، چه بسا انبیای بسیاری در میان اقوام دور و نزدیک بوده‌اند که یا تاریخ‌شان از بین رفته و یا از آنان به عنوان دانشمند، نابغه، منجی، شخصیت ملی و اسطوره‌ای (و البته با تحریفات) یاد می‌شود. حضرت آیت الله جوادی آملی در این زمینه می‌فرمایند: «گروهی از عارفان و حکیمان به استناد برخی از تواریخ، حضرت ادریس را همان هرمس پنداشتند، هم چنان که حضرت شیث را همان آغاثا ذیمون دانستند و عده‎ای شاید بر اثر همین هرمس و آغاثاذیمون و فیثاغورس، مانند آن‎ها مثل ارسطو... را از انبیا دانستند». (3). از طرفی این که در مقام اشکال بگوییم گستره دعوت انبیاء درصد کمی از جغرافیای زمین را در بر می گیرد، حرف صحیحی نیست، چرا که اولا همان طور که اشاره شد آمار روشنی از انبیا در سایر مناطق در دست نیست، وثانیا اصلا گستره جغرافیایی ملاک ارسال انبیا نیست، خب بیشتر کره زمین غیر مسکونی است، دریاها، قطب، و بیابان ها و... را که نباید در سنجش گستره نبوت لحاظ کرد تا بعد بگوییم محدوده دعوت انبیا درصد کمی از کره زمین را در بر می گیرد! پس اگر هم بخواهیم این چنین نتیجه بگیریم فقط باید مناطق مسکونی را لحاظ کرده و سپس درصد بگیریم. همچنین باید توجه کنید که لازم نیست انبیا در نقطه به نقطه هر منطقه ای مبعوث شوند، چون لزومی ندارد که تبلیغ بی واسطه باشد، بلکه اگر پیامبری در مرکز یک تمدن ظهور کند و تعالیمش را به نواحی و اطراف برسد کافی است، به همین خاطر بوده که انبیا بزرگ در در مراکز مهم مبعوث شده اند.(4)