«در میان جنگل چندین روز زیر آتش دشمن بودیم، تعداد زیادی از هم‌رزمانم شهید می‌شدند، از بیسیم صدا آمد که سازمان صلح ملل (UN) اعلام کرده که تا اطلاع ثانوی باید بین نیروها آتش بس باشد چون، یکی از خلبانان UN مفقود شده است؛ آتش متوقف شد، با خودم گفتم مدت‌هاست جلوی چشم نیروهای UN زن و بچهٔ بیگناه از ما کشته می‌شود اما هیچ کاری نمی‌کنند ولی فقط به خاطر مفقود شدن یک خلبان از خودشان اراده می‌کنند جلوی آتش را بگیرند.» این بخشی از خاطرات یکی از رزمندگان بوسنی در جنگ با چتنیک‌ها (صرب‌های جنایتکار) بود. این روزها خبر آمده که نیروهای اسقاطیلی، گردی را به پَرِ قبای نیروهای سازمان ملل (یونیفل) نشانده‌اند و کمی جلوی ساختمان یونیفل گرد و خاک کرده‌اند و یونیفل هم با عصبانیت، کمی ابروی خود را در هم کشیده که حتی همین درهم کشیدن ابرو را برای کشته شدن بیش از ۴۰ هزار کودک و زن و مرد بی‌گناه نشان نداده است. قبلاً هم در یادداشت‌های سفرم به بوسنی گفته بودم یکی از سربازان سازمان ملل در جنگ بوسنی که ظاهراً عذاب وجدان گرفته! روی دیوار می‌نویسد UN: United Nothing یعنی سازمان هیچی! #شیطان_بزرگ #UN #غزه #بوسنی #سفر پاورقی‌ها | حمید اسماعیل‌زاده @pavaraqiha