این چند روز، اصلی ترین راهبرد تبلیغی برخی رفقا برای جلیلی را «رقیب هراسی» توأم با اغراق و بعضا تخریب دیدم.
افسوس میخورم. دلم میسوزد. برای خودمان، برای جلیلی، برای انقلاب.
صبح تا شب تبلیغ روستا را گاهی با فقط یک جمله «حبط» می کنیم.
نقد منصفانه رویکردها و تفکرها، غیر از «رقیب هراسی» است.
رویکرد ایجابی دکتر، آن قدر فاخر و شکوهمند و قدرتمند است که نیازی نباشد با «بنزین ۲۵تومانی» رأی جمع کنیم...
با همین دست فرمان اگر جلو برویم،
اگر خدا بخواهد،
باید منتظر یک ایران جهش مشارکت
و یک ایران جهش آرای دکتر جلیلی باشیم
بد به حال کسانی که هنوز قیام نکردند
به امید جشن باشکوه روز شنبه