#نهج_البلاغه پاسخی نکوتر به نیکی دیگران وَ قَالَ (علیه السلام): إِذَا حُيِّيتَ بِتَحِيَّةٍ فَحَيِّ بِأَحْسَنَ مِنْهَا، وَ إِذَا أُسْدِيَتْ إِلَيْكَ يَدٌ فَكَافِئْهَا بِمَا يُرْبِي عَلَيْهَا، وَ الْفَضْلُ مَعَ ذَلِكَ لِلْبَادِئِ. امام(عليه السلام) مى فرمايد: هنگامى كه به تو تحيتى گويند به صورتى بهتر پاسخ گوى و هرگاه هديه اى براى تو فرستند آن را به صورت افزون تر پاداش ده. با اين حال فضيلت از آن آغازگر است. #حکمت۶۲

#نهج_البلاغه اهمیت شفاعت وَ قَالَ (علیه السلام): الشَّفِيعُ جَنَاحُ الطَّالِبِ. امام(عليه السلام) مى فرمايد: شفاعت كننده، بال و پَرِ طلب كننده است. #حکمت۶۳

#نهج_البلاغه غفلت از گذر عمر وَ قَالَ (علیه السلام): أَهْلُ الدُّنْيَا كَرَكْبٍ يُسَارُ بِهِمْ، وَ هُمْ نِيَامٌ. امام(عليه السلام) مى فرمايد: اهل دنيا همچون كاروانيانى هستند كه آنان را به سوى مقصدى مى برند و آنها در خوابند. #حکمت۶۴

#نهج_البلاغه نتیجه از دست دادن دوستان وَ قَالَ (علیه السلام): فَقْدُ الْأَحِبَّةِ غُرْبَةٌ. امام(عليه السلام) فرمود: از دست دادن دوستان غربت است! #حکمت۶۵

#نهج_البلاغه درخواست نکردن از نااهلان وَ قَالَ (علیه السلام): فَوْتُ الْحَاجَةِ، أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِهَا إِلَى غَيْرِ أَهْلِهَا. امام(عليه السلام) فرمود: از دست رفتن حاجت بهتر از طلب كردن آن از نااهلان است! #حکمت۶۶

#نهج_البلاغه بخشش کم وَ قَالَ (علیه السلام): لَا تَسْتَحِ مِنْ إِعْطَاءِ الْقَلِيلِ، فَإِنَّ الْحِرْمَانَ أَقَلُّ مِنْهُ. امام(عليه السلام) فرمود: از بخشش كم حيا مكن، زيرا محروم كردن، از آن هم كمتر است. #حکمت۶۷

#نهج_البلاغه زینت فقر و غنا وَ قَالَ (علیه السلام): الْعَفَافُ زِينَةُ الْفَقْرِ، وَ الشُّكْرُ زِينَةُ الْغِنَى. امام(عليه السلام) فرمود: خويشتن دارى و عفت زينت فقر و شكرگزارى زينت غناست.   #حکمت۶۸

#نهج_البلاغه راضی بودن از سرنوشت وَ قَالَ (علیه السلام): إِذَا لَمْ يَكُنْ مَا تُرِيدُ، فَلَا تُبَلْ [كَيْفَ] مَا كُنْتَ. و درود خدا بر او، فرمود: اگر به آنچه كه مى خواستى نرسيدى، از آنچه هستى نگران مباش. #حکمت۶۹

#نهج_البلاغه افراط و تفریط، نشانه جهل وَ قَالَ (علیه السلام): لَا [يُرَى الْجَاهِلُ] تَرَى الْجَاهِلَ إِلَّا مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطاً. امام(عليه السلام) فرمود: هميشه جاهل را يا افراط گر مى بينى و يا تفريط كار! #حکمت۷۰

#نهج_البلاغه کم‌گویی، نشانه عقل وَ قَالَ (علیه السلام): إِذَا تَمَّ الْعَقْلُ، نَقَصَ الْكَلَامُ. امام(عليه السلام) فرمود: هنگامى كه عقل كامل گردد سخن كم مى شود. #حکمت۷۱

#نهج_البلاغه خودسازی قبل از تربیت دیگران وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً، [فَعَلَيْهِ أَنْ يَبْدَأَ] فَلْيَبْدَأْ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيْرِهِ؛ وَ لْيَكُنْ تَأْدِيبُهُ بِسِيرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِيبِهِ بِلِسَانِهِ؛ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا، أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ‏. امام عليه السلام فرمود : كسى كه خود را در مقام پيشوايى و امامت بر مردم قرار مى‌دهد بايد پيش از آنكه به تعليم ديگران مى‌پردازد به تعليم خويش بپردازد و بايد تأديب و تعليم او نسبت به ديگران پيش از آنكه با زبانش باشد با عمل صورت گيرد و كسى كه معلّم و ادب‌ كننده خويشتن است به احترام سزاوارتر از كسى است كه معلّم ومربّى مردم است. #حکمت۷۳

#نهج_البلاغه نزدیک شدن مرگ وَ قَالَ (علیه السلام): نَفَسُ الْمَرْءِ، خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ. امام(عليه السلام) فرمود: نفس هاى انسان، گام هاى او به سوى پايان زندگى و مرگ است. #حکمت۷۴