eitaa logo
پیام نایین
1.5هزار دنبال‌کننده
18.8هزار عکس
5هزار ویدیو
139 فایل
اخبار و رویداد های شهرستان نایین و ایران @payamnaein پایگاه خبری پیام نایین👇 Payamnaein.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
درخواست دفع دشمنان و محفوظ ماندن از شـر آنان اَللّٰهُمَّ خُذْہُ، اَللّٰهُمَّ خُذْہُ، اَللّٰهُمَّ اسْلُبْهُ التَّوْفِیقَ، اَللّٰهُمَّ اسْلُبْهُ التَّوْفِیقَ. اَللّٰهُمَّ لاٰتُنَهْنِهْهُ، اَللّٰهُمَّ لاٰتُؤَخِّرْہُ، اَللّٰهُمَّ عَلَیْكَ بِه، اَللّٰهُمَّ اشْدُدْ قَبْضَتَكَ عَلَیْهِ، وَبِكَ اعْتَصَمْتُ عَلَیْهِ، وَبِكَ اسْتَجَرْتُ مِنْهُ، وَبِكَ تَوَارَیْتُ عَنْهُ وَبِكَ اسْتَکْفَیْتُ دُونَهُ، وَبِكَ اسْتَتَـرْتُ مِنْ ضَـرّٰائِهِ، اَللّٰهُمَّ احْرُسْنِی بِحَرَاسَتِكَ مِنْهُ وَمِنْ عِدَاتِكَ، وَاکْفِنِی بِکِفَایَتِكَ کَیْدَہُ وَکَیْدَ بُغَاتِكَ. اَللّٰهُمَّ احْفَظْنِی بَحَفْظِ الْاِیمَانِ، وَأَسْبِلْ عَلَیَّ سِتْـرَكَ الَّذِی سَتَـرْتَ بِهِ رُسُلَكَ عَنِ الطَّوَاغِیتِ، وَحَصِّنِّی بِحِصْنِكَ الَّذِی وَقَیْتَهُمْ بِهِ مِنَ الْجَوَابِیتِ. خداوندا او را ( ستم کننده بر من را ) بگیر، خداوندا او را بگیر، خداوندا توفیق را از او سلب کن، خداوندا توفیق را از او سلب کن، خداوندا او را گوارایی مبخش، خداوندا (عقوبت) او را عقب مینداز، خداوندا بر تو باد به او، خداوندا محکم بدار گرفتنت را بر او، و به تو پناه گرفتم بر او، و به تو پناه آوردم از وی، و به تو پنهان گشتم از وی، و به تو در برابرش کفایت یافتم، و به تو از زیان‌هایش پوشانده شدم، خداوندا مرا نگهبان باش با نگهبانی‌ات از او، و از وعده‌هایت، و مرا کفایت کن به کفایتت از نیرنگش و نیرنگ دشمنانت. خداوندا مرا حفظ کن به حفظ ایمان، و پوششت را بر من بیفکن، که با آن پوشاندی پیامبـرانت را در برابر طاغوت‌ها، و مرا نگهداری فرما با نگهداری‌ات، که آنان را نگهداشتی با آن از هر چه غیر خدایی باشد.
دعای رزق و روزی اَللّٰهُمَّ إِنَّكَ ابْتَلَيْتَنَا فیٖ أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ، وَفیٖ آجَالِنَا بِطُولِ الْأَمَلِ، حَتَّى الْتَمَسْنَا أَرْزَاقَكَ مِنْ عِنْدِ الْمَرْزُوقِینَ، وَطَمِعْنَا بِآمَالِنَا فیٖ أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِينَ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَهَبْ لَنٰا يَقِيناً صَادِقاً تَكْفِينَا بِهِ مِنْ مَؤُونَةِ الطَّلَبِ، وَأَلْهِمْنَا ثِقَةً خَالِصَةً تُعْفِينَا بِهٰا مِنْ شِدَّةِ النَّصَبِ. خداوندا ما را در رزق و روزی‌مان به یقین نداشتـن و در مدّت زندگی‌مان به درازی آرزو آزمودی؛ تا جایی که روزی‌های تو را، از روزی خوران خواستیم؛ و به آرزوی‌مان نسبت به عمر طولانی، در عمر سال‌خوردگان طمع بستیم، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و ما را یقینی راستین بخش که به سبب آن از مشقّت طلب روزی بی‌نیازمان کنی و اطمینانی خالص به ما الهام کن تا به سبب آن از شدّت رنج و تعب نگاهمان داری.
دعای رزق و روزی وَاجْعَلْ مٰا صَـرَّحْتَ بِهِ مِنْ عِدَتِكَ فیٖ وَحْيِكَ، وَأَتْبَعْتَهُ مِنْ قَسَمِكَ فیٖ كِتَابِكَ قَاطِعاً لِاهْتِمَامِنَا بِالرِّزْقِ الَّذِي تَكَفَّلْتَ بِهِ، وَحَسْماً لِلْاِشْتِغَالِ بِـمٰا ضَمِنْتَ الْكِفَايَةَ لَهُ، (بار الها) و چنان کن که آنچه در قرآنت به روشنی و بی‌ ابهام وعده داده‌ای و از پی آن وعده در کتابت سوگند یاد کرده‌ای، ما را از دویدن دنبال آن رزقی که رساندنش را به ما عهده‌دار شده‌ای، باز دارد؛ و مانع پریشانی خاطر ما نسبت به آنچه ضامن کفایتش شده‌ای، گردد.
دعا در طلب روزی اَللّٰهُمَّ سَأَلْتَ عِبَادَكَ قَرْضاً مِمّٰا تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَیْهِمْ، وَضَمِنْتَ لَهُمْ مِنْهُ خَلَفاً، وَوَعَدْتَهُمْ عَلَیْهِ وَعْداً حَسَناً، فَبَخِلُوا عَنْكَ، فَکَیْفَ بِـمَنْ هُوَ دُونَكَ اِذَا سَأَلَهُمْ؟ فَالْوَیْلُ لِمَنْ کَانَتْ حَاجَتُهُ اِلَیْهِمْ. خداوندا از بندگانت قرض خواسته‌ای از آنچه بر آنان تفضل فرموده‌ای، و برای آنان ضمانت نـمودی که آن را عوض دهی، و وعده دادی آنان را بر آن وعده‌ای نیکو، و آنان در برابر تو بخل ورزیدند پس چگونه باشد نسبت به آنکه او از تو پایین تر است اگر از آنها درخواست کند؟ پس وای بر آنکه حاجتش نزد آنان باشد. فَاَعُوذُ بِكَ یٰا سَیِّدیٖ اَنْ تَکِلْنِی إِلیٰ اَحَدٍ مِنْهُمْ، فَاِنَّهُمْ لَوْ یَمْلِکُونَ خَزَائِنَ رَحْمَتِكَ لَاَمْسَکُوا خَشْیَةَ الْاِنْفَاقِ بِـمٰا وَصَفْتَهُمْ، ﴿وَکٰانَ الْاِنْسٰانُ قَتُوراً﴾. به تو پناه می‌برم ای سـرورم، که مرا به کسی از آنان واگذار کنی که آنان اگر مالک باشند خزانه‌های رحمتت را امساک می‌کردند از ترس انفاق، به آنچه آنان را وصف فرمودی، «و انسان بوده است بخیل».
دعا در طلب روزی اَللّٰهُمَّ اقْذِفْ فیٖ قُلُوبِ عِبَادِكَ مَحَبَّتِی، وَضَمِّنِ السَّمٰاوَاتِ وَالْاَرْضَ رِزْقِی، وَاَلْقِ الرُّعْبَ فیٖ قُلُوبِ اَعْدَائِكَ مِنّیٖ، وَاٰنِسْنِی بِرَحْمَتِكَ، وَاَتْـمِمْ عَلَیَّ نِعْمَتَكَ وَاجْعَلْهَا مَوْصُولَةً بِکَرَامَتِكَ اِیّٰایَ، وَاَوْزِعْنِی شُکْرَكَ، وَاَوْجِبْ لِیَ الْمَزِیدَ مِنْ لَدُنْكَ، وَلاٰ تَنْسَنِی، وَلاٰ تَجْعَلْنِی مِنَ الْغَافِلِینَ، اَحْبِبْنِی وَحَبِّبْنِی، وَحَبِّبْ اِلَیَّ مٰا تُحِبُّ مِنَ الْقَوْلِ وَالْعَمَلِ حَتّٰى اَدْخُلَ فِیهِ بِلَذَّةٍ، وَاَخْرُجَ مِنْهُ بِنَشَاطٍ، وَاَدْعُوكَ فِیهِ بِنَظَرِكَ مِنِّی اِلَیْهِ لِاَدْرِكَ بِهِ مٰا عِنْدَكَ مِنْ فَضْلِكَ الَّذِی مَنَنْتَ بِهِ عَلیٰ اَوْلِیَائِكَ، وَاَنٰالَ بِهِ طَاعَتَكَ، اِنَّكَ قَرِیبٌ مُجِیبٌ. خداوندا محبتم را در دل بندگانت بیفکن، و ضامن ساز آسمان‌ها و زمین را در مورد روزی‌ام، و در دل دشمنانت بیفکن هراس از من را، و انس ده مرا با رحمتت، و کامل گردان بر من نعمتت را و آن را پیوسته به کرامتت نسبت به من قرار ده، و الهام کن مرا سیاست را، و واجب کن برای من افزونی از ناحیه خودت را، و مرا فراموش مکن و نه قرار دهی مرا از غافلان، مرا دوست بدار و محبوب گردان مرا، و محبوب ساز نزد من آنچه را دوست داری از گفتار و کردار تا با لذت به آن وارد شوم و با شادابی از آن خارج گردم، و تو را بخوانم در آن با نگاه تو به من، برای آن تا به دست آورم آنچه را که نزد توست از فضلت که به آن بر اولیایت منت نهادی، و به دست آورم به آن طاعتت را که تو نزدیک اجابت کننده هستی.
دعا در طلب روزی رَبِّ اِنَّكَ عَوَّدْتَنِی عَافِیَتَكَ، وَغَذَوْتَنِی بِنِعْمَتِكَ، وَتَغَمَّدْتَنِی بِرَحْمَتِكَ، تَغْدُو وَتَرُوحُ بِفَضْلِ ابْتِدَائِكَ لاٰاَعْرِفُ غَیْرَهَا، وَرَضِیتَ مِنّیٖ بِـمٰا اَسْدَیْتَ اِلَیَّ اَنْ اَحْمَدَكَ بِهٰا شُکْراً مِنِّی عَلَیْهَا، فَضَعُفَ شُکْرِی لِقِلَّةِ جُهْدِی، فَامْنُنْ عَلَیَّ بِحَمْدِكَ کَمَا ابْتَدَأْتَنِی بِنِعْمَتِكَ، فَبِهٰا تَتُمُّ الصّٰالِحَاتُ، فَلاٰ تَنْزِعْ مِنِّی مٰا عَوَّدْتَنِی مِنْ رَحْمَتِكَ فَأَکُونَ مِنَ الْقَانِطِینَ، فَإِنَّهُ لاٰیَقْنَطُ مِنْ رَحْمَتِكَ اِلَّا الضّٰالُّونَ، رَبِّ إِنَّكَ قُلْتَ: ﴿وَفِی السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمٰا تُوعَدُونَ﴾، وَقَوْلُكَ الْحَقُّ، وَاَتْبَعْتَ ذٰلِكَ مِنْكَ بِالْیَمِینِ لِاَکُونَ مِنَ الْمُوقِنِینَ، فَقُلْتَ: ﴿فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مٰا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ﴾. پروردگارا تو مرا به عافیتت عادت داده‌ای، و با نعمتت تغذیه نـموده، مرا غرق رحمت خود نـموده‌ای، که شب و روز می‌رسد، با فضل بی‌مقدمه تو که جز آن را نـمی‌شناسم، و از من خشنود گشته‌ای، به آنچه به من داده‌ای، که تو را سپاس گویم، سپاسی از من بر آن، پس ناتوان است سپاسگزاری‌ام به سبب اندک بودن کوششم، بر من به سیاست منت گذار، آنگونه که خود به نعمتت بر من آغاز نـمودی، که به آن کامل می‌شوند کارهای شایسته، و از من جدا مکن آنچه را که از رحمتت مرا عادت داده‌ای، که از ناامیدان شوم، زیرا که جز گمراهان، کسی از رحمتت ناامید نـمی‌گردد، پروردگارا تو گفته‌ای که: «در آسمان است روزیتان و آنچه وعده داده می‌شوید» و گفتار تو حق است و آن را دنبال نـمودی از نزد خود با سوگند، تا از اطمینان یافتگان باشم. پس گفتی: «و سوگند به پروردگار آسمان و زمین، که آن حق است همانند آنچه شما سخن می‌گویید».
دعا در طلب روزی فَعَلِمْتُ ذٰلِكَ عِلْمَ مَنْ لَمْ یَنْتَفِعْ بِعِلْمِهِ حِینَ اَصْبَحْتُ وَاَمْسَیْتُ وَاَنَا مُهْتَمٌّ بَعْدَ ضَمَانِكَ لیٖ، وَحَلْفِكَ لیٖ عَلَیْهِ هَمّاً اَنْسَانِی ذِکْرَكَ فیٖ نَهَارِی، وَنَفىٰ عَنِّی النَّوْمَ فیٖ لَیْلِی، فَصَارَ الْفَقْرُ مُمَثَّلاً بَیْنَ عَیْنَیَّ، وَمَلَاَ قَلْبِی. پس دانستم آن را (ضمانت خدا را برای روزی رساندن)، دانستـن کسی که از دانشش سودی نبـرده است، هنگامی که صبح کردم و شام نـمودم در حالی که نگرانم بعد از ضمانتت برایم، و سوگندت برای من بر آن، آنگونه نگرانی که یاد تو را در روز از خاطرم برد و خواب را شب هنگام از من ربود، و فقر در برابر دیدگان من مجسم گردید و قلبم را پر کرد. اَقُولُ: مِنْ اَیْنَ؟ وَإِلیٰ أَیْنَ؟ وَکَیْفَ اَحْتٰالُ؟ وَمَنْ لیٖ؟ وَمٰا اَصْنَعُ؟ وَمِنْ أَیْنَ أَطْلُبُ؟ وَأَیْنَ أَذْهَبُ؟ وَمَنْ یَعُودُ عَلَیَّ؟ اَخَافُ شَمَاتَةَ الْاَعْدَاءِ، وَاَکْرَەُ حُزْنَ الْاَصْدِقَاءِ، فَقَدِ اسْتَحْوَذَ الشَّیْطٰانُ عَلَیَّ اِنْ لَمْ تُدَارِکْنِی مِنْكَ بِرَحْمَةٍ تُلْقِی بِهٰا فیٖ نَفْسِی الْغِنىٰ، وَاَقْوىٰ بِهٰا عَلیٰ اَمْرِ الْآخِرَةِ وَالدُّنْیٰا، فَاَرْضِنِی یٰا مَوْلاٰیَ بِوَعْدِكَ کَیْ اُوفِیَ بِعَهْدِكَ، وَاَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ رِزْقِكَ، وَاجْعَلْنِی مِنَ الْعَامِلِینَ بِطٰاعَتِكَ، حَتّٰى اَلْقٰاكَ سَیِّدِی وَأَنَا مِنَ الْمُتّقِینَ. می‌گویم: از کجاست؟ و به کجا باشد؟ و چه تدبیری کنم؟ و چه کسی برای من است؟ و چه کنم؟ و از کجا طلب نـمایم؟ و کجا بروم؟ و چه کسی به من توجه می‌نـماید؟ از سـرزنش دشمنان می‌ترسم، و اندوه دوستان را خوش ندارم، زیرا که چیره و مسلط شده است شیطان، بر من. اگر رحمتی از تو به من نرسد، که به آن بی‌نیازی را در روحم افکنی، و به آن نیرومند شوم بر امر آخرت و دنیا، پس مرا خشنود ساز ای مولایم به وعده‌ات، تا وفا کنم به عهد تو، و بر من گستـرده ساز از روزی‌ات، و مرا از عمل کنندگان به طاعتت قرار ده، تا با تو دیدار کنم ای سـرورم، در حالی که از پرهیزکاران باشم.
دعا در طلب روزی اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لیٖ وَأَنْتَ خَیْرُ الْغَافِرِینَ، وَارْحَمْنِی وَأَنْتَ خَیْرُ الرّٰاحِمِینَ، وَاعْفُ عَنِّی وَأَنْتَ خَیْرُ الْعَافِینَ، وَارْزُقْنِی وَأَنْتَ خَیْرُ الرّٰازِقِینَ، وَاَفْضِلْ عَلَیَّ وَأَنْتَ خَیْرُ الْمُفْضِلِینَ، وَتَوَّفَّنِی مُسْلِماً وَاَلْحِقْنِی بِالصّٰالِحِینَ، وَلاٰ تُخْزِنِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ، یَوْمَ یُبْعَثُونَ، یَوْمَ لاٰیَنْفَعُ مٰالٌ وَلاٰ بَنُونَ، یٰا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ. خداوندا، مرا ببخش، که تو بهتـرین بخشندگان هستی، و بر من رحم کن، که تو بهتـرین رحم کنندگانی، و از من چشم پوشی کن که تو بهتـرین عفوکنندگان هستی، و مرا روزی ده که تو بهتـرین روزی دهندگانی، و افزونی بخش بر من که تو بهتـرین برتری دهندگان هستی، و مرا مسلمان بـمیران، و ملحقم ساز به نیکوکاران، و روز قیامت رسوایم مساز، روزی که مردم برانگیخته می‌شوند، روزی که سود نـمی‌دهد مالی و نه فرزندانی، ای سـرپرست مؤمنان.
دعا در طلب روزی اَللّٰهُمَّ إِنَّهُ لاٰ عِلْمَ لیٖ بِـمَوْضِعِ رِزْقِي، وَإِنَّـمَا أَطْلُبُهُ بِخَطَرَاتٍ تَخْطُرُ عَلیٰ قَلْبِي، فَأَجُولُ فیٖ طَلَبِهِ فِی الْبُلْدَانِ،‏ وَأَنَا مِمّٰا اُحٰاوِلُ وَاُطَالِبُ كَالْحَيْـرَانِ، لاٰأَدْرِي فیٖ سَهْلٍ أَوْ فیٖ جَبَلٍ‏ أَوْ فیٖ أَرْضٍ أَوْ فیٖ سَمَاءٍ، أَوْ فیٖ بَحْرٍ، أَوْ فیٖ بَرٍّ، وَعَلیٰ يَدَيْ مَنْ هُوَ، وَمِنْ قِبَلِ مَنْ،‏ وَقَدْ عَلِمْتُ أَنَّ عِلْمَ ذٰلِكَ کُلَّهُ عِنْدَكَ، وَاَنَّ أَسْبَابَهُ بِيَدِكَ، وَأَنْتَ الَّذِي تَقْسِمُهُ بِلُطْفِكَ، وَتُسَبِّبُهُ بِرَحْمَتِكَ‏. اى خدا من از جايگاه روزى خودم آگه نيستم تنها رزق خود را به خيالی كه بر دلـم وارد مى‌شود مى‌‏طلبم‏ و در دور شهرها در طلب روزى مى‌‏روم پس من در آنچه طالب آن هستم مانند شخص متحيـرم كه نـمى‌دانم روزی‌ام در صحراست يا در كوه يا در زمین يا در آسمان است يا در دريا، یا در خشکی و به دست كيست و پيش كيست و مى‌‏دانم كه علم آن نزد توست و اسباب روزى من هر چه هست به دست توست و تو به لطف و كرم قسمت مى‏‌كنى و سبب آن رزق را به مهربانی خود بر می‌انگيزى.
دعا در طلب روزی اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ اَسْئَلُكَ حُسْنَ الْمَعِیشَةِ، مَعِیشَةً أَتَقَوّىٰ بِهٰا عَلیٰ جَمِیعِ حَوَائِجِی، وَاَتوَصَّلُ بِهٰا فِی الْحَیَاةِ إِلیٰ آخِرَتِی مِنْ غَیْرِ اَنْ تُتْـرِفَنِی فِیهٰا فَاَطْغىٰ، اَوْ تُقَتّـِرَ بِهٰا عَلَیَّ فَأَشْقىٰ. خداوندا از تو درخواست می‌کنم، نیکی معیشت را، معیشتی که با آن نیرو گیرم بر همۀ نیازهایم، و به وسیلۀ آن برسم در زندگی به آخرتم، بدون اینکه در آن ناز پرورده شوم که سـر به طغیان بردارم، و یا اینکه در آن بر من تنگ گیری که بدبخت شوم.
دعا در طلب روزی اَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ حَلٰالِ رِزْقِكَ، وَاَفِضْ عَلَیَّ مِنْ سَیْبِ فَضْلِكَ، نِعْمَةً مِنْكَ سَابِغَةً وَعَطَاءً غَیْرَ مَمْنُونٍ، ثُمَّ لاٰتَشْغَلْنیٖ عَنْ شُکْرِ نِعْمَتِكَ بِاِکْثٰارٍ مِنْهٰا تُلْهِینِی بَهْجَتُهُ، وَتَفْتِنُنِی زَهْرَاتُ زَهْوَتِهِ، وَلاٰ بِاِقْلٰالٍ عَلَیَّ مِنْهٰا یَقْصُـرُ بِعَمَلِی کَدُّەُ وَیَمْلَأُ صَدْرِی هَمُّهُ. اَعْطِنِی مِنْ ذٰلِكَ یٰا اِلٰهیٖ غِنىً عَنْ شِـرَارِ خَلْقِكَ، وَبَلاٰغاً اَنٰالُ بِهِ رِضْوَانَكَ، وَاَعُوذُ بِكَ یٰا اِلٰهیٖ مِنْ شَـرِّ الدُّنْیَا، وَشَـرِّ مٰا فِیهَا. لاٰتَجْعَلِ الدُّنْیٰا عَلَیَّ سِجْناً، وَلاٰ فِرَاقَهَا عَلَیَّ حَزَناً، اَخْرِجْنِی مِنْ فِتْنَتِهَا مَرْضِیّاً عَنِّی، مَقْبُولاً فِیهٰا عَمَلِی إِلیٰ دَارِ الْحَیَوَانِ وَمَسَاکِنِ الْاَخْیَارِ، وَاَبْدِلْنِی بِالدُّنْیَا الْفَانِیَةِ نِعِیمَ الدّٰارِ الْبَاقِیَةِ. ( بار الها) از حلال رزقت بر من وسعت بخش، و سـرازیر کن بر من از جاری فضل و احسانت، نعمتی سـرشار و فراوان از تو و عطایی بی‌منت، و آنگاه مرا از شکر نعمتت باز مدار با فراوانی آن، که شادابی‌اش مرا مشغول سازد، و درخشش‌های غرور آفرینش مرا بفریبد، و نه به اندک دادن آن به من که شدت تلاش من در عمل کوتاه آید، و اندوه آن سینه‌ام را پر نـماید. خداوندا از آن به من عطا کن بی‌نیازی از مردمان بد را، و وسیلۀ رسیدنی، که به وسیلۀ آن به دست آورم خرسندی‌ات را، و به تو پناه می‌برم ای خدای من، از شـر دنیا و شـر آنچه در آن است. و قرار مده دنیا را زندانی برای من، و نه دور شدن را اندوهی بر من، خارج ساز مرا از فتنه‌اش، در حالی که مورد رضایت باشم، و عملم در آن پذیرفته شده باشد به سوی سـرای زندگی و منازل نیکان و به جای دنیای فانی نعمت‌های سـرای جاویدان را به من عنایت فرما.
دعا در طلب روزی اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ اَعُوذُ بِكَ مِنْ اَزْلِهَا وَزِلْزَالِهَا وَسَطَوَاتِ شَیَاطِینِهَا وَسَلاٰطِینِهَا وَنَکَالِهَا، وَمِنْ بَغْیِ مَنْ بَغىٰ عَلَیَّ فِیهٰا. خداوندا، من به تو پناه می‌برم از تنگی (روزی) و بلاهایش، و تاخت و تازهای شیاطین و سلاطین آن، و از عقوبت‌هایش و از ستم کسی که در آن بر من ستم کند.
دعا در طلب روزی اَللّٰهُمَّ مَنْ کَادَنِی فَکِدْەُ، وَمَنْ اَرَادَنِی فَاَرِدْەُ، وَفُلَّ عَنِّی حَدَّ مَنْ نَصَبَ لیٖ حَدَّەُ، وَاَطْفِ عَنِّی نٰارَ مَنْ شَبَّ لیٖ وَقُودَەُ، وَاکْفِنِی مَکْرَ الْمَکَرَةِ، وَافْقَأْ عَنِّی عُیُونَ الْکَفَرَةِ، وَاکْفِنِی هَمَّ مَنْ اَدْخَلَ عَلَیَّ هَمَّهُ. خداوندا هر کس با من نیرنگ کند، او را به نیرنگ گیر، و هر کس بر من اراده‌ای کند بر او اراده فرما، کند کن تیزی شمشیر کسی را که برای من شمشیری به کار گرفته، و خاموش کن بر من، آتش هر کس را که برای من شعله‌ای بیفروزد، و کفایت کن مرا مکر حیله‌گران را، و کور کن نسبت به من چشم کافران را، و کفایت کن مرا اندوه هر کسی که اندوهش را بر من وارد کند.
دعا در طلب توبه اَللّٰهُمَّ فَارْحَمْ وَحْدَتِی بَیْنَ یَدَیْكَ، وَوَجِیبَ قَلْبیٖ مِنْ خَشْیَتِكَ، وَاضْطِرَابَ اَرْکَانِی مِنْ هَیْبَتِكَ، فَقَدْ أَقَامَتْنِی یٰارَبِّ ذُنُوبِی مَقَامَ الْخِزْیِ بِفِنَائِكَ، فَإِنْ سَکَتُّ لَمْ یَنْطِقْ عَنّیٖ أَحَدٌ، وَإِنْ شَفَعْتُ فَلَسْتُ أَهْلاً لِلشَّفَاعَةِ. خداوندا تنهایی‌ام را در پیشگاهت رحم کن، و تپش قلبم را از ترست، اندامم را از شکوهت، پس به تحقیق ای پروردگارم، گناهانم مرا در جایگاه رسوایی قرار داده است در درگاهت، پس اگر خاموش شوم، کسی به جای من سخن نـمی‌گوید و اگر شفاعت کنم، نیستم شایسته برای شفاعت.
درخواست خوبی های ستوده و افعال پسندیده اَللّٰهُمَّ اخْتِمْ بِعَفْوِكَ أَجَلِی، وَحَقِّقْ فیٖ رَجَاءِ رَحْمَتِكَ أَمَلِی، وَسَهِّلْ إِلیٰ بُلُوغِ رِضَاكَ سُبُلِی، وَحَسِّنْ فیٖ جَمِيعِ أَحْوَالِی عَمَلِی. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَنَبِّهْنِي لِذِكْرِكَ فیٖ أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ، وَاسْتَعْمِلْنِي بِطَاعَتِكَ فیٖ أَيَّامِ الْمُهْلَةِ، وَانْهَجْ لیٖ إِلیٰ مَحَبَّتِكَ سَبِيلًا سَهْلَةً، أَكْمِلْ لیٖ بِهٰا خَیْرَ الدُّنْيَا وَالآْخِرَةِ. خداوندا مدّت عمرم را به عفو و بخششت پایان ده و آرزویم را در امید به رحمتت تحقّق ده و راه‌هایم را برای رسیدن به خشنودی‌ات هموار ساز و در تـمام احوال، کردارم را نیکو گردان. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و مرا در اوقات بی‌خبـری برای یادت بیداری ده و در روزگار مهلت برای فرمان برداری‌ات به کار گیر و برایم راه آسانی به سوی محبّتت باز و هموار کن و به سبب آن، خیر دنیا و آخرت را برایم کامل ساز.
دعا در هنگام سحر از طاووس روایت است که گفت: او را (یعنی حضـرت زین‌العابدین علیه‌السلام را) دیدم که طواف می‌کرد از سـر شب تا به هنگام سحر، و عبادت می‌نـمود و هنگامی که کسی را ندید، چشم بر آسمان دوخت و گفت: إِلٰهٖي غَارَتْ نُجُومُ سَمَاوَاتِكَ، وَهَجَعَتْ عُیُونُ أَنَامِكَ، وَأَبْوَابُكَ مَفَتَّحَاتٌ لِلسّٰائِلِینَ، جِئْتُكَ لِتَغْفِرَ لیٖ وَتَرْحَمَنِی، وَتُرِیَنِی وَجْهَ جَدِّی مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ فیٖ عَرَصَاتِ الْقِیَامَةِ. خدای من، ستارگان آسمان ناپدید شدند، و چشمان آفریدگانت به خواب رفتند، و درهایت برای درخواست کنندگان باز هستند، نزد تو آمده‌ام تا مرا بیامرزی و رحم کنی، و به من نشان دهی روی جدم محمد را – که درود خدا بر او و خاندانش باد- در صحنه‌های قیامت.
دعا در هنگام سحر (سپس امام سجاد (ع) گریست و فرمود:) وَعِزَّتِكَ وَجَلَالِكَ مٰا أَرَدْتُ بِـمَعْصِیَتِی مُخَالَفَتَكَ، وَمٰا عَصَیْتُكَ إِذْ عَصَیْتُكَ وَأَنَا بِكَ شَاكٌّ، وَلاٰ بِنِکَالِكَ جَاهِلٌ، وَلاٰ لِعُقُوبَتِكَ مَتَعَرِّضٌ، وَلٰکِنْ سَوَّلَتْ لیٖ نَفْسِی، وَأَعَانَنِی عَلیٰ ذٰلِكَ سِتْـرُكَ الْمُرْخىٰ بِهِ عَلَیَّ. به عزت و جلالت، من با نافرمانی‌ام قصد مخالفت تو را نداشتم، و نافرمانی نکردم تو را آنگاه که نافرمانی‌ات کردم، در حالی که به تو شک داشته باشم، و نه بی‌خبـر از عذابت، و نه اینکه خود را در معرض کیفرت قرار دادم، ولی نفس من چیزی را برایم زیبا جلوه‌گر ساخت، و پوشش تو که بر من فروافکنده‌ای، مرا بر آن یاری نـمود.
دعا در هنگام سحر فَأَنَا الْآنَ مِنْ عَذَابِكَ مِنْ یَسْتَنْقِذُنِی وَبِحَبْلِ مَنْ أَعْتَصِمُ إِنْ قَطَعْتَ حَبْلَكَ عَنِّی؟ فَوَا سَوْءَ‌تَاهُ غَداً مِنَ الْوُقُوفِ بَیْنَ یَدَیْكَ، إِذَا قِیلَ لِلْمُخِفِّینَ جُوزُوا وَلِلْمُثْقِلِینَ حُطُّوا، أَمَعَ الْمُخِفِّینَ أَجُوزُ، أَمْ مَعَ الْمُثْقِلِینَ أَحَطُّ؟ وَیْلِی کُلَّمٰا طٰالَ عُمُرِی کَثُـرَتْ خَطَایَایَ وَلَمْ أَتُبْ، أَمٰا اٰنَ لیٖ أَنْ أَسْتَحیِی مِنْ رَبّیٖ. پس اینک، چه کسی مرا از عذابت نجات می‌دهد، و به ریسمان چه کسی چنگ زنم، اگر قطع کنی ریسمانت را از من؟ و چه بد وضعی دارم فردا هنگام ایستادن در پیشگاهت، اگر به سبکباران گفته شود بگذرید، و گرانباران را گویند که بار نهید و فرود آیید، آیا با سبکباران گذر کنم، یا با گرانباران بار نهم و فرود آیم؟ وای بر من، هر چه عمرم طولانی‌تر شود، خطاهایم فراوان می‌گردد، و توبه نـمی‌کنم آیا برای من وقت آن نرسیده که از پروردگارم شـرم کنم.
درخواست برطرف شدن بلاهای بزرگ از سیدالساجدین (علیه‌السلام) روایت شده است كه فرمود: هرگاه به یكی از شما بلایی از بلاها رسید و به جز خداوند كسی را نیافت كه آن را دور كند، پس در هنگام سحر وضو بگیرد و وضوی خود را نیكو انجام دهد و چهار ركعت نـماز بخواند، در هر ركعت فاتحة الكتاب و آیةالكرسی و یازده مرتبه توحید بخواند با یک سلام، پس هر گاه ایستاد دو طرف مكانی را كه در آن روی به قبله ایستاده است بگیرد و بگوید: یٰا خَیْرَ مَنْ سُئِلَ، وَیٰا أَكرَمَ مَنْ قُصِدَ، عَبِیدُكَ الْعَرَبُ إِذَا اسْتَجَارَ مُسْتَجِیرٌ بِأَطْنَابِ بُیُوتِهَا أَجَارُوهُ، وَأَنْتَ یٰا خَالِقَ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ، قَدِ اسْتَجَرْتُ بِبَابِكَ، وَنَزَلْتُ بِفِنَائِكَ، فَلاٰ تَرُدِّنِی مِنْ بَابِكَ خَائِباً، وَلاٰ تَطْرُدْنِی مِنْ فِنَائِكَ آیِساً، یٰا عَظِیمَ الْخَطَرِ یٰا لَطِیفَ الْخَبَـرِ یٰا إِلٰهَ الْبَشَـرِ، مِنْكَ أَطْلُبُ، وَإِلَیْكَ أَهْرُبُ، عَجِّلْ بِالْفَرَجِ، یٰا وَدُودُ، یٰا ذَاالْعَرْشِ الْمَجِیدِ، یٰا مُبْدِئُ یٰامُعِیدُ، یٰا فَعّٰالاً لِمٰا یُرِیدُ. ای بهتـرین کسی که از او درخواست شود، و ای گرامی‌ترین کسی که به سویش قصد شود، بندگان عَرَبت هرگاه پناه جوید پناه جوینده‌ای به طناب‌های چادرهای‌شان او را پناه دهند، و تو ای آفریننده عرب و عجم، که پناه آورده‌ام به در خانه‌ات، و فرود آمدم در آستانت، پس مرا ناکام از در خانه‌ات باز مگردان، و طرد مکن مرا ناامید از آستانت، ای بزرگ منزلت، ای دارای الطاف معروف، ای پروردگار آدمیان، از تو طلب می‌کنم، و به سوی تو می‌گریزم، تعجیل کن در گشایش، ای بسیار مهربان، ای دارندۀ عرش باشکوه، ای آغازگر، ای بازگرداننده، ای انجام دهندۀ هر چه می‌خواهد. أَسَأَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ الَّذِی أَضَاءَ لَهُ أَرْكَانُ عَرْشِكَ، وَبِقُدْرَتِكَ الَّتیٖ مَلَأْتَ بِهٰا عِبَادَكَ، وَبِرَحْمَتِكَ الَّتیٖ وَسِعَتْ كُلَّ شَیْءٍ، یٰا إِلٰهیٖ أَغِثْنِی، یٰا مُغِیثُ أَغِثْنِی. از تو می‌خواهم به نور جمالت که روشن گشت به آن پایه‌های عرشت، و به قدرتت که پر ساختی به آن بندگانت را، و به رحمتت که هر چیزی را در بر گرفته است، ای خدای من به فریادم رس، ای فریاد رس، مرا فریاد رس.
در پناه بردن به خداوند از شـر دشمنان و مصون ماندن از بدی‌ها بِسْمِ اللّٰهِ وَبِاللّٰهِ وَلاٰ قُوَّةَ إِلّٰا بِاللّٰهِ وَلاٰ غَالِبَ إِلَّا اللّٰهُ، اَللّٰهُ غَالِبٌ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ، وَبِهِ یَغْلِبُ الْغَالِبُونَ، وَمِنْهُ یَطْلُبُ الرّٰاغِبُونَ، وَعَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ، وَبِهِ یَعْتَصِمُ الْمُعْتَصِمُونَ، وَیَثِقُ الْوَاثِقُونَ، وَیَلْتَجِئُ الْمُلْتَجِؤُنَ وَهُوَ حَسْبُهُمْ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ. به نام خدا و به خدا و نیست قدرتی جز به خدا، و نیست شکست‌ناپذیری جز خدا، خداوند غالب است بر هر چیزی، و به او غلبه می‌کنند چیره‌شوندگان و از او درخواست می‌کنند مشتاقان، و بر او توکل می‌کنند توکل‌کنندگان، و به او چنگ می‌زنند پناه‌جویان، و اعتماد می‌کنند اعتمادکنندگان، و پناه می‌آورند پناه‌آورندگان، و او آنان را بس است و بهتـرین وکیل.
در پناه بردن به خداوند از شـر دشمنان و مصون ماندن از بدی‌ها اِحْتَـرَزْتُ بِاللّٰهِ، وَاحْتَـرَسْتُ بِاللّٰهِ، وَلَجَأْتُ إِلَی اللّٰهِ، وَاسْتَجَرْتُ بِاللّٰهِ، وَاسْتَعَنْتُ بِاللّٰهِ، وَامْتَنَعْتُ بِاللّٰهِ، وَاعْتَزَزْتُ بِاللّٰهِ، وَقَهَرْتُ بِاللّٰهِ، وَغَلَبْتُ بِاللّٰهِ، وَاعْتَمَدْتُ عَلَی اللّٰهِ، وَاسْتَتَـرْتُ بِاللّٰهِ، وَحُفِظْتُ بِاللّٰهِ، وَاسْتَحْفَظْتُ بِاللّٰهِ خَیْرِ الْحَافِظِینَ، وَتَکَهَّفْتُ بِاللّٰهِ، وَحُطْتُ نَفْسِی وَأَهْلِی وَمٰالِی وَإِخْوَانِی وَکُلَّ مَنْ یَعْنِینِی أَمْرُہُ بِاللّٰهِ الْحَافِظِ اللَّطِیفِ، وَاکْتَلَاْتُ بِاللّٰهِ، وَصَحِبْتُ خَیْرَ الصّٰاحِبِینَ وَحَافِظَ الْاَصْحَابِ الْحَافِظِینَ، خود را حفظ کردم به خدا، و خود را نگهداری نـمودم به خدا، و پناه بردم به سوی خدا، و امان جستم به خدا، و از خدا یاری طلب کردم، و بازداشتم از خود به خدا، و عزت یافتم به خدا، و به خدا چیره شدم به سبب خداوند، و پیروز شدم به سبب خدا، و اعتماد نـمودم بر خدا، پوشیده گشتم به خدا، و نگهداشته شدم به خدا، و نگهداری جستم به خدا بهتـرین نگهدارندگان، و پناه گرفتم به خدا و در بر گرفتم خود و اهل و مال و برادرانم را، و هر کس که امرش مرا مهم باشد به خدا، که نگهدارنده با لطف است و حفاظت جستم به خدا، و همراه شدم با بهتـرین همراهان، و نگهدارندۀ یاران نگهدارنده‌.
پناه جستن از بلاها و اخلاق نکوهیده اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِكَ أَنْ تَحْسُنَ فیٖ لَوٰامِحِ [مَرْأَی] الْعُیُونِ عَلاٰنِیَتِی، وَتَقْبُحَ فیٖ خَفِیّٰاتِ الْقُلُوبِ سَـرِیرَتِی، اَللّٰهُمَّ فَكَمٰا أَسَأْتُ فَاَحْسَنْتَ إِلَیَّ، فَإِذٰا عُدْتُ فَعُدْ عَلَیَّ، فَاعْمُرْنِی بِطَاعَتِكَ، وَلاٰ تُخْزِنِی بِـمَعْصِیَتِكَ، وَارْزُقْنِی مُوٰاسِاةَ مَنْ قَتَّـرْتَ عَلَیْهِ بِـمٰا وَسَّعْتَ عَلَیَّ یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ. خداوندا به تو پناه می‌برم از اینکه آشکار من در دیده‌ها زیبا آید و زشت گردد در پنهانی‌های دل‌ها، اندرونم، خداوندا همانگونه که من بدی کردم و تو به من نیکی نـمودی، هرگاه بازگشتم، به سوی من باز آی، و مرا آباد ساز با طاعتت و رسوایم مساز با معصیتت، و مرا روزی کن همدردی کردن با کسی را که بر او تنگ گرفته‌ای به آنچه بر من وسعت بخشیده‌ای ای مهربان‌ترین مهربانان.
پناه جستن از بلاها و اخلاق نکوهیده اَعُوذُ بِكَ مِنْ حَیَاةٍ غَرَضاً، وَمِیْتَةٍ مَثْلاً، وَمُنْقَلَبٍ نَدَماً، یٰا مَفْزَعِی اِذٰا اَعْیَتْنِی الْحِیَلُ، یٰا مَنْ عَفْوُهُ مُنْتَهَى الْاَمَلِ، وَفِّقْنِی لِخَیْرِ الْقَوْلِ وَالْعَمَلِ، اَعُوذُ بِكَ مِنْ صَفْقَةٍ خَاسِـرَةٍ، وَیَمِینٍ فَاجِرَةٍ، وَحُجَّةٍ دٰاحِضَةٍ. به تو پناه می‌برم از زندگی در معرض بلاها و از مرگ همراه با آزار و از سـرانجام همراه پشیمانی، ای پناهگاهم، آنگاه که درمانده کند مرا مکرها، و ای آنکه عفوش آخرین آرزوست، مرا موفق کن برای بهتـرین گفتار و کردار، به تو پناه می‌برم از داد و ستد زیانکارانه و سوگند گناهکارانه و حجت باطله.
درخواست حوائج یٰا مَنْ حَازَ کُلَّ شَیْ‌ءٍ مَلَکُوتاً، وَقَهَرَ کُلَّ شَیْءٍ جَبَـرُوتاً، اَلِجْ قَلْبِی فَرَحَ الْاِقْبٰالِ عَلَیْكَ، وَاَلْحِقْنِی بِـمَیْدٰانِ الصّٰالِحِینَ الْمُطِیعِینَ لَكَ. ای آنکه هر چیزی را از جهت ملکوت در برگرفته و هر چیزی را از حیث جبـروت مقهور ساخته است، داخل ساز به قلب من شادی روی آوردن به تو را، و مرا ملحق ساز به میدان صالحان فرمانبـردارت.
هرگاه از ستم سلطانی بیمناک می شد امام صادق (علیه‌السلام) به این مضمون روایت فرمودند که: جد من علی بن الحسین (علیهماالسلام) می‌گوید: هر کس از ستم یا شدت تجبـّر سلطانی بیمناک باشد، بگوید: اَللّٰهُمَّ احْرُسْنِی بِعَیْنِكَ الَّتِی لاٰتَنٰامُ، وَاکْنُفْنِی بِرُکْنِكَ الَّذِی لاٰیُرَامُ، وَاغْفِرْ بِقُدْرَتِكَ عَلَیَّ فَلاٰ أَهْلَكَنَّ وَأَنْتَ رَجَائِی، فَکَمْ مِنْ نِعْمَةٍ قَدْ أَنْعَمْتَ عَلَیَّ، قَلَّ عِنْدَهَا شُکْرِی، وَکَمْ مِنْ بَلِیَّةٍ ابْتَلَیْتَنِی قَلَّ لَكَ عِنْدَهَا صَبْـرِی. خداوندا مرا نگهبان باش با چشمت که به خواب نرود، و مرا حمایت کن با قدرتت که بدان دستـرسی نباشد، و بیامرز به قدرتت مرا که هلاک نشوم در حالی که تو امید من هستی، و چه بسیار نعمتی که بخشیدی بر من، و سپاسگزاری‌ام در مورد آن اندک شد، و چه بسیار بلایی که مرا بدان مبتلا ساختی، که در مورد آن برای تو صبـرم اندک شد.