💠امام حسین(علیه السلام) باب نجات امت ✍ احادیثی که از اهل بیت در مورد دوران آخر الزمان به ما رسیده است نشان می‌دهد که نگه داشتن دین مانند نگه داشتن آتش در کف دست است. امام حسن عسکری(ع) فرمودند: در آخر الزمان مردم فکر می‌کنند مومن از دنیا می‌روند در حالی که کافرند. دعای مخصوصی که توصیه شده در دوره ما، یعنی آخرالزمان خوانده شود، دعای «الهی عظم البلا» است. یعنی در دوران بلا و سختی هستیم. 🌺 امام زمان(عج) فرمودند: که یک راه نجات دارید. حضرت در زیارت ناحیه فرمودند: «السلام علیک یا باب نجات امه» مراد از باب نجات امام حسین(ع) است. لذا اگر می‌خواهیم نجات پیدا کنیم و دین ما حفظ شود یک راه در آخر الزمان وجود دارد و آن حضرت اباعبدالله(ع) است. سید الشهدا «باب نجاة الامة» است. یعنی راه نجات در دنیا و آخرت فقط از طریق امام حسین(ع) است‌. ✅ امام حسین(ع) راه مبارزه را، به مردمی که گرفتار ظلم و ستم افراد ستمگر و زورگو شدند، یاد داد. ایشان به این مردم آموخت که مظلوم واقع نشوید. ننشینید و فقط ظالم را تماشا کنید و سکوت کنید. و نیز راه احیا و حفظ دینِ جدش محمد(ص) را به ما آموخت. از این جهت امام حسین(ع) باب نجات امت است. ------------------------- 📚 بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۴۸، ح۲۴ https://eitaa.com/paydars313

💠🍃 دعای روز دوشنبه  🍃💠 ☀️بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ 🌸 ‏الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يُشْهِدْ أَحَدا حِينَ فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا اتَّخَذَ مُعِينا حِينَ بَرَأَ النَّسَمَاتِ لَمْ يُشَارَكْ فِي الْإِلَهِيَّةِ وَ لَمْ يُظَاهَرْ فِي الْوَحْدَانِيَّةِ كَلَّتِ الْأَلْسُنُ عَنْ غَايَةِ صِفَتِهِ وَ الْعُقُولُ عَنْ كُنْهِ مَعْرِفَتِهِ 🌺 وَ تَوَاضَعَتِ الْجَبَابِرَةُ لِهَيْبَتِهِ وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْيَتِهِ وَ انْقَادَ كُلُّ عَظِيمٍ لِعَظَمَتِهِ فَلَكَ الْحَمْدُ مُتَوَاتِرا مُتَّسِقا وَ مُتَوَالِيا مُسْتَوْسِقا [مُسْتَوْثِقا] وَ صَلَوَاتُهُ عَلَى رَسُولِهِ أَبَدا وَ سَلامُهُ دَائِما سَرْمَدا 🌸 اللَّهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ يَوْمِي هَذَا صَلاحا وَ أَوْسَطَهُ فَلاحا وَ آخِرَهُ نَجَاحا، أَعُوذُ بِكَ مِنْ يَوْمٍ أَوَّلُهُ فَزَعٌ وَ أَوْسَطُهُ جَزَعٌ وَ آخِرُهُ وَجَعٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ لِكُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ وَ كُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ وَ كُلِّ عَهْدٍ عَاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ أَفِ بِهِ وَ أَسْأَلُكَ فِي مَظَالِمِ عِبَادِكَ عِنْدِي فَأَيُّمَا عَبْدٍ مِنْ عَبِيدِكَ أَوْ أَمَةٍ مِنْ إِمَائِكَ كَانَتْ لَهُ قِبَلِي مَظْلِمَةٌ ظَلَمْتُهَا إِيَّاهُ فِي نَفْسِهِ 🌺 أَوْ فِي عِرْضِهِ أَوْ فِي مَالِهِ أَوْ فِي أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ أَوْ غِيبَةٌ اغْتَبْتُهُ بِهَا أَوْ تَحَامُلٌ عَلَيْهِ بِمَيْلٍ أَوْ هَوًى أَوْ أَنَفَةٍ أَوْ حَمِيَّةٍ أَوْ رِيَاءٍ أَوْ عَصَبِيَّةٍ غَائِبا كَانَ أَوْ شَاهِدا وَ حَيّا كَانَ أَوْ مَيِّتا فَقَصُرَتْ يَدِي وَ ضَاقَ وُسْعِي عَنْ رَدِّهَا إِلَيْهِ وَ التَّحَلُّلِ مِنْهُ 🌸 فَأَسْأَلُكَ يَا مَنْ يَمْلِكُ الْحَاجَاتِ وَ هِيَ مُسْتَجِيبَةٌ لِمَشِيَّتِهِ وَ مُسْرِعَةٌ إِلَى إِرَادَتِهِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُرْضِيَهُ عَنِّي بِمَا [بِمَ‏] شِئْتَ وَ تَهَبَ لِي مِنْ عِنْدِكَ رَحْمَةً إِنَّهُ لا تَنْقُصُكَ الْمَغْفِرَةُ وَ لا تَضُرُّكَ الْمَوْهِبَةُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ 🌺 اللَّهُمَّ أَوْلِنِي فِي كُلِّ يَوْمِ إِثْنَيْنِ نِعْمَتَيْنِ مِنْكَ ثِنْتَيْنِ سَعَادَةً فِي أَوَّلِهِ بِطَاعَتِكَ وَ نِعْمَةً فِي آخِرِهِ بِمَغْفِرَتِكَ يَا مَنْ هُوَ الْإِلَهُ وَ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِوَاهُ . https://eitaa.com/paydars313 💠✏️💠✏️💠✏️💠✏️💠

💠 منزلت حضرت عباس(ع) در کلام امام سجاد(ع) ✍ شیخ صدوق در کتابهای امالی و خصال از امام سجاد(ع) روایت کرده است که ثابت بن ابى صفيه از امام سجاد(ع) نقل مى‌كند كه آن حضرت فرمود: 🌷 خداوند عمويم عباس بن على(ع) را رحمت كند، همانا (برادرش حسين را) بر خود مقدم داشت و امتحان داد و جان خود را فداى برادرش كرد، تا اينكه دستانش جدا شدند و خداوند به جاى آنها به او دو بال داد كه در بهشت با فرشتگان پرواز كند، همان گونه كه به جعفر بن ابى طالب داد، همانا براى عباس نزد خداوند مقامى است كه در روز قيامت همۀ شهيدان آرزوی آن را خواهند كرد. 🌹 «رَحِمَ‏ اللَّهُ‏ عَمی الْعَبَّاسَ‏ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَی وَ فَدَی أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّی قُطِعَتْ یَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ بِهِمَا جَنَاحَیْنِ یَطِیرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِکَةِ فِی الْجَنَّةِ کَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی مَنْزِلَةً یَغْبِطُهُ بِهَا جَمِیعُ الشُّهَدَاءِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.» 📚 خصال، ج 1، ص 68 https://eitaa.com/paydars313

💠 چهار ویژگی حضرت عباس(ع) در کلام امام صادق علیه السلام امام صادق (ع) در فرازی از زیارت حضرت عباس(ع)، چهار صفت در وصف آن حضرت را بیان می کند؛ که این اوصاف در وجود ما نیز باید تجلی پیدا کند. ۱- اولین توصیف این است که حضرت می‌فرمایند: کسی می‌تواند یار امام باشد، که «تسلیم» بودن جزو ویژگی‌های اخلاقش باشد؛ تسلیم بودن یعنی هر گامی امام بر می‌دارد ما هم همان گام را برداریم، نه اینکه بگوییم دلمان چه می‌گوید. تسلیم بودن یعنی خواسته امام را بر دیگران ترجیح دادن و این در وجود حضرت عباس (ع) بود. ۲- دومین ویژگی درباره شخصیت حضرت عباس (ع) این بود که ایشان «تصدیق» بودند، یعنی با جان و دل تمام مباحث را می‌پذیرفتند و این رفتار یک گام فراتر از تسلیم است. حضرت عباس (ع) در مقام جان دادن و گوش فرا دادن به دستورات امام تصدیق‌گر بودند. یعنی هر آنچه خواستِ امام بود را با دل و جان قبول داشتند. ۳- سومین ویژگی شخصیت حضرت «وفا» بود. یعنی اینکه فرد با تمام وجود قدم بردارد اما همواره خود را بدهکار بداند. وفا یعنی در مقام یاری رساندن همواره خود را بدهکار بدانیم نه طلبکار. ۴- ویژگی چهارم حضرت عباس «نُصحِ به خلف نبی» است. در اینجا نصیحت برای امام؛ به معنای نصیحت کردن امام نیست بلکه به معنی خیرخواهی است. یعنی کار را زیباتر و بیشتر از آنچه که خواستند، انجام بدهد. یعنی حضرت همواره خیرخواه بودند و همواره خیر دیگران را در نظر می‌گرفتند و خواسته دیگران را بر خواسته خود ترجیح می‌دادند و درصدد بودند دست بندگان را در تمام مراحل بگیرند. 🌷 .....اَشْهَدُ لَک ‏بِالتَّسْليمِ وَالتَّصْديقِ، وَالْوَفآءِ وَالنَّصيحَةِ، لِخَلَفِ النَّبِىِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيهِ وَآلِهِ الْمُرْسَلِ....... گواهی می دهم که تو تسلیم بودی و تصدیق نمودی و وفاء و خیرخواهی کردی‏ نسبت به یادگار پیامبر صلی اللّه علیه و آله، آن پیامبر مرسل. 📗ابن قولویه، کامل الزیارت، باب هشتاد و پنجم، زيارت حضرت عباس(ع) https://eitaa.com/paydars313

مداح کوچولوی امام حسین علیه السلام چقدر با نمکه خدا