چقدر ناتوان و حقیر شده ایم ،
زبانی که توان صحبت ندارد و مغزی که سکوت برایش معنا ندارد؛
حرف پشت حرف.
از زور سختگی ها و سنگینی کلمات روی بیاور به انگشت هایت و فرمان بنویس را بار ها تکرار کن.
انگشت ها شروع به نوشتن میکنند تمام که شد تو میمانی دفتری که سیاه شد و متن های بیهوده ،
اتشش بزنی یا برای کسی بفرستی ؟ اصلا مهم است برای این مردمان ؟ خیر. آخرش را بگویم این میشود که من کلمات را با خون مینویسم و شما آن را به اجبار میخوانید:)'
@perans77
کلمات قدرتی دارند که میتوانند آتش جنگی را بیفروزند و یا صلحی را برقرار سازند، رابطه ای را به نابودی کشانند یا آن را محکم تر کنند!