دوستم دیروز با گریه بهم زنگ زده میگه میخوام طلاق بگیرم ولی دلم به حال بچه‌ام میسوزه. خیلی تعجب کردم چون این و شوهرش عاشق و معشوق بودن پرسیدم چیشده شماها که خیلی خوب بودین باهم گفت آخه نمیدونی این مدت مادرشوهرم حالش بد شد و باید تو خونه ازش نگهداری بشه ۲تا دختر داره هیچ کدوم حاضر نشدن کمک کنن میگن شوهرامون اجازه نمیدن، واسه همین همسرم ازم خواست و منم قبول کردم از مادرش نگهداری کنم و تو این ۴ماهه با یه بچه کوچیک دارم خدمتشو میکنم از حموم و تمیز کردن جاش تا پخت و پز و کارای خونش، دکتر بردن و دادن داروهاش تمام با خودم بود و کلی شب بیداری بالا سرش کشیدم تا کمی حالش بهتر شد، تا آخر سر یکی از دختراش بعد کلی وقت اومد به مادرش سر بزنه، رفت زیر تخت یه صندوق کوچولو آورد بیرون دید قفلش شکسته، کلی دعوا راه انداخت که توش پول و طلاهای مادرم بوده حالا نیس،کسی هم جز شماها تو خونش نبوده بیارید طلاها رو بدین.
بعد اون همه خدمت حالا تهمت دزدی بهم زدن ولی بیشتر از همه دلم از شوهرم شکست که حرفمو باور نمیکنه هرچی قسم میخورم که بخدا کار من نبوده تو کتش نمیره حالا هم درخواست طلاق داده
*اونجلیناجیلی*
@farsitweets
