- بهت عذاب وجدان میده . .

دیگه راحت نمی‌تونی گناه کنی ، خبط کنی ، خدا رو یادت بره . . . یادت میندازه ، زنگ خطر داره '!

دیگه راحت نم‌تونی دروغ بگی ؛ غیبت‌کنی ؛ تهمت بزنی؛ آبروی خواهر / برادر مومنت رو ببری ؛ خیلی چیزارو هرجایی نمی‌گی کم‌کم تو حرف زدن وسواس پیدا می‌کنی حرمت خدا ، دل امام‌زمان و اهل‌بیت . .

دیگه به جایی می‌رسی که خودت به خودت اجازه گناه نمیدی ، و به هوای نفس ، به شیطان درونت غلبه می‌کنی . . خودت‌به‌خودت اجازه ی خبط نمیدی '!

چون میدونی خدشه دار کردن توبه‌ات ؛ شکستن حرمت و پا گذاشتن رو خواسته خدا ، شکستن دل امام‌زمان و اهل‌بیت ، از بین بردن آرامش روحی و جسمی خودت با یک خبط کوچیک و جزئی که شاید واسه خیلیا عادیه ؛ ارزش لذت‌چندثانیه‌ای از یک گناه ؛ یک نگاه حرام ، یک مسخره‌ساده رو ابدا نداره . .

نبایدم برای تو عادی باشه . . - چون تو باید آیینه خدا و اهل‌بیت روی زمین باشی . . ! - چون تو شیعه علی هستی . . نزار رسالتت روی زمین بمونه و لگد مال بشه ؛

- یه روزی میرسه که این زمینی که روش نشستیم میشه سقف‌مون ؛ اون‌ موقع که موقع حساب پس دادن ، می‌فهمیم ، که با نماز تا کجا می‌تونستیم بریم و نرفتیم ...

- خدا میگه با امانتی که بهت دادم ، چه‌کار کردی ؟! - درست ازش مراقبت کردی . . ؟ از روحی که از خودم در تو دمیده بودم مراقبت کردی ؟ با نماز و اعمالی که سفارش کرده بودم ؛ پرورشش دادی ؟

وای برما ؛ چه امانت مهمی ، چه امانت‌دار بیخیالی !

می‌پرسه : با قلبی که داده بودم تا برای من و بندگان محبوبم عاشقی کنی و عشق ببینی  ، چه کردی ؟ - یک‌بار لای نامه های عاشقانه‌ام رو باز کردی ؟ - یک بار قرآنم رو کامل خوندی ؟ - چند بار به تماسم جواب دادی ؟

- آدم ! من عاشق بودم و اما تو معشوقه خوبی نبودی . . - خدا میگه : من عاشق هم صحبتی با تو بودم ، عاشق به نماز ایستادنت برای صحبت با من بودم . .