شود به صبر درمان درد های بی دوا ! -صائب تبریزی

آن روز خواهد آمد اما میترسم خسته باشم ؛)

تو آفتاب روشن امیدی بر جانم ؛🤍

-‌ قصه‌ ها‌ هست‌ ولی طاقت ابرازم‌ نیست‌ .

جان سپاری به وصال تو بجا است ، بجا . . .

به رسوا کردنِ ایوب مشغولم، صبورم من ✨!

‌وقتی خیلی وقته آنلاین نشده و دلت براش تنگ شده مثل بیدل‌ دهلوی بهش بگید: یا مرا با خود ببر آنجا که هستی، یا بیا !

بهش بگید ! جز تو ، تمام جهان از حوصله‌ی من خارج است.

مفروش خویش ارزان، که تو بس گران بهایی مولانا

شدم یه آدم که معلوم نیست چند سالشه ! روحم یه بچه ی ۶ ساله اس که دل نازکه و با کوچکترین حرف گریه اش میگیره! قلبم یه جوون ۱۸ساله که نمیدونه کجای زندگی و هی تصمیم های درست و غلط میگیره ؛ مغزم یه کهنسال ۸۰ساله که خسته و درمونده اس ام در عین ناامیدی ،امیدواره به این زندگی . شدم یه آدم صد و چند ساله،تو یه کالبد چند ساله . . .

سبزند آرزوها ، در برگ‌های زردم ؛

تو اطرافِ زخم‌هام ستاره کشیدی.