📄عارف کامل بایزید(بسطامی) به دم مرگ گفت:الهی هرگز ترا یاد نکردم مگر از سر غفلت،و هرگز ترا نپرستیدم مگر از سر فترت(سستی).این بگفت و برفت 📚نفحات الانس،ص۵۵ ❇ انجمن علمی فلسفه و عرفان اسلامی 🆔️https://eitaa.com/philosophymazaheb ایتا 🆔️ https://t.me/philosophy_mazahebتلگرام 🆔️https://instagram.com/philosophymazahebاینستاگرام

🔰انجمن علمی تاریخ اسلام دانشگاه بین المللی مذاهب اسلامی برگزار می کند: 🔵کارگاه آشنایی با سکه شناسی ( چیستی، ضرورت و نمونه های دوره اسلامی ) ♻️"بصورت حضوری" 👤مدرس دوره: آقای کوروش صالحی پژوهشگر تاریخ و سکه شناس 🔹تعداد جلسات: ۳ جلسه ی ۲ ساعته 🔹شروع دوره: ۲۵ اردیبهشت روز های دوشنبه ساعت ۱۰ الی ۱۲ 💳هزینه دوره: دانشجویان دانشگاه مذاهب اسلامی: ۵۰ تومان عموم: ۱۰۰ تومان 🔷مهلت ثبت نام: ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ ✅به همراه اعطای گواهی معتبر از سوی دانشگاه بین المللی مذاهب اسلامی 📞شماره تماس: 09386064603 🔗ثبت نام از طریق لینک زیر👇🏻 https://kad.mazaheb.ac.ir/1008

کانون کتاب و کتابخوانی افق دانشگاه بین المللی مذاهب اسلامی بندرعباس با همکاری انجمن فلسفه و عرفان اسلامی به مناسبت گرامیداشت هفته معلم برگزار می کند: مسابقه کتابخوانی با محوریت کتابِ نظام حقوق زن در اسلام به قلم استادِ شهید مرتضی مطهری نگاهی نو به زن و جایگاه او در اندیشه شهید مطهری زمان برگزاری آزمون: شنبه 30 اردبیهشت ماه 1402 📌به صورت مجازی منبع مسابقه: فصل پنجم کتاب نظام حقوق زن در اسلام به برگزیدگان جوایزی نفیس و ارزنده اهدا می گردد. 🆔https://eitaa.com/philosophymazaheb

منبع مسابقه کتاب نگاهی نو به زن و جایگاه او در اندیشه شهید مطهری

در اصطلاح اهل عرفان((میخانه)) را بر سه معنی اطلاق میکنند: اول:عالم فیض و نور مطلق و جامعیت اسماء و صفات که معرفت از آنجا اضافه می شود. دوم: مقام عشق و محبت که باده والهی و شوق از آنجا می رسد. سوم: نفس عارف که مجمع انوار معرفت و مملو از باده محبت است. 📚هزار و یک کلمه_ ج1_ کلمه_99_ص 129 ✒حضرت علامه ذوالفنون حسن زاده آملی(روحی فدا) 🆔https://eitaa.com/philosophymazaheb

🔶 عرفان نظری 🔷 عرفان عملی 🔶 واردات شهودی 🔷 دل ✍ #پیوست: خوشا آنان که مست حقند و جز او را نظری ندارند. ما بینوایان چه گوییم؟ خدایا قیل و قال های ما را را ببخش که: الهی ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره ای! #عرفان_نظری #عرفان_عملی #علامه_حسن_زاده #آگاهی #علم •┈┈••✾☘️🕊☘️✾••┈┈• 🔆 قَبَسی از قَبَسات نوریه رحمانی @RASHAHATOLBEHAR

🖌یادداشت 📗وامداری ذاتیِ دین به اخلاق ◀️قسمت اول ❇️در این سلسله یادداشت ها به دنبال اثبات دو مدعا هستم: ۱_ « دین در ذات خود نیازمند و وامدار اخلاق است و دین بدون اخلاق در ذات خود امری پوچ و تهی از معنا و محتواست. به بیان دیگر انکار اخلاق منجر به انکار دین و بالاتر از آن به بی معنایی دین ختم می شود». ۲ _ « با نفی اخلاق؛ دین داری به امری محال مبدل خواهد شد». ❇️در ابتدای این سلسله یادداشت ها باید مفاهیم اصلی تحقیق را ( یعنی دین و اخلاق را ) تعریف کنم تا مخاطب دچار اشتباه در برداشت و مغالطه ی اشتراک لفظ نشود. تعاریفی که در ادامه این یادداشت می آید؛ «تعریف به لوازم ضروری شی» و به دنبال تعریف حدی از مفاهیم یادشده نیستم زیرا به قول شیخ الرئیس تعریف به فصل؛ قریب به محال است. ❇️منظور من از «دین» در این سلسله یادداشت ها «ادیان ابراهیمی» با تاکید بر «دین اسلام» است. من عنصر مشترک و ویژگی های اصلی  سه دین ابراهیمی را باور به خدای متشخص؛ باور به رسالت یکی از سه نبی یعنی موسی؛ عیسی و حضرت خاتم از جانب خداوند برای هدایت بشر و باور به معاد و جزای اعمال می دانم. ❇️منظور من از اخلاق در این سلسله یادداشت ها؛ اخلاق مبتنی بر عقل عملی یا همان فطرت ( وجدان اخلاقی) بشری است.  به بیان دیگر اخلاق در این سلسله یادداشت ها اشاره به حسن و قبح ذاتی برخی افعال انسانی دارد که این حسن و قبح توسط عقل عملی انسانی ( فطرت ؛ وجدان اخلاقی)  کشف می شود و مهم ترین خصوصیت آن؛ عمومیت اکثری آن است. ❇️منظورم از عمومیت اکثری حسن و قبح این است که اکثریت انسان ها (نه ضرورتا همه انسان ها) به حسن و قبح برخی افعال اذعان داشته باشند. اموری همچون زشتی دروغ و زیبایی صداقت؛ زشتی ظلم و زیبایی عدالت؛ زشتی خیانت و زیبایی امانتداری و... ❇️ با توجه به تعاریف مذکور مدعای خود را بر اساس این تعاریف بازخوانی می کنم: « ادیان ابراهیمی در ذات خود یعنی هسته ی مشترک خود ( خداوند؛ رسالت و معاد) نیازمند اخلاق مبتنی بر حسن و قبح ذاتی افعال هستند و با نفی حسن و قبح ذاتی افعال هر سه عنصر اصلی این ادیان معناداری خود را از دست می دهند. به بیان دیگر با نفی اخلاق هر سه عنصر  یعنی خداوند؛ رسولان و معاد اموری پوچ و تهی از معنا و مفهوم می شوند». ❇️استدلال مرکب من برای اثبات مدعای دوم بدین شرح است : الف) دین داری فرع بر معناداری دین است ب) معناداری دین در گرو معناداری سه عنصر اصلی آن است ج) نفی اخلاق منجر به بی معنایی سه عنصر اصلی دین داری می شود. نتیجه : نفی اخلاق مستلزم محال بودن دین داری است. ادامه دارد... https://t.me/keramatlogic ❇ انجمن علمی فلسفه و عرفان اسلامی 🆔️https://eitaa.com/philosophymazaheb ایتا 🆔️ https://t.me/philosophy_mazahebتلگرام 🆔️https://instagram.com/philosophymazahebاینستاگرام

🖌یادداشت 📗وامداری ذاتیِ دین به اخلاق ◀️قسمت دوم ❇️در قسمت پیشین گفته شد که هدفم از این سلسله یادداشت ها اقامه استدلال در جهت اثبات دو امر است : ۱_ ادیان ابراهیمی در معناداری سه عنصر اصلی خود یعنی خداوند؛ رسالت رسولان و معاد مدیون و مرهون اخلاقِ مبتنی بر حسن و قبح ذاتی افعال هستند. ۲_ دین داری بدون باور به چنین اخلاقی امری محال است. ❇️بحث خود را معطوف به مدعای اول می کنم و از بین سه عنصر ابتدا به عنصر «رسالت» می پردازم؛ زیرا مدعا و ادله بسیار آشکار  و فهم آن سهل و آسان است. البته مباحث مربوط به رسالت به شکل غیرمستقیم به خداوند نیز مرتبط می شود. به عنوان آخرین مقدمه عرض می کنم که مباحثی را که در اینجا معطوف به «رسالت» مطرح می کنم می توان بعینه در باب «امامت» بنابر مذهب «شیعه امامیه» نیز بکار برد و به همین خاطر فعلا به «امامت» به طور مستقل نمی پردازم. ❇️مدعای ادیان ابراهیمی در باب رسالت چنین است:« خداوند رسولانی را برای هدایت آحاد انسان ها از جانب خود مبعوث می گرداند تا سخن خود را به گوش آدمیان برساند و رفتار الهی و مورد تایید خود را به آنها بیاموزد و راه سعادتمندی را به آنها نشان دهد». ❇️مهم ترین عنصر در باب «رسالت»؛ یافتن «رسول حق» است. به بیان دیگر از آنجا که ممکن است انبوهی از شیادان در طول تاریخ خود را به عنوان نبی معرفی کنند؛ مهم ترین عنصر رسالت تشخیص «نبی حق» از «نبی باطل» و تمایز قرار دادن میان «رسول صادق» و «رسول کاذب» است. ❇️در میان پیروان ادیان مجموعا سه راه برای تشخیص رسول صادق از رسول کاذب مطرح شده است. البته این بدین معنا نیست که هر سه راه مورد اتفاق همه متدینان است اما من برای اثبات مدعایم لازم است به هر سه راه بپردازم:  ۱_ دعوی نبوت به همراه اعجاز ۲_ دعوی نبوت به همراه جمع شواهد و قرائن ۳_ دعوی نبوت به همراه تنصیص و تصریح رسول پیشین. ❇️بنابر مدعیات پیروان ادیان ابراهیمی ۱_  اگر فردی ادعای نبوت کرد و همراه با دعوی خود صاحب اعجاز بود آن فرد رسول حق است. ۲_ اگر فردی ادعای نبوت کرد و مجموعه شواهد و قرائن همچون سخنان؛ رفتار ؛ کردار؛ اعجاز و... ادعای او را تقویت می کرد او رسول حق است. ۳_ اگر پیامبر پیشین به نص خود فردی را به عنوان رسول پس از خود ( یا همراه با خود) معرفی کرد آن فرد دوم نیز رسول حق است. ❇️همانطور که ذکر شد همین سخن در باب امامت نیز در شیعه امامیه تکرار می شود و صرفا لفظ اعجاز به لفظ «کرامت» مبدل می شود. یعنی اگر فردی ادعای امامت نمود و از خود کراماتی بروز داد امام است. اگر مجموعه شواهد و قرائن همراه با دعوی فرد همراه شود آن فرد امام است و تصریح وو تنصیص امام پیشین بر امامت فرد الف؛ اثبات می کند که فرد الف امام است ( باید خاطر نشان کرد که مجموعه شواهد تاریخی در تاریخ امامت نشان می دهد که امام با معیار سوم تعیین می شده است و حالت اول و دوم صرفا حالاتی فرضی یا در نهایت موید سومی محسوب می شده است). ❇️در این نوشتار به تامّ یا غیر تامّ بودن این سه راه توجهی نخواهم داشت و فرض می گیرم هر سه راه؛ صدق نبی را به اثبات می رساند ( گرچه قویا معتقدم راه نخست یعنی اعجاز؛ راهی مخدوش است و ره به ترکستان می برد و نمی تواند صدق نبی را به اثبات برساند و راه سوم نیز گرچه روی کاغذ تامّ است اما در بستر تاریخی قابلیت تحقق نداشته و تنها راه موثق ؛ راه دوم است). بنابراین صرف نظر از تامّ بودن یا تامّ نبودن این سه راه بحث خود را در باب هر سه مطرح می کنم. ❇️با توجه به مطالب بالا مدعای خود را در باب «رسالت» در قالب یک قیاس مرکب( اقترانی + استثنایی رفع تالی مخرّب) بازخوانی می کنم: « معناداری رسالت در گرو تشخیص رسول صادق است. تشخیص رسالت رسول صادق و نبی حق در ادیان ابراهیمی به نحو مانعه الخلو از سه راه اعجاز یا مجموعه شواهد و قرائن یا تنصیص رسول پیشین به اثبات می رسد. هر سه راه در معناداری و اثبات مدعای خود نیازمند اخلاق هستند. در نتیجه نفی اخلاق منجر به نفی معناداری رسالت و محال بودن تشخیص رسول صادق می شود»... ادامه دارد.... https://t.me/keramatlogic ❇ انجمن علمی فلسفه و عرفان اسلامی 🆔️https://eitaa.com/philosophymazaheb ایتا 🆔️ https://t.me/philosophy_mazahebتلگرام 🆔️https://instagram.com/philosophymazahebاینستاگرام

🖌یادداشت 📗وامداری ذاتیِ دین به اخلاق ◀️قسمت سوم ❇️در یادداشت پیشین اشاره شد که معناداری رسالت در گرو وجود راهی برای تشخیص رسول صادق است و برای تشخیص رسول صادق به نحو مانعه الخلو سه راه وجود دارد: اعجاز؛ مجموعه شواهد و قرائن یا تنصیص رسول پیشین. برای اثبات مدعایم لازم است نشان دهم هر سه راه در اثبات مدعای خود نیازمند اخلاق هستند. ❇️بحث خود را با راه اول یعنی «اعجاز» آغاز می کنم. استدلال کلامی اثبات رسول صادق از طریق اعجاز چنین است: « اگر فردی ادعای نبوت کند و برای صدق ادعایش معجزه یا معجزه هایی ظاهر کند او رسول صادق است». ❇️بیان ملازمه این استدلال چنین است: «فردی که ادعای رسالت می کند و اعجاز می کند از دو حال خارج نیست. یا رسول صادق است یا مدعی دروغین رسالت است. اگر این فرد رسول صادق بود فهو المطلوب؛ اما شقّ دوم محال است ( محال است فردی ادعای رسالت کند و اعجاز کند اما رسول صادق نباشد). با محال بودنِ شقّ دوم؛ شقّ اول به اثبات می رسد. ❇️دلیل محال بودن شقّ دوم این است که اگر مدعی دروغین رسالت اعجاز کند؛ خداوند معجزه را در اختیار فردی قرار داده است که مدعی دروغین رسالت است. دادن چنین قدرتی به یک پیامبر دروغین امری قبیح است زیرا مصداقِ «گمراه کردن مخلوقات» است و «گمراه کردن مخلوقات» مستلزم ظلم در حق آنان است. اضلال و ظلم اموری قبیح هستند و خداوند فعل قبیح انجام نمی دهد. ❇️همانطور که در این استدلال مشاهده می شود حد وسط این قیاس بد بودنِ ذاتیِ «اضلال و گمراهی» و «ظلم» است. اگر فردی به حسن و قبح ذاتی افعال باور نداشته باشد یعنی باور نداشته باشد «ظلم» و «گمراه کردن مخلوقات» ذاتا امری بد است نمی تواند از این استدلال به سود اثبات مدعای خویش بهره ببرد. ❇️اگر کسی باور نداشته باشد که ظلم و اضلال مخلوقات ذاتا بد است و همچنین باور نداشته باشد که احکام عقل عملی یا فطرت انسانی ضرورتا صحیح و صادق است باید به این لازمه تن دهد که ممکن است خداوند معجزه را در اختیار مدعی دروغین رسالت قرار دهد؛ چرا که این انسان و عقل عملی ناقص اوست که حکم به بد بودن ظلم و اضلال می کند درحالیکه در نفس الامر؛ ظلم و اضلال فی نفسه بد نیست و ممکن است خداوند چنین فعلی را انجام دهد. ❇️این سخن در نزد برخی از اشاعره و قاطبه عرفا که قائل به سطوح اخلاق پارادوکسیکالی هستند رنگ و بوی دیگری می گیرد. برخی از عرفا بر اساس نظریه مذکور می پذیرند که ظلم و اضلال ذاتا قبیح است اما بیان می کنند که دادن معجزه به دست مدعی دروغین پیامبر مصداق ظلم و اضلال نیست. هرچند عقل عملی ما به شکل کلی به بد بودن ظلم و اضلال حکم می کند اما توانایی تشخیص مصادیق ظلم و اضلال را ندارد ( به نظرم این سخن خطرناک تر از سخن اول است). ❇️باری؛ در هر صورت استدلال کلامی اثبات رسالت از طریق اعجاز برای فردی که به حسن و قبح ذاتی افعال باور ندارد استدلالی بی بنیان است. همچنین این استدلال برای فردی که باور ندارد عقل عملی توانایی تشخیص مصداقی حسن و قبح افعال را دارد نیز استدلالی عقیم است. ❇️از این بیان روشن می شود که طریق اول اثبات رسول صادق یعنی طریق «اعجاز»؛  مبتنی بر اخلاق است و فردی که منکر اخلاق ( یعنی منکر حسن و قبح ذاتی برخی افعال یا منکر تشخیص مصادیق حسن و قبح برخی افعال) است نمی تواند از طریق اعجاز راهی به اثبات رسالت رسول صادق پیدا کند. 📝تکمله: پیش از این بیان شد که بحث در باب «معناداری رسالت»؛ خود به خود بحث در باب «معناداری خداوند» را نیز به میان می کشد. در همین استدلال کلامی آشکارا سخن از یک «خدای اخلاقی» به میان آمده است؛ یعنی خدایی که کار قبیح انجام نمی دهد. بنابراین اگر فردی از طریق اعجاز به دنبال اثبات رسالت باشد باید به این پیش فرض هم تن دهد که خداوند؛ اخلاقی عمل می کند و فعل قبیح انجام نمی دهد. باز هم تاکید می کنم که مراد از اخلاق در این سلسله یادداشت ها باور به حسن و قبح ذاتی برخی افعال و همچنین باور به این امر است که عقل عملیِ ( فطرت / وجدان اخلاقی) انسان توانایی تشخیص مصداقی این حسن و قبح را دارد. ادامه دارد... https://t.me/keramatlogic ❇ انجمن علمی فلسفه و عرفان اسلامی 🆔️https://eitaa.com/philosophymazaheb ایتا 🆔️ https://t.me/philosophy_mazahebتلگرام 🆔️https://instagram.com/philosophymazahebاینستاگرام

💠 ثبت‌نام #اردوی یک روزه قم ویژه دانشجویان دختر #واحد_تهران 🔶به اطلاع دانشجویان عزیز دختر واحد مرکزی دانشگاه بین‌المللی مذاهب اسلامی می‌رساند؛ ضمن تبریک پیشاپیش ایام ولادت حضرت معصومه(س) و #روز_دختر،🌸 اردوی یک روزه علمی، فرهنگی و زیارتی شهر مقدس قم به همت کانون‌ها و انجمن‌های فرهنگی و بسیج خواهران دانشگاه تدارک دیده شده است. 🗓زمان برگزاری: دوشنبه ۱ خرداد ماه ✍علاقه مندان به شرکت در این اردو تا تاریخ ۲۲ اردیبهشت مهلت دارند با مراجعه به لینک زیر ثبت‌نام و اعلام حضور قطعی نمایند:👇 kad.mazaheb.ac.ir/1016 ✅ معاونت فرهنگی و دانشجویی

🖌یادداشت 📗وامداریِ ذاتیِ دین به اخلاق ◀️قسمتِ چهارم ❇️در یادداشتِ پیشین روشن شد که طریقِ «اعجاز» در اثباتِ نبوّت خاصّه یا همان «رسولِ صادق» به اخلاق، مبتنی است. در این قسمت به دیگر طریقِ اثباتِ رسالت یعنی طریقِ «تنصیص» خواهم پرداخت. ❇️یکی از راه‌های تشخیصِ رسولِ صادق از کاذب «تنصیص» یا همان «تصریحِ پیامبر پیشین» به نبوّت فردی دیگر است. بر این اساس، اگر فردِ الف یک رسولِ صادق باشد و این شخص، به رسالتِ فردِ ب تصریح کند؛ آنگاه فردِ ب نیز رسولِ صادق است. ❇️این طریق از دو جهت نیازمندِ اخلاق است: 1- پیش‌فرضِ این استدلال این است که رسولِ اوّل، فردی دروغ‌گو نیست. به بیانِ دیگر اگر قائل به قُبحِ ذاتیِ دروغ و حُسنِ ذاتیِ صداقت نباشیم، آنگاه باید به این لازمه تن دهیم که رسولِ الف ممکن است در معرّفیِ فردِ ب به عنوانِ رسولِ خدا، بنابر مصالحی به ما دروغ گفته باشد؛ بنابراین فردی که به حُسن و قُبحِ ذاتیِ افعال اعتقاد ندارد نمی‌تواند به رسالتِ فردِ ب بخاطر تصریحِ پیامبرِ الف یقین پیدا کند و در نتیجه بهره‌ای از این طریق نمی‌برد. ❇️2- بحث را به رسالتِ خودِ پیامبر الف معطوف می‌کنیم. ما از چه راهی تشخیص دادیم که فردِ الف پیامبر خدا و رسولِ حقّ است تا بخواهیم به تنصیصِ وی گوش دهیم؟ اگر رسالتِ پیامبرِ الف از طریقِ تنصیصِ یک پیامبر پیشین به نامِ ج ثابت شده باشد، بحث را به رسالتِ پیامبر ج منتقل می‌کنیم. با ادامه‌ی این سلسله به دور یا تسلسلِ محال می‌رسیم. ❇️این بیان روشن می‌کند که «راهِ تنصیص» به تنهایی نمی‌تواند راه و معیاری برای تشخیصِ رسولِ صادق از کاذب باشد زیرا به دور و تسلسل ختم می‌شود. بنابراین دستِ کم رسالت در اوّلین حلقه از سلسلسه انبیاء، یعنی رسالتِ اوّلین پیامبر، می‌بایست از طریقی غیر از طریقِ «تنصیص» - یعنی اعجاز یا قرائن و شواهد- به اثبات برسد. ❇️از آنجا که مسیرِ اعجاز و مسیرِ شواهد و قرائن هر دو مبتنی بر اخلاق هستند و از طرفی «راه تنصیص» در نهایت مبتنی بر یکی از دو مسیرِ گذشته می‌شود؛ در نتیجه «راه تنصیص» نیز در ذاتِ و بُنِ خود مبتنی بر اخلاق است؛ بنابراین فردی که قائل به حُسن و قُبحِ ذاتیِ افعال نیست بخاطرِ این دو لازمه نمی‌تواند از طریقِ تنصیص به رسالتِ خاصّه پُل بزند. 📝تکمله: همانطور که پیش از این بیان شد مهمّ‌ترین راه در تعیین و تشخیص «امام» در مذهبِ شیعیانِ امامیه «راه تنصیص» است. بر اساسِ مدّعای این یادداشت اگر فردی قائل به حُسن و قُبحِ ذاتیِ افعال نباشد نمی‌تواند به صداقتِ امامِ پیشین در تعیین امامِ بعدی اعتماد کند و در نتیجه تشخیصِ امام و یقین بر امامتِ وی برای وی امری محال خواهد بود. https://t.me/keramatlogic ❇ انجمن علمی فلسفه و عرفان اسلامی 🆔️https://eitaa.com/philosophymazaheb ایتا 🆔️ https://t.me/philosophy_mazahebتلگرام 🆔️https://instagram.com/philosophymazahebاینستاگرام

📜عقل متوقف در مقابل عشق قرار می‌گیرد نه عقل متعالی! دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی برنامه معرفت"قسمت ۴"دقیقه ۱۰ ▫️حال عقل متوقف و متعالی چیست؟ ❇ انجمن علمی فلسفه و عرفان اسلامی 🆔️https://eitaa.com/philosophymazaheb ایتا 🆔️ https://t.me/philosophy_mazahebتلگرام 🆔️https://instagram.com/philosophymazahebاینستاگرام

🖌یادداشت 📗وامداریِ ذاتیِ دین به اخلاق ◀️قسمتِ پنجم ❇️در دو یادداشتِ پیشین به دو طریقِ اثباتِ رسولِ صادق یعنی «اعجاز» و «تنصیص» پرداختم و نشان دادم هر دو راه برای تشخیصِ رسولِ صادق نیازمندِ «اخلاق» هستند. در این یادداشت به آخرین راهِ اثباتِ نبوّت یعنی راهِ «مجموعه‌ی شواهد و قرائن» می‌پردازم. از آنجا که از این مسیر، کمتر در کُتب کلامی سخن به میان آمده است این مسیر را بیشتر شرح می‌دهم. ❇️منظور از «مجموعه‌ی شواهد و قرائن» این است که اگر مجموعه‌ی حیاتِ فکری(علمی) و رفتاریِ فردی به نامِ الف، نشان‌دهنده‌ی تعالی شخصیتی این فرد باشد و این فرد ادّعای رسالت نماید و دیگر شواهد نیز ( همچون تنصیص، اعجاز و...) این ادّعا را تقویّت و تثبیت نماید می‌توان به صادق بودنِ چنین رسولی اذعان نمود. ❇️بر اساسِ این طریق، تشخیصِ صدقِ رسولِ خدا به لحاظِ معرفت‌شناختی از نظریّه‌ی «انسجام گروی» بهره می‌برد بدین معنا که اگر مجموعه‌ی شواهد و قرائن به طورِ منسجم دالّ بر نبوّت یک فرد باشد آنگاه آن فرد رسولِ خداست. مجموعه‌ی شواهد و قرائن را می‌توان در چهار دسته‌ی کلّی، دسته بندی کرد: حیاتِ فکری، حیاتِ رفتاری-اخلاقی، اعجاز و تنصیص. ❇️منظور از حیاتِ فکری به اموری همچون «تواضعِ علمی»؛ «عدمِ هذیان گویی»، «عدمِ پارادوکسیکال سخن گفتن»، «مستدلّ سخن گفتن»، «دارا بودنِ معرفتِ معنوی»، «توانایی هدایتِ معرفتی»، «پاسخگویی در قِبالِ مسائل الهیاتی»، «کاربردی بودنِ دستورالعمل‌ها»؛ « ارائه‌ی راهکارهای مناسب در جهتِ از بین بردنِ نقص‌های روانی و اخلاقی» و... اشاره دارد. با داشتنِ مجموعِ چنین ویژگی‌هایی می‌توان اذعان نمود علم و دانشِ این فرد از منبعی ماورایی سرچشمه گرفته‌است خصوصاً اگر آن فرد پیش از رسالت دارای معلّم و استادِ معرفتی نبوده باشد. ❇️منظور از حیاتِ رفتاری دو امر است: 1- واجد بودنِ همین اصول و فضائلِ اخلاقیِ مرسوم همچون «امانتداری و عدمِ خیانت در مال و جان و ناموس افراد»، «صداقت»؛ «عدالت و پرهیز از ظلم»؛ «عدمِ خودبرتر بینی»، «وفاداری»؛ «عدمِ استفاده از خدعه و نیرنگ»؛ «تواضع و فروتنی»؛ «صبوری و بردباری»؛ « عدمِ بهره‌کشی از انسان‌ها»؛ «عدمِ سوء استفاده از جایگاه معنویِ خود»؛ «مهربانی و پرهیز و خشونت»؛ «وفاداری»؛ «مسئولیّت پذیری»؛ «عفو پذیری»؛ «عدمِ حسادت»؛ «یاری رساندن به افراد بدونِ چشم‌داشت و بدونِ مزد» و... ❇️دومین مؤلّفه‌ی حیاتِ رفتاریِ فردِ نبیّ نیز تأثیرگذاریِ رفتاری در جهتِ بهبودِ وضعیّتِ معنوی و اخلاقیِ جامعه‌ی پیرامون خود با داشتنِ چنین اوصافی است: «محبّت و عشقِ الهی»؛ «کَرَم و داشتنِ روحیّه‌ی انفاق»؛ «ساده زیستی»؛ «داشتنِ زندگیِ مادّی و بهره بردن از لذایذِ دنیوی در حدّ قشرِ ضعیفِ جامعه»؛ «توجّهِ ویژه به محرومین و مستضعفان»؛ «آزاد منشی و آزادگیِ»؛ « رعایتِ حقوقِ انسانی»؛ «پاسخگویی در قِبال مسئولیّتِ رسالت»؛ « عدمِ توجیهِ وسیله برای رسیدن به هدف»؛ « باطن گرایی و توجّه به نیّات»؛ « کلامِ نافذ و زنده کردنِ وجدانِ اخلاقیِ آحاد»و... است. ❇️اگر مجموعِ چنین خصوصیّاتی در فردی همراه با دعویِ نبوّت ( یا دعویِ امامت در تشیّع) همراه باشد و این دعوی توسّط نصّ یا اعجاز تقویّت گردد می‌توان به صدقِ چنین رسول (یا امامی) باور پیدا کرد. ❇️به نظر می‌رسد در بسترِ تاریخی، ایمان به رسولان معمولاً از این طریق پدید آمده باشد. به عنوانِ مثال در دینِ اسلام و ایمانِ مسلمانانِ اولیّه به پیامبر اسلام چنین مسیری در تاریخ قابل ردیابی است. مسلمانانِ اولیّه اوّلاً اعتمادِ کامل به خصوصیّاتِ رفتاری و اخلاقیِ پیامبر داشتند و در جامعه به او لقبِ «امانتدار» را داده بودند ( امانتداری به لحاظِ وسعتِ اخلاقی یکی از وسیع‌ترین مفاهیم اخلاقی است و بسیاری از فضائل اخلاقی را در خود جای می‌دهد). ❇️خصوصیّاتِ رفتاریِ این فرد همراه با دانش و معرفتِ اخلاقیِ والا مهمّ‌ترین مولّفه‌های رسالتِ چنین فردی را می‌سازد. هنگامی که این ویژگی‌های شخصیّتی، همراه با ادّعای نبوّت می‌ گردد و توسّط نصوصِ پیشینِ پیامبرانِ گذشته تقویّت می‌گردد و در نهایت با کلامی اعجاز انگیز توأم می‌گردد؛ ایمان به این فرد را رقم می‌زند. https://t.me/keramatlogic ❇ انجمن علمی فلسفه و عرفان اسلامی 🆔️https://eitaa.com/philosophymazaheb ایتا 🆔️ https://t.me/philosophy_mazahebتلگرام 🆔️https://instagram.com/philosophymazahebاینستاگرام

اصلاحیه : کانون کتاب و کتابخوانی افق دانشگاه بین المللی مذاهب اسلامی بندرعباس با همکاری انجمن فلسفه و عرفان اسلامی به مناسبت گرامیداشت هفته معلم برگزار می کند: مسابقه کتابخوانی با محوریت کتابِ نظام حقوق زن در اسلام به قلم استادِ شهید مرتضی مطهری نگاهی نو به زن و جایگاه او در اندیشه شهید مطهری زمان برگزاری آزمون: شنبه ۳۰اردبیهشت ماه 1402 📌به صورت مجازی منبع مسابقه: فصل پنجم کتاب نظام حقوق زن در اسلام به برگزیدگان جوایزی نفیس و ارزنده اهدا می گردد.

✅حکیم فردوسی از آنگونه که بود تا آنگونه که شد. 🔹(به مناسبت سالروز بزرگداشت حکیم فردوسی) 📌در کنار توجه به اشعار اساطیری و پهلوانی شاهنامه، به این شعر فردوسی مبنی بر ندامت وی از صرف عمر در احوال شاهان و افسانه های ایران زمین توجه شود. در این اشعار تبنه آمیز حکیم فردوسی، از صرف کردن عمر در افسانه ها و اساطیر و قصه شاهان، اظهار پشیمانی می کند این مطلب در کتاب «یوسف و زلیخا» که تفسیر منظوم سوره یوسف از فردوسی است، بیان شده است: من از هر دری گفته دارم بسی شنیدند گفتار من هر کسی سخنهای شاهان با رأی و داد به سخت و به سست و بلند و گشاد بسی گوهر داستان سفتهام بسی نامه باستان گفتهام به بزم و به رزم و به کین و به مهر یکی از زمین و یکی از سپهر ... از آن تخم کشتن پشیمان شدم زبان و دهان را گره بر زدم نگویم کنون نامهای دروغ سخن را ز گفتار ندهم فروغ نکارم کنون تخم رنج و گناه که آمد سپیدی به جای سیاه دلم سیر گشت از فریدون گُرد مرا زآنچه کو تخت ضحّاک برد گرفتم دل از ملکت کیقباد همان تخت کاوس کی برد باد ندانم چه خواهد بدن جز عذاب ز کیخسرو و جنگ افراسیاب بر این میسزد گر بخندد خرد زمن خود کجا کی پسندد خرد که یک نیمه از عمر خود کم کنم جهانی پر از نام رستم کنم دلم گشت سیر و گرفتم ملال هم از گیو و طوس و هم از پور زال ز من دست گیتی به دزدید مشک بجایش پراکنده کافور خشک کنون چارهای بایدم ساختن دل از کار گیتی بپرداختن گرفتن یکی راه فرزانگان نرفتن به آئین دیوانگان سر از راه واژونه بر تافتم که کم شد ز من عمر و غم یافتم کنون گر مرا روز چندی بقاست دگر نسپرم جز همه راه راست نگویم دگر داستان ملوک دلم سیر شد ز آستان ملوک نگویم سخنهای بیهوده هیچ به بیهوده گفتن نگیرم بسیج که آن داستانها دورغ است پاک دو صد زان نیرزد به یک مشت خاک ز پیغمبران گفت باید سخن که جز راستیشان نبد بیخ و بن پی نوشت: 🔹دکتر حسین محمد زاده صدیق در تصحیح کتاب«یوسف و زلیخای فردوسی» با اسناد و مدراک قوی توضیح داده اند که این مثنوی از آنِ ابوالقاسم فردوسی است و دلایل انکار کنندگان آن، جنبه علمی ندارد. 🔹مشخصات اثر: كتاب «يوسف و زليخا» ، اثر فردوسي، به اهتمام دكتر حسين محمدزاده صديق- انتشارات آفرينش 🌐#کانال_انسان_شناسی 🆔@ahmad_shahgoli ❇ انجمن علمی فلسفه و عرفان اسلامی 🆔️https://eitaa.com/philosophymazaheb ایتا 🆔️ https://t.me/philosophy_mazahebتلگرام 🆔️https://instagram.com/philosophymazahebاینستاگرام

🖌یادداشت 📗وامداریِ ذاتیِ دین به اخلاق ◀️قسمتِ ششم   ❇️این مسیر نیز در تمامِ مولّفه‌های ساختاریِ آن وابسته و مبتنی بر اخلاق است؛ زیرا 1- رسولِ صادق می‌بایست دانشِ اخلاقی و همچنین توانایی مهارتی در جهتِ بهبودِ وضعیّتِ اخلاقیِ جامعه را داشته باشد و این ضرورت جز با پذیرشِ حُسن و قُبح ذاتیِ افعال پدید نمی‌آید. ❇️به بیانِ دیگر فردی که از این طریق به اثباتِ رسالت تمسّک می‌جوید باید پیش از این طریق پذیرفته باشد که داشتنِ چنین معرفتی برای نبیّ ذاتاً خوب و نداشتنِ آن ذاتاً نقص و بد است و همچنین بهبودِ وضعیّتِ اخلاقیِ جامعه ذاتاً خوب است. ❇️2- واجِد بودنِ خصوصیّاتِ رفتاریِ مذکور مبتنی بر پذیرشِ حُسن و قُبح ذاتیِ افعال است؛ زیرا فردی که به حُسن و قُبح ذاتیِ افعال باور ندارد نمی‌تواند بپذیرد که رسولِ خدا همواره باید خصوصیّاتِ مذکور را داشته باشد. به بیانِ دیگر فردی که باورمند به حُسن و قُبح ذاتیِ افعال نیست باید به این لازمه تن دهد که رسولِ خدا گاهی می‌تواند خَلافِ امور یادشده را مرتکب شود؛ مثلاً می‌تواند خیانت کند؛ دزدی کند؛ به ناموسِ مردم تجاوز کند یا دروغ بگوید. بر این اساس، چنین فردی نمی‌تواند از طریقِ فضائل اخلاقی به اثباتِ رسولِ خدا پل بزند. ❇️3- گفته شد که خصوصیّاتِ فکریِ مذکور می‌تواند توسّطِ نصّ و همچنین اعجاز تقویّت گردد. پیش از این روشن شد که طریقِ «نصّ» و «اعجاز» هر دو وابسته به اخلاق هستند؛ بنابراین عواملِ تقویّت کننده‌ی صدقِ رسولِ خدا مبتنی بر اخلاقِ فطری است. ❇️از مجموعِ این سخنان آشکار می‌گردد که طریقِ «مجموعِ شواهد و قرائن» هم در خصوصیّاتِ فکری و رفتاری و هم در عواملِ تقویّت کننده (اعجاز و نصّ) وابسته به اخلاق است. ❇️در مقامِ جمع بندیِ این بحث، بار دیگر مدّعای خود را که اکنون به اثبات رسیده است بارِ دیگر تکرار می‌کنم: «معناداریِ رسالت در گروِ وجودِ راهی برای تشخیصِ رسولِ صادق است. در ادیانِ ابراهیمی سه راهِ اعجاز، نصّ و مجموعِ شواهد و قرائن برای تشخیصِ رسولِ صادق پیشنهاد شده است. تاکنون آشکار شد که هر سه راه در ذات و بُنِ خود وابسته به اخلاق هستند؛ بنابراین مُنکر اخلاقِ فطری و حُسن و قُبحِ ذاتیِ افعال راهی برای تشخیصِ رسولِ صادق ندارد و مفهومِ «رسالت» برای چنین فردی دارای معنای محصّلی نیست». https://t.me/keramatlogic ❇ انجمن علمی فلسفه و عرفان اسلامی 🆔️https://eitaa.com/philosophymazaheb ایتا 🆔️ https://t.me/philosophy_mazahebتلگرام 🆔️https://instagram.com/philosophymazahebاینستاگرام

💫🪐 ۲۸ اردیبهشت روز بزرگداشت «خیام» این خداوندگارِ دانش و فرزانگی و بزرگ‌پیامبرِ پارسی‌سُرایی گرامی باد. خیام همچون فردوسی در چامه‌ها و نوشته‌های خود دانسته و آگاهانه یا سراسر پارسی می‌نوشت و می‌سرود یا از واژه‌های بیگانه بسیار کم بهره می‌برد. چند نمونه از آن‌ها را بخوانیم: ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود نی نام ز ما و نی نشان خواهد بود ☘💫 از تن چو برفت جان پاک من و تو خشتی دو نهند بر مغاک من و تو و آنگاه برای خشت گور دگران در کالبدی کشند خاک من و تو ☘💫 یک چند به کودکی به استاد شدیم یک چند به استادی خود شاد شدیم پایان سخن شنو که ما را چه رسید از خاک درآمدیم و بر باد شدیم ☘💫 هم دانه‌ی امید به خرمن ماند هم باغ و سرای بی تو و من ماند سیم و زر خویش از درمی تا به جُوی با دوست بخور، گرنه به دشمن ماند ☘💫 تا چند زنم به‌روی دریاها خشت؟ بیزار شدم ز بت‌پرستان کنشت خیام، که گفت دوزخی خواهد بود؟ که رفت به دوزخ و که آمد ز بهشت؟ ☘💫 هان کوزه‌گرا بپای اگر هشیاری تا چند کنی بر گِل مردم خواری انگشت فریدون و کف کیخسرو بر چرخ نهاده‌ای، چه می‌پنداری؟ ☘💫 ای کاش که جای آرمیدن بودی یا این ره دور را رسیدن بودی کاش از پی صدهزار سال از دل خاک چون سبزه امید بردمیدن بودی ☘💫 زنهار به کس مگو تو این راز نهفت هر لاله که پژمرد نخواهد بشکفت ☘ روز_خیام فرتور(عکس): تندیس خیام در دانشگاه اوکلاهاما، ساخته‌ی هنرمندانه‌ی حسین_فخیمی ❇ انجمن علمی فلسفه و عرفان اسلامی 🆔️https://eitaa.com/philosophymazaheb ایتا 🆔️ https://t.me/philosophy_mazahebتلگرام 🆔️https://instagram.com/philosophymazahebاینستاگرام

🔰 انجمن علمی فلسفه و عرفان اسلامی دانشگاه بین المللی مذاهب اسلامی به مناسبت «روز بزرگداشت #ملاصدرا » برگزار می کند: 🔹️نشست حضوری با عنوان: 🔸(چالش های حکمت متعالیه در باب توجیه مسئولیت اخلاقی) 📌با حضور: آقای دکتر کرامت ورزدار (دکتری فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه تهران ) خانم دکتر فاطمه سادات کتابچی (دکتری تخصصی الهیات و معارف اسلامی گرایش فلسفه و کلام اسلامی) 🗓 تاریخ: یکشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ 📍مکان:سالن جلسات دانشگاه بین المللی مذاهب اسلامی ⏰ ساعت: : ۱۶:۳۰ الی ۱۸ 🔺️شرکت برای عموم آزاد است ❌ دانشجویان غیر دانشگاه مذاهب اسلامی برای شرکت در این جلسه به ایدی زیر مراجعه فرمایند: @Eskandariisani ✅ انجمن علمی فلسفه و عرفان اسلامی دانشگاه بین المللی مذاهب اسلامی 🆔️ @philosophymazaheb

🌐 پیوند شرکت در آزمون #مسابقه_کتابخوانی با محوریت کتاب نظام حقوق زن در اسلام به قلم استاد شهید مرتضی مطهری : https://kad.mazaheb.ac.ir/1045 📋 آزمون شامل بیست سوال تستی می‌باشد. ⏰ لینک آزمون ساعت ۲۱ باز میشود و رأس ساعت ۲۲ بسته خواهد شد. ⏳ زمان پاسخگویی به سوالات ۲۰ دقیقه می باشد. 📱ابتدا اطلاعت کامل خود را جهت شرکت در آزمون وارد نمایید. سپس کد صحت سنجی به شماره تلفن همراه شما ارسال می گردد، پس از وارد نمودن کد، وارد صفحه آزمون خواهید شد و مدت زمان از لحظه ورود به آزمون محاسبه می‌گردد.

🔰1خرداد سالروز بزرگداشت صدر الدین محمد بن ابراهیم قوام شیرازی(ملاصدرا)"رضوان الله تعالی" 🆔@philosophymazaheb ایتا 🆔https://t.me/philosophy_mazaheb تلگرام 🆔@philosophymazaheb اینستاگرام #انجمن_علمی_فلسفه_و_عرفان

🎙#گزارش_صوتی 🔹با عنوان:(چالش های حکمت متعالیه در باب توجیه مسئولیت اخلاقی) 📌 باحضور: آقای دکتر کرامت ورزدار (دکتری فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه تهران) خانم دکتر فاطمه سادات کتابچی (دکتری تخصصی الهیات و معارف اسلامی گرایش فلسفه و کلام اسلامی) 🔹۳۱اردیبهشت ماه۱۴۰۲ 🆔@philosophymazaheb ایتا 🆔https://t.me/philosophy_mazaheb تلگرام 🆔@philosophymazaheb اینستاگرام #انجمن_علمی_فلسفه_و_عرفان