والهالا یه سالن بزرگه با یه سقف از سپرهای طلا و ۵۴۰ در که جنگجوها راحت وارد بشن. تیر های این تالار از نیزه ساخته شده و از زره برای ساخت نیمکت ها استفاده کردن.
جنگجوها تو والهالا برای راگناروک (جنگ آخرالزمانی) تمرین میکنن تا کنار اُودین و ایزدان بجنگن.
تو یه سری جا ها مثل کتاب مگنس چیس , گفته شده که برای رفتن به والهالا موقع مرگ باید حتما سلاحی هم توی دستت باشه . اما حتی اگر کسی بدون سلاح مثلا در حال دفاع از خانوادش کشته می شد باز هم روحش به والهالا می رفت.
یه سری افسانه ها میگن حتی اگر کسی به خاطر زخم هایی که حین جنگ برداشته چندین روز بعد کشته بشه باز هم میره والهالا.
در بازی *Assassin’s Creed Valhalla*: میتونید از والهالا دیدن کنید.
گروههایی مثل *Amon Amarth* کلی ترک درباره والهالا ساختن.
حقیقتاً میخوام یه دیلیت احترام بذارم ، روم نمیشه چیزی بنویسم 😂
اردوگاه دورگه ها شعبه سوگورو؛
حقیقتاً میخوام یه دیلیت احترام بذارم ، روم نمیشه چیزی بنویسم 😂
نه بابا حرف بزن سیسی.
من خودمم به اینجا احترام نمی ذار_
گورستان هنرمندان ووداستاک
به فاصله چند دقیقه ( البته پیاده ) از میدان اصلی ووداستاک - که همیشه پر از موسیقی زنده و نمایشگاه های هنریه - یه قبرستان خاص روی تپه قرار داره که داستان عجیبی پشتشه. اینجا نه فقط یه گورستان نیست، توی هر گوشه ش یه اثر هنری خوابیده.
- اولش قرار بود اینجا محل دفن پولدارها باشه...
اون موقع (قرن ۱۹) آدمای ثروتمند نمی خواستن بعد مرگ کنار مردم عادی دفن بشن.
ساکنان ( دفن شدگان ؟ مردگان ؟ چی بگم؟ ) معروف:
- بنیانگذاران کمونی هنری بردکلیف (همونجایی که ووداستاک رو مشهور کرد):
- جین و رالف وایتهد
- هروی وایت
- بولتون براون (که حتی تاریخ تولد و مرگش رو خودش روی سنگ قبرش نوشت!)
- نقاشان معروف مثل فیلیپ گاستون و میلتون اوری
- جان هرالد (ستاره موسیقی بلوگرس) و پائولا دانیگر (نویسنده کتاب های کودک)
- حتی هوارد کخ (نویسنده فیلم کازابلانکا) و فرانک سوئیفت چیس (عموی بزرگ چوی چیس، بازیگر معروف) هم اینجان.
تازه داشتم می گفتم چرا همه میگن برقاشون زیاد میره خونه ما طبق برنامه ۲ ساعتهس.
همون روز داره برق: