- رو که دادید کارتان تمام است. در قلبتان ریشه میکند، دردش میزند به لبانتان! و از کار می اندازد خنده هایتان را... - حمیدرضا عبداللهی

یکی باید باشد که وقتی نگاهش میکنی، نه اینکه غصه‌هایت یادت برود، نه؛ فقط یادت بیاید دلیلِ بزرگ‌تری برای خوشحال بودن داری . . - عادل دانتیسم

_ بهم گف بلد نیستم موبافتنو ! گفتم اشکال نداره که خودم بهت یاد می‌دم . یه تیکه از موهای جلومو سه قسمت کردم و شروع کردم به آموزش ، چند مین گذشت ، تقریباً تموم موهام بافته شده بود ، از نگاه کردن به موهام و اینکه درست می‌بافم یا نه خسته شده بودم ، شروع کردم به باز کردن بافت ؛ تموم که شد نیگا کردم تو صورتش گفتم : خب یاد گرفتی ؟ همین‌جور زُل زده بود تو چشام ! گفتم : چی‌ شد ؟! گفت : می‌دونستی مژه‌هات خیلی بلنده ؟♥️'(( :

- من نمی خوام یه غریبه باشم ؛ می‌خوام اون کسی باشم که بالای استخون ترقوه‌تُ می‌بوسه همونی که وقتی خسته شدی و کسل بودی دوست داری کنارش بشینی پشت فرمون و بزنی به جاده ، تو خیابونا آهنگای مورد علاقتو باهاش گوش بدی و مطمعن باشی همیشه یکی کنارت هست که هر وقت خواستی همزمان با تو اونارو فریاد بزنه و برات بخونتشون . . همونی که وقتی باهاشی دیگران بهش حسودی کنن و بدونن چه جایگاهی توی قلبت داره . . همونی که وقتی می‌خوای گریه کنی ، دوست داری بری بغلش و هیچ‌وقت از عطر تنش جدا نشی . . همونی که درست تو شرایط سخت دستاتو سفت می‌گیره و توی چشمات زل می‌زنه و می‌گه من تا تهش باهاتم همونی که وقتی دورت شلوغ می‌شه سریع اسمشو صدا می‌زنی و نگرانی نکنه یه موقع ازت دور شه همونی که دوست داری تا همیشه اسمش روی قلبت ، توی رگای آبیِ تنت و زبونت جاری باشه من دلم می‌خواد همون فردی باشم که حاضر نیست به کسِ دیگه‌ای به غیر از تو بگه عشق . .

پاریس ؛ ۱۰ نوامبرِ ۱۸۸۶ : میروم‌بخوابم ؛ خرد‌وخسته‌ام ؛ تمام‌ِبعدازظهر بی‌محاباگریستم ؛ تورابیش‌تردرآغوش‌می‌گیرم توهم‌بیش‌ازپیش‌دوستم‌بدار ؛ چون‌غمگینم . . + ازمیان‌ِنامه‌ی‌ژرژساند‌به‌گوستاوفلوبر ✉️☘'

‹ سیمین‌دانشور › قشنگ‌حرف‌ِدلمونُ‌میزنه اینجاك‌میگه : سکوتِ‌من‌همیشه‌به‌معنیِ‌رضایت‌ نیست ؛ گاهی‌یعنی‌خسته‌ام ؛ خسته‌ام‌از‌اینکه مدام‌به‌کسانی‌که‌هیچ‌اهمیتی‌به‌فهمیدن‌ نمیدهند ؛ توضیح‌دهم .

‏شما اگر پول رو چرک کف دست تصور کنین، دست های من همیشه ضدعفونیه.

ادبیات فارسی اینطوریه که شما پس از گفتن کلمه «بلا نسبت» مجاز به هرگونه فحاشی هستید.

لالایی قشنگ ...

_

حافظ اونقد به معجزه بغل معتقد بوده که میگه : گر چه پیرم ؛ تو شبی تنگ در آغوشم کَش تا سحرگه ز کنارِ تو جوان برخیزم

به‌درمانم‌نمی‌کوشی.