#زبان_حال_حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه سر آمد شام غم هایم، مه عیدم کجا بودی شب آرامش من، صبح امیدم کجا بودی سفر اینقدر طولانی؟ نگفتی دختری داری نمی دانی چقدر از عمه پرسیدم کجا بودی مغیلان چیست می دانی؟ فقط این را بگو بابا ز پایم دانه دانه خار می چیدم کجا بودی نه لالایی نمی خواهم دگر، اما در این مدت که من از درد یک شب هم نخوابیدم کجا بودی نبودی زجر کاری کرد که حتی گفتنش سخت است به خود پیچیدم از آن درد، پیچیدم کجا بودی نمی خواهم بگویم که کجا رفتم، نمی خواهم بپرسم از تو در بازار چرخیدم کجا بودی نمی خواهد بگویی که کجا رفتی، نمی خواهد که از خاکستر گیسوت فهمیدم کجا بودی به زحمت روی پنجه ایستادم در میان بزم خودم با چشم خود دیدم، خودم دیدم کجا بودی #محمد_رسولی @poem_ahl

#مناجات_با_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مدح_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #گریز_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه بدون تو شب و روزم نمی شود سپری به جز تو از تو نداریم خواهش دگری به عمق داغ تو واقف نگشته سوخته ایم همین قَدَر که شنیدیم روضه ای گذری نه شعر که سخن ساده پیش تو سخت است به غیر گریه ندارم برای تو هنری ز اشک دیده خود کسب معرفت کردم تو را شناخته ام با مبانی نظری اگر غلط نکنم اوج سرّ لولاکی طفیل هستی عشقند آدمی و پری اگرچه یوسفی اما من به شیوه ای دیگر من آمدم سر بازار تو مرا بخری زهیر را وسط خیمه اش ز خود بردی نمی شود بروی جایی و دلی نبری از آن زمان که دم علقمه قدت خم شد شده ست مبدا تاریخ هجری قمری #محمد_رسولی @poem_ahl

#مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #گریز_امام_حسن سلام‌الله‌علیه #گریز_امام_علی سلام‌الله‌علیه #گریز_امام_حسین سلام‌الله‌علیه شنیده ام خبر از کوچه بنی هاشم که سوخته جگر از کوچه بنی هاشم اگر که کوچه مشوق سر شکستن داشت شکسته شد کمر از کوچه بنی هاشم اعوذ بالله اگر در روضه زهرا در آوریم سر از کوچه بنی هاشم ستاره ای به روی خاک کوچه افتاد و کبود شد قمر از کوچه بنی هاشم مسیر رفتن تا خانه را دو چندان کرد مصیبت گذر از کوچه بنی هاشم فقط نه حرمت مادر شکسته شد آنجا شکسته شد پسر از کوچه بنی هاشم حسن گرفت به زحمت دو بال زخمی را و جمع کرده پر از کوچه بنی هاشم سه ماه پیش علی روی خود نمی پوشاند نرفته بود اگر از کوچه بنی هاشم گمان کنم که برای دل علی داغی نبود بیشتر از کوچه بنی هاشم به کربلاست همان آتش در و دیوار به نیزه رفته سر از کوچه بنی هاشم #محمد_رسولی @poem_ahl

#زبان_حال_حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها #مدح_حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها عجز اگر آید به دیدارم جوابش می‌کنم کاخ اگر کوه احد باشد خرابش می‌کنم پرده های قصر افتاد از طنین ناله ام کفر اگر در پرده باشد بی‌نقابش می‌کنم مدح باب علم طاها گر چه اینجا باب نیست در میان شامیان امروز بابش می‌کنم یک رساله از کراماتم اگر در دست نیست می نویسم بعدها صدها کتابش می‌کنم دارم از بابا بزرگ خویش ارث روشنی در شعاعم ذره باشد آفتابش می‌کنم از خدایم اذن دارم زیر سقف گنبدم هر دعایی را بخواهم مستجابش می‌کنم آنکه حتی یک النگو در ضریح انداخته با خدا در روز محشر بی‌حسابش می‌کنم سفره دار روضه‌ی بابا منم، با دست خویش گندمی گر نذر گردد آسیابش می‌کنم زنده باشم بعد از این ای عمه جان گهواره‌ای عاقبت می‌سازم و نذر ربابش می‌کنم آستین پاره ای دارم خدا را شاکرم بر سرم در پیش نامحرم حجابش می‌کنم #سید_میلاد_حسنی @poem_ahl

#زبان_حال_حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #گریز_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #گریز_حضرت_رباب سلام‌الله‌علیها #گریز_حضرت_علی_اصغر سلام‌الله‌علیه #اسارت خسته ام از بس که بوسیدم تو را از راه دور قامت نیزه بلند و قلب دختر سوخته بس که دیدم جای سنگی را روی پیشانی ات اشک هم حتی درون دیدهء تر سوخته سوختم اما نه به اندازهء تو در تنور حتم دارم صورت تو ده برابر سوخته پشت عمه زینبم سنگر گرفتم بین دود تا که من کمتر بسوزم جاش، سنگر سوخته آتش از بالای خیمه ریخت بر سرهای ما چادر و پیراهن ما بعدِ معجر سوخته گر مرتب نیست موهایم به من خرده مگیر علتش این است موهایم روی سر سوخته بر روی خار مغیلان بارها خوردم زمین آبله دارد کف پایم سراسر سوخته عمه می گوید شبیه مادرت زهرا شدم پشت در انگار دست و پای مادر سوخته تا توانستند ما را هر کجا سوزانده اند کربلا خیمه، مدینه خانه و در سوخته راستی بابا نگفتم بیشتر از من رباب زیر نور آفتاب از داغ اصغر سوخته #مهدی_مقیمی @poem_ahl

#مناجات_با_خدا #گریز_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها روزها را با توسل کردنم شب می‌ کنم دارم از این ناحیه خود را مقرب می‌ کنم خلق تحویلم نمی‌ گیرند، تحویلم بگیر تو که تحویلم نمی­ گیری همه‌ ش تب می‌ کنم عقل را از بارگاه عشق بیرون کرده‌ اند خویش را دارم به دیوانه ملقب می‌ کنم اختیار عبد یا رب را به دست من دهند اختیاراً خویش را عبد و تو را رب می‌ کنم من که عادت کرده‌ ام شب‌ ها به درس عاشقی روزها فکر فرار از دست مکتب می‌ کنم دیشبم از دست رفت و حسرتش را می‌ خورم گرچه امشب آمدم گریه به دیشب می‌ کنم گفت کارت چیست گفتم چند سالی می‌ شود کفش‌ های گریه کن‌ ها را مرتب می‌ کنم من تمام خلق را یک روز عاشق می‌ کنم من تمام شهر را از تو لبالب می‌ کنم هر سحر از پنج‌ تن، گریه تقاضا کرده‌ ام هر چه را دادند یکجا خرج زینب می‌ کنم #علی_اکبر_لطیفیان @poem_ahl

#مدح_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه هر گرفتاری سراغ آستانش را گرفت رزق و روزی تمام خاندانش را گرفت خوش به حال سائلی که سائل عباس شد خوش به حال آنکه از عباس نانش را گرفت روز محشر دست هایش دستگیری می‌کند دست خود را داد دست دوستانش را گرفت هیچکس اندازه ی عباس شرمنده نشد کربلا بدجور از او امتحانش را گرفت از خجالت آب شد، آب آور کرب و بلا عصر تاسوعا امان نامه امانش را گرفت چشم هایش پاسبان های بنات خیمه بود حرمله با تیر، چشم پاسبانش را گرفت تیرها در پیکرش وقتِ زمین خوردن شکست بس که خون رفت از تنش آخر توانش را گرفت صارَ کَالقُنفُذ... برای تیرها جایی نماند ناگهان سرنیزه ای حجم دهانش را گرفت قتل او کار عمود آهن و نیزه نبود تیرهایی که به مشکش خورد جانش را گرفت از بغل تا که سرش را بر سر نیزه زدند گریه های ناتمامی خواهرانش را گرفت #گروه_یامظلوم @poem_ahl

#مناجات_با_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه جز بر آن تیغ دو ابروی تو سر نفروشم غرقه ی درد، ولی زخم جگر نفروشم زندگی بی نمک روضه ی تو شیرین نیست نمک شور تو بر کوه شکر نفروشم دل به شب های عزاداری تو خوش کردم خرقه ی مشکی خود را به سحر نفروشم گریه آباد شدم خانه ات آباد حسین! به دو صد درّ و گهر دیده ی تر نفروشم دستهایم عوض کرببلا می ارزد ببُریدش، که پرم را به ضرر نفروشم وقت پرپر زدنم رقص طرب خواهم کرد دست را می دهم و باده طلب خواهم کرد پر شکسته به تمنای چمن می آیم آخر الامر به دیدار تو من می آیم گرچه قسمت نشده تا به حضورت برسم عطر سیبم که گه از سوی قرن می آیم وقت رجعت که سر از خاک برون می آری بی کفن سوی تو من پاره کفن می آیم آن قدر در وسط روضه زبان می گیرم لال هم گر که بمیرم به سخن می آیم باز از آن چه که آمد سر تو می گویم باز از غارت انگشتر تو می گویم #محسن_حنیفی @poem_ahl

#مناجات_با_خدا #گریز_امام_زمان سلام‌الله‌علیه #گریز_امام_علی سلام‌الله‌علیه #زبان_حال_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه دلیل دارد اگر سر به زیر و غمگینم نمانده باطنی اصلا به ظاهر دینم نگاه کردم و دیدم تمام شد عمرم هنوز جاهلم و بنده ی شیاطینم گناه کردم و از رو نرفتم و حالا مرا زمین زده این کوله بار سنگینم قساوت دل آلوده ام سبب شده است امام عصر خودم را اگر نمی بینم همیشه بر در این خانه محترم بودم منی که مستحق ناسزا و نفرینم خودم اگر چه خودم را دگر نمی بخشم ولی به رحمت پروردگار خوش بینم درست نیست بیایم به خانه، می دانم اجازه هست کمی پشت خانه بنشینم؟ اگرچه شیعه نبودم تمام عمرم را خوشم به لطف علی در صف محبینم شنیده ام که علی همدم فقیران بود در آرزوی علی سال هاست مسکینم خدا کند که بیاید کنار من باشد خدا کند که بیاید زمان تلقینم مرا به مرهم و طب و طبیب حاجت نیست که اشک روضه ی عباس هست تسکینم شکسته ای کمرم را بلند شو برویم سکینه را چه کنم من شهید خونینم؟ هزار شکر که ام البنین نمی بیند چقدر غنچه ی تیر از تن تو می چینم #محمدجواد_شیرازی @poem_ahl

#مناجات_با_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #گریز_حضرت_عباس سلام‌الله‌علیه می برم نام تو را تا ببری نام مرا پُرکن از جام لب خویش همه جام مرا خاک هم گاه گداری بدهد طعم عسل بوسه از خاک رهت کرده عوض کام مرا خاطرم نیست چه شد بر تو گرفتار شدم پهن کردی سر گیسوی خودت دام مرا هرنفس بی تو شده مردن تدریجی من رنگ و بویی بده این گردش ایام مرا اگر این سر به سر راه تو افتد زیباست به شهادت بنما ختم سر انجام مرا نذر کردم که دگر سمت گناهی نروم شرطش این است حمایت کنی اقدام مرا دل من ظرف بلوریست پر از خون جگر کنج میخانه مبین گریه آرام مرا به خدا کرببلایی شدنم دست شماست جان عباس فراموش مکن نام مرا به پریشانی گیسوی سر ام بنین دیگر امضا بنما برگه اعزام مرا روضه خوان گفت حسین؛ بوی حرم شد احساس وعده ما سحری پای ضریح عباس #قاسم_نعمتی @poem_ahl

#مناجات_با_امام_زمان سلام‌الله‌علیه #گریز_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #گریز_امام_رضا سلام‌الله‌علیه هرچه بد تا می کنم با من مدارا می کنی از سر لطف و کرم با بی حیا تا می کنی حاجتم را می دهی تا من تقاضا می کنم دردهایم را خودت فوراً مداوا می‌کنی پیش چشمان همه داری بزرگم می کنی آبرویت را دوباره خرج رسوا می کنی پرده پوشی می کنی و باز عصیان می کنم هر که بویی می برد فوراً تو حاشا می کنی صبح تا شب این همه بد می کنم اما شما کار خوبم را فقط در بوق و کرنا می کنی!!! سعی کردم تا گناهم را نبیند عابری غافل از اینکه مرا داری تماشا می کنی از جمودُ العینِ خود تا که شکایت می کنم خشکی این چشمه را هربار دریا می کنی یاد کن آلوده را یابن الحسن از باب لطف در قنوت نیمه شب با رب که نجوا می کنی… …یا زمانی که میان روضه های مادرت گریه بر درد و مصیبت های زهرا می کنی دوستان من همه کرب و بلا را دیده اند نوبت من که شده، امروز و فردا می کنی کربلا میخواهم آقا التماست می کنم گریه دارم می کنم… داری تماشا می کنی؟! آخرش هم ضامنم سلطان مشهد می شود بعد از آن برگ براتم را تو امضا می کنی #محمدجواد_شیرازی @poem_ahl

#مناجات_با_امام_زمان سلام‌الله‌علیه #زبان_حال_حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها سلام بر تو امامی که نفسِ تطهیری سلام بر تو که چون رحمتی، فراگیری سلام بر تو زمانی که غرق طاعاتی سلام بر تو زمانی که روزه میگیری بدون شمسِ پر از خیر و برکت رویت به ما رسید عجب روزگار دلگیری گذشت و چشم به راهت جوانی ام طی شد نیامدی و رسیده است موسم پیری نشد مقدمه سازِ ظهورتان باشم منِ خراب دعایم نداشت تأثیری چقدر گریه و توبه به جای من کردی حلال کن که نکردم هنوز تغییری من از زمان ورودم به قبر می ترسم بیا و ناجی من شو در آن سرازیری اجازه هست کمی از زبان عمه یتان بخوانم از غم ویرانه و زمینگیری؟! پدر شبی که رسیدی برای من قدر است رقم زده است برایم خدا چه تقدیری ببخش این همه امشب به لکنت افتادم ببخش از رخ سابق نمانده تصویری به تابِ زلف تو دستم نمی رسد دیگر شکسته بازوی من در میان درگیری بدون هیچ دلیلی مرا کتک زده اند بدون هیچ دلیلی و هیچ تقصیری #محمدجواد_شیرازی @poem_ahl

#مدح_امام_صادق سلام‌الله‌علیه #مرثیه_امام_صادق سلام‌الله‌علیه #گریز_امام_سجاد سلام‌الله‌علیه #گریز_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها #گریز_امام_حسین سلام‌الله‌علیه مگر رسول به وصفش بیان کند سخنی که وصف ذات خدا نیست کار همچو منی جواب هر چه که باشد، نوازش است مرا خدا کند بنوازد مرا ولو به لنی بساط حوزه کرم می‌کند، چه ذوالکرمی بساط روضه عطا می‌کند، چه ذوالمننی به دست شیخ الائمه غدیر جان بگرفت بله، غدیر جوان شد ز بادۀ کهنی ببین حدیث حدیث و ببین که بحث به بحث چگونه یک تنه رفته به جنگ تن به تنی به جعفر بن محمد بگو بسوز و بساز مباش فکر حرم گر نوادۀ حسنی سیاه‌تر ز همه روزگار پروانه است اگر که شمع بسوزد میان انجمنی نخست آنچه صدا می‌کند سر زانوست اگر کشیده شود ناگهان سر رسنی ببین چه بر سر زن یا که مرد می‌آید طناب را بکشی، تازیانه هم بزنی عبا نداشت که از خجلتش به سر بکشد پناه برد به یک آستین پیرهنی چه سخت می‌گذرد مرد آبروداری طی طریق کند با غلام بددهنی اگر چه سوخته در، جای شکر آن باقی ست که میخ در نگرفته به گوشه بدنی اگر چه از نفس افتاده، باز هم راضی ست که بین کوچه نیفتاده است هیچ زنی چه حرف‌ها نشنید و چه چیزها که ندید شکسته دل شد و آمد، ولی چه آمدنی غریب نیز از اینجا نمی‌رود عریان برای تو کفن آورده‌اند، عجب کفنی #علی_اکبر_لطیفیان @poem_ahl

#مدح_امام_صادق سلام‌الله‌علیه #مرثیه_امام_صادق سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها باز گرفته دلم برای مدینه باز نشسته دلم به پای مدینه شکر خدا عاشق دیار حبیبم شکر خدا که شدم گدای مدینه بال فرشته است، سایبان قبورش بال فرشته است، خاک پای مدینه در کفنم تربت بقیع گذارید صحن بقیع است، کربلای مدینه کرب و بلا می‌شود دوباره مجسم تا که به یاد آورم عزای مدینه دست من و لطف دست با کرم تو جان به فدای بقیع بی حرم تو سنّ تو، قدّ تو را کشیده خمیده؟ یا که خداوند آفریده خمیده؟ منحنی قدّت از کهولت سن نیست شاخۀ سیبت ز بس رسیده، خمیده بس که غریبی تو ‌ای سپیده محاسن شیعه اگر چه تو را ندیده، خمیده نیست توان پیاده رفتنت‌ ای مرد پس به کجا می‌روی خمیده، خمیده؟ هر که صدای تو را میان محله وقت زمین خوردنت شنیده، خمیده در وسط کوچه‌ها صدای تو این بود مادر من! مادر شهیده! خمیده! کیست که دارد تو را ز خانه می‌آرد؟ در وسط کوچه‌ها شبانه می‌آرد؟ وقتی در خانه در برابرت افتاد خاطره‌ای در دل مطهرت افتاد مرد محاسن سپید شهر مدینه کاش نگویی چگونه پیکرت افتاد گرم خجالت شدند خیل ملائک حرمت عمامه‌ات که از سرت افتاد راستی این کوچه آشناست، نه آقا؟ آه، همین جا نبود مادرت افتاد؟ تکیه زدی تا تنت به خاک نیفتد حیف ولی لحظه‌های آخرت افتاد #علی_اکبر_لطیفیان @poem_ahl

#مدح_امام_صادق سلام‌الله‌علیه #مرثیه_امام_صادق سلام‌الله‌علیه #گریز_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیه #گریز_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها #گریز_امام_حسین سلام‌الله‌علیه هر آنکه از سوی تو انتخاب خواهد شد به ذره بودن خود آفتاب خواهد شد میان طایفه مرجع حساب خواهد شد فقیر دست تو عالی جناب خواهد شد گدا کجا و تو با این مقام، آقا جان به منبری که نشستی سلام، آقا جان مقام علم، مقام تو را نشان داده کلام نور تو بر حوزه‌ها توان داده کنیز خانه‌ات آقا به مرده جان داده حسین گفتن تو عرش را تکان داده بساط روضه و گریه بپاست هر هفته و صحن خانۀ تو کربلاست هر هفته تو بین سجده‌ای و شعله‌ها بلند شده چه دودی از در بیت الولا بلند شده صدای نعرۀ یک بی حیا بلند شده کسی برای جسارت ز جا بلند شده طناب دست علی بسته شد به دستانت نگاه کن به زن و بچۀ هراسانت غریب در وسط شهر آشنا شده‌ای عمامه از سرت افتاد و بی عبا شده‌ای میان عربده‌ها بی سرو صدا شده‌ای شبیه عمه، گرفتار اسب‌ها شده‌ای نفس بگیر، ندو بین کوچه‌ها اینقدر که اذیتت نکند باز درد پا اینقدر اگرچه زندگی‌ات آه و سربه سر درد است اگرچه رد شدنت از سر گذر درد است اگرچه بغض تو مابین صدنفر درد است بگو که سهم تو هم از لگد کمردرد است؟ بگو که بر کف پای تو خار افتاده؟ گذار تو طرف نیزه دار افتاده؟ به هرطرف بدنت را که لشگری نکشید کسی لباس تو را پیش مادری نکشید کسی ز اهل و عیال تو روسری نکشید ز گوش و گردن اطفال زیوری نکشید به جسم بی رمق تو عصا زدند اصلاً؟ سر تو را بروی نیزه‌ها زدند اصلاً؟ #سید_پوریا_هاشمی @poem_ahl

#مرثیه_امام_صادق سلام‌الله‌علیه #گریز_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها #مجلس_شام آقاى بى کسى که غم ارثیه داشته انسى به داغ مادر انسیه داشته کنج ‌اتاق خویش حسینیه داشته با اهل خانه مجلس مرثیه داشته حالا گرفته روضه، غریبانه باز هم نشناختند خشک مقدس مئاب‌ها خورشید علم را پس ابر حجاب‌ها مشتى، رفوزه در پى درس و کتاب‌ها شاگردهایشان همه در رختخواب‌ها آتش زدند بر در یک خانه باز هم حق می‌دهیم مرد اگر گریه می‌کند تنها میان چند نفر گریه می‌کند با ترس دختران چقدر گریه می‌کند افتاده یاد مادر و در، گریه می‌کند تکرار شد مصیبت پروانه باز هم آتش به بیت اطهرش افتاد، گفت: آه یاد صداى مادرش افتاد، گفت: آه عمامه‌اش که از سرش افتاد، گفت: آه وقت فرار، دخترش افتاد، گفت: آه ترسیده است دختر دردانه باز هم یک نانجیب خنجر آماده می‌کشید یک بى حیا عمامه و سجاده می‌کشید بند طناب را که زنازاده می‌کشید شیخ الائمه را وسط جاده می‌کشید آسیب دید غیرت مردانه باز هم بی احترام رفت، ولى عمّه زینبش... بین عوام رفت، ولى عمّه زینبش... در ازدحام رفت، ولى عمّه زینبش... بزم حرام رفت، ولى عمّه زینبش... وقت گریز شد دل دیوانه، باز هم دست عیال او به طنابى نرفت، نه! دست کسى به سوى حجابى نرفت، نه از صورتى عفیفه نقابى نرفت، نه ناموس او به بزم شرابى نرفت، نه رفتیم سمت مجلس بیگانه باز هم بالاى تخت قائله‌اى بود، واى من پیش رباب، حرمله‌اى بود، واى من زینب میان سلسله‌اى بود، واى من چوب بدون حوصله‌اى بود، واى من خون شد روان از آن لب جانانه باز هم #محمدجواد_پرچمی @poem_ahl

#مرثیه_امام_صادق سلام‌الله‌علیه نه رواقی، نه گنبدی، حتی سنگ قبری سرمزار تو نیست! غیر مشتی کبوتر خسته خادمی، زائری، کنار تو نیست بغض‌هایم کجا دخیل شوند؟ پس ضریحت کجاست آقاجان؟ روضه‌خوان‌ها چرا نمی‌خوانند؟ گریه‌ها بی صداست آقاجان گنبدی نیست تا دلم بپرد پابه پای کبوتران شما کاش می‌‌شد که دانه‌ای گیرم امشب از دست مهربان شما حرف گلدسته را نباید زد تا حسودان شهر بسیارند از شما خانواده آقاجان درمدینه همه طلبکارند! حیف آن چاه‌ها که حیدر کند! چقدر مادرت دعاشان کرد عوض آن همه محبت‌ها این مدینه چه خوب جبران کرد! کاش ایران می‌‌آمدی آقا نزد ما اهلبیت محترمند پیر مظلوم بی حرم، اینجا پسران تو صاحب حرمند کاش ایران می‌‌آمدی آقا ملک ری قبلۀ ولا می‌‌شد مثل مشهد برایتان اینجا مشهدالصادقی بنا می‌‌شد کاش ایران می‌‌آمدی آقا قدمت روی چشم ما جا داشت کاش خاک شلمچه و فکه عطر یاس عبایتان را داشت کاش ایران می‌‌آمدی آقا مردمش رأفت و حیا دارند ریسمان دست هم نمی‌بندند همه دل‌های با صفا دارند کاش ایران می‌‌آمدی آقا در مدینه غریب افتادید من بمیرم برایتان؛ گیر... ...عده‌ای نانجیب افتادید کاش ایران می‌‌آمدی آقا مردمش از مغیره بیزارند حرمت گیسوی سپیدت را در مدینه نگه نمی‌دارند کاش ایران می‌‌آمدی آقا نوکری تو کم ثوابی نیست همه جا از فضائلت گویند صحبت از مجلس شرابی نیست #وحید_قاسمی @poem_ahl

#مناجات_با_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مدح_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه ز هر طرف مه رخساره ات، به جلوه گری است خموش باد، نگاهی که ناظر دگری است دو صد مسیح نفس، مانده واله و مبهوت که در فضای شفاخانه ات، عجب اثری است کنم به تاجوران ناز، از غلامی تو که نوکری، در این خانه، فوق تاجوری است اگر تو جلوه نمایی به وقت دادن جان به عمر، افضل ساعات بنده، محتضری است به دهر، هر خبری هست، زیر گرچم توست اگر کسی در دیگر زند، ز بی خبری است سزد، تمام بخوانم نماز، در حرمت که حائر توأم، ای شاه! خانه پدری است ز عمر نوح فزونتر دهند اگر کس را به هرزه می رود، ار بی غم رخت، سپری است هزار سال ز سر دادنت گذشت و فلک هنوز هم به عزای تو، گرم نوحه گری است صف جزا، نفسی، خنده از لبش نرود «رحیق»! آنکه دمی در غم حسین گریست #علیرضا_قاسمی @poem_ahl

#مناجات_با_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_حضرت_علی_اصغر سلام‌الله‌علیه هر که از لجّه ی غم جرعه مکرر نخورد روز محشر قدحی از می کوثر نخورد پدرم گفت به من، مثل حسین بن علی هیچ شاه دگری غصه ی نوکر نخورد چوب هم باشی و وقفش نشوی باخته ای هیزم است آنچه به درد تن منبر نخورد بشکند دستم اگر گوش من این را شنود «پای مرکب به تنش وا شد» و بر سر نخورد گریه کردم که فقط زخم تنش خوب شود گیرم این اشک به درد صف محشر نخورد شدنی نیست که بی یار شود خون خدا به غرور نوه ی شیر خدا بر نخورد اول روضه ی شش ماهه به خود گفت کسی: کاش این مرتبه آن تیر به اصغر نخورد به روی دست و به سر نیزه رسالت دارد تا سه شعبه به پدر، سنگ به مادر نخورد #مرضیه_نعیم_امینی @poem_ahl

#مناجات_با_حضرت_معصومه سلام‌الله‌علیها #مدح_حضرت_معصومه سلام‌الله‌علیها حرم امن تو کافی‌ست هراسان شده را مثل شَه، راه بده آهوی گریان شده را دل سپردیم به آن معجزه‌ی چشمانت تا که آباد کنی خانه‌ی ویران شده را مهر تو باعث خاموشی آتشدان است خارج از دست خلیل‌َست، گلستان شده را گندم ری به تنور کرمت پخته شود! از تو داریم پس این مزرعه نان شده را هرچه شد خرج حرم ارزش او بیشتر است از طلا حرف نزن، نقره ایوان شده را به در خانه تو بسته و وابسته شدیم چه نیازی است به جنت سگ دربان شده را گر قرار است جبین‌ش به قدومت نرسد کافرش بیش نخوانیم مسلمان شده را در محله خبر لطف تو بهتر پیچید پخش کردند اگر قصه مهمان شده را شدنی نیست کرم داشته باشی، اما دستگیری نکنی دست به دامان شده را پنجره ساخته‌ای دور ضریح کرمت تا ببندند به آن زلف پریشان شده را ما فقط ظاهری از اوج تو را می‌بینیم گذری نیست به معراج تو حیران شده را جلوه‌ای کردی و زهرای پر از جذبه تو تا قم آورد دل شاه خراسان شده را #علی_اکبر_لطیفیان @poem_ahl

#مناجات_با_حضرت_معصومه سلام‌الله‌علیها #مدح_حضرت_معصومه سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها #مرثیه_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها نشسته ام بنویسم حرم، حرم، بانو چه خوب شد که دوباره کبوترم، بانو نشسته ام بنویسم مرا به قم ببری دو هفته ای شده اصلا نمی­پرم، بانو نشسته ام بنویسم مرا رها نکنی که بی تو راه به جایی نمی­برم، بانو مسیح نیز مریضی مرا علاج نکرد ولی به لطف تو امروز بهترم، بانو امام زاده ی موسی بن جعفری، خانم غلام­زاده ی موسی بن جعفرم، بانو سلام بانوی خیرات، بانوی برکات هزار بار بر این خیر مقدمت صلوات به شرط آنکه فدایت شوند سر دادند به شرط آنکه برایت شوند، پَر دادند شفیعه ی همه، مدیون چادرت هستیم به لطف توست به ما سایه ای اگر دادند تمام حاجت خود را نوشتم و بعدا حساب کردم و دیدم که بیشتر دادند قدم گذاشتی و یک نفس زدی و سپس به علم حوزه ی علمیه ها اثر دادند چهار امام کمال تو را بیان کردند چهار امام جلال تو را خبر دادند چهار امام نوشتند احترام تو را شکوه نام تو را،جلوه ی مقام تو را بلند عرش خدا هم ردیف شانه ی تو بهشت باغچه ای در حیاط خانه ی تو قدم به سمت مدینه زدم نفهمیدم چطور شد که رسیدم به آستانه ی تو من و تو هر دو به دنبال یک هدف هستیم تویی روانه ی مشهد منم روانه ی تو حریمت آینه، ایوانت آینه، آری چقدر آینه در آینه است خانه ی تو شبیه فاطمه، همسایه آبرویش را گرفت شب به شب از گریه ی شبانه ی تو بخوان نماز شبت را که استفاده کنیم و پخش کن رطبت را که استفاده کنیم کریمه! سفره ی نان را بدست تو دادند همیشه روزی مان را بدست تو دادند چگونه دل نگران قیامتم باشم دل منِ نگران را بدست تو دادند کلید قفل حرم را بدست ما دادند کلید قفل جنان را بدست تو دادند قلمروی تو خلاصه نمی­شود در قم همه زمین و زمان را به دست تو دادند نجات مردم قم دست "میرزای قمی" است نجات هر دو جهان را بدست تو دادند نگاه ما همه بر آفتاب محشر توست دخیل ما همه بر رشته ی معجر توست نکرده است کسی غیر حق تماشایت ز بس که خالق تو آفریده بالایت تو ازدواج نکردی به خاطر اینکه نبود هیچ کسی هم طراز و همتایت کنار جلوه ی تو می­شود خدا را دید تو کوه طوری و بابای توست موسایت تمام مردم دنیا به پات می­میرند فقط همینکه بگوید: فدات بابایت تویی که این همه باشد عطای امروزت خودت بگو که چقدر است عطای فردایت یگانه دختر موسی بگیر دست مرا شفیع جنت کبری بگیر دست مرا تو آن همیشه کرم، من همیشه نوکر تو مرا بزرگ نوشته است ذره پرور تو کنیز بود اگر مادرت، کنیز تو بود هزار حضرت مریم کنیز مادر تو تو آنقدر عظمت داشتی که از مادر فقط امام رضا می­شود برادر تو و از میان پسرهای موسی جعفر فقط امام رضا بود سایه ی سر تو خدا کند که نگیرد به چوبِ ناقه سرت خدا کند که نگیرد به سنگ معجر تو خدا کند که اینجا پرت به در نخورد شبیه مادر زینب، سرت به در نخورد #علی_اکبر_لطیفیان @poem_ahl

#مناجات_با_امام_حسین سلام‌الله‌علیه #مرثیه_امام_حسین سلام‌الله‌علیه وقتی که روح عاشقان وابسته تن نیست در مرگ فیضی هست که در زنده بودن نیست من دیدمت با دل! بقیه را نمیدانم هرجا که دل باشد جواب یار هم‌ لَن نیست با شمعدان روضه قبرم را مزین کن تا کس نگوید خانه عشاق روشن نیست یک زحمتی دارم! خودت بر قبر من بنویس... چیزی به غیر از دوری تو قاتل من نیست! دامن مکش بگذار دستم بند تو باشد جز تو امیدی بر من آلوده دامن نیست باهم دوباره روضه میگیریم در محشر گیرم برای من مجال روضه فعلا نیست من بیشتر از نیزه سنگ و چوب میبینم نه نه کبودی تن تو جای آهن نیست خیز و بگو با زینب از گودال برخیزد شمر آمده اینجا دگر جای نشستن نیست #سید_پوریا_هاشمی @poem_ahl

#مناجات_با_امام_رضا سلام‌الله‌علیه #مدح_امام_رضا سلام‌الله‌علیه #مشهد پیش پای من اگر چه راه غیر از چاه نیست شکر، اما دستم از دامان تو کوتاه نیست از زمانی که پیاده تا حریمت آمدم تازه دیدم تا بهشت آنقدر ها هم راه نیست گنبدت خورشید تابانی است در شبهای شهر آنقدر که در غزلها صحبتی از ماه نیست آفتاب لطف را تابانده ای بر عام و خاص خواه زائر بی گناه است آسمانش خواه نیست گاه و بی گاه آمدن یا گاه گاهی آمدن هیچکس نشنیده از دربان اینجا "شاه نیست" پنجره فولاد تو طوری گره وا میکند که ضریحت نیز از غمهای ما آگاه نیست اشک های شوق بر مژگان جارو شاهد است هیچ کاری در حرم همراه با اکراه نیست در زیارت نامه هایت مهربانی جاری است هیچ یک اما به خوبی امین الله نیست #احمد_حیدری @poem_ahl

#مدح_حضرت_معصومه سلام‌الله‌علیها #مدح_امام_رضا سلام‌الله‌علیه #مشهد #قم کرامت هست آن جایی که سائل می شود پیدا اگر چه دست و پا گم می شود، دل می شود پیدا گره از مشهد و قم وا نگشته بر نخواهد گشت برادر خواهری اینگونه مشکل می شود پیدا ز هر دلشوره ای دل را به دریای تو باید زد که قدر اشک از امواج ساحل می شود پیدا دل ایران ز لطف سایه ی خورشید مشهد گرم و قم همشیره اش چون ماه کامل می شود پیدا دو دلبر از جناب حضرت موسی بن جعفر چون حسین و زینبی حیدر شمایل می شود پیدا بدون زهر هم معصومه ی دور از رضا می مرد مثالش زینب کبری، دلایل می شود پیدا @poem_ahl

#مناجات_با_امام_زمان سلام‌الله‌علیه #گریز_حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها در کارِ عشق دوری و هجران به ما رسید یوسف که رفت غُصّه ی کنعان به ما رسید ما سال ها پای وصالت گریستیم یعقوب وار دیده ی گریان به ما رسید با زلفِ خویش زلفِ دلم را گِره بده شاید هوای زلفِ پریشان به ما رسید باید کویر می شدم و خشک می شدم کردی دعا و این همه باران به ما رسید یک لحظه چشم از دلِ بی تاب برندار دور از تو غم, به سرعتِ طوفان به ما رسید از ما همیشه دردسر ما به تو رسید از تو همیشه رحمت و احسان به ما رسید دل های ما کنارِ شما آبرو گرفت آقا چقدراز کرَمَت نان به ما رسید ما بابِ میل تو نشدیم عاقبت ولی لطف تو هر دقیقه و هر آن به ما رسید خوب است وقت روضه تو ما را خبر کنی شاید نوای آن دلِ سوزان به ما رسید یکبار هم از نیابت ما کربلا برو توفیق هر چه هست ز جانان به ما رسید کارِ تو و دعایِ تو و رحمتِ تو بود حبِّ رقیه ای شدن آسان به ما رسید #محمدجواد_پرچمی @poem_ahl