هدایت شده از چشم به راه 🇵🇸 | بنیاد مهدویت
پاسخ تکمیلی :
خداوند بزرگ، راه برگشت را به روي هيچ كس نبسته است. هركس توبه كند و از گناه دست بكشد و به راه صحيح بازگردد، قطعاً مشمول رحمت حق قرار مي¬گيرد. خداوند مي‌فرمايد:
بگو:اي بندگان من كه بر خود، اسراف و ستم كرده¬ايد! از رحمت خدا نااميد نشويد كه خدا، همه گناهان را مي¬آمرزد؛ زيرا او، بسيار آمرزنده و مهربان است. [ زمر ۵۳]
امام مهدي(عج) نيز چنين است و طبق حديث، امام مهدي(عج)رحمت بر عالميان ذكر شده است:
به درستي که من هيچ پيامبري را مبعوث نکردم، جز آن که وقتي ايامش کامل و مدتش سپري شد، براي او وصي‌اي قرار دادم…سپس کامل کردم آن ]سلسله اوصيا[ را به فرزندش ]= فرزند امام حسن عسکري(ع)[ رحمت بر عالميان…. [ کمال الدين ج۱ ب۲۸ ح1]
اين¬كه سؤال شد: «آيا مي¬تواند ارتباط داشته باشد»؟ اگر مراد، اين است كه بتواند حضرت را ببيند، در پاسخ بايد گفت، امكان ديدار به صورت كلّي نفي نشده است؛ بنابراين ممكن است حتّي گناهكاري نيز حضرت را ببيند؛ هر چند نشناسد.
اگر مراد، ارتباط قلبي است، به اين معنا كه فرد، احساس بكند به حضرت نزديك است و امام زمان(عج)به او توجه دارد، در پاسخ بايد گفت؛ حضرت مهدي(عج) در توقيعي به مرحوم شيخ مفيد مي¬فرمايد:
"انا غير مهملين لمراعاتكم و لا ناسين لذكركم؛ ما، هرگز در رعايت احوال شما كوتاهي نمي¬كنيم و شما را از ياد نمي¬بريم". [بحارالانوار، ج۵۳ ص۱۷۴]
@chashmbe_rah
هدایت شده از چشم به راه 🇵🇸 | بنیاد مهدویت
پاسخ تکمیلی
افراد با اين روش، حاجت خود را به امام بيان مي‌كنند و امام، با احاطه و علم فراواني كه دارد از خواسته‌هاي آنان مطلع مي‌شود؛ همان‌گونه كه هنگام زيارت يا بعد از نماز يا هر وقت ديگر، هر حاجتي به طور شفاهي از امام مي‌خواهيم، اطلاع مي‌يابد و حتي اگر از قلب خويش بگذرانيم، امام(عج) اطلاع مي‌يابد. پس گفتن شفاهي يا نوشتن كتبي فرقي نمي‌كند و امام در هر صورت اطلاع مي‌يابد. و نوشتن نامه يكي ديگر از راه‌هاي بيان حاجت است.
با توجه به آموزش‌هايي که امامان معصوم(ع) براي رُقعه نويسي به پيروان خود داده‌اند و همچنين نامه‌ها و عريضه‌هايي که براي امامان بزرگوار(ع) توسط شيعيان نوشته شده است، عريضه بايد شامل دو بخش عمدة توقيفي و اختياري باشد:
منظور از بخش توقيفي، محتوايي است که از ناحيه امامان معصوم(ع) به نوشتن آن امر شده است . اين قسمت، غالباً شامل اذکار و اسماي الهي و توصيف و مدح و ثناي حضرت حق و کلماتي براي توجه و توسل به حضرات معصومان(ع) و ذکر اسامي مبارک آن‌ها است.
بخش اختياري عريضه، شامل مطالبي است براي عرض حاجت شخصي، بيان حالات و راز و نياز با خداوند متعال و امامان(ع) به انتخاب و قلم خود مي‌نويسد.
بعضي از آداب دعا کردن و عريضه نويسي به شرح زير است:
- خلوص نيت؛
- وضو داشتن و خواندن دو رکعت نماز؛ [ بحار الانوار ج۹۹ ص۲۴۰]
- روزه گرفتن روز پنجشنبه و نوشتن عريضه در صبح روز جمعه؛
- انداخته عريضه، در حالي که انسان رو به قبله ايستاده است؛
- در حال انداختن عريضه، نواب خاص امام زمان(عج)را صدا بزند...[ بحار الانوار ج۹۹ ص۲۳۵]
@chashmbe_rah
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#دوره_در_جستجوی_خورشید
#آموزش_مجازی_مهدویت
#روز_اول
#پرسمان_مهدویت
استاد: حجت‌الاسلام علیرضا رجالی تهرانی
#ماه_مبارک_رمضان
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
@chashmbe_rah
هدایت شده از
14684690417749.mp3
2.18M
پاسخ تفصیلی
در پاسخ می توان گفت :
الف. رواياتي كه در آن‌ها به شمشير اشاره شده است، لزوماً به معناي آن نيست كه نوع سلاح حضرت، شمشير است؛ بلكه معناي آن، اين است كه قيام امام مهدي(عج) مسلحانه است.
ب. پيروزي در جنگ و غلبه بر دشمن، تنها با تكيه بر سلاح و ادوات جنگي نيست؛ بلكه درايت و فرماندهي درست نيز شرط است. امام زمان(عج) از درايت و فرماندهي خود كه از علم الهي سرچشمه گرفته است، بهره مي¬برد. همچنين آن حضرت، علاوه بر امدادهاي غيبي و فرشتگان، به لشكر «رُعب» مجهز است و خداوند، وحشتي در دل دشمنان او مي¬افكند كه توان درست فكركردن و درست بهره¬بردن از تجهيزات را از دست مي¬دهند. پيامبر اسلام(ص) نيز در جنگ¬هاي بدر و احزاب، به اين ابزارها مؤيَّد بود.
د. آنچه از روايات استفاده مي¬شود، اين است كه بين حضرت با دشمنان، جنگ و درگيري رخ مي¬دهد و طرفين كشته مي¬دهند؛ يعني علاوه بر آن كه لشكريان دشمن تار و مار مي¬شوند، عده¬اي از ياران امام نيز به شهادت مي¬رسند؛ بنابراين، نوع سلاح¬ها بايد به گونه¬اي باشد كه براي طرفين، استفاده جنگي از آن امكان پذير باشد.
سخن آخر آن¬ كه بررسي سلاح، از مسايل مهم مهدويت نيست و لذا دانستن آن، اهميت چنداني ندارد و كنكاش در آن نيز نتيجة چنداني نمي¬دهد.
هدایت شده از 🌹بنیاد مهدویت شهر بهارستان🌹
👆👆👆👆مستندات طرح ...
💫💫قربانی به نیت تعجیل در فرج امام زمان عج ....
دوستانی که تمایل به شرکت در طرح دارند....اعلام کنند تا شماره کارت ارسال شود ....
@zahrayan313
هدایت شده از چشم به راه 🇵🇸 | بنیاد مهدویت
پاسخ تفصیلی :
عده¬اي با توجه به اين‌كه نامه، در آخرين روزهاي عمر نايب چهارم صادر شده و در آن، به پايان نيابت خاصه تصريح شده است، چنين گفته¬اند كه مراد از مدعي مشاهده، ادعاي نيابت خاصه و ارتباط با حضرت است؛ زيرا نيابت خاص يعني حضور نزد حضرت، همراه شناخت آن بزرگوار و رساندن سؤالات مردم و ابلاغ پاسخ¬ها و پيام¬ها. اين فرد، هم ادعاي ديدار دارد و هم آنچه مي¬گويد را از جانب حضرت بيان مي¬كند و حرف-ها را پيام حضرت اعلام مي¬كند.
حضرت امام خميني(ره) مي¬گويد:
مراد از تكذيب مدعي مشاهده اين است كه فردي، مدعي ملاقات باشد؛ ولي شاهد و دليلي نداشته باشد.
شهيد صدر(ره) مي¬گويد:
مراد، ادعاي انحرافي است كه شخصي با ادعاي مشاهده و ارتباط، بخواهد عقايد و نظر خود را با نام پيام¬هاي امام زمان(عج) به مردم القا كند.
برخي نيز گفته¬اند: مراد از تكذيب مدعي مشاهده، تكذيب مدعي ظهور است. بنابراين مي¬توان دريافت كه در روايت، صِرف ديدار، منتفي نشده است و عالمان نيز نفي اصل ديدار را استفاده نكرده¬اند. به علاوه، روايت، مدعي مشاهده را كذّاب مي¬داند؛ حال اگر كسي امام را ببيند و به ديگران نگويد، تحت اين روايت قرار نمي-گيرد؛ لذا اصل ديدار، امر ممكني خواهد بود.
نكته آخر اين‌كه علماي ما كه موفق به ديدار حضرت شده بودند، آن را براي مردم بازگو نمي¬كردند؛ بلكه اطرافيان و خواص آنان، از روي شواهد و قرايني يا در زمان¬هاي بعد، متوجه وقوع ديدار آن عالم با امام مي-شدند؛ لذا عالمان تحت عنوان «مدعي مشاهده» قرار نمي¬گيرند و اين روايت، با داستان ملاقات برخي بزرگان تنافي ندارد. [آفتاب مهر ج۱ ص۱۴۸]
@chashmbe_rah