چقدر بزدلی است که انسان به‌دلیل خاصی از محدوده‌ی خرافات تأسف بخورد و چقدر تأسف‌بار است که انسان خواستار باور کردن چیزی است که از مغز استخوان می‌داند حقیقت ندارد. -دختر کشیش، جورج اورل

نه بابا مگه خرم با معلم دهن به دهن بشم-

ما کربن نیستیم که زیر فشار تبدیل به الماس بشیم فقط ب*** میریم

کل ایران این یه هفته: ببعی تو بازی گوشی د ر ر ر

ای خیره به دلتنگی محبوس در این تنگ این حسرت دریاست، تماشا به چه قیمت؟

pov:

شبیه لامپ مهتابی شده ولی به روم نیارید و خوشگل تصورش کنید*

دعا برای کنکوری ها

+صبر کن! دوباره میبینمت؟ -اوه حتما. تو رویاهات و کابوس های من یا بهتر از اون، چطوره صبر کنیم تا جفتمون کشته بشیم و اون دنیا همو ببینیم؟