📸 گنبد طلایی حرم مطهر رضوی در آغوش سپید برف @shabestan_na

ابلاغ شیوه جدید حذف یارانه نقدی/ حذف کامل یارانه سه دهک ۸، ۹ و ۱۰ / یارانه ایرانیان خارج از کشور هم حذف شد / خداحافظی مالکان خانه‌ها و خودروهای بالای ۵۰ میلیارد تومان از فهرست مشمولان / در صورت افزایش قیمت کالاهای سلامت، مابه‌التفاوت نرخ جدید به ذی‌نفعان پرداخت می‌شود پیوند خبر

🔴وزیر آموزش‌وپرورش: در ایام اعتکاف امتحان نداریم 🔹اعلام کردیم در ایام یازدهم تا هفدهم دی امتحانی برگزار نشود تا دانش‌آموزان از این فرصت ارزشمند محروم نشوند.

تحلیل‌های آبگوشتی علیه ضرورت انسجام 🔹 برخی افراد اخیراً از نقد انسجام در شرایط فعلی سخن گفته‌اند؛ اما آنچه توصیف می‌کنند، بیش از آنکه انسجام باشد، نوعی خلط مفهومی است. گویی انسجام را با «تحمل گرانی» یکی گرفته‌اند و از مردم می‌خواهند حول فشار اقتصادی جمع شوند! این همان نقطه‌ای است که باید ایستاد و پرسید: اصلاً چه کسی گفته انسجام یعنی انکار گرانی یا کنار آمدن با آن؟ 🔹 انسجام، اگر مفهومی جدی در سیاست باشد، حول مسئله شکل می‌گیرد، نه حول مصیبت! انسجام یعنی هم‌ صدایی برای حل بحران؛ نه هم‌نوایی با بحران و مشکلات. مردم در جنگ ۱۲روزه نشان دادند که می‌توانند منسجم باشند؛ نه حول فیش حقوقی، نه حول نرخ ارز، بلکه حول ایران، امنیت، مقاومت و رهبری. این انسجام، انسجام علیه دشمن بود؛ نه انسجام برای توجیه ضعف‌ها. 🔹 برخی آقایان می‌پرسند: «لبنیات {را از سر سفره} حذف کردی، {برای}آموزش باید برم پول بدم؛ {برای}درمان اگر پول نداشته باشم باید برم بمیرم؛ خب من حول چی جمع بشم؟... الان فیش طرف تو پتروشیمی در اومده ۵۰۰ میلیون تومن داره فیش رسمی میشه خب من باید چه جوری با این منسجم بشم» 🔹 پاسخ روشن است: حول حل مسئله و حول محورهایی که می‌توانند ایرانیان را علیرغم همه اختلاف‌نظرها و تفاوت‌ها، یکپارچه کنند و از این یکپارچگی نیرویی بزرگ برای حل مشکلات بسازند. آیا غیر از آن بود که اتحاد حول رهبر معظم انقلاب، ایران و اهمیت مقاومت، نه جمهوری اسلامی، بلکه ایران را از یکی از بزرگترین خطرهای تاریخی خود برای تجزیه (نبرد 12 روزه) نجات داد؟ پس می‌توان علیرغم همه مشکلات منسجم بود؛ انسجام حول اصلاح سیاست‌های غلط. حول بستن راه رانت. حول عدالت در توزیع منابع. نه حول این گزاره خطرناک که «چون گرانی هست، پس انسجام معنا ندارد». اگر این منطق پذیرفته شود، هر بحران اقتصادی مجوز فروپاشی اجتماعی می‌شود؛ و این دقیقاً همان چیزی است که دشمن می‌خواهد. 🔹 نکته مهم‌تر آنجاست که اگر انسجام نباشد، بدیلش چیست؟ خیابان؟ آشوب؟ تخلیه خشم؟ سیاست‌ورزی بالغ دقیقاً از همین‌جا شروع می‌شود: از جایی که می‌فهمد آشوب، جایگزین راه‌حل نیست و هیجان، جانشین حکمرانی نمی‌شود. نقد اقتصادی حق است؛ فریاد عدالت لازم است؛ اما بریدن رشته انسجام، نه شجاعت است و نه دلسوزی. 🔹 مسئله این است که سیاست‌ورزی، با پخت آبگوشت تفاوت می‌کند؛ آبگوشت را می‌شود با احساس پخت؛ اما سیاست را نه. آبگوشت اگر شور شد، با کمی اضافه کردن آب می‌توان آن را تلطیف کرد، اما سیاست اگر شور شد، جامعه می‌سوزد. 🔹 آبگوشت را می‌شود دور یک دیگ جمع شد و خورد، اما سیاست را باید در میدان واقعیت، با تضاد منافع، ساختار قدرت و پیامدهای بلندمدت فهمید. این نوع تفسیر از انسجام، یعنی انسجام منفعل، انسجام ناشی از فشار و انسجام به معنی «تحمل کن و ساکت باش» و یا انسجامی درکار نیست، با هرچیز که متناسب باشد، با سیاست‌ورزی هوشمندانه تناسبی ندارد؛ سیاست، نه سفره‌داری است و نه مرثیه‌خوانی؛ سیاست یعنی ساختن راه و نه صرفاً شمردن زخم‌ها. 🔹 نقد گرانی و افشای رانت، اگر به نفی انسجام برسد، خود به رانت بزرگ‌تری خدمت می‌کند: رانت ناامیدسازی و پوپولیسم علیه انسجام. انسجام واقعی، انسجامی است که مطالبه‌گر است، نه تخریب‌گر؛ اصلاح‌خواه است، نه گسل‌ساز و می‌داند که بدون انسجام، نه گرانی حل می‌شود و نه عدالت. @TasnimNews

🔶حضور علی لاریجانی در جلسه شورای‌عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا

🔴🔴🔴 مرز انتقاد با تخریب از دیدگاه رهبری معظم حفظه الله: حضرت آقا حفظه الله فرمودند: مرز انتقاد و تخریب چیست؟ انتقاد با تخریب فرق دارد... مرز انتقاد و تخریب چیست؟ تخریب بکنند و اسمش را بگذارند انتقاد؛ یا از ما انتقاد بشود و ما تلقىِ تخریب از آن داشته باشیم. خب، باید مشخص بشود تخریب کدام است و انتقاد کدام است. معنای انتقاد آن ارزشیابىِ منصفانه‌ای است که یک آدم کارشناس میکند ؛ نقادی همین است دیگر... انسانها ضعف دارند دیگر؛ ضعفها را بگویند، قوّتها را بگویند... نه اینکه بیایند یکسره بنا کنند به بدگویی کردن و انکار کردن همه‌ی خصوصیات... انتقاد خوب است، تخریب بد است؛ انتقاد خدمت است، تخریب خیانت است؛ نه خیانت به دولت، بلکه خیانت به نظام و خیانت به کشور است. ۱۳۸۷/۰۶/۰۲  علامتِ دلسوزانه بودن انتقاد انتقاد دو گونه است. علامتِ دلسوزانه بودن انتقاد این است که وقتی انسان انتقاد را بیان میکند، نقطه‌ی قوّت را هم در کنار او بیان کند تا معلوم بشود که بنای نظر شخصی، بنای انتقام‌گیری و بنای اذیت کردن ندارد؛ والّا اگر ما یک مجموعه‌ای داشته باشیم که نقاط قوّت و نقاط ضعفی هم دارد، آن وقت در بیان انتقاد، نقاط قوّتش را اصلاً در نظر نگیریم و به زبان نیاوریم، بعد یک یا دو یا ده‌تا از نقاط ضعف را همین طور بنا کنیم گفتن؛ معلوم است که تضعیف خواهد شد. علامت این که نمیخواهیم تضعیف کنیم، این است که نقاط قوت را هم بیان کنیم. ۱۳۸۶/۰۳/۰۸ کل یک مجموعه را نفی نکنید از افراط و تفریط در بیان بپرهیزید. شما ملاحظه کنید در قرآن وقتی درباره‌ی مثلاً فرض کنید کفّار و مخالفین پیغمبر یک مطلبی را بیان میکند، بعد میگوید: وَلٰکِنَّ اَکثَرَهُم یَجهَلون؛ نمیگوید «و لٰکنّهم یجهلون»، میگوید: اَکثَرَهُم یَجهَلون، یعنی یک عدّه‌ای هم در بینشان هستند که محکوم به این حکم نیستند. این جور نباشد که شما به طور قاطع یک مجموعه را نفی کنید یا اِشکالی بر آنها وارد کنید؛ در حالی که ممکن است بعضی از اینها مشمول این اِشکال شماها نباشند. ۱۳۹۸/۰۳/۰۱  سیاه‌نمایی هنر نیست سیاه‌نمایی هنر نیست؛ اینکه برداریم همین‌طوری بی‌هوا، این دستگاه را، آن دستگاه را، این قوّه را، آن قوّه را بدون هیچ تمییزی محکوم کنیم؛ خب هر کسی، هر بچّه‌ای هم میتواند سنگ دستش بگیرد شیشه‌ها را بشکند، اینکه هنر نیست. هنر این است که انسان، منطقی حرف بزند، منصفانه حرف بزند، برای خاطر هوای نفْس حرف نزند، برای خاطر جهات شخصی حرف نزند، برای خاطر قدرت‌یابی حرف نزند، خدا را در نظر داشته باشد. ۱۳۹۶/۱۰/۰۶ منهایِ تخریب http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=46724 #پاسخ‌به‌شبهه