هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 🌺بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم🌺 «وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَٰذَا غَافِلِينَ» و (به خاطر بیاور) زمانى را که پروردگارت از صلب فرزندان آدم، ذریّه آنها را برگرفت و آنها را بر خودشان گواه ساخت. (و فرمود:) «آیا من پروردگار شما نیستم؟» گفتند: «آرى، گواهى مى دهیم.» (خداوند چنین فرمود، مبادا) روز رستاخیز بگویید: «مااز این، غافل بودیم. (و از پیمان فطرى بى خبر ماندیم)». (سوره مبارکه اعراف/ آیه ۱۷۲) ❇ تفســــــیر ❇ پیمان نخستین و عالم ذر آیات فوق در حقیقت اشاره اى به توحید فطرى و وجود ایمان به خدا در اعماق روح آدمى است و به همین جهت بحث هائى را که در آیات گذشته این سوره در زمینه توحید استدلالى بوده است تکمیل مى کند. گر چه در تفسیر این آیه بحث ها و گفتگوهاى فراوان و داغى در میان مفسران به راه افتاده، و احادیث گوناگونى در این باره وارد شده، ولى ما سعى مى کنیم، نخست تفسیر اجمالى آیه، و بعد مهم ترین بحث هاى مفسران و سپس انتخاب خودمان را به طور فشرده و مستدل در اینجا بیاوریم. خداوند روى سخن را در این آیه به پیامبر(صلى الله علیه وآله) کرده، نخست چنین مى فرماید: به خاطر بیاور موقعى را که پروردگارت از پشت فرزندان آدم ذریه آنها را بر گرفت و آنها را گواه بر خویشتن نمود و از آنها پرسید: آیا من پروردگار شما نیستم؟ آنها همگى گفتند: آرى، گواهى مى دهیم (وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلى شَهِدْنا). 🌼🌼🌼 ذُرِّیَّة چنان که دانشمندان لغت گفته اند، در اصل به معنى فرزندان کوچک و کم سن و سال است. ولى غالباً به همه فرزندان گفته مى شود، گاهى به معنى مفرد و گاهى به معنى جمع استعمال مى گردد اما در اصل، معنى جمعى دارد. درباره ریشه اصلى این لغت احتمالات متعددى داده شده است: بعضى آن را از ذَرْء (بر وزن زرع) به معنى آفرینش مى دانند بنابراین مفهوم اصلى ذُرِّیَّة با مفهوم مخلوق و آفریده شده برابر است. و بعضى آن را از ذَرّ (بر وزن شرّ) که به معنى موجودات بسیار کوچک همانند ذرات غبار و مورچه هاى بسیار ریز مى باشد دانسته اند، از این نظر که فرزندان انسان نیز در ابتداء از نطفه بسیار کوچکى آغاز حیات مى کنند. سومین احتمال که درباره آن داده شده، این است که از ماده ذَرْو (بر وزن مرو) به معنى پراکنده ساختن گرفته شده و این که فرزندان انسان را ذریّه گفته اند به خاطر آن است که آنها پس از تکثیر مثل، به هر سو در روى زمین پراکنده مى شوند. پس از آن به هدف نهائى این سؤال و جواب و گرفتن پیمان از فرزندان آدم در مسأله توحید اشاره نموده، مى فرماید: این کار را خداوند به این جهت انجام داد که در روز قیامت نگوئید ما از این موضوع (توحید و شناسائى خدا) غافل بودیم (أَنْ تَقُولُوا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنّا کُنّا عَنْ هذا غافِلینَ). (تفسیر نمونه، ذیل آیه ۱۷۲، سوره مبارکه اعراف)

نهمین مرحله توزیع بسته های معیشتی کمک های مومنانه بین افراد مستعد در شهرک حیدری توسط پایگاه شهید صیاد_تیم جهادی شهید صیاد. 📚کانال شهرک شهید حیدری شهرستان نهاوند @shahrak_shahid_heydari 📚کانال دارالقرآن شهید سلیمانی نهاوند @darolquranssoleymaninahavand

آیه 173 سوره اعراف

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 🌺بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم🌺 «أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ ۖ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ» یا بگویید: «پدرانمان پیش از این مشرک بودند، ما هم فرزندانى بعد از آنها بودیم. (و چاره اى جز پیروى نداشتیم.) آیا ما را به آنچه اهل باطل انجام دادند مجازات مى کنى؟!» (سوره مبارکه اعراف/ آیه ۱۷۳) ❇ تفســــــیر ❇ در آیه بعد، اشاره به هدف دیگر این پیمان کرده، مى فرماید: این پیمان را به خاطر آن گرفتیم که نگوئید پدران ما پیش از ما بت پرست بودند و ما هم فرزندانى بعد از آنها بودیم و چاره اى جز تبعیت از آنها نداشتیم آیا ما را به گناه افراد بیهوده کار، مجازات مى کنى؟ (أَوْ تَقُولُوا إِنَّما أَشْرَکَ آباؤُنا مِنْ قَبْلُ وَ کُنّا ذُرِّیَّةً مِنْ بَعْدِهِمْ أَ فَتُهْلِکُنا بِما فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ). (تفسیر نمونه، ذیل آیه ۱۷۳، سوره مبارکه اعراف)

سلام بر دکتر قالیباف مجلس را قشنگ شروع کردی. سردار سلیمانی گفت اگر میخواهید شهید بشوید باید نام شهید روی شما باشد. امروز که مناجات هایت را دیدم دکتر قالیباف از دوست و یار دیرینت شهید سلیمانی خواسته بوده که به ارباب بی کفن بگوید که دستت را بگیرد و کمکت کند آری قشنگ گفته بودی. ما دعا میکنیم در این راه مسیر شهدا را طی کنی و بعد از عمری با عزت و خدمت در این راه پر سعادت شهید شوی.

آیه 174 سوره اعراف

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 🌺بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم🌺 «وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» این گونه، آیات را شرح مى دهیم. و شاید (به سوى حق) بازگردند. (سوره مبارکه اعراف/ آیه ۱۷۴) ❇ تفســــــیر ❇ آرى، این گونه ما آیات را توضیح مى دهیم و روشن مى سازیم تا بدانند نور توحید از آغاز در روح آنها بوده، شاید با توجه به این حقایق به سوى حق باز گردند (وَ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الآْیاتِ وَ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ). (تفسیر نمونه، ذیل آیه ۱۷۴، سوره مبارکه اعراف)

🔸 خبر فوری 🔷🔶♦️دارایی واقعی سهام عدالت خود را ببینید 🔹مشمولان سهام عدالت با مراجعه به آدرس اینترنتی sahamedalat.ir با انتخاب گزینه مشاهده دارایی سهام عدالت می توانند جزئیات دارایی سهام عدالت خود را مشاهده کنند.

آیه 175 سوره اعراف

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 🌺بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم🌺 «وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِي آتَيْنَاهُ آيَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ» و سرگذشت کسى که آیات خود را به او دادیم، بر آنها بخوان که سرانجام، خود را از آن تهى ساخت و شیطان در پى او افتاد، و از گمراهان شد! (سوره مبارکه اعراف/ آیه ۱۷۵) ❇ تفســــــیر ❇ در این آیات، اشاره به یکى دیگر از داستان هاى بنى اسرائیل شده است که الگو و نمونه براى همه کسانى که داراى چنین صفاتى هستند، محسوب مى شود. همان طور که در لابلاى تفسیر آیات خواهیم خواند، مفسران احتمالات متعددى درباره کسى که این آیات پیرامون او سخن مى گوید داده اند، ولى بدون شک مفهوم آیه، همانند سایر آیاتى که در شرائط خاصى نازل مى گردد، کلى و همگانى و عمومى است. در آیه نخست روى سخن را به پیامبر(صلى الله علیه وآله) کرده مى فرماید: داستان آن کس که آیات خود را به او دادیم ولى سرانجام از آنها خارج شد و گرفتار وسوسه هاى شیطان گشت و از گمراهان گردید، براى آنها بخوان (وَ اتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ الَّذی آتَیْناهُ آیاتِنا فَانْسَلَخَ مِنْها فَأَتْبَعَهُ الشَّیْطانُ فَکانَ مِنَ الْغاوینَ). 🌼🌼🌼 این آیه به روشنى اشاره به داستان کسى مى کند که نخست در صف مؤمنان بوده و حامل آیات و علوم الهى گشته، سپس از این مسیر گام بیرون نهاده، به همین جهت شیطان به وسوسه او پرداخته، و عاقبت کارش به گمراهى و بدبختى کشیده شده است. تعبیر انْسَلَخَ که از ماده انسلاخ در اصل، به معنى از پوست بیرون آمدن است، نشان مى دهد: آیات و علوم الهى در آغاز چنان به او احاطه داشته که همچون پوست تن او شده بود، اما ناگهان از این پوست بیرون آمد و با یک چرخش تند، مسیر خود را به کلى تغییر داد! از تعبیر فَاَتْبَعَهُ الشَّیْطانُ چنین استفاده مى شود که در آغاز شیطان تقریباً از او قطع امید کرده بود; چرا که او کاملاً در مسیر حق قرار داشت، اما پس از انحراف مزبور، شیطان به سرعت او را تعقیب کرده، به او رسید، بر سر راهش نشست و به وسوسه گرى پرداخت، و سرانجام او را در صف گمراهان و شقاوتمندان قرار داد. (تفسیر نمونه، ذیل آیه ۱۷۵، سوره مبارکه اعراف)

*ماجرای شنيدني گم‌شدن کفش‌های آیت‌الله خامنه‌ای* *🔺حاج محمد کاظم نیکنام می گوید:* *یکبار آخر شب آقای خامنه‌ای می‌خواستند بعد از انجام کارها بروند اما کفش‌هایشان نبود. ایشان گفتند که من جلسه دارم و با عجله باید بروم. وقت هم خیلی کم بود و کفش‌هایشان نبود.* *گفتم: کفش‌های من را شما بپوشید و بروید به کارتان برسید ، کفش شما را من آخر سر پیدا می‌کنم و می‌پوشم؛ فردا با هم عوض می‌کنیم.* *آخر شب هر چه گشتم کفش‌های ایشان را پیدا نکردم، تنها یک جفت کفش پاره و پوره پیدا کردم. با خودم گفتم حتما یک کسی آمده، کفش‌های آقا را برده و اینها را جای آن گذاشته است. به هر صورت کفش‌ها را پوشیدم و به منزل رفتم. کفش‌ها خیلی درب و داغان بود ،طوری که نزدیک بود پایم زخم شود.* *فردای آن روز آیت الله خامنه‌ای آمدند و به من گفتند: کفش‌هایم را پیدا کردی؟* *گفتم: نه! انگار یک نامرد بی‌انصافی آمده کفش‌های شما را برده و این کفش‌های پاره‌ها را جای آن گذاشته است. آقا نگاهی به کفش‌ها انداخت و با لبخندی گفت: این که کفش‌های خود من است!* *ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ* *سلامتی و طول عمر با عزت حضرت آقا صلوات*

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 🌺بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم🌺 «وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَٰكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ ۚ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِن تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَث ۚ ذَّٰلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ» و اگر مى خواستیم (مقام) او را با این آیات (و علوم الهى) بالا مى بردیم. ولى (اجبار، برخلاف سنّت ماست. پس او را به حال خود رها کردیم و) او به پستى گرایید و از هواى نفس خود پیروى کرد. مَثَل او همچون سگ (هار) است که اگر به او حمله کنى، زبانش را بیرون مى آورد، و اگر او را به حال خود واگذارى، باز زبانش را بیرون مى آورد. (گویى چنان تشنه دنیاست که هرگز سیراب نمى شود.) این مَثَل گروهى است که آیات ما را تکذیب کردند. این داستانها را (براى آنها) بازگو کن، شاید بیندیشند (و بیدار شوند). (سوره مبارکه اعراف/ آیه ۱۷۶) ❇ تفســــــیر ❇ آیه بعد این موضوع را چنین تکمیل مى کند که اگر مى خواستیم، مى توانستیم او را در همان مسیر حق به اجبار نگاه داریم و به وسیله آن آیات و علوم، به او مقام والا بدهیم (وَ لَوْ شِئْنا لَرَفَعْناهُ بِها). ولى مسلّم است نگاهدارى اجبارى افراد در مسیر حق با سنت پروردگار که سنت اختیار و آزادى اراده است، سازگار نیست و نشانه شخصیت و عظمت کسى نخواهد بود، از این رو بلافاصله اضافه مى کند: ما او را به اختیارش واگذاردیم و او به جاى این که با استفاده از علوم و دانش خویش، هر روز مقام بالاترى را بپیماید به پستى گرائید و بر اثر پیروى از هوا و هوس مراحل سقوط را طى کرد (وَ لکِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَواهُ). أَخْلَدَ از ماده اِخْلاد به معنى سکونت دائمى در یکجا اختیار کردن است، بنابراین أَخْلَدَ اِلَى الأَرْضِ یعنى براى همیشه به زمین چسبید که در اینجا کنایه از جهان ماده، زرق و برق و لذات نامشروع زندگى مادى است. آنگاه این شخص را به سگى تشبیه مى کند که همیشه زبان خود را همانند حیوانات تشنه بیرون آورده، مى فرماید: او همانند سگ است که اگر به او حمله کنى دهانش باز و زبانش بیرون است و اگر او را به حال خود واگذارى باز چنین است (فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ أَوْ تَتْرُکْهُ یَلْهَثْ). 🌼🌼🌼 او بر اثر شدت هواپرستى و چسبیدن به لذات جهان ماده، یک حال عطش نامحدود و پایان ناپذیر به خود گرفته که همواره دنبال دنیاپرستى مى رود، نه به خاطر نیاز و احتیاج، بلکه به شکل بیمار گونه اى همچون یک سگِ هار که بر اثر بیمارى هارى حالت عطش کاذب به او دست مى دهد و در هیچ حال سیراب نمى شود، این همان حالت دنیاپرستان و هواپرستان دون همت است، که هر قدر بیندوزند باز هم احساس سیرى نمى کنند. سپس، اضافه مى کند: این مَثَل مخصوص این شخص معین نیست، بلکه مثالى است براى همه جمعیت هائى که آیات خدا را تکذیب کنند (ذلِکَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا). و مى افزاید: این داستان ها را براى آنها بازگو کن، شاید درباره آن بیندیشند و مسیر صحیحى را پیدا کنند (فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ). (تفسیر نمونه، ذیل آیه ۱۷۶، سوره مبارکه اعراف)