eitaa logo
قلمِ وزین
31 دنبال‌کننده
22 عکس
15 ویدیو
0 فایل
گاه نوشته‌هایی از جنس نسل انقلاب
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سلام✋ این کانال، گاه‌نوشته‌هایی از جنس نسل انقلاب است. خوش آمدید. @qalamevazin
📌 انتخاب‌های روزمره اما سرنوشت‌ساز 🔹 شما هم مثل من، مثل نیاکانمان، روزانه در حال انتخاب‌کردن هستید؛ مثلا، امروز برف می‌آید، پالتو بپوشم؟ چتر ببرم؟ این انتخاب‌ها از روزمرگی‌های زندگی شروع می‌شود و به تعیین سرنوشت انسان حتی ملت و تمدن هم می‌رسد. 🔹 روزگاری در دوران امیرکبیر، انتخاب سرنوشت‌ساز مردم بین دوگانه دست‌ساز انگلیس به نام «توپ جنگی می‌خواهید یا دیگ غذا» بود. وقتی تصفیه و واردات آهن به مشکل خورد، گذشتگان ما تسلیم این شایعه شدند که امیرکبیر می‌خواهد دیگ شما را بگیرد تا گشنه بمانید. 🔹 اگر فکر می‌کنید این شایعه کهنه شده، سخت در اشتباه هستید. باور نمی‌کنید! این شایعه را ببینید: «اگر اینستاگرام بسته شود، میلیون‌ها نفر کسب و کار آنلاین خود را از دست می‌دهند.» شما هم این دوگانه دست‌ساز را باور کردید! 🔹 می‌دانید نتیجه دوگانه توپ جنگی و دیگ چه شد؟ مردمی که از منافع حداقلی نگذشتند، دیگ‌هایی داشتند بدون غذا. کشورشان به تاراج رفت. بوشهر اشغال شد. بیمارهای واگیردار مانند آبله، جان هزاران نفر را گرفت. دیگ‌های بدون غذا باقی ماندند اما دولت مرکزی توپی برای مقابله با دشمن در داخل خاک خود نداشت. 🔴 در زمان کنونی، انتخاب احسن ما چه باید باشد؟ بهتر نیست، از تاریخ عبرت بگیریم. @qalamevazin
▫️یكی از نام‌های دارای افتخار در تاریخ ما، به همان اندازه‌ای كه واقعیت دارد، امیركبیر است. امیركبیر در كشور ما سه سال در رأس دولت بوده است. معلوم می‌شود سه سال وقت خیلی زیادی است. همه‌ی كارهایی كه امیركبیر انجام داده و همه‌ی خاطرات خوبی كه تاریخ و ملت ما از این شخصیت دارد، محصول سه سال است. بنابراین چهار سال، وقت كمی نیست، وقت خیلی زیادی است، به شرط اینكه از همه‌ی این وقت به نحو درست استفاده شود. ۱۳۸۳/۰۳/۲۷ @qalamevazin
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📌 راهٔ اعتلای روشن 🔹 تا حالا فکر کردی که راه برگزیده‌شدن و ممتازبودن چیست؟ شما هم وقتی به شهدا فکر می‌کنید، دنبال کشفِ راز شهادت و شفاعت‌گریش هستید؟ مگر این‌ها چه کسانی بودند؟ کدام افق را می‌دیدند؟ 🔹 من برای یافتنِ پاسخ این سوال‌ها، سراغِ مصطفی‌ای رفتم که مصطفی شد‌. سوزنش در سال همت مضاعف گیر کرده بود. روزی که همه چیز متوقف شد، او بیشتر دوید؛ می‌گفت بالاخره روزی مسیر باز می‌شود، پس باید تلاش بیشتری کنیم تا عقب افتادگی این مدت را جبران کنیم. 🔹موقعیت‌های شغلی بهتری داشت، اما شش ماه برای پذیرش اصرار کرد تا بالاخره موفق شد. هدف خود را مشخص کرده بود؛ امر ولی نباید زمین بیفتد. ظرفیت‌سازی می‌کرد، تولیدکنندگان را قانع می‌کرد که شما می‌توانید تمام نیازهای قطعه‌سازی را برطرف کنید. دنبال انجام کارهای نشدنی بود. 🔹نسبت به بیت‌المال حساس بود؛ می‌گفت اگر این جزئیات را رعایت کنید، چیزی می‌شوید. می‌دوید و با وجود تمام سنگ‌اندازی‌های خواسته و ناخواسته خسته نمی‌شد. می‌دوید نه فقط برای رسیدن به پیشرفت در یک صنعت خاص بلکه برای اعتلای اسلام می‌دوید. 🔹از تهدید نمی‌ترسید و می‌گفت ۴ لیتر خون داریم، در راه این نظام می‌دهیم. او مصداق این جملهٔ اخیر رهبر انقلاب بود: «باید بدون تأخیر وارد میدان بشویم. نباید تأخیر داشته باشیم. آن وقت به تناسب اهمیتی که آن کار دارد، خطرات را به جان بخریم.»(۱۹ دی ۱۴۰۱) پاداش شهادت، گوارای وجودت، مصطفی 🖋 قلمِ وزین @qalamevazin