خطبه 231 نهج البلاغه: وحدت، رهاورد بعثت پیامبر (اين سخنرانى در سرزمين «ذى قار»)1( هنگام حركت به سوى بصره در سال 36 هجرى ايراد شد و واقدى آن را در كتاب «جمل» نقل كرد). ويژگى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آنچه را كه به او ابلاغ شد آشكار كرد، و پيام هاى پروردگارش را رساند. او شكاف هاى اجتماعى را به وحدت اصلاح، و فاصله ها را به هم پيوند داد و پس از آن كه آتش دشمنى ها و كينه هاى بر افروخته در دل ها راه يافته بود، ميان خويشاوندان يگانگى بر قرار كرد. _______________________________ (1). ذى قار: نام سرزمينى است در نزديكى شهر بصره، كه جنگ اعراب و ايران پيش از اسلام در آن جا اتّفاق افتاده است. ◇◇◇◇◇◇◇ @Qassed www.qassed.ir

نامه 35 نهج البلاغه: نکوهش همرهان سست عناصر (نامه به عبد الله بن عباس پس از شهادت محمد بن ابى بكر در مصر كه در سال 38 هجرى نوشته شد).(1) علل سقوط مصر: پس از ياد خدا و درود همانا مصر سقوط كرد، و فرماندارش محمد بن ابى بكر «كه خدا او را رحمت كند» شهيد گرديد، در پيشگاه خداوند، او را فرزندى خير خواه، و كار گزارى كوشا، و شمشيرى برنده، و ستونى باز دارنده مى شماريم، همواره مردم را براى پيوستن به او بر انگيختم، و فرمان دادم تا قبل از اين حوادث ناگوار به ياريش بشتابند. مردم را نهان و آشكار، از آغاز تا انجام فرا خواندم، عدّه اى با ناخوشايندى آمدند، و برخى به دروغ بهانه آوردند، و بعضى خوار و ذليل بر جاى ماندند.(2) از خدا مى خواهم به زودى مرا از اين مردم نجات دهد، به خدا سوگند اگر در پيكار با دشمن، آرزوى من شهادت نبود، و خود را براى مرگ آماده نكرده بودم، دوست مى داشتم حتّى يكى روز با اين مردم نباشم، و هرگز آنان را ديدار نكنم. _______________________________ (1). محمّد مادرش اسماء بنت عميس بود، كه حضرت امير المؤمنين عليه السلام پس از وفات حضرت زهرا عليها السلام با او ازدواج كرد، محمد را در يك جنگ نابرابر، معاويه بن خديج از فرماندهان شام به وضع فجيعى به شهادت رساند. (2). ابن ابى الحديد پس از نقل اين نامه با شگفتى مى‏ گويد، فصاحت را ببين كه چگونه عنان خود را به دست امام على عليه السلام داده و مهار خود را به او سپرده است؟ نظم عجيب الفاظ را تماشا كن كه يكى پس از ديگرى با زيبايى خاصّى مى‏ آيند و مى‏ روند مانند چشمه ‏اى كه خود به خود از زمين بجوشد، سبحان اللّه!. ◇◇◇◇◇◇◇ @Qassed www.qassed.ir

حکمت 37 نهج البلاغه: نهی از تشریفات بیجا ضرورت ترك آداب جاهلى (اخلاقى، سياسى، تربيتى): و درود خدا بر او، فرمود: (در سر راه صفّين دهقانان شهر انبار(1) تا امام را ديدند پياده شده، و پيشاپيش آن حضرت مى دويدند. فرمود چرا چنين مى كنيد گفتند عادتى است كه پادشاهان خود را احترام مى كرديم، فرمود) به خدا سوگند كه اميران شما از اين كار سودى نبردند، و شما در دنيا با آن خود را به زحمت مى افكنيد، و در آخرت دچار رنج و زحمت مى گرديد، و چه زيانبار است رنجى كه عذاب در پى آن باشد، و چه سودمند است آسايشى كه با آن، امان از آتش جهنّم باشد. ________________________________ (1). شهر انبار يكى از شهرهاى شام، در شصت كيلو مترى بغداد قرار داشت كه در سال دوازدهم هجرى به دست مسلمانان افتاد. ◇◇◇◇◇◇◇ @Qassed www.qassed.ir

حکمت 38 نهج البلاغه: با اینها دوستی نکن ارزش ها و آداب معاشرت با مردم (اخلاقى، اجتماعى، تربيتى): به فرزندش امام حسن عليه السّلام فرمود: پسرم چهار چيز از من ياد گير (در خوبى ها)، و چهار چيز به خاطر بسپار (هشدارها)، كه تا به آنها عمل مى كنى زيان نبينى: الف- خوبى ها: 1- همانا ارزشمندترين بى نيازى عقل است 2- و بزرگ ترين فقر بى خردى است 3- و ترسناك ترين تنهايى خودپسندى است 4- و گرامى ترين ارزش خانوادگى، اخلاق نيكوست. ب- هشدارها: 1- پسرم از دوستى با احمق بپرهيز، چرا كه مى خواهد به تو نفعى رساند امّا دچار زيانت مى كند. 2- از دوستى با بخيل بپرهيز، زيرا آنچه را كه سخت به آن نياز دارى از تو دريغ مى دارد. 3- و از دوستى با بدكار بپرهيز، كه با اندك بهايى تو را مى فروشد. 4- و از دوستى با دروغگو بپرهيز، كه او به سراب ماند: دور را به تو نزديك، و نزديك را دور مى نماياند. ◇◇◇◇◇◇◇ @Qassed www.qassed.ir

سالروز ولادت با سعادت امیر المؤمنین حضرت علی ابن ابیطالب علیه السلام و روز پدر بر همه شیعیان جهان و دوستداران اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام مبارک باد. #امیر_بیان #امیرالمؤمنین #امیرالمومنین #حضرت_علی #امام #علی_ابیطالب #علی #ali #امام_علی #حضرت #مولود_کعبه #اسدالله #مومنین #متقین #قاصد #الحمدلله #الله #فضایل #مرد #جشن #میلاد #شیعه #سنی #اهل_تسنن #حیدر #ولی_الله #حق #باعلی #یاعلی #امام_المتقین

👌 بیان سلسله وار و زیبای فضائل امیرالمومنین (ع) ❤️ 🔺همه از منابع اهل سنت خیلی زیباست👏

خطبه 28 نهج البلاغه؛ بخش اول: دنیا، مزرعۀ آخرت (اين خطبه را در يكى از روزهاى عيد فطر ايراد فرمود): دنيا شناسى: پس از حمد و ستايش الهى، همانا دنيا روى گردانيده، و وداع خويش را اعلام داشته است، و آخرت به ما روى آورده، و پيشروان لشكرش نمايان شده. آگاه باشيد امروز، روز تمرين و آمادگى، و فردا روز مسابقه است، پاداش برندگان، بهشت، و كيفر عقب ماندگان آتش است. آيا كسى هست كه پيش از مرگ، از اشتباهات خود، توبه كند؟ آيا كسى هست كه قبل از فرا رسيدن روز دشوار قيامت، اعمال نيكى انجام دهد. آگاه باشيد هم اكنون در روزگار آرزوهاييد، كه مرگ را در پى دارد، پس هر كس در ايّام آرزوها، پيش از فرا رسيدن مرگ، عمل نيكو انجام دهد، بهرمند خواهد شد، و مرگ او را زيانى نمى رساند، و آن كس كه در روزهاى آرزوها، پيش از فرارسيدن مرگ كوتاهى كند، زيانكار و مرگ او زيانبار است. مى گويم: (اگر سخنى باشد كه مردم را به سوى زهد بكشاند و به عمل آخرت وادار سازد همين سخن است، كه مى تواند علاقه انسان را از آرزوها قطع كند، و نور بيدارى و تنفّر از اعمال زشت را در قلب ايجاد كند، و از شگفت آورترين جمله هاى مزبور اين جمله است كه فرمود: «الا و انّ اليوم المضمار و غدّا السّباق و السبقة الجنة و الغاية النار». «آگاه باشيد امروز روز تمرين و آمادگى، و فردا روز مسابقه است و جايزه برندگان بهشت، و سرانجام عقب ماندگى، آتش خواهد بود». زيرا با اينكه در اين كلام الفاظ بلند و معانى گران قدر و تمثيل صحيح، و تشبيه واقعى مى باشد سرّى عجيب و معنايى لطيف در آن نهفته شده است و آن جمله «و السبقة الجنة و الغاية النار» است، امام بين اين دو لفظ «السبقة» و «الغاية» بخاطر اختلاف معنا جدائى افكنده است، نگفته «السّبقة النار» چنانكه «السّبقة الجنّة» گفته است، زيرا سبقت جستن در مورد امرى دوست داشتنى است، و اين از صفات بهشت است و اين معنا در آتش «كه از آن بخدا پناه مى بريم» وجود ندارد، امام جائز ندانسته كه بگويد: «السبقة النار» بلكه فرموده است «الغاية النّار» زيرا مفهوم غايت (پايان) مفهوم وسيعى است كه در موضوعات مسرّت بخش و غير مسرّت بخش به كار مى رود و در حقيقت مرادف «مصير» و «مآل» است كه به معنى سر انجام مى آيد چنانكه خداوند مى فرمايد: وَ جَعَلُوا لِلَّهِ أَنْداداً لِيُضِلُّوا عَنْ «به كافران بگو بهره بگيريد كه سرانجام شما به سوى آتش است». در اين خطبه دقّت كنيد كه باطنى شگفت آور و عمقى زياد دارد و چنين است ديگر سخنان امام عليه السّلام. و در بعضى نسخه هاى اين خطبه چنين آمده است «و السّبقة الجنة» (به ضم سين) به جائزه اى گفته مى شود كه به پيشتازان و برندگان مسابقه داده مى شود خواه وجه نقد باشد يا جنس ديگرى و معنى هر دو كلمه به هم نزديك است، زيرا پاداش را برابر كار نيك مى پردازند نه بد). ◇◇◇◇◇◇◇ @Qassed www.qassed.ir

خطبه 28 نهج البلاغه؛ بخش دوم: تلاش برای بهشت همانگونه كه به هنگام ترس و ناراحتى براى خدا عمل مى كنيد، در روزگار خوشى و كاميابى نيز عمل كنيد. آگاه باشيد هرگز چيزى مانند بهشت نديدم كه خواستاران آن در خواب غفلت باشند، و نه چيزى مانند آتش جهنّم، كه فراريان آن چنين در خواب فرو رفته باشند آگاه باشيد آن كس را كه حق منفعت نرساند، باطل به او زيان خواهد رساند، و آن كس كه هدايت راهنماى او نباشد، گمراهى او را به هلاكت خواهد افكند. آگاه باشيد به كوچ كردن فرمان يافتيد و براى جمع آورى توشه آخرت راهنمايى شديد. همانا، وحشتناك ترين چيزى كه بر شما مى ترسم، هواپرستى، و آرزوهاى دراز است. پس، از اين دنيا توشه برگيريد تا فردا خود را با آن حفظ نماييد. ◇◇◇◇◇◇◇ @Qassed www.qassed.ir

نامه 6 نهج البلاغه: استدلال برای مشروعیت خلافت (نامه امام عليه السّلام به معاويه كه پس از جنگ جمل در سال 36 هجرى، توسّط جرير بن عبد اللّه فرستاده شد). علل مشروعيّت حكومت امام عليه السّلام: همانا كسانى با من بيعت كرده اند كه با ابا بكر و عمر و عثمان، با همان شرايط بيعت كردند،(1) پس آن كه در بيعت حضور داشت نمى تواند خليفه اى ديگر انتخاب كند، و آن كس كه غايب بود نمى تواند بيعت مردم را نپذيرد. همانا شوراى مسلمين از آن مهاجرين و انصار است،(2) پس اگر بر امامت كسى گرد آمدند، و او را امام خود خواندند، خشنودى خدا هم در آن است، حال اگر كسى كار آنان را نكوهش كند يا بدعتى پديد آورد، او را به جايگاه بيعت قانونى باز مى گردانند، اگر سرباز زد با او پيكار مى كنند، زيرا كه به راه مسلمانان در نيامده، خدا هم او را در گمراهى اش رها مى كند. به جانم سوگند اى معاويه اگر دور از هواى نفس، به ديده عقل بنگرى، خواهى ديد كه من نسبت به خون عثمان پاك ترين افرادم، و مى دانى كه من از آن ماجرا دور بوده ام، جز اينكه از راه خيانت مرا متّهم كنى، و حق آشكارى را بپوشانى. با درود. ______________________________ (1). اين سخن امام عليه السّلام روش استدلال و مناظره بر أساس باورهاى دشمن است، زيرا معاويه به ولايت و امامت امام على عليه السّلام و نصب الهى و ابلاغ رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اعتقاد ندارد و تنها در شعارهاى خود، بيعت مردم و شوراى مسلمين را مطرح مى‏ كند. امام در استدلال با معاويه ناچار معيارهاى مورد قبول او را طرح مى‏ فرمايد كه اگر بيعت را قبول دارى مردم با من بيعت كردند و اگر شورا را قبول دارى، شوراى مهاجر و انصار مرا برگزيدند، ديگر چه بهانه ‏اى مى‏ توانى داشته باشى؟! در صورتيكه امام عليه السّلام باور و اعتقادات خود را نسبت به امامت و رهبرى عترت در خطبه 1 و 2 و 144 و 97 و 120 و 93 مشروحا بيان داشت. (2). نقد تفكّر پوپوليسم ‏POPULISM (مردم سالارى)، زيرا در اسلام هم مردم و رأى آنان مهمّ است و هم مردم در پرتو ملاكهاى اسلامى، فردى را انتخاب مى‏ كنند، پس اصالت با معيارهاى اسلامى است، نه اكثريّت فقط. ◇◇◇◇◇◇◇ @Qassed www.qassed.ir