توجه ! وقتی ضمیر متصل می‌آوریم دیگر نمی‌توانیم از «ال» استفاده کنیم. مثلا : قلمه را نمی‌توانیم بگوییم : القلمه / القلمهه / الکتبه / الکتابهه و ....

نکته خیلی مهم و قابل توجه ! نوعی دیگر از «ال» که غیر از «ال» معرفه است 👆 بلکه این «ال» مختصر «الذی» یا «الّی» هست که حتی به فعل هم می‌چسبانند. و این مختص لهجه است و در فصیح نمی‌آید.

مالکیت مثبت با «عند یا عد» : 👇 عنده (عده) بعلاوه ضمایر متصل . اکنون اهمیت ضمایر متصل که بالاتر به آنها پرداختیم بیشتر مشخص می‌گردد . چرا که «عند» یا «عد» بعلاوه ضمایر متصل معنای مالکیت می‌دهد . مثلا : عند+ه (عد+ه) = مال او عند+ هه (عدهه) = مال او خانم عند+ ک (عدک) = مال تو عند+چ (عدچ) = مال تو خانم عدکم / عدچن / عدی / عدنه

چند مثال برای مالکیت مثبت : او ماشین دارد = هو عنده (عدّه) سیاره او خانم ماشین دارد = هیه عندهه (عدهه) سیاره و ... هوه عدّه / هیه عدهه / همّه عدهم / هنّه عدهن / انته عدک / انتی عدچ / انتو عدکم / انتن عدچن / آنی عدّی / احنه عدنه = سیاره

مالکیت سلبی یا مالکیت منفی : همان موارد مالکیت مثبت را با «ما» نفی می‌آوریم . مثلا : او ماشین ندارد = هوه ماعنده (ماعدّه) سیاره . او خانم ماشین ندارد = هیه ماعندها (ما عدهه) سیاره . و ... هوه ما عدّه / هیّه ما عدهه / همّه ما عدهم / هنّه ما عدهن / انته ما عدک / انتی ما عدچ / انتو ما عدکم / انتن ما عدچن / آنی ما عدی / احنه ما عدنه = سیاره