° خب اما اولین حرف، در این عبارت شریفه (ثُمَّ قَسَتْ) حرف ثاء هست. این حرف باید به این صورت تلفظ بشه که زبان رو بین دو تا دندان جلویی قرار می‌دیم و بدون لرزش تارهای صوتی، در اون می‌دَمیم. اگر تارهای صوتی بلرزن حرف ذال تولید می‌شه. پس فرق «ثاء» با «ذال» در همینه. °

° روی حرف ثاء، یه ضمه داریم. در دوره‌های روخوانی، از قرآن‌آموز خواسته می‌شه که فقط یاد بگیره که ضمه رو با حرکات دیگه اشتباه نکنه. یا ضمه رو نکِشه تا یه وقت تبدیل به واو مدی نشه. °

° اما در دوره‌های تجوید، یه قدم جلوتر می‌ریم و از قرآن‌آموز می‌خواهیم علاوه بر موارد بالا، ضمه رو عربی تلفظ بکنه. چون تلفظ ضمه در عربی و فارسی متفاوته. °

° فارسی رو که همه بلدیم! اما ضمۀ عربی اصطلاحاً اشباع می‌شه و به‌اندازۀ نصف حرکت به‌سمت واو مدی کشیده می‌شه. تلاوت استاد حصری رو دوباره گوش کنید تا متوجه بشید چی می‌گم. °

° حرف بعدی میم مشدد هست. میم از حروفی هست که اصطلاحا غُنّه داره. ینی اگر با تشدید باشه باید دو حرکت کشیده بشه. °

° در مورد فتحه هم ما انتظارمون از قرآن‌آموز در دورۀ روخوانی و تجوید متفاوته. در دورۀ روخوانی فقط باید حواسمون باشه که با حرکات دیگه اشتباه نکنیم و احیاناً اون رو نکِشیم تا با الف مدی اشتباه نشه. °

° تا این‌جا نکات مربوط به صحیح‌خوانی و زیباخوانی قرآن رو روی کلمۀ «ثُمَّ» پیاده کردیم. °

° برای این‌که یاد بگیریم، حتماً باید صوت تلاوت قرآن رو زیاد گوش کنیم تا گوشمون عادت کنه. مخصوصاً تلاوت تحقیق استاد حصری که اون ابتدا معرفی کردم و صوتش رو با هم گوش دادیم. °

° موقع تمرین هم نباید عجله کنیم. سعی کنیم عین همین تلاوت تقلید کنیم و با همین سرعت قرآن رو تمرین کنیم و بخونیم. تو مرحلۀ یادگیری و تمرین، دقت مهم‌تر از سرعته. °

° ما هم توی حوزۀ امتداد برای همۀ علاقه‌مندان به خواندن قرآن برنامه داریم. °

° اول یه تست تعیین سطح رایگان می‌گیریم تا معلوم بشه که هر کسی چه کارگاهی مناسبشه. کارگاه روخوانی و روانخوانی یا کارگاه تجوید. °

° برای اون‌هایی که علاقه دارن قرآن رو درست و صحیح بخونن، کارگاه‌های امتداد گزینۀ خیلی مناسبیه. چرا؟ °