وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَىٰ لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا ۚ يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا ۚ وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ

خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند وعده می‌دهد که قطعاً آنان را حکمران روی زمین خواهد کرد، همان گونه که به پیشینیان آنها خلافت روی زمین را بخشید؛ و دین و آیینی را که برای آنان پسندیده، پابرجا و ریشه‌دار خواهد ساخت؛ و ترسشان را به امنیّت و آرامش مبدّل می‌کند، آنچنان که تنها مرا می پرستند و چیزی را شریک من نخواهند ساخت. و کسانی که پس از آن کافر شوند، آنها فاسقانند.

يمكنن: تمكين: قدرت دادن. توانا كردن. تمكين دين كنايه از استقرار و ثبات و مورد عمل بودن آنست.[۱]

نزول محمد بن العباس بعد از سه واسطه از عبدالله بن سنان نقل نماید که گفت: از امام صادق علیه‌السلام درباره این آیه سؤال کردم. فرمود: درباره على بن ابى‌طالب علیه‌السلام و ائمه اطهار علیهم‌السلام از اولاد او و نیز امام قائم علیه‌السلام نازل گردیده است.[۲] ابوالعالیة گوید: سبب نزول آیه چنین بوده است که رسول خدا صلى الله علیه و آله و یاران او پیش از هجرت روزگارى در مکه به سختى مى گذراندند و از دست دشمن در امان نبودند. خداوند به آنان مى فرمود که صبر نمایند و دستورى براى نبرد و جنگ با کفار نمی‌داد و پیامبر نهان و آشکار مردم را به دین اسلام دعوت مى کرد تا این که موضوع هجرت پیش آمد پس از هجرت به مدینه مهاجرین و مسلمین مدینه همچنان در ناامنى بسر می‌بردند و همیشه با خود اسلحه همراه می‌داشتند تا این که روزى یکى از مهاجرین گفت: آیا روزى می‌رسد که ما در امن و امان باشیم و اسلحه را به زمین گذاریم؟ خداوند این آیه را نازل فرمود و ایشان را به نصرت و امنیت وعده داد.[۳] چنان که همین مضمون از ابى بن کعب نیز روایت شده است.[۴] براء گوید: این آیه درباره ما نازل شده است[۵] شیخ بزرگوار ما گوید: بنابر قول اهل البیت علیهم‌السلام مراد از این آیه مهدى موعود امام قائم علیه‌السلام است زیرا هنگامى که ظهور می‌نماید، خوف را از بین می‌برد و عدل و داد را مى گستراند سپس شیخ چنین گوید: این موضوع را به طور مفصل در کتاب الامامه خود بحث نموده ایم.

پیام ها 1- اسلام، دين آينده‌ى جهان است. آينده‌ى تاريخ به سود مؤمنان و شكست سلطه‌ى كافران است. وَعَدَ اللَّهُ‌ ... لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ‌ 2- به مؤمنان، اميد دهيد تا فشار و سختى‌ها، آنها را مأيوس نكند. «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا» 3- كليد و رمز لياقت براى بدست گرفتن حكومت گسترده حقّ، ايمان و عمل صالح است. «الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» 4- دين، از سياست جدا نيست، بلكه سياست و حكومت براى حفظ دين است. لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ‌ ... يَعْبُدُونَنِي‌ 5- در بيان وعده‌هاى الهى، براى باور كردن مردم، بيان نمونه‌هايى از تاريخ گذشته مفيد است. «كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ» 6- پيروزى نهايى اهل حقّ، يك سنّت الهى است. «كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ» 7- هدف از حكومت اهل ايمان، استقرار دين الهى در زمين و رسيدن به توحيد و امنيّت كامل است. «لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ‌- لَيُبَدِّلَنَّهُمْ‌- لا يُشْرِكُونَ» 8- دست خدا را در تحولات تاريخ ببينيم. وَعَدَ اللَّهُ‌ ... لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ‌- لَيُبَدِّلَنَّهُمْ‌ 9- دين اسلام، تنها دين مورد رضايت الهى است. «دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضى‌ لَهُمْ» «1». مائده، 3. جلد 6 - صفحه 208 10- امنيّت واقعى، در سايه‌ى حكومت دين است. «وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً» 11- امنيّت در جامعه‌ى اسلامى، شرايط مناسبى براى عبادت فراهم مى‌سازد. «أَمْناً يَعْبُدُونَنِي» (هدف نهايى وعده‌هاى الهى، عبادت خالصانه خداوند است) 12- عبادت خدا، زمانى كامل است كه هيچ‌گونه شركى در كنار آن نباشد. «يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ» 13- در زمان حكومت صالحان نيز، گروهى انحراف خواهند داشت. وَعَدَ اللَّهُ‌ ... وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ‌

وقت حفظ دو روز برای روز جمعه و شنبه

🌱هر روز خود را با بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ آغاز کنید🌱 🔹امام سجاد(ع): چنانچه شخصى تو را بدگویى کند، سپس برگردد و پوزش طلبد، عذرخواهى و پوزش او را پذیراباش. #صبح_نو ⏳امروز #جمعه ۱۷ بهمن ۱۳۹۹ ۲۲ جمادی‌الثانی ۱۴۴۲ ۵ فوریه ۲۰۲۱ 🌐 @Sh_Khabar

#فرمول قرآنی 🌸یه فرمول جالب برای اینکه بدونیم فلان جزئه قرآن 📖 تو صفحه چنده؟ تاحالا شده لازم بشه بدونین هر جزء قرآن تو صفحه چنده؟؟؟ خب این فرمول رو یاد بگیریم فرض کنیم میخوایم جزء ۸ رو ببینیم از کدوم صفحه شروع میکنه از ۸ یه عدد کم میکنیم میشه ۷ حالا ۷ رو ضرب در ۲ میکنیم میشه ۱۴ اون ۲ رو میزاریم بغل ۱۴ میشه، ۱۴۲ پس جزء ۸ از صفحه ۱۴۲ شروع میشه به همین راحتی 🔴حالا یکی دیگه رو امتحان کنیم مثلا جزء ۲۱ ۲۱-۱=۲۰ ۲۰×۲=۴۰ ۴۰۲ 🔴پس جزء ۲۱ از صفحه ۴۰۲ شروع میشه... خوب جالب بود؟! 🔴به دوستاتون هم بفرستین 🌹 التماس دعا بصیر انقلابی @bassir57

تمدید فرصت ثبت نام تا پایان بهمن ماه https://eitaa.com/joinchat/1377370168Ce0a9b20c53 https://rubika.ir/quranhefze #کلاس_قرآن_مجازی #کلاس_قرآن_رایگان #آتش_به_اختیار

وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِي۲۷ يَفْقَهُوا قَوْلِي۲۸ سوره طه

و گره از زبانم بگشای؛تا سخنان مرا بفهمند!

پیام های آیه۲۷ 1- سعه‌ى صدر اوّلين شرط موفقيّت در هر كارى است. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» 2- به جاى ترس و فرار از مسئوليّت، امكانات و مقدّمات و ابزار آن را از خداوند بخواهيم. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» 3- دعا قبل از هر كارى، رمز توكّل ومايه‌ى دفع خطرات و آفات راه است، هر چند دعا خود نيز عبادت واعلام نياز به شمار مى‌رود. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» 4- ارشاد و تربيت مردم و مبارزه با طاغوت‌ها، بستگى تام به صبر و حوصله‌ى مربى و مجاهد دارد. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» 5- رسالت، با تندى و خشونت سازگار نيست. كار بزرگ، روح بزرگ مى‌خواهد. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» (موسى عليه السلام در يك درگيرى، يك نفر را با مشت كشته بود، از اين روى از خداوند طلب شرح صدر كرد.) 6- دعاى انبيا در قرآن، با اسم‌ «رَبِّ» است. «رَبِّ» 7- دريافت الطاف الهى، روح وسينه‌اى گشاده لازم دارد. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» 8- با سعه‌ى صدر كارها آسان مى‌شود. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي» 9- ساده‌گويى و بيان روان، كمال است. «وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِي» 10- در هدايت و بسيج كردن مردم وروحيه دادن به نيروها و ارعاب و تضعيف روحيه‌ى طاغوت، زبان گويا بسيار مهم است. «وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِي» 11- اصل، فهميدن مردم است، نه اصطلاحات زيبا. «يَفْقَهُوا قَوْلِي» شرط موفقيت در تبليغ آن است كه مردم حرف مبلغ را خوب بفهمند. 12- در تبليغ بايد از هر وسيله‌اى كه شناخت مردم را عميق‌تر مى‌كند استفاده كرد. «يَفْقَهُوا قَوْلِي» پانویس پرش به بالا↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی منابعتفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مرك پیام های آیه۲۸ 1- سعه‌ى صدر اوّلين شرط موفقيّت در هر كارى است. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» 2- به جاى ترس و فرار از مسئوليّت، امكانات و مقدّمات و ابزار آن را از خداوند بخواهيم. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» 3- دعا قبل از هر كارى، رمز توكّل ومايه‌ى دفع خطرات و آفات راه است، هر چند دعا خود نيز عبادت واعلام نياز به شمار مى‌رود. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» 4- ارشاد و تربيت مردم و مبارزه با طاغوت‌ها، بستگى تام به صبر و حوصله‌ى مربى و مجاهد دارد. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» 5- رسالت، با تندى و خشونت سازگار نيست. كار بزرگ، روح بزرگ مى‌خواهد. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» (موسى عليه السلام در يك درگيرى، يك نفر را با مشت كشته بود، از اين روى از خداوند طلب شرح صدر كرد.) 6- دعاى انبيا در قرآن، با اسم‌ «رَبِّ» است. «رَبِّ» 7- دريافت الطاف الهى، روح وسينه‌اى گشاده لازم دارد. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» 8- با سعه‌ى صدر كارها آسان مى‌شود. «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي» 9- ساده‌گويى و بيان روان، كمال است. «وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِي» 10- در هدايت و بسيج كردن مردم وروحيه دادن به نيروها و ارعاب و تضعيف روحيه‌ى طاغوت، زبان گويا بسيار مهم است. «وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِي» 11- اصل، فهميدن مردم است، نه اصطلاحات زيبا. «يَفْقَهُوا قَوْلِي» شرط موفقيت در تبليغ آن است كه مردم حرف مبلغ را خوب بفهمند. 12- در تبليغ بايد از هر وسيله‌اى كه شناخت مردم را عميق‌تر مى‌كند استفاده كرد. «يَفْقَهُوا قَوْلِي»

عقدة: عقد: بستن و گره زدن. «عقده»: گره

«یَفْقَهُوا»: تا بفهمند. فعل مضارع مجزوم است، چرا که جواب طلب است