#مکتب_بانوی_بقیع
#حضرت_خانم_ام_البنین‌سلام‌الله‌‌علیها
#اولادی_و_من_تحت_الخضراء_کلهم_فداء_لأبی_عبدالله_عليه‌السلام
#ادامه_قسمت_۷
▪️زمانی که حضرت عباس (علیه‌السّلام) برای سقایت و آبرسانی اهل خیام و طفلان عطشان حرم، قدم سوی شریعه فرات برداشتند، صلاة خویش را اقامه کردند.
آن هنگام که دست راست مبارکشان قطع گردید در رجزی حيدري، باز هم دین و مکتبی که در آن، رسم فدایی شدن را آموخته بود، بر همگان یادآوری کرده و فرمودند:
▪️«و الله اِن قَطَعتُم يَميني، اِنّي اُحامي اَبَداً عَن ديني»؛ (۱۱)
والله اگر دستانم قطع شود هرگز از حسین (علیه السلام) دست بر ندارم.
این همان اقامه صلاة قمر الحسین (علیهما السلام) و قربان اوست که با این قطع یمین و یسارش، وضو ساخته و اقامه صلاة خویش را با اکمل صورت رکوع و سجود معنا می‌کند.
▪️روی اسب هنگامی که سر مبارک را به سمت زانوان خم کردند و می خواستند تیر را از چشمان مبارکشان درآورند، رکوع را معنا کردند.
▪️و سجود قمر الهاشمیین (علیه السلام)، وقتی بود که از اسب روی زمین افتادند و صورت مبارکشان بر خاک قرار گرفت و اینگونه در اوج خشوع و خضوع، صورت و پیشانی بر خاک نهادند.
👈 حضرت قمر الهاشمیین (علیه السلام) اقامه صلاة نمودند؛
و تمام این ارکان را با قربانی کردن خود برای مولای خویش ادا کردند و در آخرین رکن صلاة خویش پیشانی مبارکشان بر خاک قرار گرفت و اتم و اکمل قرب و قربانی جلوه گر گردیدند.
▪️شهادت حضرت عباس (علیه السّلام) همان اقامه صلاتی بود که حضرت قمر الهاشمیین (علیه السلام)، باتمام ارکان، آن صلاة را به جا آوردند.
⚜️ قمر الهاشمیین (علیه السلام) اقامه این صلاة را از مادر مکرمه شان دیدند، شنیدند و به احسن وجه به منصه ظهور رساندند.
▪️مکتب فدایی پروری برای مولا و امام؛ همان صلاتی است که برای اقامه آن باید به قربانگاه بروی و قربانی شوی؛ تا صلاتی به جای آوری که ثمره اش فلاح و قرب است.
👈 خانم أم البنين (سلام الله علیها) باب فدایی شدن را برای محبین و دلدادگان حسینی در این عالم گشودند.
و الی الأبد، خانم أم البنین (سلام الله علیها)، طلایه دار و الگوی این امر عظیم گشتند.
✨ «أولئک هُمُ الوارِثون؛ الَّذين يَرِثون الفِرْدوس هُم فيها خالِدون» (۱۲)
👈 حضرت خانم أم البنین (سلام الله علیها) آن چنان عهدِ فدایی شدن فرزندانشان برای امام حسین (علیه‌السّلام) را به جای آوردند که مکتب "فداء لابی عبدالله" (علیه السلام) را برای مؤمنینی که خواهان این جنت و رضوان هستند بنا نهادند و الگوی تمام فداییان حسین (علیه السلام) در عالم گردیدند.
ا┄┅═✧❁ منابع ❁✧═┅┄ا
۱) سوره مبارکه مائده، آیه ۲۷.
۲) الکافی، ج۳، ص ۲۶۵.
۳) نهج البلاغه (فیض السلام)، ج۳، ص ۶۱۴.
۴) شرح فروع الکافی، (لصالح المازندرانی)، ج۲، ص۳۴۷.
۵) بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۲۴۱ و ۳۲۲.
۶) تنقیح المقال، ج۳ رحلی، ص ۷۰.
۷) سوره مبارکه مؤمنون، آیات ۱ و ۲.
۸) ابصار العین فی انصار الحسین علیه السلام، ص ۶۲.
۹) سوره مبارکه توبه، آیه ۱۱۲.
۱۰) بحار الانوار، ج۴۵، ص ۴۱.
۱۱) مناقب آل ابی طالب علیهم السلام، ج۴، ص ۱۰۸.
۱۲)سوره مبارکه مؤمنون، آیات ۱۰ و ۱۱.
@quran_shekarabi
🏴▪️🏴▪️🏴▪️🏴
🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
#ترجمه_سوره_انبیا
#صفحه۳۲۸
🌸 ۷۳_ و آنان را پیشوایانی قرار دادیم كه به فرمان ما [مردم را] هدایت می‌كردند، و انجام دادن كارهای نیك و برپا داشتن نماز و پرداخت زكات را به آنان وحی كردیم، و آنان فقط پرستش كنندگان ما بودند.
🌸 ۷۴_ و به لوط، حكمت و دانش دادیم و او را از آن شهری كه [اهلش] كارهای زشت مرتكب می‌شدند، نجات دادیم؛ بی‌تردید آنان قومی بدكار و نافرمان بودند.
🌸 ۷۵_ و او را در رحمت خود درآوردیم؛ چون از شایستگان بود.
🌸 ۷۶_ و نوح را [یاد كن] هنگامی كه پیش از این [پیامبران یاد شده] ندا كرد: [ای پروردگارم! مرا از این قوم تبهكار نجات بخش.] پس ندایش را اجابت كردیم، و او و خانواده‌اش را از آن اندوه بزرگ نجات دادیم.
🌸 ۷۷_ و در برابر گروهی كه آیات ما را تكذیب كردند، یاری‌اش دادیم؛ قطعاً گروه بدی بودند، پس همه آنان را غرق كردیم.
🌸 ۷۸_ و داود و سلیمان را [یاد كن] زمانی كه درباره آن كشتزار كه شبانه گوسفندان قوم در آن چریده بودند، داوری می‌كردند، و ما گواه داوری آنان بودیم.
🌸 ۷۹_ پس [داوری] آن را به سلیمان فهماندیم، و هر یك را حكمت و دانش عطا كردیم، و كوه‌ها و پرندگان را مسخّر كردیم كه همواره با داود تسبیح می‌گفتند، و ما انجام دهنده [این كار] بودیم.
🌸 ۸۰_ و به سود شما صنعتِ ساختنِ پوشش‌های دفاعی را به او آموختیم تا شما را از [آسیب] جنگ‌تان محافظت نماید، بنابراین آیا شما شکرگزار حق هستید؟
🌸 ۸۱_ و برای سلیمان، تندباد را مسخّر كردیم كه به فرمانش به سوی آن سرزمینی كه در آن بركت نهادیم، حركت می‌كرد و ما همواره به همه چیز داناییم.
@quran_shekarabi
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸
ا⚜🕋⚜🕋⚜🕋⚜🕋⚜
ا🕋⚜🕋⚜
ا⚜
#سلام_امام_زمانم
#بقیة_الله_خیر_لکم_إن_کنتم_مؤمنین
#اسامی_و_القاب_مبارک_حجة_بن_الحسن_المهدی_عجل_الله_تعالی_فرجه_الشریف
⚜الثائِر⚜
✨ أُذِنَ لِلّذينَ يُقاتلُونَ بأَنّهُم ظُلِمُوا و إنَّ اللّه عَلى نَصرِهِم لَقَديرٌ
🔹 سوره مبارکه حج آیه ۳۹
⚜ امام صادق (علیه السلام) در تفسیر آیه مبارکه فرمودند:
🖋 إنّما هُوَ القائمُ إذا خَرَجَ یَطلُبُ بِدَمِ الحُسَین و هُوَ قوله نَحنُ أَولیاءُ الدَّم و طُلّابُ التِّرَه (الدِّیَه)
🖌 قطعا او، همان حضرت قائم (ارواحنا فداه) است؛ در آن هنگام که ظهور کرده و خونخواهی امام حسین (علیه السلام) نماید، گوید: ما اولیای دم و خواهان دیۀ او هستیم.
📘 بحار الأنوار ج۵۱ص۴۷
☀️ «ثائر» از القاب حضرت بقیة الله الأعظم (أرواحنافداه) به معنای آن وجود مقدسی است که تا دشمنان خدا و پدرانش را قصاص نکند، آرام نگیرد.
⚜ در فرازی از زیارت عاشورا میخوانیم:
✨ اَنْ یَرزُقَنی طَلبَ ثاری [کم] مَع امامٍ هُدیً ظاهرٍ ناطقٍ بالحَقّ منکُم
✨أَيْنَ الطَّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِياءِ وَأَبْناءِ الْأَنْبِياءِ؟
أَيْنَ الطَّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِكَرْبَلاءَ؟
📗 دعای ندبه
✨أللَّهُمَّ رَبَّ الْحُسَیْنِ اشْفِ صَدْرَ الْحُسَیْنِ وَ اطْلُبْ "بِثَأْرِه"
📘 بحار الأنوار، ج ٩٨، ص ٢٣١
⚜ امام باقر (علیه السلام) به شیعیان فرمودند:
در روز عاشورا اینگونه به هم‌دیگر تسلیت گویید:
🖋 عظّم اللّه اجورنا بمصابنا الحسین (ع) و جعلنا و ایّاکم من الطالبین "بثاره" مع ولیه الامام المهدی(عج)
📘 بحار الأنوار،ج ٩٨،ص ٢٩٠
✨السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا طَالِبَ ثَارِ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَبْنَاءِ الْأَنْبِيَاءِ وَ الثَّائِرَ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِكَرْبَلَاءَ
🌟 سلام بر منجی عالم ، منتقم خون خدا ، حضرت حجة بن الحسن (عج الله تعالی فرجه الشریف) آن که هر صبح و شام بر مصیبت جد بزرگوارش می گرید و ندای الا یا اهل العالم ان جدی الحسین قتلوه عطشانا را سر می دهد تا شاید به گوش تشنگان واقعی نظر و عنایت او برسد و در قلوب آنان ظهور یابد.
📗 فرازی از زیارت نامه حضرت حجه بن الحسن
⚡️حامد سراچه دل کعبه معشوق کرد
⚡️ز صوت یا لثارات آتش زند به گردون
▫️عَمتّهُ أسوهٌ لِصاحِب القيامِ ▫️وَ قُوله لثارات لِسادَة السّلَيلة
@quran_shekarabi
⚜
🕋⚜🕋⚜
⚜🕋⚜🕋⚜🕋⚜🕋⚜
🏴▪️🏴▪️🏴
🏴▪️
#مکتب_بانوی_بقیع
#حضرت_خانم_ام_البنین‌سلام‌الله‌‌علیها
#اولادی_و_من_تحت_الخضراء_کلهم_فداء_لأبی_عبدالله_عليه‌السلام
#قسمت_۸
⚜️ بسم الله الرحمن الرحیم
✨ «وَمَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا»؛ (۱)
هر كس كه از خانه خويش بيرون آيد تا به سوى خدا و رسولش مهاجرت كند و آنگاه مرگ او را دريابد، مزدش بر عهده خداست، و خدا آمرزنده و مهربان است.
◻️ مکتب حضرت أم البنين (سلام الله علیها)، مکتب فدایی پروری برای مولا و امام است ، به همین دلیل كشته شدن در این مکتب ، قرباني شدن و تقرّب است، چون «للحسین (علیه السلام)» و با معرفت و به اذن او و في سبيل الله است.
◼️ اين سیر در لسان مبارک ثقلین، همان «هجرت» می باشد ، هجرت في سبيل الله هجرتي از خويشتن يعني رجوع خلق به فطرت خويش.
➖ هجرت در معنای ظاهری به «حرکت و قيام» معنا شده ، و زمانیکه این لفظ در باب مفاعلة (مهاجرت) به کار رود ، به این معنا ؛ ترک تعلقات دنیوی و نیز استمرار (یعنی حرکت و سیر مداوم) هم اضافه می شود.
◻️ در حقیقتِ معنا، هجرت را به استناد کلام نوراني رسول خدا (صلی الله علیه و آله)
«رَجَعْتُمْ مِنَ الْجِهَادِ الْأَصْغَرِ إِلَى الْجِهَادِ الْأَكْبَر»(۲)
مجاهده با نفس و معادل رجعت دانسته اند؛ رجعت به اصل و فطرت خویش که همان رجعت به امام و حلّ بفناء او شدن می باشد؛
«سَأَلْتُهُ عَنِ الْفِطْرَةِ لِمَنْ هِيَ؟ قَالَ: لِلْإِمَام».(۳)
✨ «وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ».(۴)
◼️ براساس آیات شريفه هر مهاجرتی از منظر خداوند متعال، مهاجرت مقرّبی که «أَجْرُهُ عَلَى اللَّه» و دارای «رزق حسن» باشد، نیست.
چه بسا برخی به ظاهر مهاجرت کردند، اما در کلام ثقلین در زمرۀ مهاجران به حساب نمی آیند و چه بسا افرادی که به ظاهر مهاجرت از مکانی به مکان دیگر ننمودند ، اما به آنان مهاجر گفته می شود، و این بدان علت است که دسته اخیر به حقیقت معنای هجرت معرفت یافتند و عمل نمودند ، چنانچه حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) در حدیثی فرمودند:
«یَقُولُ الرَجُلُ هاجَرْتُ و لم یُهاجِرْ، إنّما المُهاجِرونَ الّذین یَهْجُرونَ السَیّئاتِ و لَمْ یَاْتُوابها»؛(۵)
بعضی ها می‌گویند مهاجرت کرده‌ایم در حالی که مهاجرت واقعی نکرده‌اند، مهاجران واقعی آنهایی هستند که از گناهان هجرت می‌کنند و مرتکب آن نمی شوند.
◼️ و منظور از مهاجرت إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ یا فِي سَبِيلِ اللَّهِ، مهاجرت یا رجعت «إِلَی الْإِمَامِ» و «کسب معرفت امام» می باشد ، چون در حقیقت به کسی مهاجر گفته می شود که معرفت به امامش یافته باشد:
✨ «مَن یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهَاجِراً إِلَی اللهِ وَ رَسُولِهِ ...» قال: «إِذَا خَرَجَ إِلَی الْإِمَامِ ثُمَّ مَاتَ قَبْلَ أَنْ یَبْلُغَهُ».(۶)
➖ بنابراین «مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ»
یعنی: آنکه از بیت خویش و از حالت قعود خارج، و به سوی امام حرکت کند که این ، مضمون همان حدیث شریفی است که می فرماید
«مَثَلُ الْإِمَامِ مَثَلُ الْكَعْبَةِ إِذْ تُؤْتَى وَ لَا تَأْتِي»(۷)
و گفتیم که این حرکت باید استمراری باشد، یعنی مؤمن در این سیر به سوی امامش دائم در حال قیام است، از قیامی به قیام دیگر تا آنجا که به غایتش یعنی حلت بفناء الحسین (علیه السلام) منتهی شود.
◻️ و این دقیقا همان تعلیمی است که در مکتب بانوی بقیع برای خلق تبیین شد.
حضرت أم البنین (سلام الله علیها) برای «من تحت الخضراء» به الگوی تربیتی فرزندانشان، سیر کمالی را تعیین نمودند که آن عبارت بود از «فداء للحسین (علیه السلام)»(۸)؛
یعنی خروج خلق از حالت قعود، و حرکت و قیام آنان برای فدایی شدن، فدایی شدنی که في سبيل الله و در سبيل امام حسین (علیه السلام) است. به همین سبب است که فدایی شدن بر مبنای این مکتب و به تأسي از سيره بانوي بقيع، موجب قرب می شود. چنان قربی که خود خداوند می فرماید:
«فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ»و «لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا»؛
یعنی؛ کسی که قیام کند برای فدایی شدن حسین (عليه السلام)، رزقش و اجرش با خود خداوند است.
◀️ ادامه 👇
#مکتب_بانوی_بقیع
#حضرت_خانم_ام_البنین‌سلام‌الله‌‌علیها
#اولادی_و_من_تحت_الخضراء_کلهم_فداء_لأبی_عبدالله_عليه‌السلام
#ادامه_قسمت_۸
◼️ همانطور که وقتی حضرت صاحب اللواء أبا الفضل العباس (علیه السلام) به نحو اتم و اکمل این معنا را محقق نمود، حضرت ثارالله (سلام الله علیه) به ایشان چنین خطاب فرمود که
«اِرْکَبْ بِنَفْسِی أَنْتَ»؛ (۹)
⬅️ به همین دلیل خداوند متعال درجۀ مجاهدین را بر قاعدین فضیلت بخشید و امر فرمود که مثنی و فرادا برای فدایی شدن للحسین (علیه السلام) قیام کنند؛
«فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدينَ عَلَى الْقاعِدينَ أَجْراً عَظيما» (۱۰) و «قُلْ إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى وَ فُرادى» (۱۱)
◻️ و نیز برای آنان «رزق حسن» را قرار داد که مراد از آن بهشت می باشد.
چنانچه در آیات حضرت قرآن از «بهشت» به رزق تعبیر شده؛
«جَنَّاتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَّهُمُ الْأَبْوَاب... إِنَّ هذا لَرِزْقُنا ما لَهُ مِنْ نَفاد» (۱۲).
در اتم و اکمل معنا آن رزق حسن الهی، همان فردوس برینی بود که حضرت أبا عبدالله الحسین (علیه السلام) به اصحابشان نشان دادند:
✨ در شب عاشورا، امام حسین (علیه السلام) چون وفادارى اصحاب را تا مرز شهادت ملاحظه کرد فرمودند:
«إِنَّکُمْ تُقْتَلُونَ غَدَاً کَذلِکَ، لا یَفْلِتُ مِنْکُمْ رَجُلٌ»؛
فردا همه شما همانند من به فیض شهادت نائل خواهید شد و کسى از شما باقى نخواهد ماند.
اصحاب با شادمانى عرضه داشتند: «اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذی شَرَّفَنا بِالْقَتْلِ مَعَکَ»؛ خداى را سپاس که افتخار شهادت در راهش را در رکاب شما نصیب ما کرد!
امام (علیه السلام) در حقّ همه آنان دعا کرده و آنگاه فرمودند:
«اِرْفَعُوا رُؤُوسَکُمْ وَ انْظُرُوا» (۱۳)؛
سرهاى خود را بلند کنید و جایگاه خود را ببینید!
امام (علیه السلام) جایگاه رفیع هر کدام را در فردوس اعلی به آنها نشان دادند.
◼️ حال در میان أصحاب الحسین (علیه السلام)، آن وجود مقدسی که پرورش یافتۀ مکتب حضرت أم البنین (علیها السلام) است، صاحب جایگاهی در فردوس اعلی است که همه شهدا و فداییان حسینی به او غبطه می خورند؛
✨ «رحم اللّه [عمّی] العباس، فلقد آثر و أبلى و فدى أخاه بنفسه حتّى قطعت يداه فأبدله اللّه بهما جناحين يطير بهما مع الملائكة في الجنة، وأنّ للعبّاس عند اللّه منزلة يغبطه بها جميع الشهداء يوم القيامة» (۱۴)؛
خداوند عمویم عباس را رحمت کند که با ایثار و جانبازی، در راه برادرش جانبازی کرد تا آن که دست هایش قطع شد و خداوند به جای آن، دو بال به او داد که با آن ها به همراه فرشتگان در بهشت پرواز كند عباس (عليه السلام) را در پیشگاه خداوند منزلتی است که در روز قیامت، همه شهدا به آن غبطه می خورند.
◻️ و اين همان اجر حسني مي باشد كه براي هجرت في سبيل الله در مطلق معناي خويش نصيب قمر بني هاشم (عليه السلام) مي گردد.
◀️ ادامه 👇
#مکتب_بانوی_بقیع
#حضرت_خانم_ام_البنین‌سلام‌الله‌‌علیها
#اولادی_و_من_تحت_الخضراء_کلهم_فداء_لأبی_عبدالله_عليه‌السلام
#ادامه_قسمت_۸
◼️ اما برای اين هجرت ناظر به معنایی که بیان شد، صورت تمام و کمالی وجود دارد که آن «مشایه اربعین» است.
همانطور که در فرازی از زیارت امام حسین (علیه السلام) از مشایه تعبیر به هجرت شده است:
«أَتَيْتُكَ زَائِراً أَلْتَمِسُ ثَبَاتَ الْقَدَمِ فِي الْهِجْرَة إلیک»؛ (۱۵)
یا اباعبدالله (علیه السلام)! آمدم نزد شما در حالي که زائر شما هستم و خواهانم که قدم من را در مسیر هجرت به سوی شما ثابت نگهدار.
◻️ در روایتی دیگر که مضمون آن صراحت همین مطلب است، اینطور آمده:
«إِنَّ الرَّجُلَ لَيَخْرُجُ إِلَى قَبْرِ الْحُسَيْنِ (علیه السلام) فَلَهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَهْلِهِ بِأَوَّلِ خُطْوَةٍ مَغْفِرَةُ ذُنُوبِهِ، ثُمَّ لَمْ يَزَلْ يُقَدَّسُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّى يَأْتِيَهُ فَإِذَا أَتَاهُ نَاجَاهُ اللَّهُ تَعَالَى فَقَالَ: عَبْدِي سَلْنِي أُعْطِكَ ادْعُنِي أُجِبْكَ اطْلُبْ مِنِّي أُعْطِكَ سَلْنِي حَاجَةً أقضيها [أَقْضِهَا] لَكَ قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ يُعْطِيَ مَا بَذَلَ»؛ (۱۶)
صدر روایت شریف که می فرماید: «قطعا فردي که به قصد زيارت امام حسين (عليه السلام) از خانه اش خارج مي شود»، دقیقا دلالت بر عبارت أخری آیه مبارکه
«وَمَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ» دارد.
⬅️ به مجرد اینکه عبد مؤمن قصد خروج از خويشتن خويش و بيت اش مي كند، از حالت قعود به قیام رسيده و اجتماع حول وجود مقدس امام می کند، این همان هجرت مقرِّب است.
◼️ سپس در ادامه روایت شریف، آنجا که به عباراتی چون
«بِأَوَّلِ خُطْوَةٍ و بِكُلِّ خُطْوَةٍ»
اشاره شده، به صورت اتم و اکملِ معنایِ هجرت یعنی مشایه تصریح شده است.
◻️ و آنجا که در نص حدیث شریف به جزای هر خطوه (قدم) اشاره شده، در واقع بیانی است برای مراتب هجرت تا غایت آن.
عبد متقی و مؤمنی که این صورت تمام و کامل هجرت را به جای آورده،
«فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ»؛
اجر او با خود خدا خواهد بود، همانطور که در ادامۀ این حدیث آمده است:
✨ «پس براي او در اولين گامي که بر مي دارد، بخشش گناهانش خواهد بود، سپس پيوسته به هر قدمى تقديس مي شود تا آنکه نزد آن حضرت مي رود، در اين هنگام خداوند متعال به او مي فرمايد:
بنده من؛ از من بخواه تا به تو بدهم».
◼️ وقتي بنده اي به مشایه اربعين مي رود و چنین هجرتی مي كند و به محضر مولايش مي رسد، خدا خود با او سخن مي گويد و او با ربّ خويش مناجات مي كند. این تکلم خداوند با او همان لقاء الله و سیر الیه راجعون است.
◻️ همانطور که اصحاب الحسین (علیه السلام) در مقام حلّت بفناء الحسین (علیه السلام)، حلّ در مولای خود شدند و در رکاب امام خود به مقام اعلی علیین رسیدند، امروز نیز قلوب مؤمنان با همان حرارت عشق به امام حسین (علیه السلام) که هرگز خاموش نمی شود، به سوی زیارت امام، قصد هجرت می کنند. و چون چنین اجتماعی محقق
«یوم الجمعة» می باشد –
و یوم الجمعة یعنی اجتماع قلوب همۀ شیعیان حول وجود مقدس امام- لذا این چنین هجرتی، محقق ظهور خواهد بود؛
✨ «وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا»؛ (۱۷)
اگر شیعیان ما که خداوند توفیق طاعتشان دهد در راه ایفاى پیمانى که بر دوش دارند، همدل مى شدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمى افتاد.
◼️ بنابراین مکتب بانوی بقیع و سیر تربیتی آن دقیقا بر همین مبنای مهاجرا الی الامام، پرورش مهاجر حقيقي و قائمین امر الله می باشد، مهاجرینِ مجاهدی که با قیام مداوم خویش در طریق فدایی و حل شدن در حضرت أبا عبدالله الحسین (علیه السلام) به غایت هجرت و رجعت نیل می کنند و لذا این قربانی شدن آنان، فدیه مقرّب می شود.
به سبب همین ویژگی است که تعالیم مکتب بانوی بقیع، زمینه ساز ظهور است، همانگونه که زمینه ساز رجعت نیز می باشد.
ا┄┅═✧❁ منابع ❁✧═┅┄ا
۱) سوره مبارکه النساء، آیه ۱۰۰.
۲) بحار الانوار، ج۶۴، ص۳۶۰.
۳) الکافی، ج۴، ص ۱۷۴.
۴) سوره مبارکه الحج، آیه ۵۸.
۵) بحار الانوار، ج۶۸، ص ۲۳۲.
۶) تفسیر القمی، ج۱، ص ۱۴۹.
۷) البرهان، ج۴، ص ۸۵۵.
۸) تنقیح المقال، ج۳ رحلی، ص۷۰.
۹) الارشاد، ج۲، ص ۹۰.
۱۰) سوره مبارکه النساء، آیه ۹۵.
۱۱) سوره مبارکه سبا، آیه ۴۶.
۱۲) سوره مبارکه ص، آیات ۵۰ و ۵۴.
۱۳) الخرائج و الجرائح، ج۲، ص ۸۴۷.
۱۴) الأمالی (للصدوق)، ص ۴۶۲؛ بحار الانوار، ج۲۲، ص ۲۷۴.
۱۵) تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۶۰
۱۶) کامل الزیارات، ص ۱۳۲.
۱۷) الاحتجاج علی اهل اللجاج، ج ۲، ص ۴۹۹.
🏴▪️🏴▪️🏴▪️🏴