eitaa logo
کانون قرآن و عترت دانشگاه زنجان
363 دنبال‌کننده
484 عکس
99 ویدیو
37 فایل
﷽ 🍃 وَلَقَدْ جِئْنَاهُمْ بِكِتَابٍ فَصَّلْنَاهُ عَلَىٰ عِلْمٍ هُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ 🍃اعراف_۵۲ کانون قرآن و عترت دانشگاه زنجان تماس با ما: @Quranetrat_znu_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
سلسله نشست «اندیشهٔ بیــدار» با موضوع: جوان امروزی و دنیای معاصر به بیان: استاد علیرضا مهرانفر 🕛سه شنبه 29 آبان | ساعت 15:00 📍دانشکده عمران طبقه اول «سالن جلسات» انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه زنجان (دفتر تحکیم وحدت) 🇵🇸@znu_tahkim
•{﷽}•؛ مدت زمان مطالعه :۳ دقیقه آیا این درست است که دین اسلام به سبب توجه به آخرت، اهتمامی به زندگی دنیوی و رفاه جامعه ندارد و به همین دلیل، بسیاری از جوامع اسلامی از جهت رفاهی در نقطه مطلوبی نیستند؟ چه آموزه‌هایی در دین اسلام است که می تواند ادعای مزبور را نقض کند؟ مکاتب و ادیان مختلفی در دنیا وجود دارند که رویکرد آنها نسبت به دنیا و امور آن و همچنین عالم پس از مرگ متفاوت است تا جایی که برخی از مکاتب بشری، اصالت را به لذت در دنیا می‌دهند و در نقطه مقابل، شاهد مکاتبی هستیم که آخرت‌گرا بوده و به دوری از دنیا تأکید می‌کنند. برخی از این مکاتب به اندازه ای پیشرفته اند که حتی کار و تلاش را نفی کرده و اظهار نیاز از دیگران را به عنوان یک عمل شریف معرفی می‌کنند.(۱) اما دین اسلام، هم برای دنیا و استفاده از نعمت های مشروع و حلال آن، اهمیت قائل است و برای آن راهکارها و دستورات متعددی ارائه داده؛ و هم برای آخرت و زندگی اخروی ارزش فراوان قائل شده و برای رسیدن به سعادت ابدی در سرای دیگر، تعالیم بسیاری بیان نموده است. به عبارت دیگر، اسلام سعی کرده راهی میانه معرفی کند که هم در آن لذات دنیایی محفوظ باشد و هم بهره مندی در آخرت. در ادامه به بعضی از دستورات دینی در جهت رفاه دنیوی اشاره خواهیم کرد: نکته اول: در دین اسلام، به کسب درآمد حلال، توصیه زیادی شده و حتی برترین عبادت دانسته شده است.(۲) همچنین جایگاه و مقامِ انسانی که برای کسب روزی خانواده اش تلاش می‌کند، به اندازه مجاهد در راه خدا دانسته شده است.(۳) بر این اساس، اصل کسب روزی و تلاش برای به‌دست آوردن آن، نه تنها در اسلام نکوهیده نیست، بلکه بسیار مورد تأکید واقع شده و جنبه عبادی و معنوی به خود گرفته است. نکته دوم: اسلام، نه تنها کسب روزی را مورد توجه قرار داده، بلکه به بسط و توسعه روزی نیز تأکید کرده است. برای نمونه، کسی نزد پیامبر صلی الله علیه و آمد و از کوچکی خانه اظهار ناراحتی کرد؛ پیامبر به جای اینکه این خواسته را بی اهمیت جلوه بدهد، به او توصیه می‌کند که این خواسته را با جدیت از خداوند بخواهد.(۴) در همین راستا، در منابع دینی، عواملی همچون صله رحم،(۵) انفاق در راه خدا،(۶) ازدواج،(۷) خوش خلقی(۸) و مانند آن، از عوامل مؤثر در افزایش روزی معرفی شده اند. نکته سوم: آنچه در دین اسلام نهی شده، نه کسب روزی و رسیدن به رفاه در زندگی دنیایی، بلکه اصالت دادن به دنیا و نعمتهای آن و فراموشی آخرت است. همه ائمه معصومین علیهم السلام از نظر مالی و جایگاه اجتماعی، از سطح بالایی برخوردار بودند و حتی در این مسیر، تلاش و کوشش هم می‌کردند و برخی از آنها به کشاورزی و باغداری مشغول بودند، اما در عین حال دنیا آنها را به خود مشغول نکرد و زهد و تهجدِ آنها در بالاترین درجه بود و همواره دنیا در نگاهشان، پست و کم ارزش بود. در این راستا، امیرالمؤمنین علیه‌السلام می فرماید: «باید دنیا در چشم شما کم ارزشتر از تفاله برگ‌هایی باشد که با آن دبّاغی می‌کنند (که بسیار بدبو و متعفّن و بی‌ارزش است) یا (بی بهاتر از) بقایای قیچی شده پشم حیوانات باشد (که بر زمین می ریزد و کسی به آن اعتنایی ندارد)».(۹) نکته چهارم: درباره رفاه در جوامع اسلامی که در متن سؤال بیان شده است به این نکته باید اشاره کرد که: اولا جوامع اسلامی از جهت وضعیت رفاهی یکدست نیستند و برخی از آنها در نقطه مطلوبی قرار دارند؛ ثانیا بسیاری از کشورهای غیر اسلامی نیز از جهت رفاهی در نقطه مطلوبی نیستند؛ بنابراین نمی توان به صورت کلی ادعا کرد که همه کشورهای غیر اسلامی در وضعیت نامطلوبی قرار دارند و همه کشورهای اسلامی در وضعیت مطلوب و قابل قبولی از نظر رفاهی و اقتصادی قرار دارند؛ ثالثا افزایش یا کاهش رفاه اقتصادی، تابع عوامل مختلفی است که برخی از این عوامل، ریشه‌های تاریخی دارد و نمی توان نقش کشورهای استعمارگر و استثمارگر را در این زمینه نادیده گرفت. گذشته از اینکه فرهنگ و عادات غلط بومی یا سوءمدیریت مدیران و یا تلاش و کوشش، همت و آینده نگری مردمان هر جامعه نیز از جمله عوامل موثر در این زمینه است. نتیجه گیری: اسلام نه تنها مخالف کسب درآمد و رفاه اقتصادی در زندگی دنیوی نیست، بلکه راهکارهای وسعت بخشیدن به روزی را نیز ارائه کرده است. آنچه در اسلام مورد نکوهش قرار گرفته است، اصالت دادن به دنیا و مشغول شدن به دنیا به اندازه‌ای است که انسان در آن غرق شده و از آخرت غافل شود. به عبارت دیگر دستورات اسلام به گونه‌ای است که سعی کرده توازنی میان دنیا و آخرت ایجاد کند که مسلمانان، هم از مواهب دنیا بهره ببرند و هم از نعمتهای آخرت. اما اینکه برخی از جوامع اسلامی، از جهت رفاهی در نقطه مطلوبی نیستند، به سبب عوامل مختلفی است که در جای خود می توان به بررسی آنها پرداخت. @Quranetrat_znu
[أَیْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الْأَرْضِ وَالسَّماءِ] ✨قرائت دعای پرفیض ندبه 🔹جمعه ها راس ساعت ۷:۰۰ صبح 🔹مسجد باقرالعلوم(ع) دانشگاه زنجان [خواهران_برادران] @znu_saghalein @znu_maktab