❤️#امیرالمؤمنین علیه السلام خطاب به #میثم فرمود: تو بعد از من دستگیر می‌شوی و به دار آویخته خواهی شد. 🩸روز سوم از بینی تو خون خواهد آمد و محاسنت از آن خون خضاب خواهد شد. تو بر در خانه عمرو بن حریث، جزء آن ده نفری خواهی بود که به دار آویخته می‌شوند. چوبه دار تو از همه آنها کوتاه‌تر است. ⛓سپس حضرت آن نخله‌ را به وی نشان داد و فرمود: تو را بر آن به دار آویخته خواهی شد. 🌴میثم همواره کنار آن نخل می‌آمد و نماز می‌خواند و با آن نخل سخن می‌گفت،و به عمرو بن حریث می‌گفت: من همسایه تو می‌شوم، برای من همسایه خوبی باش. عمرو به او می‌گفت: آیا می‌خواهی خانه ابن مسعود یا خانه ابن حکیم را بخری و نمی دانست که منظور میثم چیست. 📚ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۶، ص ۲۵۱-۲۵۰؛ الارشاد، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.

🌹مواد مُغَذِّی در قرآن🌹 🌺🌺🍀🍀🌺🌺🍀🍀 1⃣عسل🍯 ثُمَّ كُلِي مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا يَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاءٌ لِّلنَّاسِ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﺁﻥ‌ﻭﻗﺖ ﺍﺯ ﺷﻬﺪ ﮔﻴﺎﻫﺎﻥ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺭﻭﺵ‌ﻫﺎی ﺁﺳﺎﻥ ﻭ ﺧﺪﺍﺩﺍﺩی، ﺷﻬﺪﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺴﻞ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﻨﻴﺪ.» ﺍﺯ ﺷﻜﻢ ﺯﻧﺒﻮﺭﻫﺎ، ﻋﺴﻞ ﺑﺎ ﺭﻧﮓ‌ﻫﺎ ﻭ ﻃﻌﻢ‌ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺧﻴﻠﻲ ﺍﺯ ﺩﺭﺩﻫﺎی ﻣﺮﺩم ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻢ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﺍی ﺍﺯ ﻳﻜﺘﺎﻳﻲِ ﺧﺪﺍﺳﺖ، ﺑﺮﺍی ﻣﺮﺩﻣﻲ ﻛﻪ ﻓﻜﺮﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ‌ﻛﺎﺭ ﻣﻲ‌ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ. (نحل٦٩) 2⃣شیر🥛 وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُّسْقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهِ مِن بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَّبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِّلشَّارِبِينَ ﭼﻬﺎﺭﭘﺎﻳﺎﻥ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﻣﺎﻳﮥ ﻋﺒﺮﺕ‌ﺍﻧﺪ: ﺍﺯ ﺷﻜﻢ ﺁﻥ‌ﻫﺎ، ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﻋﻠﻒِ ﻫﻀﻢ‌ﺷﺪﻩ ﻭ ﺧﻮﻥ، ﺷﻴﺮی ﺧﺎﻟﺺ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻲ‌ﻛﺸﻴﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺗﺎﻥ ﻣﻲ‌ﮔﺬﺍﺭﻳﻢ ﻛﻪ ﮔﻮﺍﺭﺍی ﻭﺟﻮﺩِ ﻧﻮﺷﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ. (نحل٦٦) 3⃣خرما 🌰 وَهُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَيْكِ رُطَبًا جَنِيًّا ﺁﻥ ﺗﻨﮥ ﺩﺭﺧﺖ ﺧﺮﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ‌ﻃﺮﻑ ﺧﻮﺩﺕ ﺗﻜﺎﻧﻲ ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺟﺎﻥِ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺧﺮﻣﺎﻳﻲ ﺗﺮﻭﺗﺎﺯﻩ ﺑﺮﻳﺰﺩ. (مریم٢٥) 4⃣آب سرد💧 ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هَٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ ﮔﻔﺘﻴﻢ: «ﭘﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺰﻥ ﺗﺎ ﭼﺸﻤﻪ‌ﺍی ﺑﺠﻮﺷﺪ: ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮﺍی ﺷﺴﺘﻦ، ﻭ ﺧﻨﮏ ﺑﺮﺍی ﻧﻮﺷﻴﺪﻥ.»(ص ٤٢) 🌺🌺🍀🍀🌺🌺🍀🍀

#میثم_تمار میثم تمار را گفتند از حیدر نگو جار می زد لا امیرالمومنین الا علی لا فتا الا علی لا سیف الا ذوالفقار جان میثم ها شود قربان نامت یاعلی 💠 اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ💠

💠۲۲ ذی‌الحجه #سالروز شهادت_میثم_تمار 🌷میثم تمّار مردى است خرما فروش چند سبد خرما دارد و در دکّه ‏اى نزدیک مسجد کوفه مى ‏گذارد و مى ‏فروشد، در اثر تسلیم و اطاعت آن قدر مقام و منزلت یافت که امام خود را به نورانیّت و به ولایت شناخت و امیر المؤمنین علیه السّلام ساعاتى چند در دکّان او مى ‏رفتند و مى ‏نشستند و مانند دو برادر مهربان مأنوس بودند و آن قدر از اسرار غیبى و معارف الهى به او آموختند که هر بیننده را متحیّر مى‏ ساخت‏. 🌱حضرت روزى به میثم فرمودند: حالت چگونه است در وقتى که زنازاده بنى ‏امیه تو را بطلبد و امر کند که از من بیزارى بجوئى؟ میثم گفت: به خدا سوگند که هیچگاه از تو بیزارى نخواهم جست. حضرت فرمود: به خدا قسم ترا خواهند کشت و بر دار خواهند کشید. میثم گفت: صبر خواهم کرد و اینها در راه خدا کم است و آسان. حضرت فرمود که: اى میثم تو در آخرت با من خواهى بود و در درجه من. این شاگرد عارف و امام شناس است که سیطره غیبى امام خود را بر مُلک و ملکوت ادراک نموده است و لذا از مَغیبات و از فِتَن آینده خبر مى ‏داد و چون آینه ‏اى تمام وقایع آینده در مقابل دیدگانش هویدا و مشهود بود تا چه رسد به خود مقام ولایت که از اسرار و مغیبات خبر دهد و دوست و دشمن بر علوم غیبى او معترف باشند 📚امام شناسى، ج ‏۳، ص: ۳

💠 #احکام_شرعی | حکم سر کتاب باز کردن ❓حکم باز کردن سر کتاب به این صورت که تفأل به کتابی بزنند برای پیش بینی آینده چیست؟ ▫️مقام معظم رهبری: سرکتاب و فالگیری اعتبار ندارد و مراجعه کردن به رمال‌ها و فالگیرها جایز نیست. ▫️آیت الله مکارم: سرکتاب باز کردن یا فال گرفتن با قرآن یا هر کتاب دیگر و آینده نگری هیچ اعتباری ندارد و حتی در بعضی موارد، این کار نسبت به قرآن اشکال شرعی دارد؛ تنها می‌توان با قرآن (طبق شرایط و آداب) استخاره کرد.

🌹إنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَـٰئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ🌹 🌷در حقيقت كسانى كه ایمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، آنان بهترين آفريدگان هستند.🌷 (سوره بیّنه، آیه 7) ☘☘☘ ✅ این آیه بر اساس روایات فراوانی که در کتاب‌های حدیثی اهل سنت و شیعه آمده است، به حضرت علی علیه السّلام و شیعیان او تفسیر شده است. 👌 حاكم حسكانی نیشابوری، از دانشمندان معروف اهل سنت بیش از بیست روایت را در كتاب شواهد التّنزیل با اسناد مختلف نقل می‏‌كند؛ همچنین از ابن عباس روایت شده است هنگامی که این آیه نازل شد: 🌹 پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم خطاب به حضرت علی علیه السلام فرمودند: 🌸یا علی! آن #خَیرُالبَرِیَّة، تو و شیعیانت هستید. تو و شیعیانت روز قیامت در حالی که شما از خدا خشنود و خدا از شما خشنود است، می‌آیید.🌸 👈 شَواهِد التَّنزیل، ج ۲، ص ۳۵۸ 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

✅ حضرت #امام_کاظم علیه‌السلام فرمودند: اَفضَلُ ما یَتَقَرَّبُ بِهِ العَبدُ اِلَی اللهِ بَعدَ المَعرِفَهِ بِهِ، اَلصَّلاهُ وَ بِرَّ الوالِدَینِ وَ تَرکَ الحَسَدِ وَ العُجبِ وَ الفَخرِ؛ پس از خداشناسی، برترین کاری که بنده، به وسیله آن به خداوند نزدیک می‌شود عبارت است از: نماز، نیکی به پدر و مادر، ترکِ حسد و خودپسندی و فخرفروشی. [تحف العقول، ص ۳۹۱] 🔹️ شرح حدیث: «قرب به خدا»، هدفی بزرگ و مقدّس است. چگونه می‌توان به خدا نزدیک شد؟ بی شک، کارهایی که پسندیده خداست و به آن‌ها فرمان داده و از بندگانش خواسته است، اگر انجام گیرد، بنده را به خدا نزدیک می‌کند. نماز یکی از مهمترین دستورهای الهی است و بارها در قرآن، فرمانِ «اقیموا الصّلاه» آمده است. نیکی به والدین، کار خداپسند دیگری است. در اهمیت آن همین بس که خداوند، در کنار فرمان به خداپرستی، احسان به پدر و مادر را آورده است. «الاّ تَعبُدوا اِلّا اِیّاهُ وَ بِالوالِدَینِ اِحساناَ».[سوره اسراء آیه ۲۳] حسد، خودپسندی و فخر، هر سه از صفات ناپسندند. پرهیز از این‌ها نیز مایه نزدیک شدن به خداست. سرآمد همه فضایل و اعمال قرب آور، معرفت خداست. کارهای شایسته دیگر هم از کسی سر می‌زند که خداشناس باشد و مطیع فرمان او.  از این رو، امام کاظم علیه‌السلام جایگاه والای خوبی‌های یاد شده را در مرتبه بعد از معرفت یاد می‌کند. 📚 حکمت‌های کاظمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام کاظم علیه‌السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (۱۳۹۰) 

🔊 #صوتی | تنظیم #استودیویی 📝 مالک دل 👤 حاج‌حسن #خلج 🌺 ایام #عید_غدیر ؛ ۱۴۰۲

📚 فراموش کردن تشهد 💠 سؤال: اگر در رکعت دوم به نماز جماعت ملحق شویم اما در رکعت سوم امام که رکعت دوم ماست فراموش کنیم تشهد را به جا آوریم و همراه امام برای رکعت بعد بلند شویم، بعد از نماز وظیفه ما چیست؟ اگر هم قضای تشهد و هم سجده سهو را باید انجام دهیم ترتیب درستشان چیست؟ ✅ جواب: اگر قبل از رکوع رکعت بعد متوجه شوید، باید بنشینید و تشهد را بخوانید و نماز را ادامه دهید و اگر بعد از رکوع یا در رکعت بعد به یاد بیاورید، باید بعد از سلام دو سجدۀ سهو انجام دهید، اما بنابر احتیاط واجب، باید قبل از سجدۀ سهو ابتدا تشهد فراموش شده را بخوانید. #احکام_نماز #فراموش_کردن_تشهد

24 ذی‌الحجه مصادف با روز مباهله است. مفسران و محدثان شیعه و سنی تصریح کرده‌‎اند که آیه مباهله (آیه 61 آل‌عمران) در حق اهل‌بیت پیامبر(ص) نازل شده است و پیامبر کسانی را که همراه خود به میعادگاه برد، فرزندانش (حسن و حسین) و دخترش (فاطمه) و علی علیهم‌السلام بودند. بر این اساس منظور از أَبْنَاءَنَا در آیه مدنظر، حسن و حسین هستند، همان‌طور که منظور از نسائنا فاطمه، و منظور از أَنفُسَنَا علی(ع) است. (تفسیر نمونه، ج2، ص 44؛ المیزان، ج3 - 4 ، ص 223). روز بیست‌وچهارم [ذی‌الحجه] روزی است که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله با نصارای نَجران مباهله کرد و پیش از مباهله عبا بر دوش مبارک گرفت و حضرت امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین علیهم‌السلام را زیر عبا جا داد و گفت: پروردگارا هر پیامبری را اهل‌بیتی بوده که مخصوص‌ترین خلق نسبت به او بودند، خدایا اینان اهل‌بیت من هستند، از ایشان شک و گناه را برطرف کن و پاک کن ایشان را پاک کردنی کامل، پس جبرائیل نازل شد و آیه تطهیر را در شأن ایشان فرود آورد. آنگاه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آن چهار بزرگوار را برای مباهله به بیرون برد، چون نگاه نصاری بر ایشان افتاد و حقیقت آن حضرت و آثار نزول عذاب را مشاهده کردند، جرأت بر مباهله را از دست داده و استدعای مصالحه و قبول جزیه کردند. در این روز حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حال رکوع انگشتر خود را به سائل داد و آیه  «إِنَّمٰا وَلِیُّکُمُ اللّٰهُ وَ رَسُولُهُ..» در شأن آن حضرت نازل شد. در هر صورت این روز دارای شرافت بسیاری است .   و در آن چند عمل وارد است: #اوّل:غسل. #دوّم:روزه گرفتن. #سوّم:خواندن دو رکعت نماز که در وقت و کیفیت و ثواب مانند «نماز روز عید غدیر» است و اینکه «آیت‌الکرسی» در نماز مباهله باید تا «هُمْ فِیهٰا خٰالِدُونَ» خوانده شود. #چهارم:خواندن دعای مباهله که شبیه به دعای سحر ماه رمضان است و شیخ طوسی و سید ابن طاووس نقل کرده‌اند، اما بین روایات آن دو بزرگوار اختلاف زیادی است و من روایت شیخ طوسی را در کتاب «مصباح» برگزیده‌ام که فرموده است: دعای روز مباهله همراه با فضیلت آن، از حضرت صادق علیه‌السلام روایت شده و آن دعا این است: اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ مِنْ بَهائِکَ بِأَبْهاهُ وَکُلُّ بَهائِکَ بَهِیٌّ، اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِبَهائِکَ کُلِّهِ. اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ مِنْ جَلالِکَ بِأَجَلِّهِ وَکُلُّ جَلالِکَ جَلیل......... #پنجم:.دعایی که شیخ طوسی و سید ابن طاووس پس از دو رکعت نماز و «هفتاد مرتبه» استغفار، روایت کرده‌اند بخواند. اول آن دعا «الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِینَ» است. در این روز دادن صدقه به تهی‌دستان به خاطر پیروی از مولای همه مردان و زنان با ایمان و زیارت آن حضرت، شایسته است و مناسب‌تر «زیارت جامعه» است.

نماز روز مباهله در قبل از ظهر 🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆 مرحوم شیخ حرّ عاملی در «وسائل الشّیعه»، نماز روز مباهله را به نقل از مرحوم شیخ طوسی در «مصباح المتهجّد» نقل می کند: 📝رُوِیَ عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: مَنْ صَلَّى فِي هَذَا الْيَوْمِ يَعْنِي الرَّابِعَ وَ الْعِشْرِينَ مِنْ ذِي الْحِجَّةِ رَكْعَتَيْنِ قَبْلَ الزَّوَالِ بِنِصْفِ سَاعَةٍ شُكْراً لِلَّهِ عَلَى مَا مَنَّ بِهِ عَلَيْهِ وَ خَصَّهُ بِهِ، يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ أُمَّ الْكِتَابِ مَرَّةً وَاحِدَةً وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ، وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ آيَةَ الْكُرْسِيِّ إِلَى قَوْلِهِ هُمْ فِيها خالِدُونَ، وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ؛ عَدَلَتْ عِنْدَ اللَّهِ مِائَةَ أَلْفِ حَجَّةٍ وَ مِائَةَ أَلْفِ عُمْرَةٍ، وَ لَمْ يَسْأَلِ اللَّهَ حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا قَضَاهَا لَهُ كَائِنَةً مَا كَانَتْ إِنْ شَاءَ اللَّهُ.  📚(وسائل ‏الشيعة، ج8، ص171-172 ) از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است که هرکس در روز بیست و چهارم ذی الحجّۀ، به جهت شکر خداوند از نعمتی که به امیرالمؤمنین علیه السلام ارزانی داشته و به او اختصاص داده است، نیم ساعت قبل از ظهر، 2 رکعت نماز بخواند ؛ در هر رکعت یک بار سوره حمد، 10 بار سوره توحید، 10 بار آیۀ الکرسی تا «هُمْ فِيها خالِدُونَ»، و 10 بار سوره قدر ؛ عمل او نزد خداوند معادل صد هزار حجّ و صد هزار عمره می باشد. چنین فردی حاجتی از حوائج دنیا و آخرت را از خداوند درخواست نمی کند، هر حاجتی که باشد، مگر آن که خداوند، اگر بخواهد، آن را برآورده می سازد. 📌آیة الکرسی مطابق با روایت فوق، عبارت است از: «اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ، لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ،  لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ، مَنْ ذَا الَّذي يَشْفَعُ عِنْدَهُُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ، يَعْلَمُ ما بَيْنَ أَيْديهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ، وَ لا يُحيطُونَ بِشَيْ‏ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِما شاءَ، وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ، وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما، وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظيم، لا إِكْراهَ فِي الدِّينِ، قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ، فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ استَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى‏ لاَ انْفِصامَ لَها، وَ اللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ، اللَّهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنُوا، يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ، وَ الَّذينَ كَفَرُوا أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ، يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ، أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ»

مهمترین فضیلت مولانا امیرالمومنین علیه السلام در قران  ▫️سيّد مرتضى(رحمه‌ الله) مى‌گويد: از شيخ مفيد(رحمه‌ الله) شنيدم كه مى‌گفت:  🔸«روزى مأمون به امام رضا(عليه‌ السلام) گفت: بزرگ‌ ترين فضيلت اميرالمؤمنین(عليه‌ السلام) در قرآن كدام است؟ 🔹حضرت فرمود: فضيلتى كه آيه مباهله از آن حكايت دارد. خداوند متعال مى‌فرمايد:  «فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَأَبْناءَكُمْ وَنِساءَنا وَنِساءَكُمْ وَأَنْفُسَنا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَى الْكاذِبينَ [آل‌عمران/61]  به آن‌ها بگو: بياييد ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما هم زنان خود را؛ ما نفوس خود را دعوت كنيم، شما هم نفوس خود را؛ آن‌گاه مباهله كنيم و لعنت خدا را بر دروغ‌گويان قرار دهيم». بعد از نزول اين آيه رسول خدا(صلی ‌الله ‌عليه ‌و آله) اميرالمؤمنين، فاطمه، امام حسن و امام حسین(عليهم‌السلام) را فراخواند. آن‌ها به حكم خداوند متعال در جايگاه فرزندان، زنان و نفس ايشان قرار داشتند. مشخص است كه هيچ يك از بندگان خداى سبحان برتر و شريف‌تر از رسول خدا(صلی ‌الله ‌عليه ‌و آله) نيست. از همين رو مى‌بايست از كسى كه به حكم خداوند سبحان نفس رسول خدا(صلی ‌الله ‌عليه ‌و آله) است، احدى برتر نباشد. 📚الفصول المختارة من العيون و المحاسن، قم: دبیرخانه کنگره محقق خوانساری، ۱۳۷۸، ص 38./ و مفيد، محمّد بن محمّد، الإرشاد فی معرفة حجج الله‏ علی العباد، تحقيق مؤسسة آل‌البيت، چاپ دوم، بيروت، دار المفيد، 1414 ق، ج1، ص169./ و علامه مجلسی، بحارالانوار، ج49، ص188