*** 📿 نماز اول ماه به همراه صدقه را فراموش نکنیم... امام #جواد علیه‌السلام فرمودند: 🌙 «در اولین روز از هر ماه جدید، دو رکعت #نماز به جا آورید که در رکعت اول آن پس از سوره حمد، سی مرتبه سوره توحید و در رکعت دوم بعد از حمد، سی مرتبه سوره قدر بخوانید و بعد از نماز #صدقه بدهید. هر کسی این عمل را انجام دهد، سلامت خود در آن ماه را از خدا خریده است.» در روایت دیگری سفارش شده که بعد از نماز، این آیات از قرآن نیز خوانده شود: 💠 «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَ مَا مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَی اللَّهِ رِزْقُهَا وَ یعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَ مُسْتَوْدَعَهَا کلٌّ فِی کتَابٍ مُبِینٍ،  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَ إِنْ یمْسَسْک اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا کاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَ إِنْ یرِدْک بِخَیرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ یصِیبُ بِهِ مَنْ یشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ، بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ  سَیجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یسْراً، مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ، حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ، وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَک إِنِّی کنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ،  رَبِّ إِنِّی لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَی مِنْ خَیرٍ فَقِیرٌ، رَبِّ لَا تَذَرْنِی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیرُ الْوَارِثِینَ» 📕 زاد المعاد، ص ٢٨۵ 🌺 اَللّهُــمَّ_عَجـِّـل_لِوَلیِّـکَ_الفَـــرَج

وقایع روز اول صفر ۱ - وارد كردن سر مطهر امام حسين عليه السّلام به شام بنى اميه اين روز را به خاطر ورود سر مطهر امام حسين عليه السّلام به شام عيد قرار دادند. (قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص ۳۴۱. الوقايع و الحوادث: ج صفر، ص ۵. مصباح كفعمى: ج ۲، ص ۵۹۶. تقويم المحسنين: ص ۱۵) ۲ - ورود اهل بيت عليه السّلام به شام (معالى السبطين: ج ۲، ص ۱۴۰. مستدرك سفينة البحار: ج ۶، ص ۲۹۴) با رسيدن خبر نزديك شدن اسراى اهل بيت عليهم السّلام به دمشق، يزيد دستوراتى صادر كرد: ۱ - تاجى جواهر نشان و تختى مرصّع به سنگهاى قيمتى آماده كنند. ۲ - بزرگان هر صنف با كمك يكديگر شهر را در كمال زيبائى زينت نمايند. ۳ - تمام اهل شهر لباسهاى زينتى بپوشند و خود را بيارايند. ۴ - همگى در معابر رفت و آمد نموده، به يكديگر تبريك بگويند. ۵ - پس از آمادگى كامل با طبل و شيپور به استقبال اسرا بروند. ۶ - جارچيان در شهر جار بزنند: سرهاى بريده و اطفال كسانى بر شهر وارد مى شوند كه به قصد براندازى حكومت عازم عراق بوده اندولى عامل خليفه يعنى ابن زياد آنها را كشته است. هركس خليفه را دوست دارد امروز شادى نمايد. شاميان پست نيز كوتاهى نكرده بر فراز بامها بيرقهاى رنگارنگ برافراشتند و در هر گذرى بساط شراب پهن كردند. نغمه آوازه خوانان بلند بود، و مردم دسته دسته به سوى دروازه كوفه در دمشق مى رفتند و عده اى از شهر خارج شده بودند. اين در حالى بود كه اهل بيت مصيبت زده و داغدار پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله را كه جبرئيل امين پاسبان حريم محترمشان بود همراه با نيزه داران تازيانه به دست و بى رحم وارد دروازه ساعات كردند. آن نابخردان پست همينكه جمع نورانى اسرا را ديدند زبان به جسارت گشودند. در آن شهر چه گذشت و با آن بزرگواران چه كردند قلم را ياراى نوشتنش نيست. (الوقايع و الحوادث: ج ۵، ص ۳۰ ۶. از مدينه تا مدينه: ص ۸۹۹ ۸۹۶. همچنين اقتباس از ناسخ التواريخ، عوالم العلوم، مهيج الاحزان، رياض المصائب، لهوف، امالى صدوق، الدمعة الساكبة)

#انواع_رابطه_مردم_با_امام_زمان_عجل_الله_تعالی_فرجه_الشریف رابطه ما با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف باید در همه ابعاد باشد: 1. از نظر عاطفی امام علیه السلام را پدر خود بدانیم. همانگونه که قرآن می‌فرماید: حضرت ابراهیم پدر شماست. «مِلَّهَ أَبِیکُمْ إِبْراهِیم‏» (حج، ۷۸) و پیامبر گرامی خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: من و علی پدر شما هستیم. «أَنَا وَ عَلِیٌّ أَبَوَا هَذِهِ الامَّهِ»( الأمالی صدوق،ج1،ص657) 2. از نظر علمی باید علم خود را از منبع وحی و علوم اهل بیت علیهم السلام بگیریم.( فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِن کُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ)(آیه 7 انبیاء)؛ امام رضا (علیه السلام ) فرمود:«نحن اهل الذکر و نحن المسؤولون؛ ما اهل ذکریم و از ما باید سؤال شود(نورالثقلین، ج۳، ص۵۵.) 3. از نظر مالی باید خمسِ درآمدِ خود را بدهیم. 4. از نظر رفتاری، سبک زندگی ما آن گونه باشد که برای امام خود زینت باشیم. «کُونُوا لَنَا زَیْناً وَ لا تَکُونُوا عَلَیْنَا شَیْناً»( مشکاة الأنوار، ص 67) و امام را بر گفتار و رفتار خویش، ناظر و شاهد بدانیم. «فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ» (توبه، ۱۰۵) زیرا که مراد از مؤمنانى که اعمال مردم را مى‏بینند و به آن علم پیدا مى‏کنند، مطابق روایات، امامان معصوم علیهم السلام هستند. خداوند ما را جزء یاران حقیقی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد

✅ غسل جمعه، کفّارۀ گناهان طول هفته از حضرت #امام_صادق علیه‌السلام روایت شده است که فرمودند: 🌿 «غسل جمعه، پاک كننده و كفّارۀ گناهان مرتکب شدۀ مؤمن بین دو جمعه است.» 💠 «قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام: غُسْلُ يَوْمِ الْجُمُعَةِ طَهُورٌ وَ كَفَّارَةٌ لِمَا بَيْنَهُمَا مِنَ الذُّنُوبِ مِنَ الْجُمُعَةِ إِلَى الْجُمُعَةِ.» 📚 الفقيه (شیخ‌صدوق)، ج۱، ص۱۱۲، ح۲۲۹ وسائل الشیعة (شیخ‌حرعاملی)، ج۲، ص۹۴۵ بنابر نظر اغلب فقهاء، وقت اداء #غسل_جمعه، از اذان صبح تا غروب آفتاب روز #جمعه است و پس از آن‌ از صبح تا غروب شنبه، به نیّت قضاء انجام می‌شود؛ و وقت فضیلت آن، نزدیک و قبل از ظهر جمعه است. روز جمعه است و بهار #صلوات؛ به نیّت سلامتی و فرج یگانه امام غریب عالَم، حضرت صاحب العصر والزّمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف... 🍃 «اللّهمّ صلّ علی محمّد وآل محمّد وعجّل فرجهم والعن أعدائهم أجمعین.»

❤️ أمیرالمؤمنین علیه السلام سُئِلَ علیه السلام أَيُّهُمَا أَفْضَلُ، الْعَدْلُ أَوِ الْجُودُ؟ فَقَالَ علیه السلام: الْعَدْلُ يَضَعُ الْأُمُورَ مَوَاضِعَهَا، وَ الْجُودُ يُخْرِجُهَا مِنْ جِهَتِهَا؛ وَ الْعَدْلُ سَائِسٌ عَامٌّ، وَ الْجُودُ عَارِضٌ خَاصٌّ؛ فَالْعَدْلُ أَشْرَفُهُمَا وَ أَفْضَلُهُمَا. 🔹امام علی علیه السلام از آن حضرت پرسيدند كه عدالت برتر است یا بخشش؟ فرمود: عدالت هر چيزى را در جاى خود قرار می‌دهد، در حالى كه بخشش آن را از جاى خود خارج مى‌سازد. عدالت تدبير عمومى مردم است [و شامل همه می‌شود]، در حالى كه بخشش گروه خاصّى را شامل است، پس عدالت شريف‌تر و برتر است. 📚 نهج البلاغة، حکمت 437

🔴 اگر ۲۱ حج به جا می آوردی مثل زائر حسین علیه السلام بودی ... ✨ عنْ حُذَيْفَةَ بْنِ مَنْصُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام كَمْ حَجَجْتَ قُلْتُ تِسْعَةَ عَشَرَ. قَالَ فَقَالَ: أَمَا إِنَّكَ لَوْ أَتْمَمْتَ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ حِجَّةً لَكُنْتَ كَمَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ عليه السلام.  ✨ حذیفه بن منصور نقل کرده که ❇️ امام صادق عليه السلام به من فرمودند:   ♦️چند مرتبه به حجّ(مستحبی) رفته اى؟ عرض كردم: نوزده بار. فرمودند:  بدان اگر آن را به بيست و يك بار برسانى مانند كسى هستى كه زيارت حضرت امام حسين عليه السلام را نموده است.   📚 کامل الزیارات، باب: 66، ح:4

⚜سبک زندگی قرآنی :  🍂 لجاجت ممنوع!  حق پذیر باشید. 🍂  🔶وَإِن يَرَوْا كِسْفاً مِّنَ السَّمَاءِ سَاقِطاً يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ (#طور/۴۴) ⚡️ترجمه : آنها چنان لجوجند كه اگر با چشم خود ببينند قطعه اى از سنگ هاى آسمانى به عنوان عذاب الهى سقوط مى كند، مى گويند: اشتباه مى كنيد، اين سنگ نيست، اين ابر متراكم است كه بر زمين فرو مى ريزد!    ❌ لجاجت، انسان را به تحليل غلط وامى دارد. آدمهای لجوجی که حاضر نیستند حق را بپذیرند و دائم حق را انکار می‌کنند، کم کم به جایی می‌رسند که محسوسات بدیهی را نیز منکر می‌شوند.  زيرا انکار مکرر حق، عقل انسان را پوشانده و قوه ی تشخیص انسان را ضعیف می کند.  💥آری، تاريكى گناه و هواپرستى و عناد و لجاج، چنان افق ديد انسان را تيره و تار مى كند، كه حتى عاقبت كارش به انكار محسوسات مى كشد، و  در اين حال اميدى براى هدايت او نيست.

#قرض_گرفتن 💰چهار نوع قرض گرفتن داریم: 1⃣ قرض گرفتن واجب ✍:  مثل قرض گرفتن برای حفظ آبروی مؤمن، نفقه همسر 🧕 و ... 2⃣ قرض گرفتن حرام ❌:   مانند قرض ربوی و قرضی که تصمیم به بازگرداندن #بدهی به صاحبش ندارد🤨. 3⃣ قرض گرفتن مستحب 🌷:  مانند قرض گرفتن برای #قربانی کردن 🐏 . 4⃣ قرض گرفتن مکروه 🤢:  قرض گرفتن در اصل جایز است لکن در صورت نیاز نداشتن کراهت دارد. 📚منبع: برگرفته از کتاب "احکام چهارگانه صفحه ۸۲"

✅ السلام علیک یااباعبدالله 📌هشام بن سالم: از امام صادق علیه السلام پرسیدم: کسی که خودش به واسطۀ بیماری یا مشکلی نتواند به زیارت امام حسین علیه السلام برود و در عوض شخصی دیگر را روانه کند (هزینه هایش را بدهد)، چه اجری دارد؟ ۱. به ازای هر درهمی که خرج کند، خداوند همانند کوه اُحد برایش حسنه می نویسد. ۲. چندین برابر آنچه هزینه کرده را در همین دنیا به او برمی گرداند! ۳. بلاهایی را که فرود آمده تا به او برسد، از او می گردانَد و از وی دور می کند و مالش حفظ می شود. ابن قولویه، کامل الزیارت، ص ۱۲۹

🏴 سالروز شهادت نور چشمان اباعبدالله الحسین علیه السلام، حضرت رقیه خاتون علیها السلام، محضر مبارک امام زمان عجل الله فرجه ودوستان آنحضرت تسلیت باد.

🏴در خرابه ی شام چه گذشت؟ 🌴چگونگی شهادت سه سالۀ حضرت سیدالشهدا، حضرت رقیه(علیها سلام ) - از مصائب سختی که در شهر شام به اهل بیت رسید و در کتاب های مقاتل ذکر شده، خرابه نشینی اهل بیت و از دنیا رفتن دختر سه سالۀ حضرت سیدالشهداست. امام صادق(ع) می فرمایند: اهل بیت را در خانه مخروبه ای نزدیک مسجد جامع دمشق با فاصلۀ کمی از محل حکومت یزید جا دادند. و چون آن خانه قابل سکونت نبود، در نوشته جات از آن تعبیر به خرابه شده. وقتی اهل بیت را با آن عظمت و کرامت و شخصیتی که داشتند، در آن محل مخروبه جا دادند، به هم گفتند: (إنَّما جُعِلنا فی هذا البیت لِیَقَعَ عَلَینا فَیَقتُلُهُم) قطعاً ما را آورده اند در این خانۀ خرابه که سقف هایش بریزد روی ما و ما را بکشند و نابود کند. شیخ صدوق در کتاب امالی، سید ابن طاووس در لهوف نوشته اند، خانۀ خرابه ای که در آن اهل بیت را جا داده بودند، اهل بیت از گرمای روز و سرمای شب، در آن جا در امان نبودند، تا جایی که س از مدتی صورت دختران و زنان و کودکان پوست انداخت. امام چهارم می فرماید: اهل بیت در آن خانه ی خراب روزها را گرسنه به سر می بردند، شب ها را به عبادت و گریۀ بر ابی عبدالله به صبح می رساندند و شهادت و کشته شدن ابی عبدالله و یاران و اهل بیتش را تا جایی که ممکن بود، از اطفال و کودکان پنهان می کردند. ولی یکی از آن ها که دختری سه ساله بود و نامش را کتاب های مهمی چون لهوف سید ابن طاووس ( صفحۀ 141) معال السطین ( جلد 2 صفحۀ 161) ، منتخب طریحی ودعوة الحسنیۀ آیت الله آقا شیخ محمد باقر بهاری و ریاحین الشریعۀ محلاتی جلد سه صفحۀ سیصد و نه و منتخب التواریخ ملا هاشم خراسانی صفحۀ دویست و نود و هشت، رقیه، ذکر کرده اند و این مجموعه نوشته اند: این دختر به شدت عاشق حضرت حسین بود. امام هم به شدت به او علاقه داشت. شب و روز در آن خانۀ خرابی که اهل بیت را جا داده بودند، گریه می کرد، بهانۀ پدر را می گرفت. هر چه به او می گفتند پدر به سفر رفته و منظورشان سفر آخرت بود، آرام نمی شد. تا یک شب خواب پدر را دید. وقتی بیدار شد خیلی بی تابی کرد. هر چه خواستند او را ساکت کنند، نشد. بلکه بی تابی اش بیشتر شد. زنان و دختران دیگر اختیار از دستشان رفت، از گریه و حال او به گریه افتادند. منتخب طریحی می گوید: زنان و دیگر دختران با گریۀ او لطمه به صورت می زدند، خاک خرابه را به سر می ریختند و مو پریشان می کردند و این همه ضجه و ناله یزید را از خواب بیدار کرد. پرسید: چه خبر است؟ خواب دختر را گفتند. گفت: سر پدر را برایش ببرید، بچه است، متوجه نمی شود، دیدن چهر ه پدر آرامَش می کند. سر را در طبقی که روپوشی رویش انداخته بودند آوردند پیش بچه گذاشتند. گفت: من طعام نمی خواستم، من پدر می خواستم. گفتند: پدر آمده است. وقتی روپوش را برداشت، سر بریده را دید، با آن دستان کوچک سر را برداشت و به سینه گرفت. مرتب می گفت: پدر، چه کسی محاسنت را به خون سرت خضاب کرده است؟ چه کسی رگ هایت را برید؟ چه کسی مرا به این کودکی یتیم کرد؟ پدر چه کسی به فریاد یتیمان برسد؟ چه کسی از این زنان غصه دار پرستاری کند؟ چه کسی از این زنان شهید داده و اسیر دلجویی کند؟ چه کسی به فریاد این چشم های گریان برسد؟ پدر، کدام دست موهای پریشان این بچه ها را نوازش کند؟ پدر، بعد از تو تکیه گاه ما کیست؟ وای بر حال زار ما، وای بر غربت ما، پدر، ای کاش برایت بمیرم. پدر، ای کاش پیش از این کور شده بودم و این منظره را نمی دیدم. و بعد لب بر لب پدر گذاشت، چنان گریه کرد که غش کرد، ولی وقتی او را حرکت دادند دیدند از دنیا رفته است. 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

خرابه کنار قصر شام ؟!! حجت الاسلام استاد بندانی