🖇سینمای فطرت بهترین شکل "سینمای دینی" است - بخش آخر ◽️نکته دیگر اینکه ما در جریان‌های سینمای ایران باید ببینیم کدام جریان ظرفیت نشان دادن غایت دینی را دارد؟ باید آنها را پیدا و برجسته کنیم. این راهکار خوبی است یعنی باید دید که کدام از ژانرها و سبک‌های سینمایی می‌تواند باورپذیری دینی مردم را تقویت کند. ◽️به عقیده من گونه دفاع مقدس، فطری و حتی سینمای ملی این استعداد را دارد. سینمای ملی از آنجایی که هویت دینی و ملی را با هم در هم‌آمیخته است، شدیداً می‌تواند برای سینمای دینی کمک‌رسان و مفید باشد. ◽️پس در نهایت حرفم این است که اگر فیلمی حتی نماز و روزه را نشان ندهد اما باورپذیری دینی مردم را تقویت کند، دینی است. ◽️نقدی که دوستان منتقد و نویسنده ما به سینمای شبه روشنفکری داشتند درست است که آن، سینمای دینی ما نیست بلکه نهایتاً بخشی از سینمای دینی ما است. مطالبی که طرفداران این سبک فیلم‌ها می‌نوستند به شدت تلاش میکردند که عرفان را در این فیلم‌ها پر رنگ کنند که این فیلم دینی است. نقدها به همین دیدگاه بود و نه به کلیت فیلم‌هایی که در این موضوع وجود دارد. 🔗 @r_esmaeili

📽ادبیات نظری سینمای دینی 🎥 ادبیات نظری (البته اگر بتوان این اصطلاح را برای آن‌ها به کار برد) شکل گرفته درباره مفهوم سینمایی دینی در ایران معاصر را بیشتر کتاب‌ها، مقاله‌ها، مصاحبه‌ها و ابراز عقاید فردی و غیر آکادمیک ایجاد کرده که عموما نه مبتنی بر رویکرد نظریه منسجم هستند نه بر پایه پژوهش میدانی جدی قوام یافته و نه حتی به عنوان یک متن نظری در حوزه اندیشه دارای منطق درونی و مستحکم و قابل اعتنایی هستند. 📰 حجم عظیمی از متون در فضای ژورنالیستی مرتبط با حوزه سینما در دهه‌های اخیر دائم به مقوله سینمای دینی (تعریف، ژانر و وجه ممیزه‌های آن) پرداخته‌اند. در مورد پراکندگی و سردرگمی تعریف این متون هم باید بگوییم که در سال‌های گذشته طیف وسیعی از عقاید شخصی در مورد سینمای دینی در مجلات و روزنامه‌های سینمایی بیان شده‌اند. این عقاید از ناسازگاری بنیادین ابزار سینما با مقوله دین تا دینیِ مطلق فرض کردن منطق سینما را شامل می‌شود. 📓سینما، دین و سیاست، صفحه 161 🔗 @r_esmaeili

🎞عبادت سینمایی(بخش دوم) ☑️ شهید آوینی در ادامه می‌گوید: «با توجه به مقدماتی که آمد باید دانست که سینما، ماهیتاً با کفر و شرک نزدیکی بیشتری دارد تا اسلام. نسبت سینما با حق و باطل یکسان نیست و از این لحاظ استفاده از سینما در خدمت اشاعه دین و دینداری، با دشواری‌های خاص همراه است که اگر مورد غفلت واقع شود اصل مطلب منتفی خواهد شد. استفاده از تعبیر سینمای اسلامی هنگامی درست است که سینما ماهیتاً در نسبت میان حق و باطل بی‌طرف باشد حال آنکه چنین نیست. ➕بنابراین اگر محتوای سینما بخواهد که به سوی حق و اسلام متمایل گردد. تکنیک سینما یعنی مجموعه ای از روش ها و ابزار آن حجابی است که باید خرق شود. در این نکته برای اهل معنا معانی بسیاری نهفته است. به اعتقاد نگارنده تعبیر سینمای اسلامی درست نیست سینما شاید آنچنان که هست مسلمان شدنی نباشد اما می‌توان آن را به خدمت اسلام درآورد و این وظیفه است گران برگرده ما.» 📓سینما، دین و سیاست، صفحه 162 🔗 @r_esmaeili

🔻شمایل فیلم مذهبی 📎هاشم زاده در مصاحبه مطبوعاتی تصور خود را از سینمای دینی به صورت سلبی به ترتیب زیر عنوان کرده است: « اینکه یک فیلم درباره نماز باشد آن فیلم را دینی نمی کند ممکن است یک فیلم درباره نماز باشد ولی ویل للمصلین است. یعنی صرف اینکه موضوع مذهبی است فیلم را مذهبی نمی کند بلکه یک سری عوامل دیگر فیلم را مذهبی می کند. 🎬 چون ممکن است شما فیلم مذهبی بسازید و این فیلم ضد مذهب باشد در مورد مسجد هم این صدق می کند مثلاً مسجد ضرار باشد آن ضد مسجد است و پیامبر هم دستور می دهد که آن را خراب کنند. سینما خیلی قابلیت ها در خود دارد چون مولود یک تمدن است و با یک پشتوانه عظیم فکری به ویژه در ادبیات داستانی و نظریه پردازی های هنری به یک صورتی از نمایش رسیده که به آن سینما می گویند.» 📓سینما، دین و سیاست، صفحه 162 🔗 @r_esmaeili

📋#مقاله| هالیوود و بازنمایی ایران هراسی در تحلیل واقعهٔ ۱۳ آبان/تحلیل فیلم «آرگو» 🔦رسانه‌ها امروزه تلاش می‌کنند که آنچه را می‌خواهند بازنمایی کنند، نه آنچه حقیقت دارد. بنابراین، وجود شکاف میان واقعیت و آنچه در رسانه ارائه می‌شود سبب شده است تلاش‌های بسیاری برای توصیف و تبیین چگونگی و چرایی شکل گیری بازنمایی رسانه‌ای از جهان خارج صورت گیرد. 🔦 این مقاله به بازنمایی ایران هراسی در سینمای هالیوود پرداخته و تلاش کرده است با روش نشانه شناسی جان فیسک به نقد و بررسی فیلم سینمایی آرگو، که جایزه «اسکار» ۲۰۱۳ را گرفته بپردازد. 🔦 نتیجه‌ای که حاصل شده این است که فیلم مزبور به تحریف فرهنگ و رفتار ایرانیان و حقیقت واقعه ۱۳ آبان ۱۳۵۸ پرداخته و تلاش کرده است مردمان ایران را مردمانی خشن، غیر منطقی و نیمه وحشی نشان دهد. این مقاله به بررسی رمزگان اجتماعی و فنی و ایدئولوژیک نهفته در این فیلم پرداخته است. #بازنمایی #ایران #هالیوود #آرگو #فرهنگ #آبان 🔗 @r_esmaeili

➕تاریخچه معاصر سینمای دینی - بخش اول 🔚معززی‌نیا با رویکردی کاملاً متفاوت در مقاله «آیا سینما می تواند مظهر تجلیات دینی شود؟» با ارائه بحثی تاریخی درباره تعریف و محدودیت‌های اجرایی شدن مفهوم سینمای دینی چنین نوشته است: «شرایط ورود سینما به کشور ما و توسعه یافتن از تفاوت مهمی با همان تلقی رایج از کارکرد سینما در مغرب زمین داشته و تا پیش از وقوع انقلاب اسلامی دست اندرکاران سینمای ایران نیز در پی تحقق همان غایاتی بودند که در سینمای دنیا مرسوم بود. 🔚 آنچه پس از انقلاب رخ داد این بود که در شرایطی که هنوز در مشروع بودن یا نبودن وجود سینما و ادامه فعالیت سینماگران تردید وجود داشت نظریه‌های رایج اولین سال‌های پس از انقلاب ظاهراً تکلیف سینما را نیز مشخص کرد؛ سینما یا باید اسلامی شود یا اصلاً نباید باشد. این نظریه‌ای بود که در آن ایام درباره اغلب دستاوردهای تمدن جدید اظهار می‌شد و کمتر کسی هم در درست بودنش تردید می‌کند چرا که این مباحث در حکومت تازه تاسیسی مطرح می‌شد که نامش با قید اسلامی همراه شده بود.» 📓سینما، دین و سیاست، صفحه 166 🔗 @r_esmaeili

📝 #مقاله| سینمای استراتژیک 🎙گفتگو با دکتر حسن عباسی ◽️«استراتژی» امروز تعریف شده است به «علم بقا». دانش استراتژی همه آن روش‌هایی است که شما به کار می‌برید تا بقای یک تمدن تضمین شود. ◽️«سینمای استراتژیک» سینمایی است که در بقای یک تمدن و بقای یک کشور و بقای یک جامعه، ضعف‌ها و آسیب‌ها را پوشش می‌دهد و متقابلاً در حالی که این ضعف‌ها و این آسیب‌ها را پوشش می‌دهد، تهدیدها را هم می‌شناسد و خنثی می‌کند. 🆔 eitaa.com/FarajNezhad110 🆔 virasty.com/Faraj_Nejad 🆔 rubika.ir/Faraj_Nejad

➕تاریخچه معاصر سینمای دینی - بخش دوم 🔸با همین تصور بود که در آن سال‌ها تعابیر فراوانی بر همین وزن ساخته شد. از اقتصاد اسلامی و فرهنگ اسلامی و بانکداری اسلامی و دانشگاه اسلامی گرفته تا هنر اسلامی و سینمای اسلامی. او استدلال خود را چنین پی می‌گیرد: «از اینجا بود که به تدریج نوشته‌هایی در تشریح هنر اسلامی و هنر دینی منتشر شد و علاوه بر تلاش‌های نظریه پردازان در حوزه عمل نیز مسئولانی سر کار آمدند که وظیفه داشتند تلفیق هنر مدرن و تفکر اسلامی یا به عبارت دیگر به خدمت درآوردن ابزارهای هنر مدرن در جهت بیان مفاهیم اسلامی را به منصه ظهور برسانند و تجسم بخشند. 🔹پدیدار شدن جریانی موسوم به سینمای عرفانی در اولین دهه شکل‌گیری سینمای نوین ایران نتیجه مستقیم همین تلقی بود. ادامه یافتن تلقی عجین کردن سینما با دین در نحوه مدیریت و نظریه پردازی سینمای پس از انقلاب است و حالا در این سال‌ها خودش را در قالب تعبیر جدیدی همچون سینمای معناگرا و سینمای در جستجوی حقیقت نشان می‌دهد.» 📓سینما، دین و سیاست، صفحه 166 🔗 @r_esmaeili

➕تاریخچه معاصر سینمای دینی - بخش سوم 🔻در طول نزدیک به سه دهه‌ای که از عمر سینمای جدید ایران گذشته، مدیران مختلفی با سلایق متنوع بر سرکار آمده‌اند اما وجه مشترک همه‌شان ابداع تعابیری بود که به رغم تفاوت ظاهری‌شان با هم کماکان ترویج کننده همان هدف اولیه‌اند؛ به خدمت درآوردن سینما برای بیان حقایق دینی. معززی نیا، در آخر به نتیجه گیری مهمی می‌رسد که برای آشنا شدن با نظریات طیفی دیگر از اندیشه‌های معاصر درباره سینمای دینی در ایران بسیار مهم است: «گمان می‌کنم همین اندازه توضیحات کافی است برای آنکه تفاوت تلقی ما از سینما و نحوه کارکردش را با آنچه در تاریخ سینمای غرب اتفاق افتاده متوجه شویم. 🔺 روشن است که این نحو از تقرب ما به سینما کاملا منحصر به فرد است. ما از ابتدای انقلاب موجودیت سینما را در گرو این دانستیم که بتواند روزی به تمام در خدمت دین در آید در حالی که در سینمای جهان اساساً نسبت مستقیمی بین ماهیت سینما و دین وجود نداشته و ندارد. جایگاه دین همواره به عنوان یکی از موضوعاتی که می توانست دستمایه‌ی کار یک سینماگر قرار گیرد در نظر گرفته شده و نه بیشتر.» 📓سینما، دین و سیاست، صفحه 166 🔗 @r_esmaeili

🖇تحلیلی بر نظریات پیرامون سینمای دینی 🔹اکثر این نظریات (البته غیر از نظریه آوینی برای مابقی بهتر است از اصطلاح عقاید شخصی استفاده کرد) چندان دقیق و روشن نیست. این نظریات فارغ از گرایش‌های سیاسی صاحبان آنها همگی یک وجه اشتراک پررنگ دارد و آن هم سلبی بودن آنهاست. 🔹در این نظریات بیشتر از اینکه سخن بر سر این باشد که سینمای دینی چیست و چه ویژگی‌هایی دارد تاکید بر این است که سینمای دینی چه چیزی نباید باشد و با نداشتن چه صفاتی خود را از سینمای غیر دینی متمایز می‌کند. 🔹نکته دیگر هم دو قطبی شدن نظریات پیرامون سینمای دینی است که فارغ از نوع تعریف و گرایش سیاسی افرادی که عقیده خود را در سال‌های اخیر در مورد سینمای دینی بیان کرده‌اند. 🔹این نظریات را می‌توان در دو دسته قرار داد: آنها که اصالت را به دین می‌دهند و آنها که سینما را اصل دانسته و دین را یکی از موضوعاتی می‌پندارند که سینما می تواند به آن بپردازد. 📓سینما، دین و سیاست، صفحه 168 🔗 @r_esmaeili

تفاوت مفهوم «آزادی» میان ما و آزاد انگاران چیست؟ آزادی از هر تقید و تعهد یا آزادی از هر تعلق «شهید آوینی» 🔗 @r_esmaeili

🎙 #بشنوید| الگوهای تغییر نگرش 🖇کلاس تکنیک‌ها و نظریه‌های اقناع 🔗 @r_esmaeili