السلام علیک یا صاحب الزمان 🍃🍃🍃☘️🍃☘️🍃🍃🍃 تفسیر کوتاه جزء دوازدهم قرآن کریم ✅ پیام ۱-در تبلیغ،با شیوه ی سؤال،وجدان های سالم را به قضاوت بطلبیم. «أَ فَمَنْ کانَ» ۲-قرآن،حجّت خداوند بر مردم است. «بَیِّنَهٍ مِنْ رَبِّهِ» ۳-کسی که در زمان حیات پیامبر صلی الله علیه و آله همراه و دنباله رو اوست،پس از پیامبر صلی الله علیه و آله هم جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله است. «یَتْلُوهُ» ۴-وجود پیروان راستین،وارسته و فداکار،یکی از راههای شناخت و حقّانیّت پیامبران است. بَیِّنَهٍ … شاهِدٌ مِنْهُ ۵-خداوند حجّت را بر مردم تمام کرده است،هم خود قرآن معجزه است و هم گواهی چون علی بن ابی طالب علیهما السلام دارد و هم تورات از قبل بشارت آن را داده است. بَیِّنَهٍ مِنْ رَبِّهِ … شاهِدٌ مِنْهُ … وَ مِنْ قَبْلِهِ کِتابُ مُوسی ۶-کتب آسمانی،مؤیّد یکدیگرند. «مِنْ قَبْلِهِ کِتابُ مُوسی» ۷-در تبلیغ،شناخت مخاطب یک اصل است،چون در حجاز یهودیان بیش از مسیحیان بوده اند،خطاب قرآن با آنان است،گرچه در انجیل هم بشارات بسیاری آمده است. «مِنْ قَبْلِهِ کِتابُ مُوسی» ۸-کتب آسمانی و قوانین الهی،راه هدایت و وسیله ی رحمت برای مردم هستند. «إِماماً وَ رَحْمَهً» ۹-مردم باید کتاب آسمانی را امام وپیشوای خود قرار دهند. «کِتابُ مُوسی إِماماً» ۱۰-امامت و رحمت باید در کنار هم باشند. «إِماماً وَ رَحْمَهً» ۱۱-ملاک و محور،حقّ باشد نه حزب.بجای توجّه به حزب و نژاد و منطقه، بدنبال پیروی از حقّ باشیم. «وَ مَنْ یَکْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزابِ» ۱۲-همه ی مردم از هر گروه و طایفه و حزب باید به قرآن رو آورند وگرنه گرفتار قهر الهی هستند. «وَ مَنْ یَکْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزابِ فَالنّارُ مَوْعِدُهُ» ۱۳-کفر برخی از مردم سبب دلسردی و تزلزل مؤمنان نشود. وَ مَنْ یَکْفُرْ … فَلا تَکُ فِی مِرْیَهٍ مِنْهُ ۱۴-اکثریّت،نشانه ی حقانیّت نیست. اَلْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ … أَکْثَرَ النّاسِ لا یُؤْمِنُونَ _______________________ نکته ها: مخالفانِ حقّ،گاهی رهبران الهی را تضعیف کرده و می گفتند:شما انسان هایی مثل ما هستید،نه برتر از ما. گاهی پیروان آنها را کوچک می شمرند و می گفتند:آنها افرادی بی سر و پا و بی شخصیّت هستند. و گاهی مکتب را تضعیف می کردند و می گفتند:سخن شما دروغ و افترا یا سحر یا افسانه های پیشینیان است و یا سخنان شما حرف های عادّی است که اگر بخواهیم ما نیز مثل آن را می آوریم. ✅پیام ها: ۱-معمولاً اشراف در خط اوّل مخالفان انبیا بوده اند. «فَقالَ الْمَلَأُ الَّذِینَ کَفَرُوا» ۲-مستکبران،از مساوات با توده ی مردم و خصوصاً محرومان ناراحت هستند. «هُمْ أَراذِلُنا» ۳-کسانی که وابستگی کمتری به دنیا دارند،بهتر و زودتر ایمان می آورند. «ما نَراکَ اتَّبَعَکَ إِلاَّ الَّذِینَ هُمْ أَراذِلُنا» ۴-در دید دنیاپرستان،مال و ثروت ارزش است،نه حقّ و حقیقت. «ما نَری لَکُمْ عَلَیْنا مِنْ فَضْلٍ» ۵-مخالفان انبیا،برهان ندارند و آنچه می گویند بر اساس ظنّ و گمان و وهم است. «بَلْ نَظُنُّکُمْ» ۶-عقل کفّار در چشم آنهاست.در این آیه ۳ بار کلمه ی «ما نَری» آمده است. ✅ پیام ها: ۱-انبیا ادّعای توخالی ندارند،کارشان دعوت و هدفشان ارشاد است،آنهم در چارچوب بندگی خداوند. وَ لا أَقُولُ لَکُمْ … ۲-شرط نبوّت،علم غیب و در دست داشتن گنجینه های هستی نیست. وَ لا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدِی خَزائِنُ اللّهِ … ۳-هدف انبیا ارشاد معنوی است،نه تقسیم خزائن مادّی. وَ لا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدِی خَزائِنُ اللّهِ … ۴-هر نعمتی که به ما می رسد،سرچشمه و خزینه ای دارد.( «خَزائِنُ» جمع است و اشاره به سرچشمه ی همه ی نعمت هاست) ۵-نسبت به اولیای خداوند غلوّ نکنیم. وَ لا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدِی خَزائِنُ اللّهِ وَ لا … وَ لا … ۶-اشراف قوم نوح،ظاهربین بودند. تَزْدَرِی أَعْیُنُکُمْ … ۷-در قضاوت نسبت به دیگران،به ظاهر آنها نگاه نکنیم. تَزْدَرِی أَعْیُنُکُمْ … ۸-الطاف خداوند نصیب مؤمنان گمنام و ضعیف خواهد شد و کاری به خیال و وهم ما ندارد. «تَزْدَرِی أَعْیُنُکُمْ لَنْ یُؤْتِیَهُمُ اللّهُ خَیْراً اللّهُ أَعْلَمُ بِما فِی أَنْفُسِهِمْ» ۹-ملاک لطف خداوند،لیاقت باطنی ومعنوی انسان است. «اللّهُ أَعْلَمُ بِما فِی أَنْفُسِهِمْ» ۱۰-طرد ونالایق پنداشتن محرومان به خاطر فقر،ظلم است. «إِنِّی إِذاً لَمِنَ الظّالِمِینَ» ۱۱-ادّعاهای پوچ و توخالی و سوء استفاده از عناوین و مناصب دروغین،ظلم است. «إِنِّی إِذاً لَمِنَ الظّالِمِینَ» اللهم عجل لولیک الفرج بزینب کبری ( س ) 🍃🍃🍃☘️🍃☘️🍃🍃🍃

🌿💚﷽ 💚🌿 🍃🌷❣آشنای با معانیِ سوره های قرآن: 1- الفاتحه👈گشاينده 2- البقره👈آن گاو ماده 3- آل عمران👈خانواده حضرت عمران عَلَی نَبِیِّنَا وَ آلِهِ وَ عَلَیهِ السَّلَام 4- النساء👈زن ها 5- المائده👈سفره و خوان غذا 6- الانعام👈دام ها و چهار پايان 7- الاعراف👈جائى است ميان بهشت و جهنم 8- الانفال👈منابع و ثروت هاى عمومى در طبيعت 9- التوبه👈بازگشت 10- يونس👈نام يكى از پيامبران که به شکم ماهی عظیم الجثه افتاد 11- هود👈نام يكى از پيامبران هدایتگر 12- يوسف👈نام يكى از پيامبران شهره به تقوا 13- الرَّعد👈غرش آسمان و ابر 14- ابراهيم👈نام يكى از انبياء شهره به اعتماد به خدا 15- الحجر👈نام سرزمين قوم ثمود 16- النحل👈زنبور عسل 17- الاسراء👈حركت شبانه 18- الكهف👈آن غار 19- مريم👈مادر حضرت عيسى عَلَی نَبِیِّنَا وَ آلِهِ وَ عَلَیهِ السَّلَام 20- طه👈رمزى است خطاب به پيامبر اسلام صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم 21- الانبياء👈پيامبران 22- الحجّ👈قصد و نام يكى از عبادات اسلامى كه از فروع دين است 23- المؤمنون👈ايمان آوردگان 24- النّور👈عامل روشنایی و روشنی 25- الفرقان👈وسیله جدا كننده / مرز 26- الشعراء👈شاعران 27- النّمل👈مورچگان 28- القصص👈داستان ها 29- العنكبوت👈نوعی حشره 30- الرّوم👈نام كشورى است در زمان نزول قرآن که باقی مانده های آن هنوز پابرجاست . 31- لقمان👈نام مردی حکیم که اصلیتش حبشی (سودان امروزی) بوده و در روزگار حضرت داود عَلَی نَبِیِّنا وَ آله و علیه السلام می زیسته است 32- سجده👈یکی از زیباترین عبادات اسلامی 33- الاحزاب👈تمام حزب ها و گروه ها 34- سبا👈نام شهری که بلقیس دختر هدهاد در کشور یمن، پادشاه آن بود. او به عقد حضرت سلیمان در آمد 35- الفاطر👈 پديد آورنده 36- يس👈از حروف رمز قرآن و خطاب به پيامبر 37- الصّافّات👈به صفّ كشيده ها 38- ص👈از حروف مقطع رمزی خطاب به حضرت رسول صلی الله علیه و آله 39- الزُّمُر👈جمع زُمرَة : گروه ها و دسته ها 40- مؤمن👈ايمان آورده 41- الفُصِّلَت👈بخش بخش شد 42- الشَّورى👈مشورت و هم فكرى و نظر خواهى 43- الزّخرف👈وسیله زينت و زيور دادن 44- الدُّخان👈دود 45- الجاثية👈به زانو افتاده 46- الاحقاف👈نام سرزمين قوم عاد در نزديكى يمن 47- محمّد👈صلی الله عیله وسلم[نام پيامبر بزرگ اسلام 48- الفتح👈پيروزى 49- الحُجُرات👈حجره ها / اتاقک ها 50- ق👈از حروف رمز اوائل سوره ها 51- الذّاريات👈پراكنده كنندگان 52- الطّور👈نام کوهی که حضرت موسی برای مناجات با خدا به آنجا رفت 53- النّجم👈آن ستاره 54- القمر👈ماه 55- الرّحمن👈بخشنده به همه 56- الواقعه👈پيش آمد، حادثه 57- الحديد👈آهن 58- المجادلة👈بحث پیرامون اثبات یک مطلب 59- الحشر👈بيرون آمدن، بر انگيخته شدن 60- الممتحنه👈آن خانم امتحان شده 61- الصّفّ👈رديف و صفّ 62- الجمعه👈روز جمع شدن در راه خدا 63- المنافقون👈حیوان صفت های دورو 64- التّغابن👈گول خوردگى و حسرت و خسران 65- الطّلاق👈جداشدن زن و مرد 66- التّحريم👈حرام و ممنوع ساختن 67- الملك👈فرمانروائى 68- القلم👈وسیله نوشتن 69- الحاقّة👈آن چه سزاوار و مسلم و حقّ است 70- المعارج 👈نردبان ها، رتبه هاى بالا برنده 71- نوح👈از پيامبران بزرگ 72- الجِنّ👈نوعی از خلائق ، موجودى نامرئى با ويژگيهائى عجيب 73- المُزَّمِّل👈کسی که خود را به گليم پيچيده 74- المدّثّر👈کسی که خود را به جامه پيچيده 75- القيامة👈رستاخیز 76- الدّهر👈روزگار، دوران 77- المرسلات👈فرستاده شده ها 78- النّبأ👈آن خبر مهم 79- النّازعات👈آنها كه از روى قوت مى كشند 80- العَبَس👈چهره در هم كشيدن 81- التّكوير👈 به هم پيچيده شدن 82- الإنفِطار👈 پدید آمدن 83- المُطَفِّفِين👈كم فروشان 84- الإنشِقاق👈دو شقه شدن و شكاف برداشتن 85- البُرُوج👈آسمان خراش ها 86- الطّارق👈ستاره ای که ظاهر است 87- الاعلى👈برتر از همه چیز 88- الغاشيه👈فرا گيرنده 89- الفجر👈آن سپيده دم 90- البلد👈شهرها 91- الشّمس👈خورشيد 92- اللّيل👈شب 93- الضّحى👈وقتیکه نور و روشنائىبه وسط آسمان رسد ، ظهر 94- الإنشِراح👈گشاده شدن، وسيع شدن 95- التّين👈انجير 96- العلق👈خون بسته‌شده، زالو، نوعی‌كرم 97- القدر👈اندازه، سنجش، ارزش 98- البيّنة👈دليل روشن و حجت آشكار 99- الزلزال👈لرزش و زلزله 100- العاديات 👈دوندگان 101- القارعة👈كوبنده 102- التّكاثر👈افتخار به زيادى ثروت و عزّت 103- العصر👈زمان، دوره زمان 104- الهُمَزَة👈عيب جو و طعنه زن 105- الفيل👈نوعی حیوان جنگی 106- الايلاف👈الفت دادن 107- الماعون👈ظرف غذا 108- الكوثر👈خير فراوان 109- الكافرون👈خدانشناس ها ، پوشانندگان حقوق خدا 110- النّصر 👈يارى 111- تبّت👈شكسته باد 112- الإخلاص 👈خالص كردن 113-الفلق 👈دم صبح 114- النّاس👈جمیع مردم 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸

📖 #نکات_کلیدی جزء دوازدهم قرآن 🔸اگر خدا بخواهد هر کار نشدنی، شدنی می‌شود

🔴 هر روز یک آیه راجع به امام عصر(عج) 🔵 جزء دوازدهم 🌕 حضرت لوط آرزو دارد مانند اصحاب حضرت مهدی ارواحنا فداه باشد #آیات_مهدوی #رمضان_مهدوی

دوازده سحر از ماه اهل روزه گذشت خوش است وقت گدایی به بارگه آید به یازده گل زهرا قسم که یک عمر است نشسته‌ام که چه روزی دوازده آید ..:) #این‌صاحبنا ؟!🌱 #اللّھمَّ‌عَجِّـلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَـرَج

💠زیارت امام عصر(عجل الله) در هر صبحگاه اَللّـهُمَّ بَلِّغْ مَوْلاىَ صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللهِ عَلَيْهِ عَنْ جَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ في مَشارِقِ الاَْرْضِ وَمَغارِبِها، وَبَرِّها وَبَحْرِها وَسَهْلِها وَجَبَلِها، حَيِّهِمْ وَمَيِّتِهِمْ، وَعَنْ والِدِيَّ وَوَُلَْدي وَعَنّي مِنَ الصَّلَواتِ وَالتَّحِيّاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللهِ وَمِدادَ كَلِماتِهِ، وَمُنْتَهى رِضاهُ وَعَدَدَ ما اَحْصاهُ كِتابُهُ وأحاط بِهِ عِلْمُهُ، اَللّـهُمَّ اِنّي اُجَدِّدُ لَهُ في هذَا الْيَوْمِ وَفي كُلِّ يَوْم عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً في رَقَبَتي اَللّـهُمَّ كَما شَرَّفْتَني بِهذَا التَّشْريفِ وَفَضَّلْتَنى بِهذِهِ الْفَضيلَةِ وَخَصَصْتَنى بِهذِهِ النِّعْمَةِ، فَصَلِّ عَلى مَوْلايَ وَسَيِّدي صاحِبِ الزَّمانِ، وَاجْعَلْني مِنْ اَنْصارِهِ وأشياعه وَالذّابّينَ عَنْهُ، وَاجْعَلْني مِنَ الْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْهِ طائِعاً غَيْرَ مُكْرَه فِي الصَّفِّ الَّذي نَعَتَّ اَهْلَهُ في كِتابِكَ فَقُلْتَ: (صَفّاً كَاَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصوُصٌ) عَلى طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسُولِكَ وَآلِهِ عليهم السلام، اَللّـهُمَّ هذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ في عُنُقي اِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ

روضه و روزه عجب وجه تشابه دارند روزه داران همه یاد لب عطشان تواند صلی الله علیک یا ابا عبدالله الحسین(ع)

معنای «صلاة» و «صلوات» در لغت و شرع چیست؟ پرسش حکمت استفاده از واژه «صلاة» و «صلوات» چیست؟ رابطه بین آن دو چیست؟ همچنین فرق میان عبارت «صَلّوا علی محمد» با عبارت «صَلُّوا کَمَا رَأَیتُمُونِی اُصَلِّی» چیست؟ پاسخ اجمالی واژه «صلاة» مانند صوم، زکات و حج لفظی است که در شرع از معنای لغوی به معنای جدیدی تغییر نموده است. اصل «صلاة» در لغت از ریشه «صلو» گرفته شده و به معنای دعا و استغفار است.[1] و کلمه «صلوات» جمع «صلاة» است.[2] صلوات، جمله‌ای دعایی و درود خاص بر پیامبر اسلام(ص) می‌باشد که مسلمانان هنگام آوردن نام آن‌حضرت به‌صورت‌های مختلف؛ مانند «اللهم صلّ علی محمد و آل محمد» ذکر می‌کنند. صلوات خدا بر پیامبر به معنای رحمت است: «إِنَّ اللّٰهَ وَ مَلٰائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً»؛[3] و صلوات از سوی فرشتگان، دعا و استغفار می‌باشد.[4] با توجه به این‌که در نماز دعا و استغفار هست؛ لذا به آن صلاة گفته شده است.[5] و در این معنای خاص (عبادت خاص و اركان و افعال مخصوص) حقیقت پیدا کرده است. بنابراین، روشن می‌شود که صلاة هم به معنای دعا و هم به معنای عبادت مخصوص؛ یعنی نماز است. بدون تردید برخی از الفاظی که در غیر معنای لغوی آن (به‌طور مَجاز) نزد اهل شرع استعمال می‌شوند کم کم در همان معانی جدید حقیقت پیدا نمودند؛ مثل کاربرد نماز در افعال مخصوص پس از این‌که در لغت برای دعا وضع شده است و کاربرد واژه «زکاة» برای مقداری که از مال خارج می‌کنند پس از آن‌که بر رشد و نموّ وضع شده است[6] و کاربرد لفظ حج در اداء مناسک مخصوص پس از آن‌که در لغت بر مطلق قصد وضع شده است.[7] پس از این اتفاق، اختلاف در این است که آیا این تغییر و دگرگونی به وضع و تعیین شارع انجام شد؟ آیا شارع مقدس این الفاظ را بر این معانی تعیین نموده به نحوی که بدون قرینه بر آن معانی دلالت کند تا حقیقت شرعیه باشد یا به دلیل استعمال این الفاظ در این معانی در زبان اهل شرع، غلبه پیدا کرده و شارع این را به نحو مجاز به کار می‌برده است که در این صورت فقط حقیقت عرفیه می‌شود نه شرعیه. ثمره اختلاف این‌که اگر در کلام شارع این الفاظ بدون هیچ قرینه‌ای به‌کار روند بر اساس قول اول بر همین معانی ثانوی حمل می‌شوند، امّا بنابر قول دوم بر معانی لغوی حمل می‌شوند، ولی اگر در کلام اهل شرع به‌کار رفته باشد حتماً بر معانی شرعی آن حمل می‌شود.[8] مثلاً در این حدیث که امام صادق(ع) فرمود: «صَلُّوا إِلىٰ جَانِبِ قَبْرِ النَّبِيِّ، وَ إِنْ كَانَتْ صَلَاةُ الْمُؤْمِنِينَ تَبْلُغُهُ أَيْنَمَا كَانُوا»،[9] نمی‌دانیم که منظور امام(ع) نماز به سمت قبر پیامبر خدا(ص) است و یا صلوات و درود بر آن‌حضرت؟ با توجه به مطالب بالا، چون این استعمال پس از شارع صورت گرفته؛ لذا حمل بر معنای شرعی (نماز) می‌شود مگر این‌که - مانند روایت فوق - قرینه‌ای دلالت کند بر این‌که منظور امام(ع)، صلوات و درود بوده است.[10] امّا درباره دو جمله «صَلّوا علی محمد» و «صَلُّوا کَمَا رَأَیتُمُونِی اُصَلِّی» در هر دو مورد قرینه وجود دارد؛ زیرا با توجه به این‌که در جمله اول حرف «علی» آمده طبعاً بر صلوات و درود دلالت می‌کند هم‌چنان‌که در جمله دوم فعل پیامبر اسلام(ص) که نماز بود، دلالت بر نماز می‌کند. [1]. «صلو: الصَّلَاة ألفها واو لأن جماعتها الصَّلَوَات»؛ فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج 7، ص 153، قم، انتشارات هجرت، چاپ دوم، 1410ق. «الصلاةُ: الدُّعاءُ و الاستغفارُ»؛ ابن منظور، لسان العرب، ج ‌14، ص 464، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، 1414ق. [2]. کتاب العین، ج 7، ص 153؛ صاحب بن عباد، المحیط فی اللغة، ج 8، ص 184، بیروت، عالم الکتاب، چاپ اول، 1414ق. [3]. احزاب، 56. [4]. لسان العرب، ج ‌14، ص 465‌. [5]. همان. [6]. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن‏، ص 380، بیروت، دار القلم‏، چاپ اول، 1412ق. [7]. ابن دريد، محمد بن حسن‏، جمهرة اللغة، بيروت‏، دار العلم للملايين‏، چاپ اول، 1988م‏. [8]. حسن بن زین الدین، معالم ‏الدين، ص 35، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ نهم، بی‌تا. [9]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ‏9، ص 256، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ‏1429ق. [10]. «قوله عليه السلام: "صلوا" المراد بالصلاة في الموضعين أما الأركان و الأفعال المخصوصة كما هو الظاهر فيدل على استحباب الصلاة له صلى الله عليه و آله في جميع الأماكن أو بمعنى الدعاء إليه عليه السلام، و احتمال كونها في الأول الأركان و في الثاني الدعاء بعيد جدا و الله يعلم»؛ مجلسى، محمد باقر، مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، محقق، رسولى، سيد هاشم، ج ‏18، ص 264، تهران، دار الكتب الإسلامية، چاپ دوم، 1404ق.

🌺 #ترتیل 🌺 #جزء_12 🌺 توسط استاد #پرهیزگار #ختم_قرآن