May 11
#سخن_بزرگان
#مصطفی_ملکیان
🔸استاد مصطفی ملکیان، در جواب نامه خانم فرناز جعفرزادگان درباره رنج انسان، چنین می نویسند:
🔺به گمان من برای حل مسائل نظری و رفع مشکلات عملی، چه در ساحتِ زندگیِ فردی و شخصی و چه در ساحت زندگیِ جمعی و همگانی، فقط به عقل و عقلانیت باید روی کرد.
خود جهان نیست که به آدمی بهروزی یا خوشی یا شادی یا رضایت یا لذت میدهد. این نگرشِ آدمی به جهان است که چنین میکند. یکی را داشتن قدرت یا شهرت لذت میبخشد و دیگری را نداشتن قدرت یا شهرت. پس، دگرگون سازی را به دگرگون سازیِ جهان منحصر نباید کرد. دگرگون سازیِ جهان نگری، از دگرگون سازی جهان، مهمتر و حیاتیتر است.
هیچ انسانی نمیتواند به همهی خواستههای خود برسد. پس باید در میان خواستههای خود دست به گزینش بزند، برگزیده ها را پی گیرد و بقیه را رها کند. هر گزینشی نیازمند ملاک و معیاری است تا بر اساسِ آن دریابیم که چه را برگزینیم و چه را وانهیم این ملاک و معیار فقط نیاز بدن، ذهن، و روان است. البته وانهادن خواستههایی که برآوردن شان نیازی را مرتفع نمیکند آشتی ِ تو را با جهان صد چندان میکند
درنتیجه دستآوردِ عقلی زمینهساز چیزی میشود که از آن به معنویت تعبیر میکنیم، و از این رو است که بارها گفتهام که معنویت را میتوان نتیجهی عقلانیت عمیق تلقی کرد.
🔷#روشنیِ_واقعیت
🆔 @roshanye_vagheeyat
#سخن_بزرگان
#عبدالکریم_سروش
🔸برداشتی ساده از عقلگرایی
🔻 استاد عبدالکریم سروش در پاسخ به این سوال که عقلگرایى چیست، بیان میکنند:
🔺 عقل و تعقل در معانى بسیار متفاوتى بکار می رود. برخی چنین القا میکنند که گویی در زمانه ما همه کاره انسان، مغز اوست؛ دل و دیگر قابلیتهاى فکرى و روحى او در مقایسه با قدرت تحلیل و استنتاج عقلى، بی اهمیت اند.
شاید بتوان چنین گفت که گاهى در تاریخ اوضاع و احوال خاصى پیش می آید که انسان ها در انتخاب شخصیتى در برابر شخصیت دیگر، سنتى در مقابل سنت دیگر، دچار تردید می شوند. در چنین شرایطى انسان در مقابل این سوال قرار می گیرد که چه کسى ارجح است. حق با کدام است و بناگاه، مسئله انتخاب اصلح و مشى زندگى بر قوه درایت انسان عرضه می شود، و اینجاست که عملکرد صحیح لازم می آید و بدین منظور باید به وسیله تفکر، براهین موجه را یافت. اما بدیهى است که دل انسان نیز می تواند در این امر نقش ایفا کند.
🔷#روشنیِ_واقعیت
@roshanye_vagheeyat
#سخن_بزرگان
#غلامحسین_ابراهیمی_دینانی
🔸راحت طلبی فکری
🔻 دکتر غلامحسین دینانی راحت طلبی فکری را اینگونه شرح میدهند:
🔺 آیا معرفت را باید برای خود معرفت کسب نمود یا برای رفع نیازهای زندگی در حوزه عمل؟
فیلسوف در صدد این است تا ماهیت و حقیقت زندگی و جهان و ساختمان عالم و موقعیت انسان در جهان و مقصد هستی و درنهایت رابطه انسان با خدا را بفهمد.
عدهای قائلند که فلسفه پس از قرنهای متمادی نتوانسته است مجموعهای از تعلیمات و دستگاهی از آراء یا فهرستی از حقایق را بیان کند.
این طرز تفکر نشأت گرفته از نوعی راحت طلبی است. بررسی و مطالعه در هستی و جهان به شکل کلی و جزئی، بدون تردید کار آسانی نیست. علاوه بر آن دقت و تامل فراوان، کوشش بسیار و بردباری طاقت فرسایی میطلبد. از طرفی افراد راحت طلب دوست دارند هرچه سریعتر به یک نتیجه عملی دست یابند و اگر مقصود آنها حاصل نشود، از اندیشیدن و تحقیق خسته میشوند و طریق مخالفت را میپویند.
در یافتههای علمی، افراد راحت طلب دوست دارند هرچه سریعتر به یک نتیجه عملی دست یابند و اگر مقصود آنها حاصل نشود، از اندیشیدن و تحقیق خسته میشوند و طریق مخالفت را میپویند.
🔷#روشنیِ_واقعیت
@roshanye_vagheeyat
#سخن_بزرگان
#غلامحسین_ابراهیمی_دینانی
🔸 دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی
🔻تنهایی
🔺وقتی از «من» صحبت می کنیم، هیچ کس جز «من» حضور ندارد. درواقع هرآنچه جز «من» است، تحت عنوان «غیر» شناخته میشود.
زمانی انسان میتواند به عالم حضور دست پیدا کند که بتواند از خود فاصله بگیرد. اینجاست که فرق میان خود مجازی و خود حقیقی آشکار میشود. این فاصله گرفتن به نوعی باعث تنهایی انسان میشود.
اما تنهایی چیست؟ تنهایی همان چیزی است که حقیقت هویت شخصی را تشکیل میدهد. تا مادامی که انسان نتواند حریم خود را بشناسد، از هویت انسانی برخوردار نخواهد بود. حریم شخصی، خلوتگاه ویژه انسان است که بیگانه نمیتواند در آن قدم گذارد.
نصیب هرفرد از زندگی، بهرهای است که از تنهایی بردهاست. تا انسان به آگاهی از «من» دست نیابد نمیتواند از آگاهی سخن بگوید. جایی که آگاهی نباشد، زندگی نیز تحقق نخواهد داشت. وقتی تنهایی انسان فراموش شود، یگانگی او نیز فراموش خواهد شد. هراندازه که تنهایی را لمس کنیم، زندگی را لمس کردهایم.
🔷 #روشنیِ_واقعیت
@roshanye_vagheeyat 🆔