💠لقب خاص امیرالمؤمنین در فرقه صوفیه 🔸از روایات زیادی با این مضمون استفاده می‌شود که هیچ کس شایسته‌ی خطاب شدن به این لقب نیست. 🔹اما می بینیم که بزرگان تصوف سایرین را به این لقب می‌خوانند و در وصف ایشان شعرها می سرایند. 🔻فریدالدین عطار نیشابوری شارح و نویسنده‌ی بزرگان صوفیه، همان کس که با اشعار و شرح حال نویسی‌ها، به مسلک منحرف صوفیه تداوم بخشید، غاصبین خلافت را امیرالمومنین می خواند. 🔻او در کتاب مصیبت نامه[1] نام آنان را به این لقب منتسب کرده و در فضیلت ایشان! اشعاری را می سراید. 🔻جلال الدین بلخی رومی نیز که از سردمداران صوفی است، دچار این مصیبت شده و غاصب دوم را امیرالمومنین دانسته و می گوید: عهد عُمّر، آن امیرمومنان داد دزدی را به جلاد و عوان[2] 🔰امام صادق علیه السلام فرمودند: همانا این اسم تنها مختص مولا امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام است و هیچ کس صلاحیت آن را ندارد و کسی راضی نمی شود او را امیرالمومنین خطاب کنند، مگر اینکه مابون باشد![3] ♻️صوفیه و بزرگان آن بدون شک از مخالفین اهل بیت علیهم السلام و خلافت بلافصل امیرالمومنین علیه السلام بوده و ادعای برخی از ایشان مبنی بر شیعه گری و پیروی از همین گمراهان، ادعایی دروغین بوده که اثبات نشدنی خواهد بود. 📚پی نوشت 1- مصیبت نامه، عطار نیشابوری، ص 29 تا 31 ، نسخه ی الکترونیکی. 2- مولوی در مثنوی 3- مستدرک الوسائل ج۱۰ص۴۰۰ / بحارالانوار 37/۳۳۱. #نقد_تصوف #امام_علی #امیرالمؤمنین #مولوی #عطار عضویت در کانال👇 🔰 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e🔰

💠کرامات صوفیه از ایام طفولیت 🔸از کرامات عجیب صوفیه، نقل داستانهایی در مورد عبادت و روزه‌داری بزرگان صوفیه همچون سهل تستری و عبدالقادر گیلانی در ایام طفولیت و شیرخوارگی است! 🔹چنانچه نقل شده شیخ عبدالقادر گیلانی مجموع روزهای ماه رمضان را در ایام طفولیت شیر نخورد و یوم‌الشک نیز شیر نخورد و درنهایت معلوم شد که آن روز از ماه مبارک رمضان بوده است. [1] 🔻همچنین عطار از ابو طلحه نقل کرده است که: «سهل تستری آن روز که از مادر متولد شد روزه بود، یعنی شیر نخورد تا وقت نماز. یا خود سهل گفته است که سه ساله بودم که قیام شب داشتم و در چهل شبانه‌روزی، یک مغز بادام می‌خوردم.» [2] 🔰این کرامات بیشتر به افسانه شبیه بوده و زاده‌ی تخیلات نویسندگان صوفی است. تا قبل از خواندن این افسانه‌سرایی‌ها چنین چیزی به فکر و ذهن انسان خطور نمی‌کند که شخصی در بدو تولد و طفولیت اهل روزه باشد. آن‌هم روزه‌داری در طفولیتی که برای هیچ‌یک از صدوبیست و چهار هزار پیامبر و اوصیاء آن‌ها بیان نشده است. 📚پی‌نوشت: 1.جامی نورالدین عبدالرحمان، نفحات الانس، مصحح محمود عابدی، ناشر اطلاعات، تهران، ۱۳۷۰، ص 507. 2.عطار، فریدالدین، تذکره الاولیاء، به ‌ کوشش نیکلسون، انتشارات صفی ‌ علیشاه، 1375 ش، ج 1، صص 252 و 268. #نقد_تصوف #کرامت #سهل_تستری #عطار عضویت در کانال👇 🔰 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e🔰